0115-KDST2-1.4011.30.2025.4.RH

Opis zdarzenia przyszłego

A. A jest córką C. A oraz B. A. A. A dokonała zakupu od developera lokalu mieszkalnego Nr (...) wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym, położonego w A przy ul. B i na ten cel, tj. budowę ww. lokalu mieszkalnego w dniu 31 grudnia 2004 r., zawarła umowę kredytu hipotecznego (...) nr (...) w kwocie 72 740 CHF w Banku X S.A., zabezpieczeniem dla kredytu hipotecznego była hipoteka zwykła oraz hipoteka kaucyjna ustanowiona na wskazanym powyżej lokalu mieszkalnym. W odniesieniu do ww. kredytu A. A wystąpiła przed Sądem Okręgowym (...) z pozwem o stwierdzenie nieważności umowy i zapłatę, postępowanie prowadzone było pod sygn. (...) ostatecznie zakończyło się umorzeniem na skutek zawartej w dniu 13 grudnia 2024 r., ugody z Bankiem, A. A podpisała stosowne oświadczenie korzystając z dobrodziejstwa rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytami hipotecznymi udzielonymi na cele mieszkaniowe. Niestety deweloper postawił nabywców, w tym A. A przed faktem, tj. koniecznością dopłaty za kupowany lokal mieszkalny i w konsekwencji A. A zmuszona była uzyskać kolejny kredyt celem sfinalizowania zakupu lokalu mieszkalnego Nr (...) wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym, położonego w A przy ul. B. Jednak nie mając już samodzielnie zdolności kredytowej, w dniu 7 kwietnia 2009 r. wraz z rodzicami – C. A i

B. A jako stronami umowy, zawarli Państwo w X S.A. umowę pożyczki hipotecznej Nr (...) na kwotę 39 614,53 CHF na dowolny cel, faktycznie przeznaczoną na dopłatę do zakupu mieszkania przez A. A, albowiem cena mieszkania wzrosła na skutek nierzetelnego działania developera. Umowa pożyczki hipotecznej została zabezpieczona hipoteką zwykłą i hipoteką kaucyjną ustanowioną na domu jednorodzinnym położonym we D przy ul. E 1 (...), którego właścicielami są C. A i B. A. Uzyskana kwota pożyczki hipotecznej przekazana została na rachunek bankowy dewelopera. A. A, C. A oraz B. A wystąpili przed Sądem Okręgowym (...) z pozwem o stwierdzenie nieważności umowy i zapłatę. Postępowanie prowadzone aktualnie jest pod sygn. X(...). W toku postępowania zarówno Sąd, jak również pozwany wystąpili z inicjatywą zawarcia między stronami ugody. Pozwany przedstawił propozycję ugodową, w ramach której widzi możliwość zwrotu na rzecz powodów kwoty nadpłaconej z jednoczesnym umorzeniem spłaty pozostałej części udzielonej pożyczki hipotecznej. Propozycja ta dla powodów – Państwa A – jest propozycją satysfakcjonującą, jednak pojawiają się kwestie podatkowe w zakresie podatku dochodowego. Uzupełnienie Pani A. A wraz z rodzicami C. A oraz B. A, wystąpili z pozwem o stwierdzenie nieważności umowy i zapłatę przeciwko Bankowi X S.A. W toku postępowania pozwany wystąpił z propozycją zawarcia ugody, a tym samym uznać należy, iż wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego. Środki uzyskane z pożyczki hipotecznej, której dotyczy wniosek zostały przeznaczone na zakup lokalu mieszkalnego Nr (...) wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym, położonego w A przy ul. B. W mieszkaniu tym od momentu jego zakupu mieszka A. A, która w A mieszka, pracuje i ma tam swoje centrum życiowe. Mieszkanie jest przeznaczone na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Na kwotę pozostałą do spłaty z tytułu umowy pożyczki składają się – kwota kapitału pożyczki i odsetki od pożyczki. Zawarcie umowy z bankiem nastąpi po uzyskaniu indywidualnej interpretacji podatkowej, od której treści uzależniają Państwo decyzję, co do zawarcia ugody, bądź kontynuowania postępowania sądowego. Umorzenie pożyczki na podstawie zawartej ugody będzie dotyczyło wszystkich, tj. będzie skutkowało wygaśnięciem zobowiązania wobec Banku w całości po stronie każdego ze współpożyczkobiorców odpowiadających solidarnie za dług. Z umorzenia wierzytelności, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (tj. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) z tytułu kredytu hipotecznego (...) hipoteczny w Banku X S.A. nr (...) zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe korzystała A. A, która miała „własny” ww. kredyt hipoteczny; również toczyło się postępowanie sądowe przed Sądem Okręgowym w A zakończone wobec zawarcia między A. A i Bankiem X S.A. ugody w dniu 13 grudnia 2024 r. Odnosząc się do kwestii kwoty objętej ugodą wskazali Państwo, iż z tytułu umowy pożyczki hipotecznej ze zmiennym oprocentowaniem Nr (...) z dnia 7 kwietnia 2009 r., otrzymali Państwo kwotę 39 614,53 CHF (zgodnie z zapisem umowy szacunkowy całkowity koszt pożyczki, to 157 252,62 zł). Na dzień wniesienia pozwu, tj. 15 stycznia 2021 r., dokonali Państwo spłaty w kwocie 243 440,30 zł zgodnie z wyliczeniami wg zaświadczeń o spłacie wydanych przez bank w dniach 16 września 2021 r. oraz 12 września 2024 r., przy czym dalej na bieżąco spłacane są raty zgodnie z harmonogramem. Kwota dokonanych spłat na chwilę obecną jest wyższa od kwoty wypłaconego stronom kapitału, na chwilę uruchomienia kwoty pożyczki. Kwota, którą Państwo otrzymają będzie zwrotem środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy pożyczki przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty pożyczki hipotecznej z dnia 7 kwietnia 2009 r. i będzie mieściła się ona w ramach przekazanej tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych kwoty. Miejsce postojowe, znajduje się w parkingu podziemnym budynku, w którym znajduje się lokal mieszkalny zakupiony zgodnie z umową. Nabycie miejsca postojowego nastąpiło jedną umową razem z nabyciem lokalu mieszkalnego. Miejsce postojowe objęte jest (...). Zgodnie z treścią aktu notarialnego, Pani A. A nabyła „współwłasność w udziale 1/117 polegające na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”, co zostało zastrzeżone w dziale III ww. KW. W akcie notarialnym wyodrębniono cenę za miejsce postojowe (kwota 35 000 zł). Lokal mieszkalny ma odrębną KW, a tym samym miejsce postojowe może być przedmiotem odrębnej sprzedaży poprzez zbycie udziału 1 /117 w prawie współwłasności, które jest ujawnione w (...).

