0113-KDIPT2-3.4011.250.2025.2.AK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 20 maja 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego AA prowadzi działalność gospodarczą pod firmą AA, NIP: ... (zwany dalej Wnioskodawcą) i rozpoczął prowadzenie działalności, której dotyczy niniejszy wniosek w dniu 6 listopada 2024 r. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej Ustawą o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Wnioskodawca korzysta z formy opodatkowania – podatek liniowy. Wnioskodawca klasyfikuje swoją działalność gospodarczą w zakresie tworzenia i rozwijania Oprogramowania w ramach klasy 62.01.Z (Działalność związana z Oprogramowaniem), zgodnie z treścią Załącznika Polska Klasyfikacja Działalności (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)) Część II – Schemat klasyfikacji (dalej: „Załącznik Schemat klasyfikacji”) do Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) z dnia 24 grudnia 2007 r. (dalej: „Rozporządzenie PKD 2007”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca opracowuje nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca realizuje projekt, w ramach którego tworzy i ulepsza Oprogramowanie – ... (dalej jako Produkt), w zakresie współpracy z B (dalej jako Spółka). Programista, pracując na stanowisku Data Scientist, zajmuje się rozwojem i udoskonalaniem ..., zaawansowanego systemu do cyfrowego zarządzania dokumentacją techniczną, w szczególności w sektorze infrastruktury sieciowej. Oprogramowanie to wykorzystuje technologie sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego do automatycznej analizy, klasyfikacji i ekstrakcji danych z dokumentów, co znacząco usprawnia procesy zarządzania dokumentacją w przedsiębiorstwach z branży energetycznej, telekomunikacyjnej i komunalnej. Podstawowym celem systemu jest automatyzacja i cyfryzacja obiegu dokumentów, co pozwala na eliminację błędów ludzkich, zwiększenie efektywności pracy oraz optymalizację czasu potrzebnego na wyszukiwanie i przetwarzanie danych. ... umożliwia inteligentne rozpoznawanie treści na podstawie algorytmów przetwarzania języka naturalnego (NLP) i technik OCR, co pozwala na skuteczną analizę nawet skomplikowanych dokumentów technicznych, takich jak plany sieciowe, schematy instalacyjne czy umowy. W pracy nad systemem programista wykorzystuje zaawansowane modele uczenia maszynowego, zajmując się m.in. treningiem modeli rozpoznawania wzorców w dokumentach, optymalizacją algorytmów ekstrakcji danych oraz rozwojem funkcji predykcyjnych wspierających automatyczne

wnioskowanie o brakujących informacjach. Istotnym aspektem jego pracy jest również integracja systemu z innymi platformami IT wykorzystywanymi w firmach, co pozwala na płynny przepływ danych pomiędzy różnymi systemami zarządzania dokumentacją. Z uwagi na autorskie rozwiązania oparte na sztucznej inteligencji, programista tworzy innowacyjne algorytmy przetwarzania i analizy danych, które stanowią podstawę do kwalifikowania jego pracy w ramach ulgi IP BOX. Dzięki jego wkładowi ... staje się inteligentnym narzędziem wspierającym przetwarzanie dużych zbiorów dokumentacji i przyczyniającym się do cyfryzacji oraz optymalizacji procesów w przedsiębiorstwach infrastrukturalnych. Oprogramowanie oraz funkcjonalności, w które zostało wyposażone, zostały i są dostosowane do ściśle sprecyzowanych wymagań użytkownika docelowego, co podkreśla fakt, że wytworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie jest utworem unikalnym, niedostępnym dotychczas na rynku. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Wnioskodawcy jako twórcy oprogramowania, aż do momentu przeniesienia ich w całości na podmiot zamawiający zaprojektowanie i rozwinięcie oprogramowania. W ramach Umowy zawartej ze Spółką z dnia 29 listopada 2024 r. Wnioskodawca przenosi na nią autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w ramach wykonywania tejże Umowy. Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie za wykonane, w ramach Umowy zlecenie, przy czym część otrzymanego wynagrodzenia stanowi zapłatę za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu na Spółkę, zlecającą opracowanie oprogramowania. Zatem część uzyskanego przez Wnioskodawcę dochodu stanowi dochód z KPWI, uwzględnionych w cenie świadczonych usług. Kwalifikowany dochód z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej [zwane dalej KPWI], oznacza, że dochód w opisanej sytuacji we wniosku osiągany jest z tytułu sprzedaży KPWI. W związku z wykonywanymi usługami Wnioskodawca uzyskuje dochód z KPWI uwzględniony w cenie świadczonych usług. Nowe Oprogramowanie stanowi przejaw Jego twórczej działalności o indywidualnym charakterze. Efekt pracy Wnioskodawcy odpowiada aktualnym potrzebom i wymaganiom branży, i jest zgodny z panującymi w tym zakresie trendami i uwarunkowaniami prawnymi. Należy podkreślić, że wykonywana przez Wnioskodawcę praca nie jest nakierowana na uzyskanie rutynowych zmian produktu, a na kreatywne wytworzenie od podstaw nowego oprogramowania. W ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę zdobywa On, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Ze strony konstrukcyjnej Oprogramowanie składa się z kilku warstw – warstwy programistycznej, tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), będącego zestawem instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu, warstwy wizualnej, na którą składają się elementy graficzne oraz interfejsu zapewniającego interoperacyjność wspomnianego kodu, elementów audiowizualnych oraz urządzenia użytkownika końcowego (telefonu komórkowego, tabletu, komputera). Połączenie wszystkich tych elementów stanowi kompletne Oprogramowanie. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 2 mln euro. Nie ma więc obowiązku prowadzić ksiąg rachunkowych i ich nie prowadzi. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wskazane poniżej wydatki są faktycznie ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność gospodarczą związaną z KPWI. Ponownie podkreślenia wymaga fakt, że Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, na podstawie której jest w stanie przyporządkować konkretną wartość ww. kosztów do wytworzenia, ulepszenia lub rozwoju konkretnego oprogramowania lub jego części. Wnioskodawca w każdym roku podatkowym ponosi koszty działalności gospodarczej związanej bezpośrednio z wytwarzaniem i rozwojem Oprogramowania, stanowiących przedmiot ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca w toku prac nad Oprogramowaniem ponosi następujące koszty prowadzonej działalności: - koszty zakupu sprzętu komputerowego, - koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, - koszty zakupu licencji na programy komputerowe. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję zgodnie z wymogiem art. 30cb pkt 2 Ustawy o PIT od 29 listopada 2024 r. Wnioskodawca jest w stanie wyodrębnić w prowadzonej ewidencji rachunkowej pozycje związane z wykonaniem zlecenia na podstawie zawartej Umowy. Wnioskodawca prowadzi ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na Oprogramowanie. Ewidencja jest odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów z osiąganymi dochodami z KPWI. Odrębna ewidencja w postaci szczegółowego rejestru przychodów i kosztów związanych z KPWI umożliwia wyodrębnienie każdego KPWI, ustalenie przychodów i kosztów przypadających na każde KPWI oraz obliczenie dochodu (straty) z KPWI. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochody kwalifikowanego z KPWI za lata 2024, 2025. Poprzez zastosowanie wspólnego identyfikatora KPWI-NNN w stosunku do wszystkich dokumentów przychodów i kosztów tego samego KPWI możliwe jest ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde KPWI osobno, w tym powiązanie ponoszonych kosztów z osiąganymi dochodami z każdego KPWI odrębnie. W związku z tym, że w przypadku rozliczenia podatku dochodowego z wykorzystaniem mechanizmu IP BOX Wnioskodawca będzie osiągał dochody opodatkowane wg. dotychczasowych zasad oraz dochody opodatkowane stawką 5%, w celu ustalenia dochodu z Oprogramowania, koszty wspólne, których Wnioskodawca nie może przypisać jednoznacznie do przychodów z Oprogramowania zostaną przypisane do przychodów z Oprogramowania w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym w ogólnej kwocie przychodów. Przedsiębiorca ma możliwość wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każdy rodzaj Oprogramowania, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W rezultacie, wobec braku regulacji w tym zakresie na gruncie przepisów o IP BOX – na zasadzie analogii do art. 22 ust. 3 ustawy o PIT zostanie zastosowana zasada podziału kosztów wspólnych w przypadku ponoszenia kosztów uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego. Uzupełnienie wniosku Wnioskodawca opracował nowe modele AI zwiększające trafność klasyfikacji dokumentów technicznych, rozbudował mechanizmy ekstrakcji danych, wdrożył moduły analizy kontekstu językowego z wykorzystaniem NLP oraz zintegrował system z dodatkowymi źródłami danych klienta. Każda zmiana wymagała ponownego projektowania i testowania komponentów, co miało na celu zwiększenie dokładności i automatyzacji działania systemu ... Oprogramowanie zostało rozwinięte w oparciu o technologie (...) oraz biblioteki (...). Wnioskodawca po raz pierwszy zastosował integrację OCR z analizą semantyczną dokumentów oraz autorskie algorytmy porównywania struktury danych technicznych. Nowością było wdrożenie modeli językowych do klasyfikacji zawartości dokumentów i automatyzacji ich opisu. Oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań skalą automatyzacji, poziomem integracji z zewnętrznymi systemami oraz zastosowaniem autorskich modeli AI do przetwarzania dokumentów technicznych. Oryginalność polega na połączeniu OCR, NLP i uczenia maszynowego w jednym systemie, który potrafi rozumieć kontekst dokumentu, automatycznie klasyfikować treści i generować metadane opisowe bez udziału człowieka. Różnice wynikają z zastosowania zaawansowanych modeli NLP (...), mechanizmów OCR oraz integracji z (...) do tworzenia i trenowania modeli klasyfikujących dokumenty. Nowością było także wdrożenie architektury mikrousług i integracja z zewnętrznymi bazami danych klientów. Te technologie pozwoliły osiągnąć wyższy poziom precyzji, automatyzacji i elastyczności niż w poprzednich rozwiązaniach Wnioskodawcy. Systematyczność działań polega na realizacji projektów według ustalonego cyklu obejmującego analizę, projektowanie, implementację, testowanie i wdrażanie. Wnioskodawca stosuje metodykę Agile, co pozwala na iteracyjne wprowadzanie ulepszeń. Każda zmiana jest dokumentowana, a regularne testy i przeglądy kodu zapewniają optymalizację działania oprogramowania i dostosowanie do potrzeb użytkowników. Celem na pierwszym etapie było stworzenie systemu rozpoznawania dokumentów technicznych i klasyfikacji ich treści. Następnie planowano rozwój modułów ekstrakcji danych i ich automatycznego opisu z użyciem NLP. W kolejnych latach celem jest integracja z systemami klientów i rozwój warstwy semantycznej. Finansowanie pochodzi ze środków własnych oraz wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Osiągnięto stworzenie modułów do klasyfikacji dokumentów, ekstrakcji danych oraz systemu opisującego ich treść. Opracowano autorskie modele AI i wdrożono integrację z zewnętrznymi źródłami danych. Prace realizowane były jednoosobowo, z wykorzystaniem własnego sprzętu (stacja robocza, oprogramowanie) i środków finansowych pochodzących z przychodów działalności gospodarczej, w tym za przeniesienie praw do oprogramowania. Harmonogram obejmował rok 2023 jako etap analizy i zaprojektowania architektury systemu ..., a w 2024 roku zaplanowano implementację modeli AI, testowanie ekstrakcji danych oraz integrację z systemami klienta. Każdy etap miał przypisane zadania oraz terminy w ramach harmonogramu projektowego. Harmonogram był realizowany systematycznie, w oparciu o metodykę iteracyjną z dokumentacją postępów prac. Przed rozpoczęciem projektu Wnioskodawca posiadał wiedzę z zakresu przetwarzania języka naturalnego, klasyfikacji danych, budowy modeli uczenia maszynowego oraz integracji systemów IT. Dysponował umiejętnościami programowania w (...), znajomością bibliotek NLP i ML (m.in. ...), doświadczeniem w analizie dokumentów technicznych oraz tworzeniu oprogramowania klasy backend do przetwarzania danych tekstowych. W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę z zakresu przetwarzania języka naturalnego (NLP), algorytmów uczenia maszynowego, architektury oprogramowania oraz automatyzacji przetwarzania dokumentów. Rozwija umiejętności programistyczne w (...), implementuje i trenuje modele AI, tworzy interfejsy integracyjne z systemami zewnętrznymi i optymalizuje procesy ekstrakcji i klasyfikacji danych tekstowych. Rozwiązania powstały przy użyciu technologii NLP (...), OCR oraz algorytmów uczenia maszynowego opartych na (...). Nowością było połączenie tych technologii w celu automatycznej analizy dokumentów technicznych. Wprowadzone usprawnienia obejmują automatyczne rozpoznawanie kontekstu dokumentu, klasyfikację treści i generowanie metadanych, co znacząco ogranicza udział człowieka w procesie przetwarzania dokumentacji infrastrukturalnej. Wnioskodawca oferował tworzenie i rozwój oprogramowania wykorzystującego sztuczną inteligencję do przetwarzania dokumentów, w szczególności systemu ... Świadczył usługi analizy danych, wdrażania modeli NLP i ML, budowy algorytmów klasyfikujących dokumenty techniczne oraz integracji oprogramowania z systemami IT klientów z branż infrastrukturalnych. Oferował także rozwój dedykowanych rozwiązań optymalizujących obieg informacji w przedsiębiorstwach. Produkty, usługi i procesy były oparte na wiedzy z zakresu przetwarzania języka naturalnego, uczenia maszynowego i automatyzacji przetwarzania dokumentów. Technicznie wykorzystywały biblioteki NLP (...), (...) do budowy modeli AI, a także OCR do analizy skanowanych dokumentów. Programistycznie opierały się na (...), architekturze mikrousług i integracji z zewnętrznymi systemami klienta poprzez API. Wnioskodawca zaplanował dalszy rozwój systemu ..., w szczególności rozszerzenie możliwości klasyfikacji dokumentów, poprawę skuteczności ekstrakcji danych oraz automatyzację generowania opisów technicznych. Celem jest zwiększenie dokładności działania modeli AI, pełna integracja z systemami klientów oraz ograniczenie ręcznego przetwarzania dokumentacji. Wnioskodawca dąży do wdrożenia rozwiązań AI w pełnym cyklu obiegu informacji technicznej. Wnioskodawca realizuje przedsięwzięcie samodzielnie, w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, prowadząc systematyczne prace programistyczne nad Oprogramowaniem. Proces obejmuje projektowanie, implementację, testowanie i wdrażanie kodu, a także bieżącą integrację z systemami zewnętrznymi. Prace finansowane są z przychodów z działalności, a postęp dokumentowany jest w odrębnej ewidencji. Efektem działań jest stworzenie systemu ..., który automatycznie rozpoznaje, klasyfikuje i opisuje dokumenty techniczne z wykorzystaniem sztucznej inteligencji. Nowym zastosowaniem jest możliwość pełnej automatyzacji przetwarzania dokumentacji infrastrukturalnej, bez konieczności ręcznej analizy, co znacząco przyspiesza i usprawnia zarządzanie informacją w firmach z branży energetycznej i telekomunikacyjnej. Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które Wnioskodawca nazywa programem komputerowym: (i) zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, (ii) nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; (iii) nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Na pytanie: Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem” zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, rozwijania, jak i ulepszania, były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegały/podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały /przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania”? Odpowiedział Pan: Czy efekty pracy Wnioskodawcy, zawsze, tj. zarówno w przypadku tworzenia, rozwijania, jak i ulepszania, były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania. Wnioskodawca był właścicielem oprogramowania, które rozwija/ulepsza. Działania Wnioskodawcy zmierzały/zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstawał/powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosił całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Wnioskodawca ponosił/ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Spółka). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie były wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez Spółkę. Wykonując te usługi Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Zgodnie z umową zawartą ze Spółką z dnia 15 kwietnia 2024 r., Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie w ramach działalności badawczo -rozwojowej, a następnie przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do utworów powstałych w trakcie realizacji umowy. Oznacza to, że dochód Wnioskodawcy wynika z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i spełnia przesłanki określone w przepisach dotyczących IP BOX. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zarówno z tytułu przenoszenia na Spółkę majątkowych praw autorskich do Oprogramowania, jak i z tytułu wykonania usług programistycznych polegających na tworzeniu, rozwijaniu i wdrażaniu tego Oprogramowania. Wynagrodzenie obejmuje zatem zarówno sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak i czynności o charakterze usługowym. Wnioskodawca nie wyodrębnia na fakturach wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich. Wartość tego wynagrodzenia określana jest na podstawie karty pracy, która dokumentuje zakres wykonanych czynności oraz czas poświęcony na ich realizację, umożliwiając przypisanie części wynagrodzenia do przeniesienia praw autorskich. Umowa przewiduje automatyczne przeniesienie majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na Spółkę z chwilą jego wytworzenia w ramach realizacji zlecenia. Wyodrębnienie Oprogramowania odbywa się na podstawie dokumentacji technicznej, kodu źródłowego i karty pracy. Wnioskodawca tworzy i przekazuje kod oraz dokumentację, a Spółka akceptuje wykonanie. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest przyjęcie efektów prac i zapłata wynagrodzenia. Sposób przenoszenia na Spółkę praw do „Oprogramowania” każdorazowo spełniał/spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a szczególności, przenoszenie tych praw następowało/następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, stosując wzór ustawowy. Uwzględnia koszty poniesione bezpośrednio na działalność B+R (kategoria „a”), takie jak zakup sprzętu komputerowego, licencji i podzespołów. Koszty wspólne rozdziela proporcjonalnie do przychodów, a dane pozyskuje z prowadzonej odrębnej ewidencji rachunkowej. Pod pojęciem kosztów zakupu sprzętu komputerowego należy rozumieć wydatki poniesione na zakup urządzeń niezbędnych do prowadzenia działalności badawczo- rozwojowej i tworzenia oprogramowania. Obejmują one laptop o wysokiej wydajności, wykorzystywany do kodowania i testowania algorytmów AI, kartę graficzną niezbędną do trenowania modeli sztucznej inteligencji oraz zasilacz zapewniający stabilne działanie sprzętu. Każdy z tych zakupów jest ściśle powiązany z działalnością programistyczną i wpływa na efektywność procesów obliczeniowych oraz rozwój tworzonego oprogramowania. Pod pojęciem kosztów zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych należy rozumieć konkretne wydatki związane z modernizacją i utrzymaniem sprzętu wykorzystywanego do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca poniósł wydatki na procesor, który zwiększa wydajność kompilacji i przetwarzania danych, pamięć RAM, zapewniającą płynną pracę środowiska programistycznego, dysk SSD NVMe, skracający czas zapisu i odczytu danych, monitor, ułatwiający pracę z kodem i analizą danych, klawiaturę mechaniczną, poprawiającą komfort i precyzję kodowania, mysz komputerową, wspierającą ergonomię pracy, oraz zasilacz, zapewniający stabilne działanie podzespołów przy intensywnym obciążeniu. Każdy z tych zakupów ma bezpośrednie przełożenie na efektywność pracy i realizację projektów w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Pod pojęciem kosztów zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych należy rozumieć konkretne wydatki związane z modernizacją i utrzymaniem sprzętu wykorzystywanego do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz tworzenia oprogramowania. Wnioskodawca poniósł wydatki na procesor, który zwiększa wydajność kompilacji i przetwarzania danych, pamięć RAM, zapewniającą płynną pracę środowiska programistycznego, dysk SSD NVMe, skracający czas zapisu i odczytu danych, monitor, ułatwiający pracę z kodem i analizą danych, klawiaturę mechaniczną, poprawiającą komfort i precyzję kodowania, mysz komputerową, wspierającą ergonomię pracy, oraz zasilacz, zapewniający stabilne działanie podzespołów przy intensywnym obciążeniu. Każdy z tych zakupów ma bezpośrednie przełożenie na efektywność pracy i realizację projektów w ramach działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca ponosi koszty zakupu licencji na programy komputerowe niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej oraz tworzenia i rozwijania oprogramowania. Dotyczą one (...), który jest zaawansowanym środowiskiem programistycznym wykorzystywanym do pisania kodu w (...), (...), używanego do analizy i optymalizacji algorytmów AI oraz generowania testowych zapytań do modeli językowych, oraz (...), wspierającego zaawansowaną analizę danych i testowanie skryptów w środowisku uczenia maszynowego. Każdy z tych programów wspomaga proces tworzenia oprogramowania, umożliwiając efektywną pracę z kodem, testowanie oraz analizę danych w ramach prowadzonych prac rozwojowych. Każdy poniesiony wydatek jest bezpośrednio powiązany z tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania. Zakup sprzętu komputerowego, w tym laptopa i karty graficznej, umożliwia efektywne kodowanie, testowanie i trenowanie modeli AI, co jest kluczowe dla budowy systemu zarządzania agentami AI. Podzespoły komputerowe, takie jak procesor, pamięć RAM czy dysk SSD, wpływają na szybkość przetwarzania danych i stabilność środowiska programistycznego. Licencje na oprogramowanie, w tym (...), są niezbędne do pisania kodu, analizy algorytmów oraz testowania ich wydajności. Wszystkie te wydatki umożliwiają Wnioskodawcy rozwój oprogramowania w ramach działalności badawczo- rozwojowej. Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do tworzenia i ulepszania Oprogramowania na podstawie ich bezpośredniego związku z realizowanym projektem, co dokumentuje w odrębnej ewidencji. Do wskaźnika nexus zalicza tylko te wydatki, które są faktycznie związane z działalnością B+R – nie wszystkie koszty uzyskania przychodu są uwzględniane. Koszty wspólne alokowane są proporcjonalnie do przychodów z KPWI. Pytania 1. Czy zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym można uznać, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? 2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT? 3. Czy na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, do kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem Oprogramowania, w kategorii „a” Przedsiębiorca może zaliczyć wydatki, które zostały faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, tj.: - koszty zakupu sprzętu komputerowego, - koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, - koszty zakupu licencji na programy komputerowe? Pana stanowisko w sprawie Ad 1 Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym należy uznać, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej, które zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Oprogramowanie jako program komputerowy Zgodnie z art. 30ca ust. 1-2 Ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej. Podstawową przesłanką warunkującą możliwość korzystania z mechanizmu IP BOX jest wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej przedmiotu ochrony kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienione w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 Ustawy o PIT). Ustawa o PIT w art. 30ca ust. 2 pkt 8 jako jedno z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których dochód może podlegać opodatkowaniu stawką 5%, wymienia autorskie prawo do programu komputerowego. Na gruncie przepisów podatkowych, w tym przepisów o IP BOX, brak jest definicji programu komputerowego. Tym samym, niezbędnym jest ustalenie zakresu przedmiotowego regulacji w oparciu o inne przepisy powszechnie obowiązującego prawa polskiego. Zgodnie z art. 1 ust. 1, ust. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory: (i) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i nast. ustawy o prawie autorskim, gdzie wskazano, iż programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma regulacji prawnej na gruncie prawa podatkowego lub prawa autorskiego, która wprost definiuje program komputerowy. W ocenie Wnioskodawcy, należy wobec tego posłużyć się definicjami programu komputerowego, które są sformułowane w źródłach innych niż przepisy prawa lub do przepisów, które nawiązują do zakresów gry komputerowej i oprogramowania (programu komputerowego). Zgodnie z powszechnie przyjętą definicją (źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/ Program_komputerowy) program komputerowy jest to (...) sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania (...). Programy komputerowe można zaklasyfikować według ich zastosowań. Wyróżnia się zatem Oprogramowanie użytkowe, systemy operacyjne, programy narzędziowe, gry wideo, kompilatory i inne. (...). Program można podzielić na dwie części (obszary): (i) część zawierająca kod - składającą się z rozkazów sterujących działaniem procesora; (ii) część zawierająca dane - składającą się z danych wykorzystywanych i przetwarzanych przez program, np. adresów pamięci, stałych liczbowych, komunikatów tekstowych, danych graficznych itp. (...). W oparciu o tę definicję należy przyjąć, że Oprogramowanie jako całość, tj. kod programistyczny i źródłowy, interfejs użytkownika, warstwa dźwiękowa i warstwa graficzna, stanowi jednolity program komputerowy. W ocenie Wnioskodawcy, przepisy o statystyce publicznej również wskazują na rozumienie, zgodnie z którym Oprogramowanie należałoby klasyfikować w całości jako programy komputerowe, które w rezultacie podlegają w całości ochronie autorskiego prawa do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT. Należy w tym miejscu odwołać się do systematyki klasyfikacji działalności gospodarczej przedstawionej w Rozporządzeniu PKD, Załącznik Polska Klasyfikacja Działalności (PKD) Część II – Schemat klasyfikacji („Załącznik Schemat klasyfikacji”). Wnioskodawca klasyfikuje swoją działalność gospodarczą w podklasie 62.01.Z. Zgodnie z treścią objaśnień do podklasy 62.01.Z PKD: Podklasa ta obejmuje pisanie, modyfikowanie, badanie, dokumentowanie i wspomaganie oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników. Podklasa ta obejmuje analizowanie, projektowanie systemów gotowych do użycia: · rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, · pisanie programów na zlecenie użytkownika, · projektowanie stron internetowych. Biorąc pod uwagę konstrukcję programu komputerowego, która składa się w zasadniczej części z kodu źródłowego, i warstwy graficznej, istotne jest również podejście zaprezentowane w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX z dnia 15 lipca 2019 roku (zwanych dalej Objaśnieniami IP BOX), gdzie wskazuje się, że w związku z celem IP BOX w katalogu kwalifikowanych IP może znaleźć się Oprogramowanie (program komputerowy) jako całość i należy odrzucić teoretyczny podział na część kodu źródłowego i wynikowego oraz część algorytmu, interfejsu lub interfejsu użytkownika. Zgodnie z Objaśnieniami IP BOX (pkt 73 i nast.), w przepisach o prawie autorskim brak jest definicji programu komputerowego, natomiast w literaturze przyjmuje się różne, niezwykle kazuistyczne podejścia, które implikują niejako rozbijanie programu komputerowego na część chronioną prawem (formę (ekspresji) utworu) i niechronioną (treść/idea) prawem autorskim. W literaturze podaje się też, że ochronie podlega kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Ochronie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie będą natomiast podlegać takie elementy programu komputerowego jak algorytm, interfejs, czy interfejs użytkownika. Niemniej jednak, w świetle celu preferencji IP BOX oraz jej normatywnego kontekstu, usytuowanego w szczególności w Raporcie OECD BEPS Plan Działania nr 5, a także uwarunkowań systemu prawa podatkowego w Polsce, powyższe, skrajnie kazuistyczne i skomplikowane podejście przedstawiane w literaturze przedmiotu prawa autorskiego należy odrzucić. Otóż w celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenie funkcjonalne i celowościowe w zgodzie z międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, czyli nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej Oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP, jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. W ocenie Wnioskodawcy, w kontekście powyższej interpretacji Ministerstwa Finansów należy przyjąć, że Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę powinno, jako nierozerwalna, funkcjonalna całość być traktowane jak programy komputerowe. Każda warstwa Oprogramowania – kod źródłowy, zespół instrukcji, warstwa graficzna oraz interfejs użytkownika – w kontekście gospodarczym i uzyskiwanych dochodów jako całość stanowią aktywa, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody. W szczególności, co warte podkreślenia, w sensie czysto handlowym (biznesowym) znaczenie dla uzyskiwanych przychodów ma każda warstwa Oprogramowania. Wnioskodawca uzyskuje przychody z Oprogramowania jako funkcjonalnej całości. Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, tworzone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie zawierające Funkcje Dodatkowe, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody należy traktować jako jedną całość w kontekście klasyfikowania jako programu komputerowego podlegającego ochronie autorskiego prawa do programu komputerowego. Oprogramowanie jako wynik prac badawczo-rozwojowych o twórczym charakterze Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo- rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez Niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo - rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 Ustawy o PIT) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy). Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych. Wnioskodawca jest programistą, który w ramach prowadzonej działalności tworzy oraz modyfikuje Oprogramowanie komputerowe przy użyciu innowacyjnych technologii. Świadcząc usługi na rzecz Spółki, na podstawie zawartej Umowy, Wnioskodawca wytworzył od podstaw nowe, oryginalne Oprogramowanie, które następnie konsekwentnie rozwijał. Dzięki wykonanej przez Wnioskodawcę pracy i zastosowaniu nieszablonowych, kreatywnych rozwiązań Oprogramowanie odpowiada potrzebom biznesowym klienta i daje możliwość szerokiego zastosowania. Stawiane przed Wnioskodawcą wyzwania mają charakter niepowtarzalny i unikalny. Wymagają od niego dogłębnego zbadania danych zagadnień, zaprojektowania nowego i oryginalnego rozwiązania, a na końcu zaimplementowania go w sposób całkowicie przez niego zdefiniowany, zgodnie ze sztuką i zdobytą wiedzą. Tego typu podejście każdorazowo wpływa na zwiększanie zasobów wiedzy oraz pozwala na wykorzystanie jej do tworzenia coraz to nowszych i bardziej rozbudowanych rozwiązań, które nie są ogólnodostępne w gospodarce lub znacznie różnią się od już istniejących. Proces pogłębiania tej wiedzy przekłada się na projektowanie i opracowywanie coraz to nowszych i niepowtarzalnych rozwiązań komercyjnych, zgodnych z potrzebami klientów na drodze twórczej. Każdorazowo w ramach zawartych umów wytwarzane są autorskie i innowacyjne rozwiązania dostosowane do potrzeb klienta, które opracowane zostają od podstaw lub – jeśli klient ma taką potrzebę – rozwijane i ulepszane zostają istniejące programy informatyczne. Nie zmienia to faktu, że każde z tych podejść wymaga zaprojektowania i opracowania nowego i innowacyjnego rozwiązania, które bazuje na systematycznie pogłębianej i poszerzanej wiedzy. Wszelkie opracowane i wytworzone dzieła są autorskimi i unikalnymi rozwiązaniami. Aby sprostać tym wymaganiom, niezbędnym elementem jest ciągłe i systematyczne poszerzanie oraz pogłębianie wiedzy z zakresu nowych technologii, ich wykorzystywania oraz dostosowywania w unikalny sposób do potrzeb klienta. Tworzenie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo -rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), w szczególności jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W świetle powyższego nie ulega wątpliwości, że tworzenie przez Wnioskodawcę Oprogramowania opisanego we wniosku w sposób opisany tamże wyczerpuje definicje działalności badawczo -rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zwraca uwagę, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z siedzibą w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 31 /21, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem Ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy poza podatkowej, to oczywistym jest, że organ jest uprawniony do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Prawo organu do wezwania o uzupełnienie stanu faktycznego nie oznacza możliwości wymagania od podatnika ubiegającego się o interpretację, aby to on sam rozstrzygnął w takiej formie wątpliwości interpretacyjne związane z pojęciem zawartym w przepisach prawa podatkowego. Ad 2 (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych., a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla opodatkowania którego zastosowanie może znaleźć 5% stawka podatku PIT. Ad 3 Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej (też jako działalność B + R) związanej z wytwarzaniem Oprogramowania, w wymienionych rodzajach należy zaliczyć do następującego rodzaju kategorii wymienionych w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Kategoria „a” obejmuje wydatki faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo -rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1,3-5 ustawy o PIT: podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3/(a + b + c + d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: (a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, (b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3, (c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4, (d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W celu korzystania z mechanizmu IP BOX konieczne jest wyznaczenie tzw. kwalifikowanego dochodu z KPWI. Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa ustalany jest jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i tzw. wskaźnika Nexus (przedstawionego powyżej), którego wartość nie może być wyższa niż „1”. W celu wyznaczenia wskaźnika Nexus niezbędne jest określenie kosztów działalności badawczo -rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Koszty w rodzajach wskazanych w literach a-d przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, kwalifikują się do uwzględnienia w kalkulacji tego wskaźnika. Pozostałe rodzaje kosztów, w tym koszty niezwiązane bezpośrednio z KPWI nie mogą być zaliczone do kalkulacji wskaźnika. Jednocześnie, te rodzaje kosztów uzyskania przychodu, które ponoszone są w celu zarówno prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej związanej z KPWI, jak i pozostałej działalności gospodarczej winny być przez podatnika rozliczone proporcjonalnie do stopnia ich wykorzystania w prowadzeniu poszczególnych rodzajów działalności gospodarczej (tj. związanej z wytworzeniem KPWI lub innej). Przykładem takich kosztów mogą być wydatki związane z dostępem do sieci Internet lub wydatki na sprzęt elektroniczny. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową związaną z wytwarzaniem Oprogramowania polegającą na projektowaniu oraz tworzeniu autorskich programów informatycznych. W tym celu ponosi bezpośrednio związane z taką działalnością koszty. Procesowi, którego efektem jest Oprogramowanie, towarzyszę pewne niewielkie koszty. Wytworzone Oprogramowanie bazuje na doświadczeniu i kompetencjach Wnioskodawcy. W związku z tym, że Oprogramowanie stanowi program komputerowy, do jego realizacji potrzebne są ograniczone zasoby materialne. Znaczna większość pracy intelektualnej odbywa się w umyśle Wnioskodawcy, który zapisuje przy pomocy odpowiedniego języka programowania swój tok myślowy. W świetle powyższego również i ewentualne koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem Oprogramowania będą miały dość wąski zakres. W związku z powyższym, należy podkreślić, że zdaniem Wnioskodawcy na potrzeby wyznaczenia wskaźnika Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem Oprogramowania w kategorii „a” można zaliczyć wydatki wymienione enumeratywnie w pytaniu nr 3. Odnośnie pojęcia poszczególnych kosztów oraz przesłanek świadczących o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z KPWI, Wnioskodawca wskazuje co następuje: Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup sprzętu komputerowego” należy rozumieć: koszty związane z zakupem komputerów stacjonarnych i przenośnych. Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę. Koszty zakupu sprzętu komputerowego Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. Sprzęt ten nie stanowi środków trwałych. Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup podzespołów komputerowych” należy rozumieć koszty związane z zakupem procesora, płyty głównej, pamięci RAM, karty graficznej, karty dźwiękowej, karty sieciowej, czy stacji dyskietek. Pod pojęciem poniesienia kosztów na „zakup urządzeń peryferyjnych” należy rozumieć koszty związane z zakupem monitora, klawiatury, myszy komputerowej, drukarki, skanera, kamery internetowej i rzutników. Wydatki te nie są związane wyłącznie z działalnością badawczo- rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie zalicza kosztów związanych z eksploatacją samochodu do kosztów związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym zakup podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny dla prowadzenia prac badawczo rozwojowych. Podzespoły te i urządzenia peryferyjne nie stanowią środków trwałych. Pod pojęciem kosztów „zakupu licencji na program komputerowy” należy rozumieć zakup licencji na programy niezbędne dla korzystania z komputera i jego urządzeń peryferyjnych dla tworzenia Oprogramowania. Programy takie obejmują zarówno oprogramowanie systemowe (system operacyjny), jak i dedykowane aplikacje, przeznaczone do tworzenia Oprogramowania takie jak na przykład programy typu Integrated Development Environment (IDE). Koszty zakupu licencji na programy komputerowe Tworzenie Oprogramowania wymaga od Wnioskodawcy korzystania z programów komputerowych. Programy te są niezbędne dla korzystania z komputera i jego urządzeń peryferyjnych dla tworzenia Oprogramowania. Programy takie obejmują zarówno oprogramowanie systemowe (system operacyjny), jak i dedykowane aplikacje, przeznaczone do tworzenia Oprogramowania takie jak na przykład programy typu Integrated Development Environment (IDE). IDE są to programy lub zespół programów (środowisko) służące do tworzenia, modyfikowania, testowania i konserwacji oprogramowania. Bez korzystania z programów tego rodzaju tworzenie Oprogramowania byłoby niemożliwe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności, 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności, 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Definicja działalności badawczo-rozwojowej Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Definicja prac rozwojowych Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897): Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opracowuje Pan nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Realizuje Pan projekt, w ramach którego tworzy i ulepsza Oprogramowanie – ..., w zakresie współpracy ze spółką B. Zajmuje się Pan rozwojem i udoskonalaniem ..., zaawansowanego systemu do cyfrowego zarządzania dokumentacją techniczną, w szczególności w sektorze infrastruktury sieciowej. Oprogramowanie to wykorzystuje technologie sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego do automatycznej analizy, klasyfikacji i ekstrakcji danych z dokumentów, co znacząco usprawnia procesy zarządzania dokumentacją w przedsiębiorstwach z branży energetycznej, telekomunikacyjnej i komunalnej. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku). Kryteria działalności badawczo-rozwojowej Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy wskazał Pan, że oprogramowanie oraz funkcjonalności, w które zostało wyposażone, zostały i są dostosowane do ściśle sprecyzowanych wymagań użytkownika docelowego, co podkreśla fakt, że wytworzone przez Pana Oprogramowanie jest utworem unikalnym, niedostępnym dotychczas na rynku. Zmiany wprowadzane przez Pana nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym, tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest przedmiotem autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Autorskie prawa majątkowe do opracowanego oprogramowania przysługują pierwotnie w całości Panu jako twórcy oprogramowania, aż do momentu przeniesienia ich w całości na podmiot zamawiający zaprojektowanie i rozwinięcie oprogramowania. Opracował Pan nowe modele AI, zwiększające trafność klasyfikacji dokumentów technicznych, rozbudował mechanizmy ekstrakcji danych, wdrożył moduły analizy kontekstu językowego z wykorzystaniem NLP oraz zintegrował system z dodatkowymi źródłami danych klienta. Każda zmiana wymagała ponownego projektowania i testowania komponentów, co miało na celu zwiększenie dokładności i automatyzacji działania systemu .... Oprogramowanie zostało rozwinięte w oparciu o technologie (...) oraz biblioteki (...). Po raz pierwszy zastosował Pan integrację OCR z analizą semantyczną dokumentów oraz autorskie algorytmy porównywania struktury danych technicznych. Nowością było wdrożenie modeli językowych do klasyfikacji zawartości dokumentów i automatyzacji ich opisu. Oprogramowanie różni się od wcześniejszych rozwiązań skalą automatyzacji, poziomem integracji z zewnętrznymi systemami oraz zastosowaniem autorskich modeli AI do przetwarzania dokumentów technicznych. Oryginalność polega na połączeniu OCR, NLP i uczenia maszynowego w jednym systemie, który potrafi rozumieć kontekst dokumentu, automatycznie klasyfikować treści i generować metadane opisowe bez udziału człowieka. Różnice wynikają z zastosowania zaawansowanych modeli NLP (...), mechanizmów OCR oraz integracji z (...) do tworzenia i trenowania modeli klasyfikujących dokumenty. Nowością było także wdrożenie architektury mikrousług i integracja z zewnętrznymi bazami danych klientów. Te technologie pozwoliły osiągnąć wyższy poziom precyzji, automatyzacji i elastyczności niż w poprzednich rozwiązaniach Wnioskodawcy. Zatem, prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania wymienionego Oprogramowania ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wyjaśnił Pan, że systematyczność Pana działań polega na realizacji projektów według ustalonego cyklu obejmującego analizę, projektowanie, implementację, testowanie i wdrażanie. Stosuje Pan metodykę Agile, co pozwala na iteracyjne wprowadzanie ulepszeń. Każda zmiana jest dokumentowana, a regularne testy i przeglądy kodu zapewniają optymalizację działania oprogramowania i dostosowanie do potrzeb użytkowników. Celem na pierwszym etapie było stworzenie systemu rozpoznawania dokumentów technicznych i klasyfikacji ich