0113-KDIPT2-2.4011.358.2025.2.MK

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 17 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 14 kwietnia 2025 r. (wpływ 15 kwietnia 2025 r.). – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zwraca się prośbą o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie ulgi prorodzinnej oraz ulgi dla rodzica samotnie wychowującego dzieci. W dniu 12 stycznia 2023 r. na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w ..., sygn. akt ... zostało rozwiązane małżeństwo Wnioskodawcy bez orzekania o winie. Sąd powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dwójką małoletnich dzieci, z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką. Sąd zobowiązał Wnioskodawcę (ojca) do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci w formie alimentów w wysokości łącznie ... zł miesięcznie (wyrok Sądu Apelacyjnego w ..., sygn. akt ... w zakresie zasądzonych alimentów). Ponadto Sąd Okręgowy ustalił kontakty ojca z małoletnimi dziećmi w ten sposób, że ojciec będzie miał prawo do kontaktów z dziećmi w każdy wtorek i czwartek po zajęciach szkolnych do godz. 19:00 w co drugi weekend od piątku 16:00 do niedzieli do godziny 19:00, w każdy pierwszy tydzień ferii zimowych od poniedziałku od godziny 10:00 do niedzieli do godziny 19:00, w okresie wakacji od 1-go do 15-go lipca oraz od 16-go do 31-go sierpnia każdego roku, w okresie świąt Bożego Narodzenia w latach parzystych w Wigilię od godziny 9:00 do godziny 17:00 i w drugi dzień świąt od godziny 9: 00 do godziny 19:00, natomiast w latach nieparzystych w Wigilię od godziny 17:00 do pierwszego dnia świąt do godziny 19:00, w okresie świąt Wielkanocnych w latach parzystych w sobotę od godziny 9:00 do godziny 14:00 i w drugi dzień świąt od godziny 9: 00 do godziny 19:00, natomiast w latach nieparzystych w sobotę od godziny 14:00 do niedzieli do godziny 19:00. Ponadto Sąd Rejonowy w ... Wydział ... Rodzinny i Nieletnich rozszerzył kontakty ojca z małoletnimi dziećmi o dzień ojca, urodziny dzieci w lata parzyste, oraz okres noworoczny w lata nieparzyste oraz urodziny ojca każdego roku, sygn. akt .. . Udział Wnioskodawcy w wychowywaniu dzieci nie ogranicza się do sporadycznych z nimi kontaktów. Dzieci zamieszkują z ojcem (Wnioskodawca), pod Jego adresem przez znaczną część czasu (przez około 50% rocznego czasu), ustaloną przez oboje rodziców w formie harmonogramu, nocują w domu ojca, jedzą posiłki, mają swoje pokoje, ubrania, książki, zabawki, rowerki, pamiątki, zwierzęta, odrabiają zadania domowe, mają swoje obowiązki itd. Wnioskodawca wychowuje dzieci samotnie w czasie, kiedy z nim przebywają: opiekuje się nimi, przygotowuje posiłki, chodzi z nimi na zajęcia pozalekcyjne, utrzymuje kontakt ze szkołą, zapewnia opiekę medyczną, rozrywkę, uczestniczy aktywnie w życiu i rozwoju dzieci. Wkład własny (zaangażowanie w opiekę) rodzice wnoszą porównywalnie, jednak to Wnioskodawca ponosi przeważającą część kosztów wychowania dzieci. Dobrowolnie ponosi też koszty w formie rzeczowej (ubrania, wyposażenie, pomoce szkolne), ponosi koszty utrzymania dzieci w czasie, kiedy mieszkają z Nim w kwocie około 1000 zł miesięcznie (jedzenie, bilety, wakacje), zapewnia dzieciom prywatną, płatną opiekę medyczną i pokrywa przypadające na dzieci koszty wyposażenia i utrzymania części domu związane z ich pobytem i wychowaniem. Dzieci nie uzyskują dochodów. Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej oraz opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dzieci za lata 2023, 2024 i lata następne. W latach 2023, 2024 i następnych Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Daty urodzenia dzieci: ... ... 2008 r., ... 2017 r. Wyrok rozwodowy zapadł przed Sądem Okręgowym w ... i uprawomocnił się 19 stycznia 2023 r., sygn. akt. .... Od 19 stycznia 2023 r. do dnia dzisiejszego Wnioskodawca jest rozwodnikiem. W roku 2023, 2024 i latach następnych Wnioskodawca posiada status osoby samotnie wychowującej dzieci w rozumieniu art. 6 ust. 4c i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego w ... nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna, matka pobiera świadczenie wychowawcze „800+”. W roku 2023, 2024 i latach następnych zarówno Wnioskodawca, jak i matka dzieci posiada pełną władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci, o których mowa we wniosku. W latach podatkowych 2023, 2024 i latach następnych samotnie, bez