Pytanie

Czy A. A, C. A, B. A w przedstawionych okolicznościach faktycznych w przypadku zawarcia ugody z X S.A. skorzystają z dobrodziejstwa zaniechania poboru podatku dochodowego w trybie wynikającym z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytami hipotecznymi udzielonymi na cele mieszkaniowe, zmienionego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zmieniające rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, przedłużające m.in. okres obowiązywania zwolnienia do 31 grudnia 2026 r.? Państwa stanowisko w sprawie Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r., w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytami hipotecznymi udzielonymi na cele mieszkaniowe – którego okres obowiązywania zgodnie z § 1 ust. 7 rozporządzenia – w przypadku, gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b – czyli osoby fizyczne będące stroną umowy kredytu mieszkaniowego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zmieniającego rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego (...) Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1 § 3 rozporządzenia. Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego (...) został przedłużony do dnia 31 grudnia 2026 r.. Zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych – zgodnie z § 1 ust. 1 wskazanego powyżej rozporządzenia – obejmuje podatek dochodowy od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w przypadku gdy: a) w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego – gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej, 2. otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Zgodnie z § 1 ust. 5 przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: 1) jednego gospodarstwa domowego albo 2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego w przypadku gdy osoby fizyczne mają zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r., o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2024 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego (...) Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1 § 3 rozporządzenia. W oparciu o powyższe uznać należy, iż wszystkie strony umowy pożyczki hipotecznej z dnia 7 kwietnia 2009 r., tj. A. A, C. A oraz B. A skorzystają z dobrodziejstwa zaniechania poboru podatku dochodowego w przypadku zawarcia ugody z Bankiem i na jej podstawie umorzenia pozostałej do spłaty części pożyczki hipotecznej oraz uzyskania zwrotu części nadpłaty. Umowa pożyczki hipotecznej z dnia 7 kwietnia 2009 r., zaciągnięta na dowolny cel faktycznie przeznaczona na zakup mieszkania A. A Nr (...) wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym położonego w A przy ul. B, które przeznaczone jest na zaspokojenie potrzeb jej mieszkaniowych. C. A i B. A mieszkają we D przy ul. E 1. Pożyczka hipoteczna przeznaczona na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (lokal mieszkalny w A przy ul. B). Środki z pożyczki hipotecznej w całości zostały przekazane bezpośrednio na rzecz developera celem zapłaty za lokal mieszkalny Nr (...) wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym położonego w A przy ul. B, a tym samym spełnione zostały przesłanki dla uzyskania statusu kredytu mieszkaniowego wskazane w § 3 rozporządzenia. A. A na skutek ugody zawartej z X S.A. skorzystała z zaniechania poboru podatku dochodowego w trybie rozporządzenia z dnia 11 marca 2022 r., jednak kredyt hipoteczny z dnia 31 grudnia 2004 r. i pożyczka hipoteczna z 7 kwietnia 2009 r. przeznaczone były na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej (zakup lokalu mieszkalnego przy ul. B w A).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą: dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz dochodów, od których zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy: Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29- 30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Ogólne pojęcie przychodu zostało wyjaśnione w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawodawca przyjął zasadę, że przychodami są: 1) pieniądze i wartości pieniężne, które: · zostały otrzymane przez podatnika – czyli takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”; · zostały postawione do dyspozycji podatnika – czyli takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika. 2) wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń – czyli takie przysporzenia majątkowe, które mają postać: · świadczeń w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa); · nieodpłatnych świadczeń innych niż świadczenia w naturze (np. otrzymane usługi). Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Z uwagi na wyróżnienie przez ustawodawcę przychodów o charakterze niepieniężnym, uznaje się, że przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy jest nie tylko uzyskanie przez podatnika nowych aktywów, ale także zmniejszenie jego pasywów. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne”. Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m. in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie. Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy: Źródłami przychodów są: - inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Instytucja pożyczki została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego: Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Stosownie do art. 720 § 2 ww. Kodeksu: Umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych, wymaga zachowania formy dokumentowej. Podkreślić należy, że otrzymanie pożyczki i jej spłata na warunkach przewidzianych w umowie pożyczki są obojętne podatkowo. Przychód po stronie pożyczkobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia pożyczki, jej części lub odsetek. Wtedy bowiem pożyczkobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Z kolei umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa. Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy Kodeks cywilny: Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Tak więc, dla umorzenia wierzytelności konieczna jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie). Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę w przytoczonym już wcześniej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy Kodeks cywilny: Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. W konsekwencji, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu pożyczki hipotecznej należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestia zaniechania podatku od kwoty umorzonych wierzytelności została uregulowana w § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.), zgodnie z którym: 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: 1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy: a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej; 2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. 2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału); 2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje; 3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. 3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. 4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego. 5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: 1) jednego gospodarstwa domowego albo 2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843). 6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi. 7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b. Natomiast z § 3 ww. rozporządzenia wynika, że: 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został: 1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz 2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz 3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. 2. Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1. Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Natomiast na podstawie § 4a ww. rozporządzenia: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego. Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu pożyczek znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: · pożyczka była zaciągnięta na realizację inwestycji mieszkaniowej; · pożyczka była udzielona przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów; · pożyczka była zabezpieczona hipotecznie; · pożyczkobiorca nie korzystał wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej. Podkreślić należy, że główną przesłanką do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie kredytu/pożyczki na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w dniu 7 kwietnia 2009 r. bank udzielił Państwu pożyczki hipotecznej na kwotę 39 614,53 CHF na dowolny cel (zgodnie z zapisem umowy szacunkowy całkowity koszt pożyczki to 157 252,62 zł), która faktycznie została przeznaczona na dopłatę do zakupu lokalu mieszkalnego wraz z miejscem postojowym w garażu wielostanowiskowym, która następnie została przelana na rachunek bankowy dewelopera. Nabycie miejsca postojowego nastąpiło jedną umową razem z nabyciem lokalu mieszkalnego. Miejsce postojowe objęte jest księgą wieczystą (...). Zgodnie z treścią aktu notarialnego, Pani A. A nabyła „współwłasność w udziale 1/117 prawa polegające na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”, co zostało zastrzeżone w dziale III ww. księgi wieczystej. W akcie notarialnym wyodrębniono cenę za miejsce postojowe (kwota 35 000 zł). Lokal mieszkalny ma odrębną księgą wieczystą, a tym samym miejsce postojowe może być przedmiotem odrębnej sprzedaży poprzez zbycie udziału 1/117 w prawie współwłasności, co jest ujawnione w (...). Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank kwota stanowiąca pozostałą do spłaty część udzielonej pożyczki hipotecznej będzie stanowiła dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń kwalifikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przypadku uzyskania przez Państwa do dnia 31 grudnia 2026 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętej w 2009 r. pożyczki hipotecznej (na jedną inwestycję mieszkaniową), w części w jakiej kwota pożyczki hipotecznej udzielonej w 2009 r. została przeznaczona na zakup lokalu mieszkalnego, znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z pożyczką hipoteczną przeznaczoną na cele mieszkaniowe. W części, w jakiej kwota pożyczki hipotecznej udzielonej w 2009 r. została przeznaczona na zakup lokalu mieszkalnego będą Państwo bowiem spełniali przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania. Zaniechanie to nie będzie jednak miało zastosowania do tej części umorzonego długu, w zakresie którego kwota uzyskana w ramach pożyczki hipotecznej zaciągniętej w 2009 r. została przeznaczona na