treści. Następnie planowano rozwój modułów ekstrakcji danych i ich automatycznego opisu z użyciem NLP. W kolejnych latach celem jest integracja z systemami klientów i rozwój warstwy semantycznej. Finansowanie pochodzi ze środków własnych oraz wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Osiągnięto stworzenie modułów do klasyfikacji dokumentów, ekstrakcji danych oraz systemu opisującego ich treść. Opracowano autorskie modele AI i wdrożono integrację z zewnętrznymi źródłami danych. Prace realizowane były jednoosobowo, z wykorzystaniem własnego sprzętu (stacja robocza, oprogramowanie) i środków finansowych pochodzących z przychodów działalności gospodarczej, w tym za przeniesienie praw do oprogramowania. Harmonogram obejmował rok 2023 jako etap analizy i zaprojektowania architektury systemu ..., a w 2024 roku zaplanowano implementację modeli AI, testowanie ekstrakcji danych oraz integrację z systemami klienta. Każdy etap miał przypisane zadania oraz terminy w ramach harmonogramu projektowego. Harmonogram był realizowany systematycznie, w oparciu o metodykę iteracyjną z dokumentacją postępów prac. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana Oprogramowania jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, w ramach czynności wykonywanych przez Pana zdobywa Pan, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Ze strony konstrukcyjnej Oprogramowanie składa się z kilku warstw – warstwy programistycznej, tj. kodu źródłowego (przetwarzanego na kod wynikowy), będącego zestawem instrukcji przeznaczonych do osiągnięcia określonego rezultatu, warstwy wizualnej, na którą składają się elementy graficzne oraz interfejsu zapewniającego interoperacyjność wspomnianego kodu, elementów audiowizualnych oraz urządzenia użytkownika końcowego (telefonu komórkowego, tabletu, komputera). Połączenie wszystkich tych elementów stanowi kompletne Oprogramowanie. Przed rozpoczęciem projektu posiadał Pan wiedzę z zakresu przetwarzania języka naturalnego, klasyfikacji danych, budowy modeli uczenia maszynowego oraz integracji systemów IT. Dysponował umiejętnościami programowania w (...), znajomością bibliotek NLP i ML (m.in. ...), doświadczeniem w analizie dokumentów technicznych oraz tworzeniu oprogramowania klasy backend do przetwarzania danych tekstowych. W ramach działalności wykorzystuje Pan i rozwija wiedzę z zakresu przetwarzania języka naturalnego (NLP), algorytmów uczenia maszynowego, architektury oprogramowania oraz automatyzacji przetwarzania dokumentów. Rozwija Pan umiejętności programistyczne w (...), implementuje i trenuje modele AI, tworzy interfejsy integracyjne z systemami zewnętrznymi i optymalizuje procesy ekstrakcji i klasyfikacji danych tekstowych. Rozwiązania powstały przy użyciu technologii NLP (...), OCR oraz algorytmów uczenia maszynowego opartych na (...). Nowością było połączenie tych technologii w celu automatycznej analizy dokumentów technicznych. Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo- rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: · nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; · wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: · nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; · łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych; · kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; · wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: · planowaniu produkcji oraz · projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan we wniosku, opracowuje Pan nowe, a także modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy, na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących. Działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zmiany wprowadzane przez Pana nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Wdrożenie oprogramowania pozwala zastąpić dotychczas wykorzystywaną technologię, nowocześniejszymi i bardziej efektywnymi rozwiązaniami. Tym samym, tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Pana oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W ramach czynności wykonywanych przez Pana zdobywa Pan, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych) oraz jego modyfikację i ulepszenie, a czynności te nie stanowią okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania. Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że opisane prace rozumiane jako całość działalności realizowanej przez Pana polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), 8) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a+b) * 1,3 / (a+b+c+d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację). Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych. Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że: 1) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i ulepsza Pan Oprogramowanie; 2) wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo -rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; 3) efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; 4) przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę; 5) powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy; 6) dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych; 7) od 29 listopada 2024 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy. Może więc Pan za 2024 r., 2025 r. zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 również należało uznać za prawidłowe. Uwzględnienie kosztów przy ustalaniu wskaźnika nexus Pana wątpliwość budzi również kwestia uznania kosztów, tj.: - zakupu sprzętu komputerowego, - zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, - zakupu licencji na programy komputerowe za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo -rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych. Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(...) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”. Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości: dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód. Tym samym, wydatki poniesione przez Pana na: zakup sprzętu komputerowego, zakup podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych, zakup licencji na programy komputerowe mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 również należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.