udziału matki Wnioskodawca wychowywał dzieci o których mowa we wniosku. W latach 2023, 2024 i obecnie Wnioskodawca nie utrzymuje kontaktów z matką dzieci. W latach 2023, 2024 i obecnie Wnioskodawca wykonuje władzę rodzicielską na małoletnimi ... i ... . Ponosi koszty utrzymania w postaci zakupu żywności, ubrań, pomocy naukowych do szkoły (komputer, tablet), zawozi dzieci na korepetycje, zajęcia z jady konnej (2024 r.), organizuje dzieciom zajęcia w czasie wolnym od szkoły poprzez różnego rodzaju wyjazdy do parków rozrywki, kina, zoo, muzeum itp. Wnioskodawca bierze udział w wywiadówkach (w klasie ... jest skarbnikiem klasowym), ... jest zastępcą przewodniczącego rady szkoły oraz przewodniczącym trójki klasowej. Wnioskodawca pomaga dzieciom w nauce poprzez odrabianie lekcji, przygotowywanie prac domowych. Zabezpiecza potrzeby zdrowotne, jak i duchowe małoletnich dzieci. W miejscu zamieszkania, Jego córki posiadają własne pokoje. W czasie wakacji i ferii zimowych Wnioskodawca zabiera dzieci na urlop nad morze, wspólnie zwiedzają różne zakątki Polski, wyjeżdżają za granicę. Opiekę Wnioskodawca sprawuje średnio przez 6 miesięcy w ciągu roku 2023, 2024 do chwili obecnej. W latach 2023 i 2024 matka dzieci przez 6 miesięcy każdego roku również sprawowała opiekę nad małoletnimi dziećmi. Jednakże biorąc pod uwagę zerowy kontakt z matką dzieci, Wnioskodawca nie jest w stanie w sposób jednoznaczny wskazać jakie rzeczy wykonywała. Z matką małoletnich dzieci Wnioskodawca zawarł umowę ustną w zakresie ulgi na dzieci: każdy z rodziców dokona rozliczenia ulgi proporcjonalnie, tj. na każde z dziecko po 6 miesięcy. W latach 2023, 2024 i obecnie, małoletnie córki uczęszczały odpowiednio ... do szkoły podstawowej im. ... w ..., a następnie ... im. ... w ... (szkoły państwowe), natomiast ... uczęszczała do oddziału przedszkolnego przy ... im. ... w ..., a następnie w klasie ... im. ... w .... Dzieci nie kształciły się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2023 i 2024 dzieci Wnioskodawcy nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej. W latach 2023-2024 małoletnie dzieci Wnioskodawcy ... i ... nie były umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W latach 2023-2024 do chwili obecnej w stosunku do Wnioskodawcy, jak i Jego dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W 2023 r. Wnioskodawca uzyskał dochody ze stosunku służbowego, w 2024 r. Wnioskodawca uzyskał dochody z tytułu stosunku służbowego do września 2024 r. (funkcjonariusz ...), następnie emerytury od września 2024 r. oraz stosunku pracy od września 2024 r. (emerytura + stosunek pracy). W latach 2023-2024 Wnioskodawca osiągnął dochody opodatkowane wg skali podatkowej o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych. Wnioskodawca nie posiada innych dzieci oprócz dzieci, o których mowa we wniosku. Prawo do ulgi na dzieci, o których mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej. Pytania Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obliczania podatku dochodowego od osób fizycznych w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci (za 2023 r. i lata następne, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmian w prawie podatkowym - w zakresie zasad korzystania z ww. ulgi)? Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do ulgi z tytułu wychowywania dwójki małoletnich dzieci (ulga prorodzinna), w jakiej części? Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Wnioskodawca uważa, że przysługuje Mu ulga na dzieci oraz możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Argumentuje to stanem faktycznym, który przedstawił we wniosku, jak również w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z cytowaną ustawą, tj. art. 6 ust. 4c i ust. 4g, Wnioskodawca spełnia wymogi w zakresie warunków formalnych, w których to jako rodzic może rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dzieci. W aktualnym brzmieniu art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie zastrzegł, jakoby status osoby samotnie wychowującej dziecko może przysługiwać tylko jednemu z rodziców, a to wskazuje na zamierzony zabieg ustawodawcy, który tym samym uznał, że status osoby „samotnie wychowującej dzieci” od 1 stycznia 2011 r. może mieć każde z rodziców spełniających pozostałe kryteria określone w art. 6 ust. 4c cytowanej ustawy. Interpretacja zawartego w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” musi uwzględniać nadrzędny interes dzieci i nie może tym samym zmierzać do wyeliminowania jednego z rodziców z udziału w ich wychowaniu. W cytowanej ustawie nie ma doprecyzowanego czasookresu, w którym dzieci miałyby przebywać pod Jego opieką, a zatem biorąc pod uwagę, że w ciągu roku kalendarzowego 2023, 2024 i w latach następnych przez blisko 50% czasu samotnie zajmuje się wychowaniem małoletnich córek ... i ... . Biorąc pod uwagę art. 71 ust. 1 Konstytucji RP, państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych, dlatego Wnioskodawca uważa, że przysługuje Mu ulga wynikająca z art. 27f oraz możliwość rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci w rozumieniu przepisu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Na podstawie art. 6 ust. 4e ww. ustawy: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Art. 6 ust. 4f ww. ustawy stanowi: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576). W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy:

a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Pana z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2023 r., 2024 r. i lata następne w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że: Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w powołanym wyżej art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. Należy zauważyć, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku posiadania określonego statusu cywilnoprawnego wymienionego w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik, osoba, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osoba, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, którym przysługuje preferencyjne rozliczenie podatku. Przy czym, status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie sądu o rozwiązaniu małżeństwa. Natomiast za osobę samotnie wychowującą dzieci ustawodawca uznał również osobę pozostającą w związku małżeńskim pod warunkiem, że drugi małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Jak wynika z art. 93 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.): § 1. Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. § 2. Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd w wyroku ustalającym pochodzenie dziecka może orzec o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Przepisy art. 107 i art. 109-111 stosuje się odpowiednio. Jak stanowi art. 94 § 1 ww. ustawy: § 1. Jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu. W myśl art. 107 § 1 i § 2 ww. ustawy: § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. § 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. Zgodnie z art. 111 ww. ustawy: § 1. Jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców. § 1a. Sąd może pozbawić rodziców władzy rodzicielskiej, jeżeli mimo udzielonej pomocy nie ustały przyczyny zastosowania art. 109 § 2 pkt 5, a w szczególności gdy rodzice trwale nie interesują się dzieckiem. § 2. W razie ustania przyczyny, która była podstawą pozbawienia władzy rodzicielskiej, sąd opiekuńczy może władzę rodzicielską przywrócić. Prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie zatem przysługiwało jedynie temu z rodziców, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko (dzieci). Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Powyższe stanowisko potwierdza prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 25 lipca 2024 r., sygn. akt I SA/Kr 289/24, w którym Sąd stwierdził, że: Z powołanych uregulowań prawnych jednoznacznie wynikają przesłanki podmiotowe warunkujące skorzystanie z preferencji podatkowej dla osób samotnie wychowujących dzieci. Nie może budzić wątpliwości, że skorzystać z rzeczonej ulgi mogą jedynie osoby tam enumeratywnie wymienione, tj. samotnie wychowująca dzieci osoba będąca panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci. Wobec powyższego słuszne jest stanowisko organu, że skoro omawiana preferencja uzależniona jest również od stanu cywilnego rodzica, starającego się o status osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), to wnioskująca nie może niej skorzystać, gdyż w latach 2021-2023 była mężatką. Samo złożenie pozwu o rozwód nie jest wystarczające dla uznania danej osoby za samotnie wychowującą dziecko, ponieważ status osoby rozwiedzionej nabywa się dopiero poprzez prawomocne orzeczenie o rozwiązaniu małżeństwa. Zatem nie będąc w okresie od 2021-2023 roku panną, wdową, rozwódką, ani osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, ani też osobą pozostającą w związku małżeńskim, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności – nie można wnioskodawczyni przypisać statusu „osoby samotnie wychowującej dzieci”. Wskazywana przez skarżącą okoliczność pozostawania w faktycznej separacji z mężem nie może wpływać na dokonaną przez organ ocenę. Separacja prawna i separacja faktyczna to dwa różne pojęcia. Pierwsze z nich odnosi się do faktu drugie do prawa. Separacja faktyczna nie ma znaczenia prawnego w tym sensie, że nie powoduje, iż małżonkowie w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego pozostają w separacji o której mowa w Dziale V Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Separacja faktyczna, rozumiana jako zupełny rozkład pożycia małżonków, może stanowić podstawę do żądania orzeczenia separacji przez sąd (art. 611 § 1k.r. i op.). Oceny tej nie zmienia także zaangażowanie jedynie skarżącej w proces wychowawczy córek. W prawomocnym wyroku z 8 grudnia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1180/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w odniesieniu do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że: W ocenie sądu, organ interpretacyjny prawidłowo wskazał, że powołany przepis wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci. Zgodzić się też należy z Dyrektorem KIS, że przepis odwołuje się do statusu cywilnoprawnego takich osób, jak i faktu samotnego wychowywania dzieci /dziecka. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 2 grudnia 2021 roku w sprawie sygn. akt II FSK 775/19 wyjaśnił, że ustawodawca zaliczył (ze względu na stan cywilny) do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci dwa rodzaje podmiotów: (1) osobę, która nie pozostaje w związku małżeńskim (będącą panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację); lub (2) osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Jednakże obie kategorie podmiotów, aby mogły skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów, muszą spełnić warunek samotnego wychowywania dziecka w roku podatkowym (...). (...) Jednakże sama ta okoliczność – faktycznego samotnego wychowywania dziecka - nie jest wystarczająca dla rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Z treści powołanego przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o PIT, wynika, że obok faktycznego samotnego wychowywania dziecka, skarżący winien spełniać jeszcze jedno kryterium odnoszące się do stanu cywilnego. Mianowicie w roku podatkowym 2020, skarżący powinien mieć status osoby nie pozostającej w związku małżeńskim, bądź osoby pozostającej w związku małżeńskim, ale równocześnie w takiej sytuacji, że małżonek został pozbawiony prawa rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności (...). Wskazać należy, że pozbawienie władzy rodzicielskiej i ograniczenie władzy rodzicielskiej są dwoma odrębnymi instytucjami, które przewiduje kodeks rodzinny i opiekuńczy. Uregulowane odpowiednio w art. 111 i art. 107 instrumenty ingerencji we władzę rodzicielską, są przewidziane do stosowania przy zaistnieniu różnych przesłanek, powodują także odmienne skutki. Wbrew stanowisku skarżącego, nie ma podstaw do stosowania analogii legis pomiędzy osobą całkowicie pozbawioną władzy rodzicielskiej będącą w związku małżeńskim, a osobą, która ma ograniczoną władzę rodzicielską „niemal do zera” – jak się wyraził skarżący. O ile można zgodzić się ze skarżącym, że tak silne ograniczenie władzy rodzicielskiej w praktyce równa się jej pozbawieniu, o tyle nie można uznać, że uprawnia do skorzystania przez skarżącego ze sposobu opodatkowania przewidzianego w art. 6 ust. 4 ustawy o PIT. Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w 2023 r., 2024 r. oraz w latach następnych, o ile nie zmieni się sposób sprawowania Pana opieki nad dziećmi, nie można uznać Pana za „osobę samotnie wychowującą dziecko” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za ten okres. Z opisu sprawy wynika, że 12 stycznia 2023 r. na podstawie wyroku Sądu Okręgowego zostało rozwiązane Pana małżeństwo bez orzekania o winie. Sąd powierzył obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad dwójką małoletnich dzieci, z ustaleniem miejsca zamieszkania dzieci z matką. Sąd zobowiązał Pana (ojca) do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci w formie alimentów. Ponadto Sąd Okręgowy ustalił kontakty ojca z małoletnimi dziećmi. Ponadto Sąd Rejonowy rozszerzył kontakty ojca z małoletnimi dziećmi o dzień ojca, urodziny dzieci w lata parzyste oraz okres noworoczny w lata nieparzyste, oraz urodziny ojca każdego roku. Pana udział w wychowywaniu dzieci nie ogranicza się do sporadycznych z nimi kontaktów. Dzieci zamieszkują z Panem, pod Pana adresem przez znaczną część czasu (przez około 50% rocznego czasu), ustaloną przez oboje rodziców w formie harmonogramu, nocują w domu ojca, jedzą posiłki, mają swoje pokoje, ubrania, książki, zabawki, rowerki, pamiątki, zwierzęta, odrabiają zadania domowe, mają swoje obowiązki itd. Wychowuje Pan dzieci samotnie w czasie, kiedy z nim przebywają: opiekuje się nimi, przygotowuje posiłki, chodzi z nimi na zajęcia pozalekcyjne, utrzymuje kontakt ze szkołą, zapewnia opiekę medyczną, rozrywkę, uczestniczy aktywnie w życiu i rozwoju dzieci. Wkład własny (zaangażowanie w opiekę) rodzice wnoszą porównywalnie, jednak to Pan ponosi przeważającą część kosztów wychowania dzieci. Dobrowolnie ponosi też koszty w formie rzeczowej (ubrania, wyposażenie, pomoce szkolne), ponosi koszty utrzymania dzieci w czasie, kiedy mieszkają z Panem w kwocie około 1000 zł miesięcznie (jedzenie, bilety, wakacje), zapewnia dzieciom prywatną, płatną opiekę medyczną i pokrywa przypadające na dzieci koszty wyposażenia i utrzymania części domu związane z ich pobytem i wychowaniem. Dzieci nie uzyskują dochodów. W latach 2023, 2024 i obecnie wykonuje Pan władzę rodzicielską na małoletnimi córkami. Ponosi Pan koszty utrzymania w postaci zakupu żywności, ubrań, pomocy naukowych do szkoły (komputer, tablet), zawozi dzieci na korepetycje, zajęcia z jady konnej (2024 r.) organizuje dzieciom zajęcia w czasie wolnym od szkoły poprzez różnego rodzaju wyjazdy do parków rozrywki, kina, zoo, muzeum itp. Bierze Pan udział w wywiadówkach. Pomaga Pan dzieciom w nauce poprzez odrabianie lekcji, przygotowywanie prac domowych. Zabezpiecza potrzeby zdrowotne jak i duchowe małoletnich dzieci. W miejscu zamieszkania Pana córki posiadają własne pokoje. W czasie wakacji i ferii zimowych zabiera Pan dzieci na urlop nad morze, wspólnie zwiedzają różne zakątki Polski, wyjeżdżają za granicę. Opiekę sprawuje Pan średnio przez 6 miesięcy w ciągu roku 2023, 2024 do chwili obecnej. W latach 2023-2024 matka dzieci przez 6 miesięcy każdego roku również sprawowała opiekę nad małoletnimi dziećmi, jednak nie jest Pan w stanie w sposób jednoznaczny wskazać jakie rzeczy wykonywała. Wobec powyższego bezsprzeczny pozostaje fakt, że w latach podatkowych 2023-2024 i obecnie nie wychowywał Pan dzieci samotnie, tzn. bez udziału drugiego z rodziców. Okoliczność, że dwie osoby wychowują/ponoszą obowiązek alimentacyjny względem tych samych dzieci wyklucza możliwość uznania, że którakolwiek z tych osób wychowuje je samotnie. Dzieci są wychowywane przez oboje rodziców, tylko każde w czasie, gdy dzieci przebywają z nim. Jak Pan wskazał, matka dzieci (była żona) przez 6 miesięcy każdego roku również sprawowała opiekę nad małoletnimi dziećmi. Jednakże biorąc pod uwagę zerowy kontakt z matką dzieci, nie jest Pan w stanie w sposób jednoznaczny wskazać, jakie rzeczy wykonywała. Należy podkreślić, że samodzielna opieka nad dzieckiem małoletnim nie jest równoznaczna z samotną opieką. Fakt, że w przedstawionej sytuacji każdy z rodziców zajmuje się dziećmi w ustalonym czasie, czyli samodzielnie, i w tym czasie drugi rodzic nie uczestniczy w ich wychowaniu, nie oznacza, że mamy do czynienia z samotnym wychowaniem dziecka. W przedstawionym stanie faktycznym należy zatem stwierdzić, że nie był Pan zdany tylko na siebie podczas wychowania małoletnich dzieci, gdyż ich matka w porównywalnym stopniu uczestniczy w tym procesie. Nie sposób bowiem uznać, że w przedstawionym przez Pana stanie faktycznym, w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej, zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadzała matka, gdy małoletnie dzieci przebywają z nią, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy przebywają z Panem. Wychowania dziecka nie da się „podzielić”, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców dzieci. W rodzinach pełnych, złożonych z małżonków z dziećmi również zdarzają się sytuacje, w których rodzice nie wychowują dzieci równocześnie. Nie zawsze bowiem opiekują się dzieckiem w tym samym miejscu i czasie. Podczas sprawowania opieki przez rodziców pozostających w związku