0111-KDIB2-2.4015.115.2021.3.PB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 września 2021 r. (data wpływu 14 września 2021 r.), uzupełnionym 24 listopada 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych od rodziców Wnioskodawcy, obywateli USA – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych od rodziców Wnioskodawcy, obywateli USA.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 10 listopada 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.115.2021.2.PB, 0115-KDIT2.4011.643.2021.3.ENB wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 24 listopada 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obywatelem Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i nie jest obywatelem Polski. Wnioskodawca przebywa w Polsce w ramach prawa pobytu czasowego. Z dniem xxx r. wydano mu kartę pobytu, która pozostaje ważna do xxx r. Obecnie Wnioskodawca traktuje Polskę jako centrum interesów życiowych, pracuje w Polsce, zawarł związek małżeński z obywatelką Polski, planuje nabyć nieruchomość i zamieszkać na stałe w Polsce. Rodzice Wnioskodawcy są obywatelami Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie na stałe zamieszkują. Rodzice Wnioskodawcy planują uczynienie na rzecz Wnioskodawcy darowizny środków pieniężnych, celem ułatwienia Wnioskodawcy realizacji swoich planów życiowych. Darowizna zostanie przekazana przelewem z rachunku bankowego rodziców Wnioskodawcy (tj. rachunku stanowiącego ich współwłasność lub rachunku jednego z rodziców) prowadzonego w banku mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych, na rachunek Wnioskodawcy prowadzony w banku mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych. Kwotę darowizny Wnioskodawca spożytkuje w Polsce.

Darowizna zostanie uczyniona w dolarach amerykańskich (USD). Kwota darowizny (czyli wartość przelewu) nie została jeszcze ustalona, natomiast z całą pewnością będzie ona wyższa, niż równowartość w dolarach kwoty 9637 zł, biorąc pod uwagę kurs aktualny i kursy historyczne.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy planowana darowizna środków pieniężnych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813 z póżn. zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy. W myśl art. 2 tej ustawy – nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do treści art. 3 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przedmiot darowizny, który mają stanowić środki pieniężne, w chwili zawarcia umowy nie będzie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, iż darowana Wnioskodawcy suma pieniężna zostanie mu przekazana w formie przelewu z rachunku bankowego prowadzonego w banku posiadającym siedzibę na terenie USA – na rachunek bankowy prowadzony w banku posiadającym siedzibę na terenie USA.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy jednak wskazać, iż na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny (lub otwarcia spadku) nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak wskazano w doktrynie „pojęcie miejsce stałego pobytu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, w myśl zasady wykładni systemowej wewnętrznej w ramach systemu prawnego, powinno być wypełnione treścią w oparciu o regulacje związane z prawem stałego pobytu cudzoziemców na terenie Rzeczpospolitej Polskiej” (K. J. Musiał [w] P. Borszowski, A. Nita, K. Stelmaszczyk, J. Wantoch-Rekowski, K. J. Musiał, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, Warszawa 2018, art. 2). Ten sam komentator podnosi, że „należy wskazać, iż na gruncie ustawy o cudzoziemcach można wysnuć wniosek, że cudzoziemiec ma miejsce stałego pobytu na terenie Rzeczpospolitej Polskiej w momencie, kiedy posiada zezwolenie na pobyt stały na terenie RP w przypadkach określonych w art. 195 u.o.c. lub jest rezydentem długoterminowym UE i jako taki rezydent stale zamieszkuje na terenie RP.”

W konsekwencji Wnioskodawca prezentuje następujące stanowisko w zakresie pytania oznaczonego numerem 1:

Wnioskodawca nie dysponuje zezwoleniem na pobyt stały i nie jest rezydentem długoterminowym UE zamieszkującym w Polsce. Zatem darowizna środków pieniężnych, pochodzących od rodziców Wnioskodawcy będących obywatelami USA i na terytorium tego kraju dokonana, która zostanie przekazana na rachunek bankowy Wnioskodawcy – obdarowanego prowadzony przez bank w USA, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 2 ww. ustawy – nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 ww. ustawy – podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

- nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

- nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

- nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą, jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie jest obywatelem polskim lub nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,

- nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Uogólniając, należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych za granicą. Drugą zaś z zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania jest zasada obywatelstwa i miejsca stałego pobytu, stosownie do której obowiązek podatkowy powstaje z momentem otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny, jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i nie jest obywatelem Polski. Wnioskodawca przebywa w Polsce w ramach prawa pobytu czasowego. Z dniem 9 kwietnia 2019 r. wydano mu kartę pobytu, która pozostaje ważna do dnia 6 lutego 2022 r. Obecnie Wnioskodawca traktuje Polskę jako centrum interesów życiowych, pracuje w Polsce, zawarł związek małżeński z obywatelką Polski, planuje nabyć nieruchomość i zamieszkać na stałe w Polsce. Rodzice Wnioskodawcy są obywatelami Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, gdzie na stałe zamieszkują. Rodzice Wnioskodawcy planują uczynienie na rzecz Wnioskodawcy darowizny środków pieniężnych, celem ułatwienia Wnioskodawcy realizacji swoich planów życiowych. Darowizna zostanie przekazana przelewem z rachunku bankowego rodziców Wnioskodawcy (tj. rachunku stanowiącego ich współwłasność lub rachunku jednego z rodziców) prowadzonego w banku mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych, na rachunek Wnioskodawcy prowadzony w banku mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych. Kwotę darowizny Wnioskodawca spożytkuje w Polsce.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przedmiot darowizny, który mają stanowić środki pieniężne, w chwili zawarcia umowy nie będzie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, iż darowana Wnioskodawcy suma pieniężna zostanie mu przekazana w formie przelewu z rachunku bankowego rodziców, prowadzonego w banku w USA. Rodzice nie przebywają na terytorium RP, a ich miejsce zamieszkania jest w USA. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy jednak wskazać, iż na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny (lub otwarcia spadku) nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca w chwili nabycia środków pieniężnych od rodziców tytułem darowizny nie będzie obywatelem polskim. W chwili obecnej Wnioskodawca posiada zezwolenie na pobyt czasowy w Polsce do 6 lutego 2022 r., planuje jednak nabyć nieruchomość i zamieszkać na stałe w Polsce. Jeżeli zatem w dniu nabycia ww. darowizny Wnioskodawca nie będzie zarówno obywatelem polskim, jak również nie będzie jeszcze posiadał na terytorium Polski miejsca stałego pobytu – i nadal będzie posiadał wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy – to tym samym nabycie przez niego środków pieniężnych od rodziców tytułem darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, z uwagi na treść art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Natomiast w sytuacji, gdyby Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na pobyt stały w Polsce przed dniem nabycia ww. darowizny od rodziców, to wówczas powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tego tytułu. W tej sytuacji Wnioskodawca winien mieć jednak na względzie treść art. 4a ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej lub przekazem pocztowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.