W dniu 31 marca 2025 r. wpłynął wniosek podatnika o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży mieszkania w kontekście podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatnik wskazał, że mieszkanie nabył w 1985 r. w ramach wspólności majątkowej z żoną, a po rozwiązaniu umowy majątkowej w 2013 r. oraz podziale majątku w 2020 r. stało się ono jego wyłączną własnością. Zadał pytanie, czy przychód ze sprzedaży mieszkania nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ pięcioletni okres nabycia należy liczyć od 1985 r. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska podatnika, stwierdzając, że sprzedaż mieszkania w 2025 r. nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, ponieważ pięcioletni termin upłynął. Interpretacja jest pozytywna, uznając, że sprzedaż mieszkania nie podlega opodatkowaniu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
31 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 maja 2025 r. (wpływ 6 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Związek małżeński zawarł Pan w 1979 r. W 1985 r. do majątku wspólnego zakupił Pan z żoną mieszkanie. W dniu (...) marca 2013 r. aktem notarialnym rozwiązał Pan z żoną majątkową umowę małżeńską. Po czym aktem notarialnym z (...) czerwca 2020 r. zawarł Pan z żoną umowę o podziale majątku wspólnego, darowizny i ustanowienia nieodpłatnej służebności mieszkania. W wyniku tej umowy mieszkanie stało się Pana wyłączną własnością z zastrzeżeniem dożywotniej służebności zamieszkiwania w nim Pana żony, która to mieszkała w nim do swojej śmierci czyli do (...) lutego 2022 r. W dniu (...) stycznia 2025 r. sprzedał Pan przedmiotowe mieszkanie. W odpowiedzi na wezwanie doprecyzował Pan opis sprawy w następujący sposób: 1. Czy posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)? Odpowiedź: Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o p.d.o.f. 2. Czy prowadzi Pan działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami? Jeżeli tak, to czy sprzedaż nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nastąpiła w ramach wykonywania tej działalności? Odpowiedź: Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, sprzedaż mieszkania nie wystąpiła w działalności, mieszkanie nie miało związku z działalnością gospodarczą. 3. Jakiego rodzaju ustrój majątkowy małżeński obowiązywał w Pana małżeństwie przed i po podpisaniu aktu notarialnego z (...) marca 2013 r.? Odpowiedź: Do aktu notarialnego z dnia (...) marca 2013 r. istniała wspólność majątkowa, po jego podpisaniu obowiązywała rozdzielność majątkowa. 4. W jaki sposób umowa o podziale majątku, darowizny i ustanowienia nieodpłatnej służebności mieszkania z (...) czerwca 2020 r. reguluje kwestię własności mieszkania będącego przedmiotem wniosku? Proszę szczegółowo opisać ustalenia tej umowy w odniesieniu do przedmiotowego mieszkania. W szczególności, proszę wyjaśnić na podstawie jakich czynności prawnych (podział majątku, darowizna itp.) stał się Pan właścicielem mieszkania lub poszczególnych udziałów w tym mieszkaniu? Odpowiedź: Aktem notarialnym z dnia (...) czerwca 2020 r. zawarł Pan z żoną umowę o podziale majątku wspólnego, w wyniku której nabył Pan na wyłączną własność lokal mieszkalny. W tym samym akcie ustanowił Pan, na rzecz żony dożywotnią i nieodpłatną służebność mieszkania polegającą na korzystaniu z całego lokalu mieszkalnego, usytuowanego w budynku, na co żona wyraziła zgodę.
Czy postępuje Pan prawidłowo uznając, że przychód ze sprzedaży tego mieszkania nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ pięcioletni okres nabycia należy liczyć od nabycia do majątku wspólnego czyli od roku 1985? Pana stanowisko w sprawie Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje zasadę, że sprzedaż nieruchomości mieszkalnej podlega opodatkowaniu jeśli następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Nabył Pan to mieszkanie wraz z żoną w 1985 r., pozostawaliście wówczas Państwo w majątkowej wspólności małżeńskiej i byliście w tym ustroju do (...) marca 2013 r., a Pana odrębną własnością stało się na podstawie aktu notarialnego z dnia (...) czerwca 2020 r. Uważa Pan więc, że w Pana przypadku za moment nabycia należy przyjąć zakup wraz z żoną w 1985 r. do Państwa majątku wspólnego. Określenie momentu nabycia nieruchomości było przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt II FPS 2/17. We wspomnianej uchwale NSA stwierdza „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z 26.07.1991 o podatku dochodowym osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz 176 z póżn. zmianami) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą nabycia lub wybudowania tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. Co prawda, przedmiotem powyższej uchwały była kwestia dziedziczenia po zmarłym małżonku, uważa Pan, że analogicznie należy rozumieć podział wspólnego majątku małżonków. Potwierdzeniem czego jest w uzasadnieniu powyższej uchwały, w której NSA stwierdza, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej art. 31 ustawy z 25.02.1964 – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bez udziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku jako całości, nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza: skoro, z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku nabycia tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wysokości. Odnosząc to do Pana sytuacji, stał się Pan właścicielem mieszkania w 1985 r., od tej daty należy liczyć pięcioletni okres zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy. Zawarcie umowy o rozdzielności majątkowej i podziale majątku nie powoduje, że okres ten należy liczyć od innej daty niż nabycie w 1985 r.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub wskazanych wyżej praw majątkowych następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i wymienionych praw istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo, że strony inaczej postanowiły. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Przy czym, jak wynika z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku
wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. W treści wniosku wskazał Pan, że w 1985 r. do majątku wspólnego zakupił Pan z żoną mieszkanie. (...) marca 2013 r. aktem notarialnym zawarł Pan z żoną umowę o ustanowieniu rozdzielności majątkowej. Po czym aktem notarialnym z (...) czerwca 2020 r. zawarł Pan z żoną umowę o podziale majątku wspólnego, darowizny i ustanowienia nieodpłatnej służebności mieszkania. W uzupełnieniu wniosku z 5 maja 2025 r. jednoznacznie wskazał Pan, że mieszkanie stało się Pana wyłączną własnością na podstawie umowy o podziale majątku wspólnego z (...) czerwca 2020 r. W tym samym akcie ustanowił Pan na rzecz żony dożywotnią i nieodpłatną służebność mieszkania polegającą na korzystaniu z całego przedmiotowego lokalu mieszkalnego, na co żona wyraziła zgodę. (...) stycznia 2025 r. sprzedał Pan przedmiotowe mieszkanie. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, sprzedaż mieszkania nie wystąpiła w działalności, mieszkanie nie miało związku z działalnością gospodarczą. Powziął Pan wątpliwość, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości spowodowała konieczność opodatkowania transakcji podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Aby ustalić, czy sprzedaż nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie. Wskazał Pan, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Pana i żonę w ramach wspólności majątkowej, a zatem należy odnieść się do kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, które zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela. W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu: Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania. 1Stosownie do art. 50 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3. Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy Kodeks cywilny – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem: Każdy ze współwłaścicieli może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. W myśl natomiast art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków. Strony mogą dokonać umownego podziału majątku nie zachowując reguły równych udziałów, co może być wynikiem wzajemnego obrachunku obejmującego splot interesów osobistych, majątkowych, rodzinnych, biznesowych i innych wykraczających poza ramy majątku dorobkowego. W związku z powyższym, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − datą nabycia przez Pana nieruchomości jest data nabycia tego mieszkania do majątku wspólnego małżonków, tj. 1985 r. Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy w momencie sprzedaży mieszkania niewątpliwie upłynął. W konsekwencji sprzedaż mieszkania w 2025 r. nie stanowiła dla Pana źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie
z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili