0113-KDIPT2-1.4011.701.2020.11.MGR

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 sierpnia 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 28 sierpnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczący opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy znaku towarowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 października 2020 r. (data wpływu 23 października2020 r.). Treść wniosku i jego uzupełnienia jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i nie prowadzi działalności gospodarczej w formie wpisu do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej). Jest On natomiast udziałowcem w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością oraz komandytariuszem w spółkach komandytowych. Wnioskodawca podjął kroki mające na celu rejestrację znaku towarowego, który wykorzystywany byłby docelowo przez spółki powiązane z Wnioskodawcą (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę komandytową, jak również (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością). Znak towarowy będzie zarejestrowany na osobę fizyczną (Wnioskodawcę), a nie na poszczególne spółki z grupy, które będą z niego korzystały. Rejestracja znaku towarowego nastąpi w Urzędzie (...) i będzie obowiązywać na całym obszarze (...). Wnioskodawca zamierza oddać do korzystania powiązanym ze sobą spółkom znak towarowy w formie umowy dzierżawy. W piśmie z 20 października 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zamierza On prowadzić działalności gospodarczej w zakresie najmu, bądź dzierżawy. Wnioskodawca zamierza oddać do korzystania powiązanym ze sobą spółkom znak towarowy w formie umowy dzierżawy. W związku z tym może zawrzeć umowę z dwoma spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, w których posiada odpowiednio ... i ... udziałów, z dwoma spółkami komandytowymi, w których ww. spółki z ograniczoną są komplementariuszami, a Wnioskodawca jest komandytariuszem oraz ze spółką (...), w której Wnioskodawca posiada ... udziałów. Ostatecznie Wnioskodawca nie zdecydował jeszcze, z którymi ze spółek zawrze umowy dzierżawy, poza tym wysokość udziałów Wnioskodawcy we wskazanych spółkach może ulec zmianie. Spółki, o których mowa wyżej nie mają żadnych praw do znaku towarowego. Prawo to będzie wynikać z zawartych umów dzierżawy. Spółki prowadzą działalność m.in. w zakresie transportu lądowego towarów i działalności usługowej wspomagającej transport, jak również w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz pozostałego doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wnioskodawca wszedł w posiadanie znaku towarowego na podstawie umowy o przeniesienie praw autorskich zawartej w ... 2019 r. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem znaku towarowego. Według klasyfikacji ...., znak towarowy został zgłoszony dla poniższej grupy towarów: (...) Przedmiotowy znak towarowy jest przedmiotem prawa autorskiego i stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, będzie spełniał dla Wnioskodawcy definicję wartości niematerialnej i prawnej, w rozumieniu art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże ponownie Wnioskodawca wskazuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej, więc nie będzie wprowadzany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. ... 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek o rejestrację znaku towarowego w Urzędzie (...).

Wnioskodawca wskazuje, że umowy dzierżawy nie zostały jeszcze zawarte. Zgodnie z umowami Wnioskodawca zobowiąże się oddać dzierżawcy znak towarowy do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić Wnioskodawcy umówiony czynsz. W związku z tym, że Wnioskodawca planuje wydzierżawić prawo do znaku towarowego kilku podmiotom, w umowach będą się również znajdowały zapisy o możliwości wykorzystywania praw do znaku towarowego przez kilka podmiotów w jednym czasie. Umowy dzierżawy znaku towarowego zostaną zawarte przez Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną poza działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wskazuje, że cała kwota wynikająca z umów dzierżawy znaku towarowego będzie stanowiła przychód z tytułu oddania spółkom znaku towarowego do używania. Kwota wynikająca z umów dzierżawy znaku towarowego będzie odpowiadała wartości rynkowej. Zdaniem Wnioskodawcy tego typu przychody powinny być klasyfikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

W jaki sposób należy opodatkować przychody/dochody Wnioskodawcy, które będą przez Niego uzyskiwane na podstawie umów dzierżawy znaku towarowego zawartych ze spółkami powiązanymi z Wnioskodawcą (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, spółką komandytową, (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością)? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy, prawa do znaku towarowego mogą być przedmiotem dzierżawy. Powyższe wynika z przepisu art. 709 Kodeksu cywilnego oraz znajduje uzasadnienie w wyroku Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2011 r. sygn. akt IV CSK 274/10, w którym wskazano, że „Unormowanie w prawie autorskim umów mających za przedmiot prawa autorskie nie eliminuje stosowania przepisów Kodeksu cywilnego, w tym jego części szczególnej. Nie jest więc wykluczone zawieranie umów innych, aniżeli przewidziane w prawie autorskim umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych albo umowy o korzystanie z utworu (licencyjne), przy uwzględnieniu specyfiki praw autorskich. Nie ma też więc podstaw do wyłączenia - z zasady - dopuszczalności ustanowienia dzierżawy na prawach autorskich, oczywiście przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 709 Kodeksu cywilnego. Dzierżawa musiałaby obejmować przynajmniej jedno pole eksploatacji i związaną z nim możliwość uzyskiwania pożytków, na przykład dawać dzierżawcy prawo odpłatnego wystawiania utworu”. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określają w swojej treści tzw. źródła przychodów podlegające opodatkowaniu. W ramach tych kategorii wymienić należy wskazaną w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), dzierżawę i najem prywatny - w tej kategorii uwzględnione są wszystkie przychody niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze. W związku z tym należy więc stwierdzić, że ustawodawca wyraźnie wyodrębnił dzierżawę i najem prywatny jako oddzielne i niezależne źródło przychodów na gruncie ww. ustawy. Co więcej, w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodatkowo doprecyzowane zostało, że przedmiotem umowy w ramach tego źródła są zarówno rzeczy, jak i prawa majątkowe. Jedyne wyłączenie z tego źródła przychodów dotyczy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością gospodarczą. Należy więc stwierdzić, że przychody z dzierżawy praw majątkowych mogą być zaliczane do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o

podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jeżeli ustawodawca chciałby wyłączyć tego typu kategorie przychodów, to wskazałby to bezpośrednio w treści przepisów, tak jak zrobił to z przychodami związanymi z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przychody z dzierżawy znaku towarowego należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli dzierżawa i najem prywatny. Przede wszystkim sama umowa dzierżawy praw została wyraźnie wskazana w źródle dzierżawa i najem prywatny i brak jest wyłączenia tego typu przychodów, na co wskazano powyżej. Potwierdzenie tego stanowiska znaleźć można również w wyroku NSA sygn. akt II FSK 3715 /17, w którym wskazano, że: „Przychody z umowy dzierżawy prawa majątkowego mogą być w PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) zaliczone do tego samego źródła co najem”. Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, ma On możliwość wyboru formy opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 43 ze zm.), a w konsekwencji będzie On mógł opodatkować przychody, które będą przez Niego uzyskiwane na podstawie umów dzierżawy znaku towarowego zawartych ze spółkami powiązanymi z Wnioskodawcą (spółką z ograniczona odpowiedzialnością, spółką komandytową, (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością) przy zastosowaniu stawki ryczałtu w wysokość 8,5% przychodów (art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne), bez możliwości uwzględnienia kosztów ich uzyskania. W tym przypadku przychód będzie uzyskiwany bez pośrednictwa płatnika, czyli obowiązanym do rozliczenia podatku będzie Wnioskodawca. Interpretacja indywidualna Rozpatrzyłem Pana wniosek – 24 listopada 2020 r. wydałem interpretację indywidualną Nr 0113-KDIPT2-1.4011.701.2020.2.MD, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe. Interpretację doręczono Panu 7 grudnia 2020 r. Skarga na interpretację indywidualną 30 grudnia 2020 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (data wpływu do Organu 4 stycznia 2021 r.). Postępowanie przed sądami administracyjnymi Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w zakresie objętym skargą - wyrokiem z 27 października 2021 r. sygn. akt I SA /Wr 139/21. Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 14 stycznia 2025 r. sygn. akt II FSK 487/22 oddalił skargę kasacyjną. Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 14 stycznia 2025 r. Data wpływu prawomocnego orzeczenia – 3 marca 2025 r. Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.): Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.: • uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 27 października 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 139/21 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 stycznia 2025 r. sygn. akt II FSK 487/22; • ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku, bowiem stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 27 października 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 139/21 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 stycznia 2025 r. sygn. akt II FSK 487/22. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.