W dniu 27 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z umorzeniem zadłużenia oraz zwrotem na rzecz kredytobiorcy w kontekście kredytu hipotecznego. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe w zakresie zwrotu na rzecz kredytobiorcy, natomiast prawidłowe w pozostałym zakresie. W związku z tym, umorzenie zadłużenia będzie traktowane jako przychód, ale zwrot środków nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny27 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2025 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Pani rodzice, A i B.A, w dniu (...) 2007 r. zawarli z X. Oddział w Polsce (X) umowę o kredyt hipoteczny. Kredyt został w całości przeznaczony na spłatę wcześniejszego kredytu mieszkaniowego w innym banku, który finansował jedną inwestycję mieszkaniową. Był indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką. W 2012 r. bank X został przejęty przez Y, który był następnie przejęty przez Z. W dniu 12 lutego 2019 r. podpisana została umowa z V w zakresie dochodzenia roszczeń od Z dotyczących kredytu hipotecznego, w związku z zastosowaną przez bank konstrukcją indeksacji oraz powiązanych z nią ubezpieczeń. W dniu (...) 2020 r. zmarł Pani ojciec, A.A. Na podstawie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia z dn. (...) 2020 r. odziedziczyła Pani wraz z bratem, C.A oraz matką, B.A kredytowaną nieruchomość w udziałach każdy po 1/6. Ostatecznie mój udział w kredytowanej nieruchomości wynosi 1/6, brata C.A 1/6, a matki B.A 4/6. W związku z dziedziczeniem nieruchomości, wraz z bratem została Pani także współkredytobiorcą (jako współspadkobiercy po zmarłym współkredytobiorcy) na mocy aneksu do umowy o kredyt hipoteczny z dn. (...) 2020 r. Sprawa dochodzenia roszczeń od Z została skierowana na drogę sądową. W ramach mediacji prowadzonej przy udziale Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) bank Z zaproponował ugodę obejmującą: zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) na kwotę 165 480,14 zł, zwrot na rzecz kredytobiorcy w wysokości 61 650,75 zł. Powyższa propozycja dotyczy zwrotu środków, które w wyniku ugody zostały uznane za nienależnie wpłacone przez kredytobiorców do Banku tytułem spłaty kredytu. Zwrot ten związany jest z ponownym przeliczeniem wartości zobowiązań przy założeniu, że kredyt zaciągnięty był w polskich złotych. Przedstawione kwoty mogą jeszcze ulec zmianie, gdyż proces negocjacji nie został zakończony (np. zwolnienie z długu będzie pomniejszone o wpłacone raty). W nieruchomości w okresie od czerwca 2007 r. do kwietnia 2008 r. Pani brat C.A prowadził działalność gospodarczą, wykorzystując powierzchnię 12,9 m² z 198,88 m² łącznej powierzchni domu. Ponadto w okresie od czerwca 2017 r. do września 2018 r. rodzice wynajmowali dwa pokoje robotnikom budowlanym (ok. 37 m² z 198,88 m² łącznej powierzchni domu). Przez cały czas nieruchomość pełniła funkcję mieszkalną –
początkowo była zamieszkiwana przez całą rodzinę (rodzice, dzieci – jedno gospodarstwo domowe), a obecnie mieszka Pani w niej wraz z matką. Brat wraz z żoną i dziećmi mieszka w innej lokalizacji. Dodatkowo informuje Pani, że nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację inwestycji mieszkaniowej. Uzupełnienie „Wcześniejszy kredyt mieszkaniowy” był zawarty (...) 2002 r. w banku N. Kredytobiorcami „wcześniejszego kredytu mieszkaniowego” byli Pani matka i ojciec. Umowa „wcześniejszego kredytu mieszkaniowego” dotyczyła „jednej inwestycji mieszkaniowej” – budowy domu. „Wcześniejszy kredyt mieszkaniowy”, zaciągnięty (...) 2002 r. był „indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką”. Kredyt zaciągnięty (...) 2007 r. był „indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką”. Ugoda została zawarta w dniu (...) 2025 r. Przedstawione we wniosku wartości zaproponowanej przez bank Z ugody obejmujące: - zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) na kwotę 165 480,14 zł, - zwrot na rzecz kredytobiorcy w wysokości 61 650,75 zł. przypadają na wszystkich kredytobiorców. Ostatecznie kwoty w zawartej w dniu (...) 2025 r. ugodzie, przypadające na wszystkich kredytobiorców, wyniosły: - zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) 163 411,50 PLN, - zwrot na rzecz kredytobiorcy 95 000 PLN. Kwoty przypadające na Panią, zgodnie z udziałem w spadku po zmarłym ojcu, który wynosi 1/6, stanowią odpowiednio: 1) zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia) 27 235,25 PLN, 2) zwrot na rzecz kredytobiorcy 15 833,33 PLN. Wypłacona przez bank kwota zwrotu na rzecz wszystkich kredytobiorców 95 000 zł stanowi zwrot środków, które w wyniku ugody zostały uznane za nienależnie wpłacone przez kredytobiorców do banku tytułem spłaty kredytu lub odsetek od kredytu. Zwrot był związany z ponownym przeliczeniem wartości zobowiązań z tytułu umów kredytowych na zasadach określonych w umowach. Kwoty wynikające z ugody dotyczą wyłącznie kredytu mieszkaniowego (kapitału), odsetek i opłat, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego. Nie dotyczy natomiast kosztów usług dodatkowych (np. ubezpieczeń) – nie są one uwzględnione w treści ugody. Potwierdziła Pani, że nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu zaciągniętego na realizację inwestycji mieszkaniowej /kredytu zaciągniętego na spłatę kredytu zaciągniętego na realizację inwestycji mieszkaniowej. Prowadzenie działalności gospodarczej i najem dwóch pokoi robotnikom budowlanym nie wpływał na realizację celów mieszkaniowych przez osoby tworzące gospodarstwo domowe.
Czy w przypadku zawarcia ugody z bankiem powstanie obowiązek podatkowy w zakresie: a) zwolnienia z długu (umorzenie zadłużenia) na kwotę 165 480,14 zł?
b) zwrotu na rzecz kredytobiorcy w wysokości 61 650,75 zł? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, nie powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do ww. kwot, z uwagi na zastosowanie zwolnienia z podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów. Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym, zaniechano poboru podatku dochodowego od umorzonych wierzytelności z tytułu kredytów mieszkaniowych pod warunkiem, że: kredyt został zaciągnięty na jedną inwestycję mieszkaniową oraz kredytobiorca nie korzystał wcześniej z podobnego zwolnienia w odniesieniu do innej inwestycji mieszkaniowej. Kredyt spełnia powyższe warunki, gdyż finansował jedną inwestycję mieszkaniową i nie korzystano wcześniej ze zwolnienia podatkowego. Nieruchomość przez cały czas pełniła funkcję mieszkalną – początkowo dla całej rodziny, a obecnie dla Pani i matki. Tymczasowe wynajmowanie części nieruchomości oraz tymczasowe prowadzenie działalności gospodarczej przez Pani brata C.A na jej niewielkiej powierzchni nie zmieniło jej podstawowego przeznaczenia. Odnośnie dziedziczenia kredytu a zwolnienia podatkowego mają zastosowanie przepisy art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nimi spadek obejmuje prawa i obowiązki majątkowe, w tym także zobowiązania kredytowe. W związku z tym spadkobiercy kredytobiorcy powinni być traktowani jako kontynuujący wcześniejsze zobowiązanie, a nie jako osoby zaciągające nowy kredyt. Przysługują im zatem także uprawnienia z tytułu zwolnienia z podatku przewidzianego w przywołanym rozporządzeniu Ministra Finansów. Ponadto kwota zwrotu na rzecz kredytobiorcy nie powinna być uznana za przychód podlegający opodatkowaniu. Zwrot 61 650,75 zł stanowi korektę rozliczeń między bankiem a kredytobiorcą i wynika z nieprawidłowości w naliczaniu rat kredytowych. Świadczenie to nie powinno być traktowane jako dochód podlegający opodatkowaniu, lecz jako zwrot nienależnie pobranych środków.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest: · nieprawidłowe – w części Pani stanowiska dotyczącej zastosowania do „zwrotu na rzecz kredytobiorcy” rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, · prawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 11 ust. 1 wyżej wskazanej ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy więc uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.
Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie w majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera natomiast art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy: Źródłem przychodów są inne źródła. Artykuł 20 ust. 1 cytowanej ustawy definiuje to źródło przychodów w następujący sposób: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12#14 i art. 17. Zauważam, że użyte w tym przepisie sformułowanie: „w szczególności” wskazuje, że źródło to ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł można więc mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Przedmiot Pani wniosku stanowi określenie, czy w przypadku zawarcia ugody z bankiem powstanie po Pani stronie obowiązek podatkowy z tytułu: a) zwolnienia z długu (umorzenia zadłużenia), b) otrzymania opisanego we wniosku „zwrotu”? Wskazuję więc, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. We wniosku wskazała Pani jednak, m.in. że: · Pani rodzice, (...) 2007 r. zawarli umowę o kredyt hipoteczny, · kredyt został w całości przeznaczony na spłatę wcześniejszego kredytu mieszkaniowego w innym banku, który finansował jedną inwestycję mieszkaniową – był indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką, · „wcześniejszy kredyt mieszkaniowy” był zawarty (...) 2002 r., · kredytobiorcami „wcześniejszego kredytu mieszkaniowego” byli: Pani matka i ojciec, · (...) 2020 r. zmarł Pani ojciec, · współkredytobiorcą stała się Pani – w związku z dziedziczeniem nieruchomości – na mocy aneksu do umowy o kredyt hipoteczny z (...) 2020 r. Z tego powodu podkreślam, że zgodnie z art. 922 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061): § 1. Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. § 2. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami. § 3. Do długów spadkowych należą także koszty pogrzebu spadkodawcy w takim zakresie, w jakim pogrzeb ten odpowiada zwyczajom przyjętym w danym środowisku, koszty postępowania spadkowego, obowiązek zaspokojenia roszczeń o zachowek oraz obowiązek wykonania zapisów zwykłych i poleceń, jak również inne obowiązki przewidziane w przepisach księgi niniejszej. Stosownie do art. 924 tej ustawy: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast w myśl art. 925 wskazanej ustawy: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Artykuł 1012 Kodeksu cywilnego określa natomiast, że: Spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić. Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. W myśl art. 1030 tej ustawy: Do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku. Od chwili przyjęcia spadku ponosi odpowiedzialność za te długi z całego swego majątku. Zgodnie natomiast z art. 1031 § 1 Kodeksu cywilnego: W razie prostego przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe bez ograniczenia. Zgadzam się więc z Pani twierdzeniem, że: (...) spadkobiercy kredytobiorcy powinni być traktowani jako kontynuujący wcześniejsze zobowiązanie, a nie jako osoby zaciągające nowy kredyt. W przedstawionych przez Panią okolicznościach sprawy, zmiana dłużnika nastąpiła z mocy prawa, gdyż z chwilą otwarcia spadku – w drodze sukcesji – wstąpiła Pani we wszelkie prawa majątkowe spadkodawcy (Pani ojca) przysługujące mu w chwili śmierci. We wniosku zaznaczyła Pani również m.in., że: · kredyt z 20 lipca 2002 r. dotyczył jednej inwestycji mieszkaniowej – budowy domu, - był indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką. · kredyt z (..) 2007 r. został w całości przeznaczony na spłatę wyżej wskazanego kredytu, - był indeksowany do waluty CHF i zabezpieczony hipoteką, · w ramach mediacji prowadzonej przy udziale Komisji Nadzoru Finansowego (KNF) bank zaproponował ugodę obejmującą: - zwolnienie z długu (umorzenie zadłużenia), - zwrot na rzecz kredytobiorcy § kwota zwrotu na rzecz wszystkich kredytobiorców stanowi zwrot środków, które w wyniku ugody zostały uznane za nienależnie wpłacone przez kredytobiorców do banku tytułem spłaty kredytu lub odsetek od kredytu, § zwrot był związany z ponownym przeliczeniem wartości zobowiązań z tytułu umów kredytowych, · kwoty wynikające z ugody: - dotyczą wyłącznie kredytu mieszkaniowego (kapitału), odsetek i opłat, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, - nie dotyczą kosztów usług dodatkowych (np. ubezpieczeń) - nie są one uwzględnione w treści ugody, - przypadają na wszystkich kredytobiorców. Zauważam, że przywołane przez Panią zwolnienie z długu reguluje art. 508 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym: Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie). Podkreślam więc, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są więc obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy kredytobiorca osiąga bowiem konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Tym samym, umorzoną kwotę wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak, na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.): Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: 1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy: a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej; 2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. 2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału); 2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje; 3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. 3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647, z późn. zm.2)), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. 4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego. 5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: 1) jednego gospodarstwa domowego albo 2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843). 6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi. 7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b. Natomiast w myśl § 3 ust. 1 wyżej wskazanego rozporządzenia: Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został: 1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz 2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz 3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Natomiast, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego – położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Zaniechanie poboru podatku znajduje więc zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy hipotecznego kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b w związku z § 3 przytoczonego rozporządzenia). Istotne jest więc, żeby kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższych ustaleń, stwierdzam więc, że skoro „zwrot”, który otrzymała Pani na mocy zawartej (...) 2025 r. ugody, stanowi zwrot środków, które w wyniku ugody zostały uznane za nienależnie wpłacone przez kredytobiorców do banku tytułem spłaty kredytu lub odsetek od kredytu (zwrot był związany z ponownym przeliczeniem wartości zobowiązań z tytułu umów kredytowych na zasadach określonych w umowach), to jego otrzymanie nie spowoduje po Pani stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji, pieniądze te nie będą Pani przychodem, w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ich otrzymanie nie będzie skutkowało po Pani stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. W konsekwencji, nie mogę się zatem zgodzić z częścią Pani stanowiska z którego wynika, że: (...) nie powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do wyżej wskazanych kwot, z uwagi na zastosowanie zwolnienia z podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów – ponieważ, wypłata przez bank wyżej wskazanego „zwrotu” w ogóle nie spowoduje powstania po Pani stronie przychodu. Wskazane rozporządzenie, na którym opiera Pani swoje stanowisko w sprawie, nie będzie miało zastosowania do tych środków. Zgadzam się natomiast z Pani zdaniem, że wartość umorzonej części kredytu na podstawie zawartej ugody z bankiem będzie stanowiła dla Pani przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do uzyskanego przez Panią – z tego tytułu – przychodu zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w cytowanym wyżej rozporządzeniu Ministra Finansów. Tym samym, nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego również z tytułu umorzenia przez Bank tej wierzytelności. Z wyżej wskazanych powodów, Pani stanowisko uznaję za: · nieprawidłowe – w części Pani stanowiska dotyczącej zastosowania do „zwrotu na rzecz kredytobiorcy” rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, · prawidłowe – w pozostałym zakresie.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia. Końcowo zaznaczam, że przedstawiany przez Panią zakres żądania (zadane pytanie) zakreśla granice w jakich mogę wydać interpretację indywidualną. Przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy więc tylko wyznaczonego przez Panią przedmiotu wniosku – zakresu Pani pytania. Ponadto, przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Nie prowadzę również postępowania dowodowego. Z powyższych powodów niniejszej odpowiedzi udzielam wyłącznie w oparciu o informacje podane we wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili