0115-KDIT2.4011.94.2025.2.ENB

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 lutego 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W odpowiedzi na wezwanie uzupełnili go Państwo 4 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego X jest samorządową instytucją kultury działającą w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Przedmiotem działalności X, zgodnie z uchwalonym Statutem, jest rozwijanie i upowszechnianie kultury i edukacji muzycznej oraz działalność edukacyjna w tym zakresie. Cele statutowe X realizuje przez: (...) W ramach zadań statutowych, organizują Państwo koncerty symfoniczne, koncerty oratoryjne, koncerty kameralne, musicale dla młodzieży, audycje edukacyjne dla różnych grup wiekowych – zwane dalej Koncertami. W ramach tych działań, zawierają Państwo

umowy cywilnoprawne z wykonawcami tych przedsięwzięć (zwanymi dalej Artystami). Wśród zatrudnionych Artystów są: • rezydenci polscy, nieprowadzący działalności gospodarczej, • rezydenci polscy, prowadzący działalność gospodarczą, • osoby, które nie posiadają rezydencji polskiej oraz nie prowadzą działalności gospodarczej, • osoby, które nie posiadają rezydencji polskiej oraz prowadzą działalność gospodarczą. Artyści, którzy nie są polskimi rezydentami podatkowymi, zobowiązani są do przedstawienia certyfikatu rezydencji podatkowej. Niedostarczenie stosownego certyfikatu rezydencji przez Artystę wiąże się z naliczeniem, potrąceniem oraz odprowadzeniem podatku ryczałtowego od wypłacanego Artyście wynagrodzenia (honorarium). Przedmiotem umowy cywilnoprawnej z Artystą, o której mowa wyżej, jest przygotowanie (w tym uczestnictwo w próbach) i wykonanie opisanego wyżej Koncertu. Za wykonanie przez Artystę przedmiotu umowy, wypłacają Państwo Artyście honorarium. Poza honorarium, zobowiązują się Państwo dodatkowo do zapewnienia niektórym Artystom i opłacenia w całości noclegów na czas prób oraz Koncertów w miejscu oraz w czasie wskazanym w umowie pomiędzy Państwem a Artystą. Wartość noclegu nie jest składnikiem honorarium wypłacanego przez Państwa Artyście, a Artysta nie zalicza tej wartości do swoich kosztów uzyskania przychodów. Koszty noclegów ponoszone są przez Państwa i w związku z tym, iż ponoszone są w celach realizacji zadań statutowych przez jednostkę, zaliczane są do jej kosztów uzyskania przychodów. Angażując Artystów do wykonania Koncertu spodziewają się Państwo uzyskać z tego tytułu przychód. Koncerty w znacznej części udostępniane są na podstawie sprzedanych biletów lub sprzedaży usług kulturalnych. Koncerty cieszą się popularnością dzięki występującym, doangażowanym na podstawie umów cywilnoprawnych Artystom. Prowadząc dobór Artystów do danego Koncertu kierują się Państwo jego umiejętnościami oraz dopasowaniem do danej roli, a także jego popularnością, aby sprostać zmieniającym się oczekiwaniom wymagającej publiczności. Te czynniki wpływają na atrakcyjność Koncertu i tym samym sprzedaż biletów. Ostatnim kryterium, którym kierują się Państwo przy doborze Artystów, jest odległość miejsca zamieszkania Artysty od siedziby X. Próby do koncertu piątkowego często zaczynają się we wtorki o godzinie 16.00. Dzięki temu zminimalizowane zostały koszty noclegów i konieczność przyjazdu Artystów już w poniedziałek. Finansowanie noclegów przez Państwa wynika z konieczności dojazdów niektórych Artystów z odległych miejsc. Brak zapewnionego noclegu wiązałby się z ryzykiem nie dotarcia Artysty na czas próby czy Koncertu oraz zmęczeniem Artysty ciągłymi podróżami. Brak Artysty lub jego zmęczenie godzi oczywiście w interes X. Ponadto, większość Artystów nie zdecydowałaby się na podpisanie umowy z X, w sytuacji gdyby musiała dojeżdżać na próby lub finansować noclegi z własnych środków (standardem jest, iż instytucja kultury zapewnia tam nocleg z własnych środków na czas obowiązywania umowy). Opłacanie noclegów dla Artystów jest dodatkowym świadczeniem nieodpłatnym, na które X umawia się z