W dniu 18 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości opodatkowania przychodów z dzierżawy znaku towarowego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, wskazując, że przychody z dzierżawy znaku towarowego należy kwalifikować jako przychody z praw majątkowych, a nie z najmu czy dzierżawy, co uniemożliwia zastosowanie ryczałtu. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny18 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z dzierżawy
znaku towarowego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 12 marca i 7 kwietnia 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Jest Pan czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i od 2012 roku prowadzi działalność gospodarczą. Jako osoba fizyczna zarejestrował Pan znak towarowy w Urzędzie Patentowym w roku 2025. Wcześniej ponad 12 lat temu przedmiotowy znak towarowy też był zarejestrowany, ale z uwagi na upływ czasu prawo do niego wygasło i nie miał on ochrony prawnej wynikającej z zarejestrowania znaku towarowego. Niezależnie od powyższego ponownie dokonano zgłoszenia rejestracji znaku towarowego do „urzędu skarbowego”. W konsekwencji uzyskał Pan takie prawo w roku 2025. Ma Pan zamiar zawrzeć umowy dzierżawy znaku towarowego z podmiotami gospodarczymi, w tym również z podmiotem powiązanym. Umowy będą kształtowały prawa i obowiązki stron w sposób charakterystyczny dla umów najmu i dzierżawy. W myśl tych umów strona wydzierżawiająca zobowiąże się oddać dzierżawcy (dzierżawcom) rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca (dzierżawcy) zobowiązuje się płacić stronie wydzierżawiającej umówiony czynsz. W związku z powyższym, w ramach umowy dzierżawca (dzierżawcy) znaku towarowego będzie się mógł nim posługiwać na warunkach określonych w umowie i użytkować w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i płacić wydzierżawiającej czynsz oznaczony w pieniądzach w okresach rozliczeniowych (miesięcznych, kwartalnych lub rocznych). Umowy, w ramach których nastąpi odpłatne udostępnienie znaku towarowego będą umowami dzierżawy, zawartymi na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego i będą spełniały wszystkie narzucone przez ww. przepisy wymogi. Odpłatny charakter czynności oraz okresowość opłat będą wskazywały na zakwalifikowanie opisanych wyżej umów jako umów dzierżawy, a nie umów licencyjnych. Zakłada Pan, że w tych samych okresach znak dzierżawiony będzie równolegle na rzecz różnych podmiotów gospodarczych. Uzupełnienie wniosku Będzie Pan opodatkowywał najem jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, podobnie jak najem nieruchomości. Przedmiotowy znak towarowy był wykorzystywany w działalności gospodarczej na zasadzie rozpoznawalności charakteru usług, które mogą być wykonywane. Znak towarowy jest używany poprzez zamieszczanie go w portfolio firmy. W sytuacji najmu /dzierżawy znaku zaprzestanie on być wizualizowany w portfolio znaków towarowych Pana firmy. Nie był wcześniej przedmiotem najmu/dzierżawy. Przedmiotem działalności podmiotu powiązanego, z którymi zawrze Pan umowę dzierżawy znaku towarowego są w szczególności usługi (...). Przedmiotowym znakiem towarowym będą oznaczane usługi. Nie będzie Pan wykonywać innych usług na rzecz podmiotów, którym będzie Pan dzierżawić przedmiotowy znak towarowy. W ramach przedmiotowej umowy dzierżawca znaku towarowego będzie mógł posługiwać się nim na warunkach określonych w umowie i użytkować w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz będzie płacił wydzierżawiającemu czynsz oznaczony w pieniądzach (miesięcznie, kwartalnie lub rocznie). Brak jest określenia dodatkowych ustaleń/opłat/wynagrodzeń, które to wynikają z umów licencyjnych. W tym stanie rzeczy nie będziemy mieć do czynienia z umowami licencyjnymi. Umowa zawarta ze Spółką nie jest umową licencji. Umowa dzierżawy jest umową wzajemną, w której wydzierżawiający oddaje dzierżawcy rzecz lub prawo do używania i pobierania pożytków, a dzierżawca płaci wydzierżawiającemu umówiony czynsz, podczas gdy Umowa licencyjna jest to umowa upoważniająca do korzystania z utworu, a ściślej
mówiąc umowa o korzystanie z praw autorskich. Tym samym, oba typy umów skrajnie się od siebie różnią w zakresie ich essentialia negotii. Umowa dzierżawy nie przewiduje wyłącznego prawa do korzystania ze znaku towarowego, gdyż takie prawo jest charakterystyczne dla umowy licencji wyłącznej. Kontrahent w ramach umowy otrzyma prawo do używania znaku towarowego i pobierania pożytków. Podmiot powiązany oznacza, że jest Pan wspólnikiem Spółki X oraz członkiem Zarządu tej Spółki. Spółka posiada również innych udziałowców oraz nie jest Pan jedynym członkiem zarządu Spółki. Najem/dzierżawa ma również odbywać się do podmiotów niepowiązanych. Inne podmioty gospodarcze, z którymi zamierza Pan zawrzeć umowę dzierżawy na znak towarowy nie są powiązane z podmiotem, z którym jest Pan powiązany. Aktualnie nie występują inne powiązania, o których mowa w art. art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy, niemniej nie może Pan wykluczyć ewentualnych powiązań w przyszłości.
