Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 grudnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 6 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy nieodpłatnego zniesienia współwłasności nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nieruchomość gruntowa położona w K. o powierzchni 0,0437 ha zapisana w księdze wieczystej o numerze (…) zabudowana jest budynkiem mieszkalnym (frontowa część nieruchomości) oraz budynkiem gospodarczo-mieszkalnym (tylna część nieruchomości). Prawo własności na dzień dzisiejszy kształtuje się następująco:

- P. O. oraz jego żona N. N.-O. jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w udziale wynoszącym 12/24 części;

- E. P. w udziale wynoszącym 6/24 części;

- J. O. w udziale wynoszącym 3/24 części (zakończone postępowanie spadkowe – spadkobiercą została E. P.);

- J. A. oraz jego żona M. A. (Wnioskodawczyni) jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w udziale wynoszącym 3/24 części.

Współwłaściciele powyższej nieruchomości podjęli decyzję o uregulowaniu sytuacji prawnej nieruchomości.

Pierwszym etapem był pomiar i podział geodezyjny działki w związku z powyższym na podstawie decyzji Burmistrza z 15 maja 2020 r. działka nr (…) o powierzchni 0,0437 ha zapisana w księdze wieczystej o numerze (…) podzielona została na działkę (…) o powierzchni 0,0327 ha (na której usytuowany jest budynek mieszkalny) oraz działkę (…) o powierzchni 0,0108 ha (na której usytuowany jest budynek gospodarczo-mieszkalny). Ubytek powierzchni 0,0002 ha nastąpił na skutek nowego pomiaru działki (…).

Kolejnymi czynnościami, które zostaną przeprowadzone będzie umowne nieodpłatne zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości, na mocy którego:

- współwłaścicielami działki (…) o powierzchni 0,0327 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym zostaną P. O. oraz jego żona N. N.-O. i E. P. Wyodrębnione zostaną dwa

odrębne lokale mieszkalne (decyzja Starostwa Powiatowego zatwierdzająca możliwość utworzenia lokali z 18 grudnia 2020 r.), gdzie właścicielem lokalu mieszkalnego nr 1

zostanie E. P., współwłaścicielami lokalu nr 2 będą P. O. oraz jego żona N. N.-O. na prawach wspólności ustawowej;

- współwłaścicielami działki (…) o powierzchni 0,0108 ha zabudowanej budynkiem gospodarczo-mieszkalnym zostaną J. A. oraz jego żona M. A. (Wnioskodawczyni) na prawach wspólności ustawowej.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni zawarła we własnym stanowisku, gdzie wskazała, że w 1993 r. małżeństwo M. i J. A. (Wnioskodawczyni wraz z mężem) ze środków własnych dokonali zakupu rozpoczętej budowy budynku gospodarczego, a w 1994 r. na podstawie umowy darowizny zostali współwłaścicielami w 1/8 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…). Następnie na podstawie decyzji Urzędu Miejskiego z 6 sierpnia 1994 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem ze środków własnych dokonali rozbudowy części gospodarczej budynku jak również nadbudowy części mieszkalnej. Z biegiem czasu wszelkie nakłady na przebudowany i rozbudowany budynek gospodarczo-mieszkalny pokrywane były ze środków własnych małżeństwa J. i M. A. (małżeństwa Wnioskodawczyni). W chwili obecnej łączna wartość nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…) stanowi kwotę 550.000,00 PLN, na którą składa się:

a) wartość zabudowanej budynkiem gospodarczo-mieszkalnym działki gruntu numer (…) (powierzchnia działki 108 m2) w kwocie 250.000,00 zł – w tym wartość gruntu w kwocie

10.000,00 zł;

b) wartość zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu numer (…) (powierzchnia działki 327 m2), w kwocie 300.000,00 zł w tym wartość gruntu w kwocie 35.000,00 zł

zgodnie z informacją o wartości nieruchomości sporządzoną przez rzeczoznawcę majątkowego.

Udział Wnioskodawczyni i jej męża wynoszący 3/24 części w chwili obecnej posiada wartość 68.750,00 PLN (w tym wartość gruntu 5.625,00 PLN).

W wyniku umownego zniesienia współwłasności poprzez podział nieruchomości małżonkowie J. i M. A. staną się współwłaścicielami działki (…) zabudowanej budynkiem gospodarczo-mieszkalnym. W związku z powyższym wartość ich wydzielonej części wzrośnie do kwoty 250.000,00 PLN (w tym wartość gruntu 10.000,00 PLN).

Na gruncie prawa cywilnego Wnioskodawczyni oraz jej mężowi w stosunku do pozostałych współwłaścicieli, tj. P. O., N.N.-O. oraz E. P. przysługuje roszczenie o zwrot przedmiotowych nakładów, poczynionych na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego.

Pytanie

Czy przy zawarciu umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności z podstawy opodatkowania należy odliczyć wartość poniesionych nakładów na rzecz wspólną?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, od podstawy opodatkowania należy odliczyć nakłady poniesione przez nią i jej męża na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego położonego na działce (…) w kwocie 240.000,00 zł. Jednakże z uwagi na fakt, iż minął ustawowy termin przechowywania dokumentów potwierdzających wysokość poniesionych nakładów nie są oni w stanie udokumentować ich całkowitej kwoty. W związku z powyższym Pani zdaniem podstawę opodatkowania czynności nieodpłatnego zniesienia współwłasności w stosunku do ww. działki powinna stanowić kwota 4.375,00 PLN wynikająca z różnicy pomiędzy wartością gruntu nabytego w ramach czynności a wartością gruntu posiadanego w chwili obecnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Jako, że przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „współwłasność”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów uregulowanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Na podstawie art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Zgodnie z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego. W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),

2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,

3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).

Zgodnie natomiast z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przepisu tego wynika wprost, że budynki i ich części znajdujące się na nieruchomościach co do zasady dzielą los gruntu, na którym są posadowione. W przypadku więc, gdy dochodzi do zniesienia współwłasności nieruchomości, czynność ta dotyczy zarówno gruntu, jak i wszelkich budynków i budowli trwale z nim związanych oraz innych naniesień na nim się znajdujących. Z tego też względu skutki podatkowe dokonanego zniesienia współwłasności oceniać należy łącznie dla gruntu oraz budynków na nim posadowionych.

Zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności – z chwilą zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 6 cyt. ustawy:

Przy nabyciu w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności podstawę opodatkowania stanowi wartość rzeczy lub praw majątkowych, w części przekraczającej wartość udziału we współwłasności, który przed jej zniesieniem przysługiwał nabywcy.

Ustalenie podstawy opodatkowania składa się więc z dwóch etapów. W pierwszym należy określić wartość rzeczy lub praw majątkowych, których dotyczy zniesienie współwłasności, według zasady generalnej wyrażonej w art. 7 ust. 1 ustawy (czysta wartość, ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego). W drugim etapie ustala się udział, jaki przysługiwał dotychczas współwłaścicielowi i jego wartość. Podatkowi podlega bowiem nadwyżka wartości udziału. Wskazać również należy, że wartość nieruchomości przy zniesieniu współwłasności przyjmuje się z dnia powstania obowiązku podatkowego, tzn. z chwili zawarcia umowy albo ugody lub uprawomocnienia się orzeczenia sądu, jeżeli ich skutkiem jest nieodpłatne zniesienie współwłasności.

Ustawodawca nie podaje definicji długów i ciężarów. Jednocześnie rozszerza to pojęcie w art. 7 ust. 2 i 3 ustawy przykładowo wyliczając przypadki, które stanowią długi i ciężary. Oznacza to, iż długi i ciężary w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowią katalog otwarty.

Pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia, łącznie z roszczeniami z tytułu poczynionych przez nabywcę nakładów na nabytą nieruchomość. Przy czym roszczenia o zwrot tych nakładów muszą być skonkretyzowane i uwzględniać ewentualne korzyści uzyskane przez nabywcę z wyłącznego z nich korzystania. Wówczas równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od wartości nabytej nieruchomości.

„Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową, np. ustanowienie służebności, prawa użytkowania czy drogi koniecznej.

Należy podkreślić, że odliczenie długów i ciężarów od wartości nabytej rzeczy lub prawa majątkowego nie może być traktowane jako ulga lub zwolnienie podatkowe. Odliczenie długów i ciężarów jest wyrazem istoty (elementem konstrukcyjnym) podatku od spadków i darowizn, polegającej na opodatkowaniu przyrostu czystej wartości majątku podatnika.

Sam fakt istnienia nakładów nie pozwala na automatyczne wyłączenie z podstawy opodatkowania ich wartości. W przypadku zniesienia współwłasności roszczenia o wartość poczynionych nakładów (np. kosztów wybudowania budynku), aby mogły być uznane za „długi” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn przybrać muszą postać roszczeń o ich zwrot.

W oparciu o art. 8 ust. 1 oraz ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych - w wysokości tych wkładów.

Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Z opisu wniosku wynika, że prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w K. o powierzchni 0,0437 ha kształtuje się następująco:

- P. O. oraz jego żona N. N.-O. jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w udziale wynoszącym 12/24 części;

- E. P. w udziale wynoszącym 6/24 części;

- J. O. w udziale wynoszącym 3/24 części (zakończone postępowanie spadkowe – spadkobiercą została E. P.);

- J. A. oraz jego żona Pani M. A. jako współwłaściciele na prawach wspólności ustawowej w udziale wynoszącym 3/24 części.

Współwłaściciele powyższej nieruchomości podjęli decyzję o uregulowaniu sytuacji prawnej nieruchomości. Pierwszym etapem był pomiar i podział geodezyjny działki nr (…) o powierzchni 0,0437 ha na działkę (…) o powierzchni 0,0327 ha (na której usytuowany jest budynek mieszkalny) oraz działkę (…) o powierzchni 0,0108 ha (na której usytuowany jest budynek gospodarczo-mieszkalny). Ubytek powierzchni 0,0002 ha nastąpił na skutek nowego pomiaru działki (…). Kolejnymi czynnościami, które zostaną przeprowadzone będzie umowne nieodpłatne zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości, na mocy którego:

- współwłaścicielami działki (…) o powierzchni 0,0327 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym zostaną P. O. oraz jego żona N. N.-O. i E. P. Wyodrębnione zostaną dwa

odrębne lokale mieszkalne, gdzie właścicielem lokalu mieszkalnego nr 1 zostanie E. P., współwłaścicielami lokalu nr 2 będą P. O. oraz jego żona N. N.-O. na prawach

wspólności ustawowej;

- współwłaścicielami działki (…) o powierzchni 0,0108 ha zabudowanej budynkiem gospodarczo-mieszkalnym zostaną Pani oraz Pani mąż J. A. na prawach wspólności

ustawowej.

W 1993 r. Pani wraz z mężem ze środków własnych dokonali zakupu rozpoczętej budowy budynku gospodarczego, a w 1994 r. na podstawie umowy darowizny zostali współwłaścicielami w 1/8 części nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Następnie na podstawie decyzji Urzędu Miejskiego z 6 sierpnia 1994 r. Pani wraz z mężem ze środków własnych dokonali rozbudowy części gospodarczej budynku jak również nadbudowy części mieszkalnej. Z biegiem czasu wszelkie nakłady na przebudowany i rozbudowany budynek gospodarczo-mieszkalny pokrywane były ze środków własnych Pani i jej męża.

Na gruncie prawa cywilnego Pani oraz jej mężowi w stosunku do pozostałych współwłaścicieli, tj. P. O., N.N.-O. oraz E. P. przysługuje roszczenie o zwrot przedmiotowych nakładów, poczynionych na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego.

Pani zdaniem nakłady poczynione przez nią i jej męża na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego na nieruchomości stanowiącej współwłasność małżonków i osób trzecich należy odliczyć od podstawy opodatkowania czynności nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Mając zatem na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że wartość roszczenia o zwrot przedmiotowych nakładów poniesionych przez Panią i jej męża na nieruchomości w postaci wydatków na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego stanowi dług pomniejszający wartość nabytego prawa. W rezultacie, wartość roszczenia o zwrot nakładów, a nie same nakłady, podlegać będzie uwzględnieniu przy ustalaniu czystej wartości, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z planowaną czynnością nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Stanowisko Pani uznano za prawidłowe, z tym jednak zastrzeżeniem, że to nie same nakłady pomniejszają podstawę opodatkowania tylko roszczenie o ich zwrot.

Należy jednak podkreślić, że tego typu zdarzenia cywilnoprawne, jak istnienie i wielkość, a więc konkretyzacja roszczenia o zwrot nakładów na nieruchomość pozostającą we współwłasności, w istocie stanowią element zdarzenia przyszłego i nie podlegają ocenie przez Organ interpretacyjny. Szczegółowe uprawnienie do weryfikacji zgodności przedstawionego zdarzenia przyszłego ze stanem rzeczywistym przysługuje Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w postępowaniu podatkowym, w szczególności w zakresie wykazania wiarygodnej podstawy istnienia takiego skonkretyzowanego roszczenia o zwrot nakładów poczynionych na przebudowę, rozbudowę oraz remonty budynku gospodarczo-mieszkalnego przysługującego Pani w stosunku do pozostałych właścicieli.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, iż przedmiot interpretacji stanowiła jedynie ocena Pani stanowiska w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, a nie weryfikacja prawidłowości dokonanych przez nią wyliczeń. Ponadto, mając na uwadze treść przepisu art. 14b Ordynacji podatkowej, iż w przedmiotowej sprawie Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które pozwoliłoby na ich ocenę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Tym samym Organ nie odniósł się do obliczeń przedstawionych przez Panią we własnym stanowisku.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Pani. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną). Funkcja ochronna płynąca z przedmiotowej interpretacji ma zastosowanie wyłącznie dla Pani. Tym samym interpretacja ta nie wywołuje żadnego skutku prawnego dla Pani męża oraz pozostałych osób.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem

czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki

interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.