0111-KDIB2-2.4015.114.2021.2.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 września 2021 r. (data wpływu 13 września 2021 r.), uzupełnionym 23 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania nabycia tytułem dziedziczenia gruntów rolnych oraz możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej w związku z nabyciem budynku mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania nabycia tytułem dziedziczenia gruntów rolnych oraz możliwości skorzystania z ulgi mieszkaniowej w związku z nabyciem budynku mieszkalnego.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 12 listopada 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.114.2021.1.MM wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 23 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zgodnie z treścią zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia, sporządzonego xxx r. przez notariusza, Wnioskodawca jest spadkobiercą testamentowym M.B., zmarłego xxx r. Spadkodawca był wujem Wnioskodawcy (brat matki Wnioskodawcy). W skład spadku po zmarłym oprócz oszczędności, rzeczy ruchomych wchodzi gospodarstwo rolne o łącznej powierzchni xxx ha (działki gruntu o numerach ewidencyjnych …, … i …). Wnioskodawca nie jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu treści przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, przy czym prowadzi odziedziczone gospodarstwo rolne od dnia jego nabycia, zaś do dnia jego nabycia był dzierżawcą gruntów rolnych o powierzchni ok. xxx ha i nadal jest. Ponadto ww. nieruchomość rolna zabudowana jest murowanym jednorodzinnym budynkiem mieszkalnym oraz czterema budynkami gospodarczymi niezbędnymi do prowadzenia ww. gospodarstwa rolnego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie złożył zeznania podatkowego SD-3 z tytułu spadku po wuju. Gospodarstwo rolne powstałe w wyniku spadku po wuju, Wnioskodawca będzie prowadził co najmniej 5 lat od nabycia. Wnioskodawca nigdy nie korzystał z jakiejkolwiek pomocy de minimis. Od momentu nabycia budynku mieszkalnego po wuju Wnioskodawca nie był właścicielem innego budynku mieszkalnego ani innego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie przysługiwało mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, nie był najemcą lokalu ani budynku. Wnioskodawca jest zameldowany na pobyt stały w nabytym budynku i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat.

Ponadto istotny element stanu faktycznego zawarto we własnym stanowisku w sprawie gdzie wskazano, że w wyniku nabycia zostało utworzone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha (z gruntami rolnymi, które dzierżawi o powierzchni ok. 0,9800 ha).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w treści przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym zwalnia się od podatku nabycie własności gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami pod warunkiem, że w wyniku nabycia zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powiększonego będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat?

2. Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w treści przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zgodnie z którym w przypadku nabycia własności budynku mieszkalnego w drodze dziedziczenia przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej (zstępni rodzeństwa) nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nie przekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest uprawniony do skorzystania ze wskazanego tam zwolnienia od podatku, gdyż Wnioskodawca nabył gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym o powierzchni 28,1300 ha, a w wyniku nabycia zostało utworzone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha (z gruntami rolnymi, które dzierżawi o powierzchni ok. 0,9800 ha), a ponadto będzie prowadzone nabyte przez Wnioskodawcę gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 5 lat.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy**,** zgodnie z treścią przepisu art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa powyżej, gdyż nabył prawo własności budynku mieszkalnego w drodze dziedziczenia, jest zaliczony do II grupy podatkowej (zstępny rodzeństwa), a ponadto nie jest właścicielem innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, nie przysługuje mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej, prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, Wnioskodawca nie jest najemcą lokalu lub budynku, a ponadto będzie zamieszkiwać będąc zameldowanym na pobyt stały w nabytym budynku mieszkalnym i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, należy w tym zakresie odwołać się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). W myśl art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast, stosownie do przepisu art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu lub akt poświadczenia dziedziczenia mają natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdzają jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego). Wobec tego nabycie spadku ma miejsce z chwilą śmierci spadkodawcy.

Stosownie natomiast do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku (art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy – jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

W myśl art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 7.276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej.

Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że – wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy – do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3. do grupy III – innych nabywców.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy – podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku, według skali określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do II grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

- do 10 278 zł – 7%,

- od 10 278 zł do 20 556 zł – 719 zł 50 gr i 9% nadwyżki ponad 10 278 zł,

- powyżej 20 556 zł – 1644 zł 50 gr i 12% nadwyżki ponad 20 556 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dzierżawi grunt rolny o powierzchni około 0,9800 ha. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawca nabył po wuju zmarłym 2 lipca 2021 r. gospodarstwo rolne o powierzchni 28,1300 ha. Nabyta w spadku nieruchomość rolna zabudowana jest budynkiem mieszkalnym oraz czterema budynkami gospodarczymi niezbędnymi do prowadzania ww. gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca zamierza co najmniej przez 5 lat prowadzić powstałe w wyniku nabycia spadku gospodarstwo rolne. Wnioskodawca nigdy nie korzystał z pomocy de minimis. Ponadto Wnioskodawca jest zameldowany na pobyt stały w nabytym budynku i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do nabytych gruntów stanowiących gospodarstwo rolne może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w ww. art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, natomiast w stosunku do nabytego budynku mieszkalnego może skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W tym miejscu należy podkreślić, że wszystkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy odnieść się do możliwości zwolnienia z opodatkowania nabytych gruntów stanowiących gospodarstwo rolne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku nabycia zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Definicja gospodarstwa rolnego, dla celów prawa podatkowego, została zamieszczona w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 333). Zgodnie z jej brzmieniem, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W świetle analizowanej powyżej definicji art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Na podstawie analizy powyższych przepisów należy stwierdzić, że aby nabycie gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym mogło skorzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn konieczne jest zatem spełnienie łącznie 4 warunków:

- przedmiotem nabycia była własność (współwłasność) gruntów stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami,

- w wyniku nabycia powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia była nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha,

- gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia, a ponadto

- kwota zobowiązania (podatku) mieściła się w limicie indywidualnym i krajowym pomocy de minimis w rolnictwie. Kwota tego limitu, to stosownie do treści art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9), 20 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych. W myśl art. 3 ust. 3 ww. rozporządzenia, łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku, tj. 295 932 125 EUR.

W tym miejscu należy podkreślić, że omawiane zwolnienie z opodatkowania obejmuje wyłącznie grunty stanowiące gospodarstwo rolne, w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami. Zwolnienie nie dotyczy zatem nabycia własności budynków mieszkalnych lub ich części, a także budynków gospodarczych lub ich części znajdujących się na terenie gospodarstwa rolnego.

Istotą omawianego zwolnienia jest, aby w wyniku nabycia własności gruntów stanowiących gospodarstwo rolne, zostało utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz aby gospodarstwo to było prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Oznacza to, że nabywca, aby skorzystać ze zwolnienia, musi być na dzień nabycia właścicielem (współwłaścicielem) użytków rolnych lub gospodarstwa rolnego (lub być w ich posiadaniu), aby spełniony został warunek utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego. Utworzenie lub powiększenie gospodarstwa rolnego w rozumieniu ww. przepisów nie jest uzależnione od posiadania określonego tytułu prawnego do gruntów, do których są przyłączane grunty nabywane.

Stosownie do art. 336 ustawy Kodeks cywilny, posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny).

Skoro zatem Wnioskodawca w momencie nabycia spadku był dzierżawcą gruntów rolnych o pow. 0,9800 ha, to w związku z odziedziczeniem gospodarstwa rolnego o powierzchni 28,1300 ha doszło do utworzenia gospodarstwa rolnego. Powierzchnia utworzonego gospodarstwa rolnego jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha. Ponadto jak oświadczył Wnioskodawca gospodarstwo rolne powstałe w wyniku nabycia spadku po wuju będzie prowadził przez okres co najmniej 5 lat oraz nigdy nie korzystał z jakiejkolwiek pomocy de minimis.

Jeżeli zatem kwota zobowiązania (podatku) jaki zostałby naliczony z tytułu nabycia w drodze spadku po wuju gruntów rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego będzie się mieściła w limicie indywidualnym oraz krajowym pomocy de minimis w rolnictwie, nabycie przez Wnioskodawcę opisanego we wniosku gruntu będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W dalszej kolejności należy odnieść się do oceny stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego możliwości skorzystania w stosunku do nabytego budynku mieszkalnego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca jako nabywca budynku mieszkalnego w drodze spadku po wuju, jest zaliczany do II grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,

- nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy, ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4 – czyli posiadają obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miały miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa;

2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:

a) od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,

b) od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą mieszkać, będąc zameldowanymi na pobyt stały w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat oraz utrzymają tytuł prawny do nabytego, np. tytułem dziedziczenia mieszkania – a więc nie dokonają jego zbycia – przez okres 5 lat.

Należy podkreślić, że do skorzystania z omawianej ulgi niezbędnym jest łączne spełnienie wszystkich warunków zawartych w art. 16 ust. 2 ww. ustawy. Niespełnienie chociażby jednego z nich uniemożliwi skorzystanie z omawianego zwolnienia bądź spowoduje utratę prawa do przyznanej uprzednio ulgi i konieczność zapłaty podatku.

Przepisy art. 16 ust. 2 ustawy wymagają od chcącego skorzystać z ww. ulgi podatkowej, by ten w chwili nabycia spełniał wymienione w tym przepisie warunki. To oznacza, że w chwili nabycia osoba, która nabyła budynek mieszkalny w drodze dziedziczenia nie może być zarówno właścicielem nieruchomości wymienionej w art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy, jak i nie może jej przysługiwać żadne z praw wskazanych w art. 16 ust. 2 pkt 3 oraz nie może być najemcą lokalu lub budynku, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy. Natomiast, jeżeli spadkobierca jest jednak właścicielem nieruchomości lub przysługuje mu prawo majątkowe czy też jest najemcą mieszkania lub budynku, to będąc nim winien przenieść jego własność, przekazać prawo lub rozwiązywać umowę najmu na warunkach i w terminie wskazanym w art. 16 ust. 2 pkt 2-4 ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy warunkiem jest nie tylko zameldowanie na pobyt stały ale także zamieszkiwanie w nabytym lokalu lub budynku przez okres 5 lat. Jak wskazano powyżej muszą być spełnione wszystkie warunki wymienione w art. 16 ust. 2 pkt 1-5 aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że od momentu nabycia w spadku po wuju budynku mieszkalnego nie był właścicielem innego budynku mieszkalnego ani lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Wnioskodawcy nie przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego oraz nie był najemca lokalu ani budynku. W nabytym w spadku budynku Wnioskodawca jest zameldowany na pobyt stały i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, należy stwierdzić, że Wnioskodawca – jako osoba zaliczona do II grupy podatkowej – może skorzystać z ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli istotnie w momencie nabycia spadku spełniał warunki wymienione w art. 16 ust. 2 pkt 1-4 ww. ustawy oraz będąc zameldowanym na pobyt stały będzie zamieszkiwać w nabytym budynku przez okres 5 lat od dnia złożenia zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (SD-3), stosownie do art. 16 ust. 2 pkt 5 lit. a) ww. ustawy.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w stosunku do nabytych gruntów rolnych jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, natomiast w stosunku do nabytego budynku mieszkalnego jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy uznano za prawidłowe.

Do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest zobowiązany ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.