Czy przychód z czynszu z umów dzierżawy znaku towarowego, zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, może zostać opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na podstawie art. 2 ust. 1a i art. 6 ust. 1a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w wysokości wskazanej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tejże ustawy? Pana stanowisko w sprawie Uważa Pan, że przychody z oddania Znaku Towarowego do odpłatnego korzystania Spółce są przychodami, które po złożeniu oświadczenia o wyborze opodatkowania tych przychodów w formie ryczałtu, będą mogły być opodatkowane ryczałtem przy zastosowaniu stawki, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f ustawy o Ryczałcie, tj. 8,5% przychodów do kwoty 100.000 zł oraz 12,5% przychodów w przypadku nadwyżki ponad 100.000 zł.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są: – pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6), – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).
Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy: za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: 1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; 2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności; 3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy warunki: · zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; · nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy oraz · wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przepis art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Z przedstawionych regulacji wynika, że najem i dzierżawa stanowią odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć mogą także wystąpić najem lub dzierżawa, które prowadzone są w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu bądź dzierżawy ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego sporządzone na piśmie oświadczenie o zastosowaniu opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych określonego w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776 ze zm.): Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne: 1) prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą; 2) osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226 i 232), zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym"; 3) będące osobami duchownymi; 4) osiągające przychody ze sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym. W myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Przepis art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że: Przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym. Opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub najem, podnajem, poddzierżawa (...), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Z kolei przychody z praw majątkowych, zaliczane do źródła przychodu wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definiuje przepis art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Powyższy zapis ma charakter otwarty. Jednak wynika z niego wprost, że wszelkie przychody uzyskane w związku z posiadaniem, udostępnianiem i korzystaniem ze znaku towarowego zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1170): Ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej: Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Stosownie do art. 120 ust. 1 i 2 ustawy Prawo własności przemysłowej: Znakiem towarowym może być każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, włącznie z nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a także dźwięk. W myśl art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej: Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Artykuł 153 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej stanowi, że: Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast zgodnie z art. 162 ust. 1 tej ustawy: Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio. Zatem przychód z tytułu korzystania przez podatnika z posiadanego znaku towarowego (w tym także ze znaku, na który udzielono prawo ochronne), a zatem także z odpłatnego udostępniania praw do korzystania z tego znaku innym podmiotom, stanowi przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od rodzaju umowy, na podstawie której udostępnienie to nastąpi (np. umowa dzierżawy na podstawie K.c.). W dalszej kolejności należy dokonać analizy przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, która normuje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie ze wspomnianym wyżej art. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ww. przychodów opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wyżej wskazano, opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać, po spełnieniu innych wymogów ustawowych, jedynie te przychody uzyskiwane przez podatnika, które w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza lub najem, podnajem, dzierżawa (...), o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Brak jest zatem podstaw prawnych do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przychodów ze źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, w tym także przychodów uzyskiwanych z odpłatnego udostępniania znaku towarowego. Na podstawie przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą podlegać jedynie przychody uzyskiwane przez podatników (niebędących osobami duchownymi) z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Jednakże kwalifikacji uzyskiwanych przez podatników przychodów (niezależnie do wybranej formy opodatkowania) należy dokonywać na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że ma Pan zamiar zawrzeć z wieloma podmiotami gospodarczymi, w tym również z podmiotem powiązanym, umowy dzierżawy znaku towarowego. Przedmiotowy znak towarowy znajduje się w portfolio Pana firmy, przy czym w sytuacji jego najmu/dzierżawy, zaprzestanie on być wizualizowany w wykazie znaków towarowych Pana firmy. Najem b ędzie Pan opodatkowywał jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Umowy będą kształtowały prawa i obowiązki stron w sposób charakterystyczny dla umów najmu i dzierżawy. W myśl tych umów zobowiąże się Pan oddać dzierżawcy (dzierżawcom) rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca (dzierżawcy) zobowiąże się płacić Panu umówiony czynsz. Skoro zatem umowy dzierżawy, będącego Pana własnością znaku towarowego, nie mają być zawarte w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, to wbrew Pana stanowisku, nie znajdzie zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przewidziany dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. W takiej sytuacji czynsz z umowy dzierżawy znaku towarowego uzyskiwany przez Pana będzie stanowić przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem możliwości zakwalifikowania ww. przychodu do przychodów z najmu i dzierżawy, (...) tj. do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, a tym samym do opodatkowania tego przychodu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W
ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili