W dniu 24 marca 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do garażu, które nabył w drodze spadku po zmarłym bracie. W wyniku analizy stanu faktycznego, organ podatkowy potwierdził, że sprzedaż tego prawa nie podlega opodatkowaniu, ponieważ prawo to zostało nabyte przez spadkodawcę w 2000 r., a pięcioletni okres, po którym zbycie nieruchomości podlegałoby opodatkowaniu, upłynął. Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
24 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 28 kwietnia 2025 r. (wpływ 28 kwietnia 2025 r.) i 12 maja 2025 r. (wpływ 12 maja 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pan spadkobiercą A.D., który spółdzielcze prawo do przedmiotowego lokalu użytkowego (garażu) nabył 25 maja 2000 r. Fakt poświadczenia dziedziczenia objęty jest treścią aktu notarialnego Rep. A Nr (...), sporządzonego 4 września 2018 r. 19 września 2019 r. sporządzono umowę częściowego działu spadku i podziału majątku wspólnego, akt notarialny Repertorium A Nr (...). Skutkiem powyższego Pan nabył całe spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. 2 listopada 2021 r. zawarł Pan umowę sprzedaży, na podstawie której sprzedał Pan całe wymienione prawo. Ww. umowę zawarł Pan w formie aktu notarialnego Repertorium A Nr (...). Uzupełnienie wniosku Spadkodawca był Pana bratem i zmarł (...) 2015 r. Garaż był zlokalizowany w A., ul. B. 1, oznaczony numerem 1. Po A.D. było 3 spadkobierców, nie było testamentu, miało miejsce spadkobranie ustawowe. Prawo do garażu nie było jedynym prawem/przedmiotem spadku. W skład spadku wchodziło jeszcze: mieszkanie własnościowe, mieszkanie spółdzielcze własnościowe i samochód marki (...). Na pytanie: Czy oprócz działu spadku miało miejsce zniesienie współwłasności? Odpowiedział Pan: akt notarialny Rep. A nr (...). Na pytanie: Jakie były postanowienia umowy o dział spadku i ewentualnej umowy zniesienia współwłasności/wspólności, co konkretnie przypadło poszczególnym spadkobiercom w wyniku tych czynności? Czy podział ten był ekwiwalentny? Czy towarzyszyły tym czynnościom spłaty/dopłaty (jeśli tak – to na rzecz kogo?)? Odpowiedziała Pan: postanowienia umowy o częściowy dział spadku zawarte są w treści aktu notarialnego Rep. A nr (...). Innych umów nie było. Na pytanie: Czy w wyniku działu spadku/zniesienia współwłasności/wspólności wartość praw/nieruchomości/spłat, które przypadły Panu, mieściła się w wartości, jaka przysługiwała Panu w tych prawach/nieruchomościach przed dokonaniem tych czynności, czy też przekroczyła tę wartość (czy wystąpiło u Pana przysporzenie majątkowe w wyniku dokonania działu spadku/zniesienia współwłasności/wspólności). Odpowiedział Pan: Moim zdaniem, w wyniku ww. działu spadku, wartość aktywów, które mi przypadały mieściła się w wartości jaka przysługiwała mi w tych aktywach (prawach itd.), przed dokonaniem czynności. Według mnie wartość tego, co mi przypadło, mieściła się w wartości, jaka przysługiwała mi przed dokonaniem tych czynności.
Na pytanie: Jeżeli w skład masy spadkowej wchodziły również inne składniki majątkowe, to czy wartość rynkowa nabytych przez Pana składników przekraczała wartość udziału nabytego przez Pana w spadku we wszystkich składnikach wchodzących w skład spadku. Odpowiedział Pan: Nie. Zbycie garażu nie nastąpiło w wyniku działalności gospodarczej. Na ponowne pytanie: Czy oprócz działu spadku miało miejsce zniesienie współwłasności? Odpowiedział Pan: Dnia 19.09.2019 r. zawarłem z B.D. oraz E.D. umowę częściowego działu spadku i częściowego nieodpłatnego podziału majątku wspólnego E.D. i A.D.. Na ponowne pytanie: Jakie były postanowienia umowy o dział spadku i ewentualnej umowy zniesienia współwłasności/wspólności, co konkretnie przypadło poszczególnym spadkobiercom w wyniku tych czynności? Czy podział ten był ekwiwalentny? Czy towarzyszyły tym czynnościom spłaty/dopłaty (jeśli tak – to na rzecz kogo?)? Odpowiedział Pan: E.D. otrzymała - całą nieruchomość stanowiącą samodzielny lokal mieszkalny położony w A. oraz udział w wysokości 24/10000 części we współużytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej, składającej się z działek ewidencyjnych nr 111/1, nr 111/2 oraz 111/3, o łącznym obszarze wynoszącym 0,7960 ha, położonej w A. oraz we współwłasności znajdującej się na tej nieruchomości infrastruktury. Powyższe bez spłat i dopłat w stosunku do B.D. i C.D.. C.D. otrzymał - całe spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w A., całe spółdzielcze własnościowe prawo do garażu oznaczonego numerem 1 położonego w A., samochód marki (...), bez spłat i dopłat w stosunku do E.D. i B.D. W skład masy spadkowej nie wchodziły inne składniki majątkowe.
Czy prawidłowe jest Pana stanowisko, że pieniądze uzyskane przez Pana ze sprzedaży ww. prawa nie podlegały opodatkowaniu, ponieważ do nabycia prawa przez spadkodawcę doszło w roku 2000? Pana stanowisko Pana zdaniem, środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży ww. prawa nie podlegają opodatkowaniu, ponieważ przedmiotowe prawo zostało nabyte przez spadkodawcę w 2000 r.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (lub praw określonych w ww. lit. a-c ww.) w myśl tego przepisu nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki: • odpłatne zbycie nieruchomości lub tych praw nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz • zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Zgodnie z art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ust. 1. Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. ust.4. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39), wykazać: 1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub 2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy: Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy: Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT- 9). Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV ustawy Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1061 ze zm.). Art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że: Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Stosownie do art. 924 ustawy Kodeks cywilny: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Z art. 925 ww. ustawy wynika, że: Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Stosownie do treści art. 931 § 1 Kodeksu cywilnego: W pierwszej kolejności powołane są z ustawy do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Według art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego: Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego: Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego: Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. W myśl art. 1038 § 2 Kodeksu cywilnego: Umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku. W rezultacie, w wyniku działu spadku dochodzi między spadkobiercami do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku. Jak wynika z cytowanego przepisu, w przypadku działu spadku: 1. jeśli w wyniku działu spadku podatnik zbywa nieruchomość czy prawa za odpłatnością, która odpowiada wartości jego udziału w masie spadkowej, czynność ta nie wywołuje skutków w podatku dochodowym od osób fizycznych; 2. jeśli w wyniku działu spadku podatnik uzyskuje nieruchomość czy prawa, których wartość przewyższa jego udział w masie spadkowej, czynność ta: a. w zakresie, w jakim uzyskana nieruchomość czy prawa odpowiadają wartości jego udziału w masie spadkowej, nie wywołuje skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych, a b. w zakresie, w jakim wartość uzyskanej nieruchomości czy praw przewyższa wartość udziału w masie spadkowej, jest na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych traktowana jako nabycie składnika majątku. Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, jeśli: a. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub b. wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy/praw mieści się w ramach posiadanego dotychczas udziału. Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że 2 listopada 2021 r. sprzedał Pan spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego (garażu). Garaż ten stanowił składnik spadku po Pana bracie, który zmarł w 2015 r. Spadkodawca nabył prawo do garażu 25 maja 2000 r. 19 września 2019 r. sporządzono umowę częściowego działu spadku i podziału majątku wspólnego, skutkiem czego nabył Pan całe spółdzielcze własnościowe prawo do garażu. Na pytanie - czy w wyniku działu spadku/zniesienia współwłasności/wspólności wartość praw/nieruchomości, które przypadły Panu, mieściła się w wartości, jaka przysługiwała Panu w tych prawach/nieruchomościach przed dokonaniem tych czynności, czy też przekroczyła tę wartość (czy wystąpiło u Pana przysporzenie majątkowe w wyniku dokonania działu spadku/zniesienia współwłasności/wspólności) – odpowiedział Pan, że wartość tego, co Panu przypadło, mieściła się w wartości, jaka przysługiwała Panu przed dokonaniem tych czynności. Dodał Pan, że sprzedaż prawa do garażu nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej. W myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu. Skoro nabyte przez Pana prawo do garażu zostało nabyte przez spadkodawcę w 2000 r. to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do tego nabytego spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego (garażu) upłynął. Oznacza to, że odpłatne zbycie przez Pana spółdzielczego prawo do lokalu użytkowego (garażu) nie stanowi dla Pana źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego uznaję Pana stanowisko za prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych przez Pana we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili