0111-KDIB2-2.4015.83.2021.3.MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku 28 czerwca 2021 r.(data wpływu 2 lipca 2021 r.), uzupełnionym 24 i 28 września 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych działu spadku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 15 września 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4015.83.2021.2.MM 0115-KDIT2.4011.487.2021.3.KC wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 września 2021 r. (uiszczenie opłaty) i 28 września 2021 r. (wpływ pisma).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest spadkobiercą po swoim ojcu. Ojciec Wnioskodawczyni 4 kwietnia 2011 r. nabył część spadku po swoim zmarłym bracie W. K. w wysokości 1/6 części spadku. Do stwierdzenia nabycia spadku doszło postanowieniem z 4 kwietnia 2011 r. wydanym przez Sąd Rejonowy. Ojciec Wnioskodawczyni zmarł 13 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy postanowił, że spadek po zmarłym na podstawie ustawy nabyła żona oraz dzieci (M. K. i Wnioskodawczyni) w wysokości 1/3 części spadku, każdy ze spadkobierców. Równolegle od 2011 r. toczyła się sprawa o podział spadku po W. K. między wszystkimi spadkobiercami. Postanowieniem Sądu Rejonowego z 5 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość zabudowaną stanowiącą działkę nr …. Powyższe postanowienie zostało nieznacznie zmodyfikowane postanowieniem Sądu Okręgowego z 25 września 2018 r. W celu całkowitego uporządkowania spraw spadkowych po zmarłym ojcu Wnioskodawczyni, wespół z żoną i synem zmarłego (M.K), został dokonany aktem notarialnym z 22 września 2018 r. dział spadku. Zgodnie z ujętymi tam ustaleniami Wnioskodawczyni nabyła od pozostałych spadkobierców udział w spadku przypadający po ojcu Wnioskodawczyni od W. K. W ten sposób Wnioskodawczyni nabyła wskazaną wyżej nieruchomość w części orzeczonej przywołanym postanowieniem. Jak wynika z zaświadczenia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego z 19 września 2018 r. podatek od spadków i darowizn został przez Wnioskodawczynię zapłacony. Wnioskodawczyni będąc przekonana, że uregulowała wszystkie należności publicznoprawne 23 kwietnia 2021 r. zdecydowała się na sprzedaż przydzielonej jej w spadku działki nr ….

Końcowo wskazać należy, że opis stanu faktycznego, który został przedstawiony przez Wnioskodawczynię w treści uzupełnienia wniosku z 23 września 2021 r. (data wpływu do Organu 28 września 2021 r.) jako, że dotyczy zagadnienia objętego podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie został przedstawiony w niniejszej interpretacji ponieważ, obejmuje ona swym zakresem ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zgłoszenia do Urzędu Skarbowego informacji o nabyciu spadku i do zapłacenia podatku od spadków i darowizn, jednakże, tym razem od czynności działu spadku? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpowiedź na pytanie nr 1 jest przecząca. Zgodnie z art. 1 ustawy z 23 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn dział spadku nie został ujęty w zakresie niniejszej ustawy. Zgodnie z ustalonym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa, podatkowi określonemu w ustawie o podatku od spadków i darowizn podlegają tylko czynności expressis verbis wskazane w ustawie, a takiego wskazania brak jest w odniesieniu do czynności działu spadku. Wnioskodawczyni dokonała przy tym stosownego zgłoszenia, po stwierdzeniu nabycia spadku, jest osobą zaliczającą się do tzw. grupy podatkowej „zero”. Konkluzją powyższej argumentacji jest stwierdzenie, że nie pozostaje zobowiązana do zapłaty podatku od dokonania działu spadku, równocześnie nie będąc zobowiązana do zgłaszania tego faktu do Urzędu Skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2. darowizny, polecenia darczyńcy;

3. zasiedzenia;

4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 tej ustawy podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują pojęć: „spadek” czy „dział spadku”, należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

W myśl przepisu art. 922 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. Art. 1038 § 2 wskazuje, iż umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

Dział spadku jest zatem instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku), którego mogą ale nie muszą dokonać spadkobiercy po nabyciu spadku.

Jak z powyższego wynika opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn może podlegać jedynie nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych wymienionych w art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tym samym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych z innych tytułów, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nabyła 1/3 spadku po ojcu, który zmarł 13 grudnia 2013 r. Ojciec Wnioskodawczyni na podstawie postanowienia z 4 kwietnia 2011 r. nabył po swoim zmarłym bracie spadek w wysokości 1/6 części.W dniu 5 lipca 2016 r. przeprowadzono dział spadku po bracie ojca Wnioskodawczyni. Natomiast 19 września 2018 r. Wnioskodawczyni z pozostałymi spadkobiercami dokonali działu spadku po zmarłym ojcu, w ten sposób, że działka nr … przypadła Wnioskodawczyni.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzą skutki podatkowe działu spadku.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że dział spadku (bez względu na to czy wiąże się ze spłatą czy też dokonywany jest nieodpłatnie) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem, dokonany dział spadku nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawczyni obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nabycie tym tytułem nie jest wymienione w określającym przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn art. 1 ww. ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do uiszczania podatku od spadków i darowizn oraz zgłoszenia do Urzędu Skarbowego nabycia z tytułu działu spadku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.