małżeńskim (podobnie jak rodziców stanu wolnego) może zachodzić taka sytuacja, że w pewnym momencie dnia (a w szczególnych sytuacjach nawet w określonych dniach) dzieckiem zajmuje się tylko matka, innym razem tylko ojciec, jednakże w takiej sytuacji nie ma mowy o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Mając na uwadze powyższe, nie spełnia Pan warunków określonych w art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem nie może Pan zostać uznany za osobę samotnie wychowującą dziecko i nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia, o którym mowa w tym przepisie za lata 2023-2024 oraz lata następne. Zatem, w tej części Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe. Przechodząc natomiast do kwestii możliwości skorzystania przez Pana z ulgi prorodzinnej na małoletnie dzieci wskazać należy, że zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. Stosownie do art. 92 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy: Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. W świetle art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. W myśl art. 97 § 1 ww. Kodeksu: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 i § 2 ww. Kodeksu: § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. § 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi. Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Reasumując, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Z treści wniosku wynika, że w roku 2023, 2024 i w latach następnych: zarówno Pan, jak i matka dzieci posiada pełną władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci o których mowa we wniosku, wykonuje Pan władzę rodzicielską na małoletnimi córkami. Ponosi koszty utrzymania w postaci zakupu żywności, ubrań, pomocy naukowych do szkoły (komputer, tablet), zawozi dzieci na korepetycje, zajęcia z jady konnej (2024 r.) organizuje dzieciom zajęcia w czasie wolnym od szkoły poprzez różnego rodzaju wyjazdy do parków rozrywki, kina, zoo, muzeum itp. Bierze Pan udział w wywiadówkach (w klasie jest skarbnikiem klasowym), u drugiej córki jest Pan zastępcą przewodniczącego rady szkoły oraz przewodniczącym trójki klasowej. Pomaga Pan dzieciom w nauce poprzez odrabianie lekcji, przygotowywanie prac domowych. Zabezpiecza potrzeby zdrowotne jak i duchowe małoletnich dzieci, opiekę sprawuje Pan średnio przez 6 miesięcy w ciągu roku, z matką małoletnich dzieci zawarł Pan umowę ustną w zakresie ulgi na dzieci: każdy z rodziców dokona rozliczenia ulgi proporcjonalnie, tj. na każde z dziecko po 6 miesięcy, w latach 2023, 2024 i obecnie małoletnie córki uczęszczały odpowiednio do szkoły podstawowej, a następnie (szkoły państwowe), natomiast druga córka uczęszczała do oddziału przedszkolnego przy szkole podstawowej, a następnie w klasie szkoły podstawowej; dzieci nie kształciły się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dzieci nie otrzymywały zasiłku pielęgnacyjnego oraz renty socjalnej, małoletnie dzieci nie były umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych, w latach 2023-2024 do chwili obecnej w stosunku do Pana, jak i Jego dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisy ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, w 2023 r. uzyskał Pan dochody ze stosunku służbowego, w 2024 r. uzyskał Pan dochody z tytułu stosunku służbowego do września 2024 r. następnie emerytury od września 2024 r. oraz stosunku pracy od września 2024 r. (emerytura + stosunek pracy, opodatkowane według skali podatkowej o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym os osób fizycznych, nie posiada Pan innych dzieci oprócz dzieci o których mowa we wniosku. Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy, należy zgodzić się z Panem, że w 2023 r., w 2024 r., przysługuje Panu prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 50% kwoty, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na dwójkę dzieci, ponieważ wykonywał Pan wobec dzieci władzę rodzicielską oraz zawarł Pan z matką dzieci, porozumienie co do takiego sposobu podziału ulgi prorodzinnej. Ulga ta, będzie Panu przysługiwać także w latach kolejnych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny i gdy będzie istniało Pana i matki dzieci, porozumienie co do takiego sposobu podziału ulgi prorodzinnej, oraz jeżeli nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. matki Pana dzieci). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.