nabycie miejsca postojowego, a ściślej „współwłasności w udziale 1/117 polegającej na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”, zlokalizowanego w garażu wielostanowiskowym. W przywołanym wcześniej rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, w § 3 pkt 1 ust. 3 w zw. z pkt 2 wskazano, że ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym (pożyczce), należy przez to rozumieć kredyt (pożyczkę), który został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, stanowi, że w przypadku gdy kredyt mieszkaniowy (pożyczka) został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego (pożyczki) zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego (pożyczki). Zatem wydatkiem, o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy nie będzie wydatek poniesiony na zakup ww. miejsca postojowego, tj. „współwłasności w udziale 1 /117 polegającej na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”, zlokalizowanego w garażu wielostanowiskowym. W przypadku uzyskania przez Państwa przychodu wynikającego z umorzenia zadłużenia dotyczącego pożyczki hipotecznej zaciągniętej w 2009 r. w części, w jakiej kwota z tej pożyczki została wydatkowana na zakup miejsca postojowego, tj. „współwłasności w udziale 1/117 polegającej na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”, brak jest podstaw do zaniechania poboru podatku dochodowego. W konsekwencji, w tej części kwota umorzonego przez bank kapitału i odsetek, będzie stanowiła dla Państwa przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i będą Państwo zobowiązani do opodatkowania tego przychodu i wykazania go w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym osiągnięty zostanie przychód, tj. za rok, w którym dojdzie do umorzenia zobowiązania dotyczącego wydatku poniesionego na zakup miejsca postojowego, tj. „współwłasności w udziale 1/117 polegającej na prawie do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego oznaczonego jako Y”. Podsumowując, brak jest podstaw do zaniechania poboru podatku w odniesieniu do tej części uzyskanego przez Państwa przychodu, wynikającego z umorzenia wierzytelności dotyczącej zaciągniętej w 2009 r. pożyczki hipotecznej, związanego z wydatkiem poniesionym na zakup udziału 1/117 we współwłasności nieruchomości (garażu wielostanowiskowym), w której znajduje się opisane miejsce postojowe. W odniesieniu natomiast do uzyskanego przychodu, wynikającego z umorzenia wierzytelności dotyczącej zaciągniętej w 2009 r. pożyczki hipotecznej, która dotyczyć będzie umorzonej części pożyczki związanej z wydatkiem poniesionym na zakup lokalu mieszkalnego zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych. Podkreślam ponadto, że wobec treści § 4a cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów, zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych ma zastosowanie tylko wówczas, gdy ugoda z bankiem, na mocy której dojdzie do umorzenia wierzytelności, zostanie zawarta w okresie obowiązywania rozporządzenia, tj. do 31 grudnia 2026 r. Odnosząc się natomiast do skutków podatkowych zwrotu pozostałej części pożyczki wyjaśniam, że zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. W opisie sprawy wskazali Państwo, że bank zaproponował Państwu zwrot kwoty nadpłaconej z jednoczesnym umorzeniem spłaty pozostałej części udzielonej pożyczki hipotecznej Jednocześnie kwota dokonanych spłat na chwilę obecną jest wyższa od kwoty wypłaconego stronom kapitału na chwilę uruchomienia kwoty pożyczki. Kwota, którą Państwo otrzymają będzie zwrotem środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy pożyczki przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty pożyczki hipotecznej z dnia 7 kwietnia 2009 r. i będzie się ona mieściła w ramach przekazanej tytułem spłaty rat kapitałowo-odsetkowych kwoty. Zatem w analizowanej sprawie w przypadku zawarcia ugody w zakresie zwrotu nadpłaconej kwoty po Państwa stronie nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody otrzymają Państwo zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazali na rzecz banku w ramach spłaty części udzielonej pożyczki hipotecznej. A zatem otrzymają Państwo środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Państwa własnych środków. Kwota otrzymana na podstawie ugody z bankiem nie spowoduje więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku. Wypłata ta będzie dla Państwa neutralna podatkowo. Dlatego stwierdzić należy, zwrot przez bank części kwoty uiszczonej tytułem spłaty zaciągniętej pożyczki hipotecznej nie będzie stanowił dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym brak jest podstaw do zaniechania, o którym mowa w powołanym przez Państwa rozporządzeniu w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Oceniając całościowo Państwa stanowisko, zgodnie z którym w przypadku zawarcia ugody z Bankiem i na jej podstawie umorzenia pozostałej do spłaty części pożyczki hipotecznej oraz uzyskania zwrotu części nadpłaty zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego, uznano je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie pełniła funkcji ochronnej. Niniejsza interpretacja wydana została jedynie w Państwa indywidualnej sprawie i rozstrzyga wyłącznie zagadnienie objęte pytaniem, tj. kwestię Państwa praw i obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z związku z ugodą z bankiem, jaką planują Państwo zawrzeć, dotyczącą zaciągniętej w 2009 r. pożyczki hipotecznej. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pani A. A (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.