W dniu 7 listopada 2024 r. Pani złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych od ojca, który mieszka w Stanach Zjednoczonych. Pani ojciec przekazał Pani darowiznę w dolarach amerykańskich, a Pani mieszka w Polsce od 2 lat, posiadając obywatelstwo białoruskie oraz zezwolenie na pobyt czasowy. Organ podatkowy potwierdził, że w związku z brakiem obywatelstwa polskiego oraz miejsca stałego pobytu w Polsce, darowizna nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co oznacza, że Pani nie ma obowiązku zgłaszania tej darowizny ani jej opodatkowania. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzając stanowisko Pani wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
7 listopada 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych od ojca. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Mieszka Pani w Polsce od 2 lat, ma Pani obywatelstwo białoruskie oraz zezwolenie na pobyt czasowy w Polsce (jest ważne od września 2023 r. do maja 2025 r.). W maju 2024 r. otrzymała Pani przelew pieniędzy jako darowiznę na Pani konto walutowe w banku
polskim od Pani ojca z zagranicy w dolarach amerykańskich, z tytułem „darowizna dla mojej córki”. Pani ojciec mieszka na stałe w Stanach Zjednoczonych, ma obywatelstwo USA. Po otrzymaniu przelewu złożyła Pani formularz SD-Z2, ale nie został on zaakceptowany. Podczas wizyty w Urzędzie Skarbowym (...) dowiedziała się Pani, że nie spełnia Pani warunków (pobyt stały lub obywatelstwo Polskie) i złożyła Pani oświadczenie dotyczące wycofania tego formularza. W Urzędzie nie otrzymała Pani dokładnej informacji jak musi Pani zgłosić darowiznę w Pani przypadku. Napisała Pani pytanie do Krajowej Informacji Skarbowej i otrzymała Pani odpowiedź, że: „Pani jako osoba obdarowana nie jest polskim obywatelem i nie ma Pani miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn w Polsce. W związku z czym nie ma obowiązku zgłaszania nabycia darowizny. Informacje dodatkowe. W ramach odpowiedzi mailowych podawana jest ogólna informacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Przy czym oceny w zakresie stanu faktycznego dokonuje samodzielnie podatnik, natomiast ostateczna weryfikacja i ocena indywidualnego stanu faktycznego leży w kompetencji organu podatkowego.”. Dlatego chciałaby Pani otrzymać ocenę stanu faktycznego. Pytania 1. Czy darowizna środków pieniężnych przelewem w Pani przypadku odpowiada stanowi opisanemu w art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn? 2. Czy zgodnie z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z tym, że w chwili zdarzenia nie miała Pani ani obywatelstwa polskiego, ani miejsca stałego pobytu, to nie musi Pani zgłaszać tej darowizny i nie podlega Pani opodatkowaniu? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem: 1. przelew bankowy pieniędzy z odpowiednim tytułem od ojca ze Stanów Zjednoczonych jest nabyciem własności rzeczy znajdujących się za granicą według art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. 2. w związku z tym, że w chwili zdarzenia nie miała Pani ani obywatelstwa Polski, ani miejsca stałego pobytu, a art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczy tylko nabywców, którzy są obywatelami polskimi lub mają miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to nie musi Pani zgłaszać tej darowizny i nie podlega Pani opodatkowaniu.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837): Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. W myśl art. 2 ww. ustawy: Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi nie podlega: nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli: - nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub - nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli: - nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie jest obywatelem polskim lub nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub, - nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uogólniając, należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej. Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych za granicą. Drugą zaś z zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania jest zasada obywatelstwa i miejsca stałego pobytu, stosownie do której obowiązek podatkowy powstaje z momentem otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny, jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że mieszka Pani w Polsce od 2 lat, ma Pani obywatelstwo białoruskie oraz zezwolenie na pobyt czasowy w Polsce (jest ważne od września 2023 r. do maja 2025 r.). W maju 2024 r. otrzymała Pani przelew pieniędzy jako darowiznę na Pani konto walutowe w banku polskim od Pani ojca z zagranicy w dolarach amerykańskich, z tytułem „darowizna dla mojej córki”. Pani ojciec mieszka na stałe w Stanach Zjednoczonych, ma obywatelstwo USA. Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot darowizny, który stanowiły środki pieniężne, w chwili dokonania darowizny znajdował się na poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W treści wniosku wskazała Pani, iż darowizny dokonano w formie przelewu z zagranicy. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z powyższego wynika również, że w opisanej sprawie nie może mieć zastosowania wyłączenie zawarte w art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ wyłączenie to ma zastosowanie do nabycia rzeczy ruchomych, które znajdują się na terytorium Polski. Należy jednak wskazać, że na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym miejscu podkreślić należy, iż przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy – nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu. Kwestie stałego pobytu cudzoziemców reguluje ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.). Warunki udzielania zezwolenia na pobyt stały zostały wymienione w art. 195 i następnych ustawy o cudzoziemcach. Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach: Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo - w przypadkach, o których mowa w art. 160, art. 181 i art. 187 - można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące. Jak wynika z wniosku, jest Pani obywatelką Białorusi i nie posiada Pani polskiego obywatelstwa. Posiada Pani wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy i nie uzyskała Pani zezwolenia na pobyt stały w rozumieniu art. 195 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach. Tym samym nabycie przez Panią darowizny od ojca nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym nie spoczywa na Pani obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie podatku od spadków i darowizn.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k–14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili