0111-KDIB2-2.4015.14.2022.1.PB

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lutego 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 26 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

J. M. zmarła 29 listopada 2020 r. we W. Postanowieniem z 22 października 2021 r. Sąd Rejonowy we W. stwierdził, że spadek po J. M. na podstawie testamentu własnoręcznego z 4 września 2010 r. nabyła w całości siostra S. L. W skład spadku po J. M. wchodzi między innymi samodzielny lokal mieszkalny nr (…), położony we W. przy ul. (…), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą numer (…).

W dniu 11 grudnia 2020 r. S. L. sporządziła w formie aktu notarialnego pełnomocnictwo, w którym ustanowiła pełnomocnikiem swoją wnuczkę P. C. (Wnioskodawczyni) i umocowała ją w szczególności do:

- zbycia (tytułem odpłatnym bądź nieodpłatnym) nabytego przez S. L. spadku po J. M., udziału w spadku po Spadkodawczyni bądź poszczególnych rzeczy i praw nabytych przez S. L. w drodze dziedziczenia po J. M., w tym samodzielnego lokalu mieszkalnego nr (…), położonego we W. przy ul. (…), dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą numer (…) – na warunkach według uznania pełnomocnika, w szczególności do zawierania umów przedwstępnych i przyrzeczonych, odstępowania od zawartych umów, ich aneksowania bądź rozwiązania – § 1 ust. 2 punkt e) pełnomocnictwa;

- wskazania sposobu płatności ceny sprzedaży oraz jej odbioru, wydania w posiadanie przedmiotu umowy – na warunkach według uznania pełnomocnika – § 1 ust. 2 punkt f) pełnomocnictwa.

Zgodnie z § 1 ust. 3 pełnomocnictwa pełnomocnik może być drugą stroną czynności prawnej oraz reprezentować inne strony czynności prawnej, której dokonywać będzie w imieniu Mocodawczyni na podstawie pełnomocnictwa. Po ustaleniu składu i wartości spadku po J. M., S. L. zamierza złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację – zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych – SD-Z2. Następnie S. L. zamierza sprzedać samodzielny lokal mieszkalny nr (…), położony we W. przy ul. (…), objęty księgą wieczystą nr (…). Przy umowie sprzedaży S. L. będzie reprezentowała jej wnuczka P. C., która na mocy udzielonego pełnomocnictwa z 11 grudnia 2020 r. jest nie tylko uprawniona do zbycia lokalu ale również do wskazania sposobu płatności ceny sprzedaży oraz jej odbioru. Cena sprzedaży obecnie nie jest znana i zostanie ustalona w trakcie negocjacji z potencjalnym kupującym.

Jednocześnie S. L. i jej wnuczka P. C. chcą zawrzeć umowę darowizny, w ramach której S. L. chce podarować swojej wnuczce całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego przy ul. (…) we W., przy czym zamierzeniem stron jest, aby w ramach darowizny kupujący lokal przy ul. (…) przekazał całą cenę sprzedaży bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. Z uwagi, iż Wnioskodawczyni jest upoważniona również do wskazania sposobu płatności ceny sprzedaży oraz jej odbioru, Wnioskodawczyni zamierza wskazać w umowie sprzedaży swój numer rachunku bankowego, na który kupujący wpłaci całą cenę sprzedaży. Strony umowy darowizny chcą bowiem, aby kupujący przelał bezpośrednio na rachunek bankowy P. C. całą cenę sprzedaży. P. C. w chwili obecnej nie zna wysokości darowizny, gdyż nie wie, za jaką cenę sprzeda w imieniu swojej babci lokal, ale na pewno S. L. chce podarować swojej wnuczce całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży przedmiotowego lokalu. Powyższe oznacza, że kwota darowizny nie zostanie przelana z rachunku bankowego S. L. na rachunek bankowy P. C., ale z rachunku bankowego kupującego, zgodnie z zawartą przez strony umową darowizny. S. L. i P. C. należą do grupy podatników wymienionych w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Po otrzymaniu darowizny środków pieniężnych Wnioskodawczyni zamierza zgłosić ten fakt właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawczyni podaje, że udokumentuje otrzymane w darowiźnie środki pieniężne dowodem przekazania ich na jej rachunek bankowy.

Pytanie

Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Wnioskodawczyni skorzysta ze zwolnienia od podatku od darowizny środków pieniężnych, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym, Wnioskodawczyni skorzysta ze zwolnienia od podatku od darowizny środków pieniężnych, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni spełni bowiem wszystkie przesłanki do zwolnienia, określone w powołanym przepisie. Wnioskodawczyni jest zstępną S. L. – jest jej wnuczką. Zgłosi nabycie własności środków pieniężnych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz udokumentuje ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

W myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze darowizny powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2. 7276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3. 4902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy:

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3. do grupy III – innych nabywców.

Stosownie do treści art. 4a ust. 1 ww. ustawy:

Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Natomiast art. 4 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że:

Zwolnienia określone w ust. 1 oraz art. 4a i art. 4b stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa.

Przy czym, w myśl art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Z zacytowanego powyżej art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podstawowym kryterium uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli przedmiotem darowizny są środki pieniężne, poza zgłoszeniem, za wyjątkiem sytuacji określonych w art. 4a ust. 4, nabytych środków pieniężnych naczelnikowi urzędu skarbowego, jest udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że S. L. i jej wnuczka P. C. (Wnioskodawczyni) chcą zawrzeć umowę darowizny, w ramach której S. L. chce podarować swojej wnuczce całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, przy czym zamierzeniem stron jest, aby w ramach darowizny kupujący lokal przekazał całą cenę sprzedaży bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawczyni. P. C. w chwili obecnej nie zna wysokości darowizny, gdyż nie wie, za jaką cenę sprzeda w imieniu swojej babci lokal, ale na pewno S. L. chce podarować swojej wnuczce całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży przedmiotowego lokalu. Po otrzymaniu darowizny środków pieniężnych Wnioskodawczyni zamierza zgłosić ten fakt właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Wnioskodawczyni podaje, że udokumentuje otrzymane w darowiźnie środki pieniężne dowodem przekazania ich na jej rachunek bankowy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli Wnioskodawczyni spełni warunki przewidziane przez przepis art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. udokumentuje darowiznę dowodem przekazania na własny rachunek bankowy oraz zgłosi nabycie przedmiotu darowizny do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w określonym w cyt. przepisie terminie.

To, że wpłaty (przelewu) dokona osoba trzecia jest bez znaczenia, skoro z opisanej sytuacji wprost wynika, że środki, które wpłyną na konto Wnioskodawczyni zostaną przekazane Wnioskodawczyni tytułem darowizny od babci.

Dla zastosowania zwolnienia w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy babcia przeleje pieniądze ze swojego konta, czy też wyrazi zgodę na przelanie środków z tytułu sprzedaży mieszkania bezpośrednio na konto Wnioskodawczyni.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Do wniosku dołączyła Pani dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku, z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do oceny dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Panią i Pani stanowiskiem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).