W dniu 14 marca 2025 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skutków podatkowych przeniesienia udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu. Wnioskodawczyni, będąca współwłaścicielką nieruchomości, wskazała, że przeniesienie udziału nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co zostało potwierdzone przez organ podatkowy. Organ uznał, że przeniesienie to nie stanowi źródła przychodu, ponieważ miało miejsce po upływie pięciu lat od nabycia udziałów w nieruchomości. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
14 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 14 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 23 kwietnia 2025 r. (wpływ) oraz pismem z 15 maja 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Posiada Pani akt notarialny o numerze (...) umowa przeniesienia udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu. Umowa dotyczy nieruchomości położonej w X, gmina (...), powiat (...), woj. (...). o nr 1/1, stanowiące grunty rolne zabudowane o powierzchni 0,8850 ha nr. KW (...) oraz nieruchomości nr 1/5, stanowiące grunty orne o powierzchni 0,1700 ha nr KW (...), w których jest Pani współwłaścicielem w udziałach wnoszących 2/3 części. Jest Pani stanu wolnego – rozwiedziona. W dniu (...) 2023 r. przed Sądem Rejonowym w (...) I Wydziałem Cywilnym w sprawie o podział majątku wspólnego (sygn. akt (...)) pomiędzy Panią, a A.A. W trakcie podziału majątku posiadała Pani rozdzielność majątkową (...) 2020 r., sygn. akt (...). Ustrój wspólności małżeńskiej nie trwał przez całe małżeństwo, ustąpiła w dniu (...) 2019 r., sygn. akt.: (...). Rozwód nastąpił (...) 2021 r., sygn. akt.: (...). W dniu (...) 2023 r. została zawarta ugoda, w mocy której A.A wynoszący majątek w 1/3 części w powyższych nieruchomościach, został przyznany Pani na wyłączną własność Z tytułu podziału majątku została Pani zobowiązana do zapłaty na rzecz A.A kwoty 250 000 zł (dwieście pięćdziesiąt tysięcy złotych) w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. W porozumieniu dot. cesji wierzytelności zawartej pomiędzy A.A, a jego córką B.B, A.A przeniósł na rzecz B.B całą swoją wierzytelność w stosunku do Pani o zapłatę kwoty 250 000 zł. B.B ww. wierzytelność od A.A nabyła i stała się Pani wierzycielem. B.B wyraża zgodę na zmianę formy spłaty opisanego wyżej zobowiązania pieniężnego ze świadczenia pieniężnego na świadczenie rzeczowe, czyli Pani przeniesie swoje udziały wynoszące 1/3 części we współwłasności nieruchomości objętej księgą wieczystą KW nr. (...) oraz KW nr (...), na co B.B wyraża zgodę. Wykonanie świadczenia rzeczowego, o którym powyżej spowoduje wygaśnięcia przedmiotowej wierzytelności. Uzupełnienie wniosku W uzupełnieniu wniosku z 23 kwietnia 2025 r. (wpływ) odpowiedziała Pani na następujące pytania: 1. Czy prowadzi/prowadziła Pani zarejestrowaną działalność gospodarczą? Nie. 2. W związku z informacją zawartą we wniosku: [...] proszę, żeby Pani wskazała: a) Kiedy (proszę, żeby podała Pani datę) nabyła Pani udziały w nieruchomościach, tj. działce nr 1/1 oraz działce nr 1/5? 15 grudnia 2023 r., sygn. akt (...). b) Na podstawie jakiej czynności prawnej (umowa sprzedaży, umowa darowizny, itp.) nabyła Pani udziały w ww. nieruchomościach? Ugoda. c) Jakiej wielkości udziały (np. 2/3, 1/2, itp.) nabyła Pani w ww. nieruchomościach?
1/3. d) Czy nabycie ww. udziałów nastąpiło do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską? Nie - w dniu 9 grudnia 2020 posiadała Pani rozdzielność majątkową. 3. W związku z informacją zawartą we wniosku: [...] proszę, żeby Pani wskazała jakiej wielkości udziały w ww. nieruchomościach po przyznaniu Pani udziałów w wysokości 1 /3 przez Pana A.A Pani posiadała? Posiadała Pani 1/3 oraz przekazaną przez A.A jego 1/3. Aktualnie posiada Pani 2/3. 4. Kiedy (proszę, żeby podała Pani datę) zawarła Pani akt notarialny – umowę przeniesienia 1/3 udziału w nieruchomościach w zamian za zwolnienie z długu? W dniu 3 kwietnia 2024 r. 5. Czy przeniesienie udziałów w ww. nieruchomościach w zamian za zwolnienie z długu przez Panią nie nastąpiło w wykonywaniu zarejestrowanej działalności gospodarczej? Nie. 6. Czy w przeszłości dokonywała Pani sprzedaży innych nieruchomości oprócz wskazanej we wniosku? Nie. W uzupełnieniu wniosku z 15 maja 2025 r. (wpływ) doprecyzowała Pani, że: Pierwotne nabycie udziałów własności nieruchomości położonej w X, gm. (...), pow. (...), woj. (...), nastąpiło w dniu 19 maja 2006 r. jako umowa kupna w wielkości 2/3 części własności wspólnie z mężem (aktualnie byłym) A.A (i Panią C.A (teraz B)). W dniu (...) 2023 r. nastąpił podział majątku wspólnego (sygn. akt (...)) pomiędzy Panią, a A. A została zawarta ugoda, na mocy której udział A.A wynoszący 1/3 część nieruchomości, został przyznany na wyłączną własność Pani. W tym dniu została Pani właścicielem udziałów 2/3 części własności nieruchomości. W dniu 3 kwietnia 2024 r. w kancelarii Notarialnym w (...) u notariusza (...) został zawarty akt notarialny Numer Repertorium (...), przekazała Pani 1/3 części własności w nieruchomości córce B.B w porozumieniu dotyczącego cesji wierzytelności zawartej przez A.A, a córką B.B. W obecnej chwili jest Pani właścicielem tylko 1/3 części własności nieruchomości.
Czy umowa przeniesienia udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, o którym mowa w art. 10 ust. [1 pkt 8 ustawy – dopisek organu] o podatku ustanowionych od osób fizycznych i w związku z tym zbycie jej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym (czyli musi Pani uiścić podatek)? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem stan faktyczny nie podlega opodatkowaniu przedstawionym w art. 10 [1 pkt 8 ustawy – dopisek organu] o podatku ustanowionym od osób fizycznych podatkiem dochodowym. Pani zdaniem, nie musi Pani uiścić podatku.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości oraz praw określonych w lit. a-c ww. przepisu przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment oraz sposób ich nabycia. Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. We wniosku wskazała Pani że: · (...) 2006 r. na podstawie umowy kupna nabyła Pani wspólnie z mężem udział w wysokości 2/3 części we własności nieruchomości położonej w X (działek nr 1/1, 1/5). · Rozwód nastąpił (...) 2021 r.
· W dniu 15 grudnia 2023 r. nastąpił podział majątku wspólnego. Pomiędzy Panią, a A.A została zawarta ugoda, na mocy której udział A.A wynoszący 1/3 część nieruchomości, został przyznany na wyłączną własność Pani. · Z tytułu podziału majątku została Pani zobowiązana do zapłaty na rzecz A.A kwoty 250 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2024 r. · W porozumieniu dot. cesji wierzytelności zawartej pomiędzy A.A, a jego córką B.B, A.A przeniósł na rzecz B.B całą swoją wierzytelność w stosunku do Pani o zapłatę kwoty 250 000 zł. · B.B ww. wierzytelność od A.A nabyła i stała się Pani wierzycielem. · W dniu 3 kwietnia 2024 r. został zawarty akt notarialny, na podstawie którego przekazała Pani 1/3 części własności w nieruchomości córce B.B w porozumieniu dotyczącego cesji wierzytelności zawartej przez A.A, a córką B.B. · W obecnej chwili jest Pani właścicielem tylko 1/3 części własności nieruchomości. · Wykonanie świadczenia rzeczowego, o którym powyżej spowoduje wygaśnięcia przedmiotowej wierzytelności. Wyjaśniam, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Stosownie do art. 31 § 1 przywołanej ustawy: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Zgodnie z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 wskazanej ustawy) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. ustawy). W przypadku zatem sprzedaży nieruchomości przez małżonka, któremu nieruchomość ta przyznana została w wyniku podziału majątku wspólnego, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych takiej transakcji ma data nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy przeniesienie własności 1/3 udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu, będzie stanowić po Pani stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazuję, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”; należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, że: Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Podkreślić zatem należy, że użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy lub prawa w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności. Tak więc, jednym ze sposobów nabycia nieruchomości lub praw majątkowych jest nabycie własności nieruchomości lub praw majątkowych w zamian za zwolnienie z długu. Nawiązując do pojęcia „odpłatnego zbycia” (o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy) oznacza ono każde przeniesienie prawa własności lub praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin ten obejmuje zatem szeroki zakres umów i pozostaje bez znaczenia, czy do odpłatnego zbycia dochodzi w drodze zniesienia współwłasności, działu spadku, umowy zamiany lub sprzedaży, czy też – jak to ma miejsce w omawianym przypadku – w drodze przeniesienia na rzecz wierzyciela prawa własności udziału w nieruchomości w zamian za zwolnienie z długu. „Płatność” bowiem nie musi mieć charakteru pieniężnego w postaci konkretnego przepływu gotówkowego, może oznaczać także uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Innymi słowy, pod pojęciem płatności nie należy rozumieć wyłącznie zapłaty w pieniądzu, płatnością może także być zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych, wymagalnych wierzytelności (zmniejszenie pasywów zbywcy). Zatem, do stwierdzenia powstania przychodu warunkiem koniecznym jest uzyskanie przysporzenia majątkowego. Wskazać należy w tym miejscu na definicję przywołaną w komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wywiedzioną przez Adama Bartosiewicza, który definiuje odpłatne zbycie jako: przeniesienie prawa własności rzeczy lub praw, o których mowa, na inną osobę za wynagrodzeniem. Podstawową formą odpłatnego zbycia będzie sprzedaż oraz zamiana. Zgodnie z zasadą swobody umów, odpłatne zbycie może nastąpić także w innej formie”, po czym dodaje: „cena odpłatnego zbycia wyrażona w umowie nie musi być wyrażona w pieniądzu (wartościach pieniężnych). Nie jest bowiem wykluczone, że zapłatą za przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie praw będzie inna forma przysporzenia majątkowego. (A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II). Tym samym wynagrodzenie można określić nie tylko w pieniądzu, ale także poprzez inne określenie jego wartości, np. zwolnienie z długu, czy potrącenie wzajemnych wymagalnych wierzytelności. Zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego: Jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży. Świadczenie w miejsce wykonania (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. Tym samym, w zamian za zwolnienie Pani z długu wierzyciel nabył udział we współwłasności przedmiotowej nieruchomości. Przeniesienie na wierzyciela udziału we współwłasności rzeczy lub praw w zamian za zwolnienie z długu jest więc odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym. W omawianej sprawie nabycie przez Panią udziału wysokości 2/3 części w nieruchomości (działek nr 1/1, 1/5) nastąpiło na podstawie umowy kupna - 19 maja 2006 r. Zatem, dokonane 3 kwietnia 2024 r. przeniesienie przez Panią 1/3 udziału we współwłasności nieruchomości na rzecz wierzyciela – Pani córki, w zamian za zwolnienie Pani z długu, nie stanowi dla Pani źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przeniesienie to nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nabyła Pani udziały w ww. nieruchomości (w analizowanej sprawie w 2006 r.).
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili