Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan pismami z 19 marca 2025 r. (wpływ 19 marca 2025 r.), 31 marca 2025
r. (wpływ 31 marca 2025 r.) oraz 7 kwietnia 2025 r. (wpływ 7 kwietnia 2025 r.) - w
odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
2Jest Pan właścicielem mieszkania o pow. 54,69 m, położonego w A. przy ul. B. 1.
Mieszkanie to otrzymał Pan od rodziców na podstawie umowy darowizny i umowy
ustanowienia służebności, zapisanej w akcie notarialnym – Rep. A nr (...) z 20 lipca 2021
r. Rodzice nie żyją, tata zmarł w 2022 r. a mama w 2024 r.
Jest Pan jedynym właścicielem mieszkania. Zamierza Pan mieszkanie sprzedać, a
uzyskane środki przeznaczyć na zakup nieruchomości w celu zaspokojenia potrzeb
mieszkaniowych.
Uzupełnienie wniosku
Mieszkanie planuje Pan sprzedać w roku 2025. W okresie posiadania ww. mieszkania
było ono miejscem pobytu Pana rodziców do czasu ich śmierci. Nie było ono
wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej i nie osiągał Pan żadnych
korzyści z jego posiadania.
Na pytania:
– Czy stwierdzenie: Zamierzam mieszkanie sprzedać, a uzyskane środki przeznaczyć
na zakup nieruchomości w zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych.” oznacza, że w
nabytej nieruchomości będzie Pan realizował własne cele mieszkaniowe,
rozumiane jako mieszkanie (miejsce swojego stałego pobytu/zamieszkania)?
– Jakiego rodzaju ma to być nieruchomość (prawo) – budynek mieszkalny/lokal
mieszkalny/spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego?
– Czy będzie Pan jedynym właścicielem tej nieruchomości?
Odpowiedział Pan:
W nowo nabytym budynku mieszkalnym będzie Pan realizował własne cele
mieszkaniowe, będzie Pan jedynym właścicielem tej nieruchomości.
Na pytanie: Czy nieruchomość ma Pan zamiar nabyć nie później niż w okresie trzech lat od
końca roku podatkowego, w którym sprzeda Pan lokal mieszkalny?
Odpowiedział Pan:
Nieruchomość zamierza Pan nabyć niezwłocznie po sprzedaniu obecnie posiadanego
mieszkania.
Obecnie mieszka Pan pod obecnym adresem wspólnie z żoną od 1980 r.
Zbycie mieszkania nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.
W przeszłości nie nabywał Pan żadnych nieruchomości w celu odpłatnego ich zbycia.
W przyszłości nie zamierza Pan kupować żadnych nieruchomości w celu ich zbycia.
Na pytania:
1. Prosiłem, aby Pan ponownie jednoznacznie wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, na
co chce Pan przeznaczyć całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania otrzymanego w
darowiźnie – w okresie trzech lat on daty jego zbycia – czy będzie to np.:
a. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, a także na
nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu
lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem,
b. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie,
prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym
również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu
lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim
prawie, jeżeli w okresie, trzech lat od zbycia mieszkania, grunt ten zmieni
przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.
2. Jaki ma/będzie miała charakter działka, o której mowa w Pana stanowisku, czy np.
będzie to działka budowlana?
3. Co Pan rozumie przez „budynek przeznaczony do adaptacji na cele mieszkaniowe”,
jaki będzie charakter tego budynku/ jaki będzie sposób jego użytkowany na dzień
nabycia (np. budynek gospodarczy)?
Odpowiedział Pan:
Całą kwotę uzyskana ze sprzedaży mieszkania otrzymanego w darowiźnie - w okresie
trzech lat od daty jego zbycia przeznaczę na zakup działki budowlanej na której
istnieje już budynek garażowo-warsztatowy, posiadający pozwolenie na adaptację
pomieszczeń warsztatowych na mieszkaniowe.
W związku z tym wychodzę z założenia, że sprzedając w/w mieszkanie w okresie trzech
lat od zbycia i dokonując zakupu działki budowlanej z budynkiem garażowo-
warsztatowym, które przekształcę w mieszkanie zaspokające moje potrzeby
mieszkaniowe nie będę zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób
fizycznych od sprzedaży mieszkania.
Pytanie
Czy mogę skorzystać ze zwolnienia dochodu ze zbycia mieszkania, wydatkując kwotę z
jego sprzedaży na własne cele mieszkaniowe?
Pana stanowisko
Pana zdaniem, jeżeli sprzeda Pan mieszkanie, którego jest jedynym właścicielem i nie
upłynęło jeszcze 5 lat od momentu, kiedy stał się Pan jego właścicielem (jest Pan
obowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od tej transakcji), i
wszystkie otrzymane z tej transakcji środki przeznaczy Pan na zakup działki z
budynkiem przeznaczonym do adaptacji na cele mieszkaniowe, który to budynek
będzie realizował Pana własne cele mieszkaniowe, to według Pana rozeznania nie
będzie Pana dotyczył obowiązek zapłaty podatku od sprzedaży mieszkania.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z
zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
(...)
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i
zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych
rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło
nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób
dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw
wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje
powstaniem przychodu.
Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw
następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło
nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia
nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega
opodatkowaniu.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że w 2025 r. ma Pan zamiar sprzedać
mieszkanie, które otrzymał Pan na podstawie umowy darowizny i umowy ustanowienia
służebności, z 20 lipca 2021 r. od rodziców.
Kwestie związane z darowizną regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks
cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.)
Zgodnie z art. 888 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na
rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy
jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do
spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania
rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o
przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa
darowizny pod rygorem nieważności, powinna mieć formę aktu notarialnego. Tym samym
zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na
obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę
nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro sprzedaż tej nieruchomości ma być
dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło jej nabycie w formie darowizny, będzie stanowiła ona dla Pana źródło
przychodu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku od osób
fizycznych.
Przechodząc więc do skutków podatkowych w zakresie planowanej sprzedaży
nieruchomości należy wskazać, co następuje:
Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1
pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 30e ust. 2 tej ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę
pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym
zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o
sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych
od zbywanych nieruchomości lub praw.
Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych
rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie
określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena,
bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub
praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis
art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Przy czym pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę
zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia,
zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych
uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby
transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane
z tą czynnością).
Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez
rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty
ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane
ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe,
koszty świadectwa energetycznego, itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym
odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.
Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się
natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto
odpłatnie, czy nieodpłatnie.
W Pana sytuacji nieruchomość otrzymał Pan nieodpłatnie w formie darowizny, a wiec
zastosowanie ma art. 22 ust. 6d tej ustawy, zgodnie z którym:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10
ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny
sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw
majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od
spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa
przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej
wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od
spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia
nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze
spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia
poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w
takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada
łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary
spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika
długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i
polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił
roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu
odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
Stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług)
w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów
stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu
podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i
praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny
podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1
pkt 131, lub
2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i
praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada
iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele
mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych,
jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od
końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze
zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne
cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się
do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia
nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych
wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.
Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:
dochód zwolniony = D x (W / P)
gdzie:
D - dochód ze sprzedaży,
W - wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych,
P - przychód ze sprzedaży.
W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele
mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze
zwolnienia od podatku dochodowego.
Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia
nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z
opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:
1) wydatki poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a
także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania
wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub
lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub
udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie,
prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w
tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego
gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału
w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten
zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku
mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego
budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub
własnego pomieszczenia niemieszkalnego
– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji
Szwajcarskiej;
W myśl art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na
cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131,
nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w
związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy:
Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w
ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu
Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej
części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały
wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg
podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem
dochodowym.
Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma
charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów
w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z
odpłatnego zbycia nieruchomości. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu
zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 tejże ustawy, w stosunku do dochodu
uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest fakt wydatkowania środków z odpłatnego
zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym
nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe.
Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że
ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131
ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość
uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich
wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych
podatnika.
W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:
Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i
e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub
współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze
własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub
pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się również
niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub
pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik nabędzie
ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich
prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.
Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 ww. ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:
nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub
udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo
jego części - przeznaczonych na cele rekreacyjne.
Ponadto należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od
konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy
uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z
których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem oceniając ciążące na
nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy
dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.
Z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika,
że do zastosowania ulgi w nim przewidzianej konieczne jest spełnienie dwóch warunków,
a mianowicie: wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe i dokonanie tej
czynności przed upływem trzyletniego terminu od końca roku podatkowego, w którym
nastąpiło zbycie.
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt
131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest
zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego.
Rozstrzygając zatem o prawie do zwolnienia z opodatkowania należy pamiętać, że zawarty
w art. 21 ust. 25 ww. ustawy, katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma
charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w
nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki niż
wymienione w tym katalogu nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia.
Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z
cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, jest zatem fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie
później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne
zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w
art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe. Zawarte w tych przepisach
wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania
ww. zwolnienia ma charakter enumeratywny (wyczerpujący). Przy czym, przepis art. 21
ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi o
bezpośrednim finansowaniu określonego w nim celu, ze środków uzyskanych z konkretnej
sprzedaży.
Z wniosku wynika, że całą kwotę uzyskana z planowanej sprzedaży mieszkania
otrzymanego w darowiźnie - w okresie trzech lat od daty jego zbycia przeznaczy Pan na
zakup działki budowlanej na której istnieje już budynek garażowo-warsztatowy,
posiadający pozwolenie na adaptację pomieszczeń warsztatowych na mieszkaniowe.
Wskazać należy, że w stosunku do wydatków na nabycie, które klasyfikują się do
wydatków na cel mieszkaniowy, zaliczyć należy tylko te wydatki, które dotyczą budynku
czy lokalu mieszkalnego. W odniesieniu do budynków niemieszkalnych - ustawodawca nie
przewidział jako wydatku na cel mieszkalny nabycia takiego budynku, a jedynie wydatki na
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego
budynku niemieszkalnego.
Zatem, wydatki na nabycie działki z budynkami niemieszkalnymi nie stanowią wydatków
na cele mieszkaniowe uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie
art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynie wydatki
na adaptację budynku na mieszkalny można zakwalifikować do wydatków na cele
mieszkaniowe.
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z 15 listopada 2023 r., sygn. I SA/Ol
295/23:
(...) skarżący wraz z żoną zakupili lokal niemieszkalny. Słusznie zatem Dyrektor KIS
przyjął, że nabyta nieruchomość nie stanowiła lokalu mieszkalnego w rozumieniu
powołanych przepisów. Oznacza to, że nie została spełniona przez podatników jedna z
przesłanek określonej tym przepisem ulgi. Rozstrzygając zatem o prawie do zwolnienia
z opodatkowania należało się odwołać do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych),
gdzie ustawodawca zawarł katalog wydatków uprawniających do zwolnienia, który jak
słusznie zauważył organ interpretacyjny ma charakter zamknięty i w związku z tym
tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na
skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Nie można zatem czytać tego przepisu
rozszerzająco. Inne wydatki zatem niż te, które zostały wymienione w tym katalogu nie
uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia. Z treści tego przepisu wynika
zaś jasno, że wśród wydatków uprawniających do skorzystania ze zwolnienia nie ma
lokalu niemieszkalnego (por. wyrok WSA w Gdańsku z 11 marca 2015 r., sygn. akt I SA
/Gd 1678/14, czy też WSA w Olsztynie z 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/OI 7/18). Jedynie
koszty rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub adaptacji na cele mieszkalne
własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub
własnego pomieszczenia niemieszkalnego ustawodawca uznał za umożliwiające do
skorzystania z preferencji, o której jest mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.
Chcąc zatem skorzystać ze zwolnienia od podatku skarżący powinien wraz z żoną
nabyć lokal mieszkalny, o którym jest mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a tej ustawy,
który stwierdza, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131
(art. 21), uważa się wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części
lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną
nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w
gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie,
związanych z tym budynkiem lub lokalem - a nie lokal niemieszkalny. Podkreślić raz
jeszcze należy, że dla zastosowania tego przepisu nie ma znaczenia zamiar z jakim
lokal został nabyty, bowiem ustawodawca takiej przesłanki dla omawianej ulgi nie
ustanowił.
Tym samym, nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że zakup ww. działki z
budynkiem przeznaczonym do adaptacji na cele mieszkaniowe uprawnia Pana do
skorzystania z ulgi mieszkaniowej.
Podsumowując, planowanych wydatków przez Pana na zakup działki z budynkami
niemieszkalnymi nie można zaliczyć do wydatków na własne cele mieszkaniowe, o których
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym
samym nie będzie przysługiwało Panu prawo skorzystania ze zwolnienia.
Wobec powyższego stanowisko Pana uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który
obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do
interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach
wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki
interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie
ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie
naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej
oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami
skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.