Artystami. Nie zapewniają Państwo i nie finansują Artystom dojazdu do hotelu z miejsca ich zamieszkania. Nieodpłatne świadczenie jakim jest opłacanie noclegu Artystom przez Państwa, jest świadczeniem osobistym. Pokoje hotelowe nie służą wykonywaniu pracy, lecz służą Artystom w ich prywatnym czasie i są swobodnie wykorzystywane dla celów własnych. Zapewnienie Artystom noclegów służy zaoszczędzeniu czasu na codzienne dojazdy do X (czasami jest to wręcz niemożliwe, z uwagi na miejsce zamieszkania Artysty). Nie istnieją przepisy prawa, które zobowiązywałyby X do pokrycia kosztów noclegów Artystów. Zobowiązanie to wynika z zawartej umowy. Zapewniają Państwo Artystom nocleg w celu uzyskania przychodu z działalności statutowej. Uzupełniając wniosek wyjaśnili Państwo, że artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji mieszkają w następujących krajach: Niemcy, Węgry, Stany Zjednoczone, Francja, Szwajcaria, Wielka Brytania, Austria. Artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji, przedstawiają Państwu certyfikaty rezydencji. Otrzymują Państwo od artystów polskich prowadzących działalność gospodarczą oświadczenie, iż wykonywana przez nich działalność związana z zawieraną umową cywilnoprawną, wchodzi w zakres prowadzonej działalności gospodarczej Artysty. Dodatkowo sprawdzają Państwo przedmiot działalności gospodarczej według klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) Artystów, przed podpisaniem umowy cywilnoprawnej. W składanych oświadczeniach Artyści nie wskazują, iż świadczenie dodatkowe w postaci noclegu otrzymują w ramach prowadzonej działalności. Jest to dla Państwa jednak jednoznaczne, w związku z tym, iż przedmiot umowy cywilnoprawnej wchodzi w zakres prowadzonej działalności gospodarczej polskiego Artysty, a nocleg związany jest z wykonaniem umowy cywilnoprawnej. Artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, nie posiadają stałych placówek (zakładów) na terytorium Polski w rozumieniu stosownej konwencji/umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pytanie

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego są Państwo zobowiązani do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od nieodpłatnych świadczeń na rzecz Artystów z tytułu zapewnienia i opłacenia im noclegów w związku z udziałem w próbach oraz koncertach? Państwa stanowisko w sprawie Państwa zdaniem nie są Państwo zobowiązani do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od nieodpłatnego świadczenia na rzecz zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych Artystów z tytułu zapewnienia oraz opłacenia im noclegu, w związku z realizacją interesów oraz Państwa celów statutowych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej ustawą o pdof) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem między innymi dochodów wymienionych w art. 21 ustawy o pdof. Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o pdof, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 i 15c ustawy. Ust. 13 art. 21 ustawy pdof mówi natomiast, iż zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ma zastosowanie wówczas, jeżeli świadczenie nie zostało zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostało poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Ustęp 15c art. 21 dotyczy kierowców, a więc nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie. Zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (§ 2 rozporządzenia), pracownikowi przysługuje między innymi zwrot kosztów noclegu. W myśl § 8 ust. 1 tego rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety (czyli obecnie nie więcej niż 900,00 zł). Przy czym, w uzasadnionych przypadkach, pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 rozporządzenia). W świetle opisanego stanu faktycznego, wskazane wyżej zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o pdof, będzie miało zastosowanie do Artystów zatrudnionych przez Państwa na podstawie umów cywilnoprawnych.

Przepis ten bowiem nie odnosi się do pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę, lecz osób nie będących pracownikami (w tym osób świadczących usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej). Zwolnienie dotyczy należności za czas podróży i nie jest ograniczone do podróży służbowej. Tak jak wskazano wyżej, Artyści nie zaliczają świadczeń z tytułu opłacanych przez Państwa noclegów do swoich kosztów uzyskania przychodów. A koszty świadczeń są ponoszone przez Państwa w celu osiągnięcia przychodów. Zawierają Państwo umowy z Artystami w celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży biletów na Koncerty, czyli w celu uzyskania przychodu z działalności statutowej. W świetle przepisów rozporządzenia z dnia 29 stycznia 2013 r. świadczenie to będzie korzystało ze zwolnienia z podatku o ile będzie potwierdzone rachunkiem, a jego wysokość za jedną dobę hotelową nie przekroczy dwudziestokrotności stawki diety (czyli obecnie nie więcej niż 900 zł). Przy czym w uzasadnionych przypadkach (ust. 2 § 8 rozporządzenia), zwolnieniu może podlegać świadczenie przekraczające ten limit. Zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 będzie dotyczyć nie tylko Artystów będących polskimi rezydentami podatkowymi i nieprowadzącymi działalności gospodarczej, ale również tych polskich rezydentów, którzy taką działalność prowadzą. Zwolnienie dotyczy bowiem osób niebędących pracownikami, w tym również osób prowadzących działalność gospodarczą. Podobna sytuacja prawno-podatkowa będzie miała miejsce w przypadku świadczeń noclegowych na rzecz Artystów będących nierezydentami, prowadzącymi bądź nieprowadzącymi działalność gospodarczą. O ile umowy międzynarodowe będą przewidywały opodatkowanie przychodów tych Artystów w Polsce, zastosowanie będą miały przepisy art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o pdof wraz z wyłączeniami. Czyli do Artystów nierezydentów będą miały zastosowanie te same przepisy i zasady opodatkowania co w przypadku Artystów będących polskimi rezydentami podatkowymi. W świetle powyższego, Państwa zdaniem, nie są Państwo zobowiązani do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od nieodpłatnego świadczenia na rzecz zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych Artystów z tytułu zapewnienia oraz opłacenia im noclegu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 2b ustawy: Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: 1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia; 3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład; 4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości; 5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających; 5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa; 6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości; 6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej; 7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia; 8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da. Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące. Stosownie zaś do art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Natomiast podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W świetle art. 11 ust. 2 ww. ustawy: Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy: Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się: 1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców; 2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu; 3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku; 4) w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają jednak definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w jej art. 11 ust. 1. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w orzecznictwie. W uchwałach z 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy termin „nieodpłatne świadczenie” ma „szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwestia rozumienia pojęcia „innych nieodpłatnych świadczeń” – w kontekście świadczeń pracowniczych – była również przedmiotem analizy Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy, mogą być uznane takie świadczenia, które: • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie), • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, • po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów). Powyższy wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i ustalenia te pozostają aktualne również do sytuacji innych osób. W świetle powyższego zauważyć należy, że nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika (tu: osoby, z którą zawarto umowę cywilnoprawną) bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, jak słusznie zauważył Trybunał Konstytucyjny, ze względu na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które zgodnie z zasadą powszechności przedmiotowej podatku dochodowego powinny być przez ustawodawcę uwzględnione. Przechodząc do kwalifikacji przychodu – na tle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zauważyć należy, że ustawa wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1: • pkt 2 – działalność wykonywana osobiście; • pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza. Na podstawie art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością, c) przedsiębiorstwa w spadku - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. W myśl natomiast art. 14 ust. 1 ustawy: Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy: Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a. W opisie zdarzenia wskazali Państwo, że w ramach zadań statutowych, organizują Państwo koncerty symfoniczne, koncerty oratoryjne, koncerty kameralne, musicale dla młodzieży, audycje edukacyjne dla różnych grup wiekowych. W ramach tych działań, zawierają Państwo umowy cywilnoprawne z wykonawcami tych przedsięwzięć (zwanymi dalej Artystami). Wśród zatrudnionych Artystów są: • rezydenci polscy, nieprowadzący działalności gospodarczej, • rezydenci polscy, prowadzący działalność gospodarczą, • osoby, które nie posiadają rezydencji polskiej oraz nie prowadzą działalności gospodarczej, • osoby, które nie posiadają rezydencji polskiej oraz prowadzą działalność gospodarczą. Artyści, którzy nie są polskimi rezydentami podatkowymi, zobowiązani są do przedstawienia certyfikatu rezydencji podatkowej. Artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji przedstawiają Państwu certyfikaty rezydencji. Przedmiotem umowy cywilnoprawnej z Artystą, o której mowa wyżej, jest przygotowanie (w tym uczestnictwo w próbach) i wykonanie opisanego wyżej Koncertu. Za wykonanie przez Artystę przedmiotu umowy, wypłacają Państwo Artyście honorarium. Poza honorarium, zobowiązują się Państwo dodatkowo do zapewnienia niektórym Artystom i opłacenia w całości noclegów na czas prób oraz Koncertów w miejscu oraz w czasie wskazanym w umowie pomiędzy Państwem a Artystą. Wartość noclegu nie jest składnikiem honorarium wypłacanego Artyście, a Artysta nie zalicza tej wartości do swoich kosztów uzyskania przychodów. Koszty noclegów ponoszone są przez Państwa i w związku z tym, iż ponoszone są w celach realizacji zadań statutowych przez jednostkę, zaliczane są do jej kosztów uzyskania przychodów. Angażując Artystów do wykonania Koncertu spodziewają się Państwo uzyskać z tego tytułu przychód. Koncerty w znacznej części udostępniane są na podstawie sprzedanych biletów lub sprzedaży usług kulturalnych. Koncerty cieszą się popularnością dzięki występującym, doangażowanym na podstawie umów cywilnoprawnych Artystom. Prowadząc dobór Artystów do danego Koncertu kierują się Państwo jego umiejętnościami oraz dopasowaniem do danej roli, a także jego popularnością, aby sprostać zmieniającym się oczekiwaniom wymagającej publiczności. Te czynniki wpływają na atrakcyjność Koncertu i tym samym sprzedaż biletów. Ostatnim kryterium, którym kierują się Państwo przy doborze Artystów, jest odległość miejsca zamieszkania Artysty od Państwa siedziby. Próby do koncertu piątkowego często zaczynają się we wtorki o godzinie 16.00. Dzięki temu zminimalizowane zostały koszty noclegów i konieczność przyjazdu Artystów już w poniedziałek. Finansowanie noclegów przez Państwa wynika z konieczności dojazdów niektórych Artystów z odległych miejsc. Brak zapewnionego noclegu wiązałby się z ryzykiem nie dotarcia Artysty na czas próby czy Koncertu oraz zmęczeniem Artysty ciągłymi podróżami. Brak Artysty lub jego zmęczenie godzi oczywiście w Państwa interes. Ponadto, większość Artystów nie zdecydowałaby się na podpisanie z Państwem umowy, w sytuacji gdyby musiała dojeżdżać na próby lub finansować noclegi z własnych środków (standardem jest, iż instytucja kultury zapewnia tam nocleg z własnych środków na czas obowiązywania umowy). Opłacanie noclegów dla Artystów jest dodatkowym świadczeniem nieodpłatnym, na które Państwo umawiają się z Artystami. Nie zapewniają i nie finansują Państwo Artystom dojazdu do hotelu z miejsca ich zamieszkania. Nieodpłatne świadczenie, jakim jest opłacanie noclegu Artystom, jest świadczeniem osobistym. Pokoje hotelowe nie służą wykonywaniu pracy, lecz służą Artystom w ich prywatnym czasie i są swobodnie wykorzystywane dla celów własnych. Zapewnienie Artystom noclegów służy zaoszczędzeniu czasu na codzienne dojazdy do Państwa (czasami jest to wręcz niemożliwe, z uwagi na miejsce zamieszkania Artysty). Nie istnieją przepisy prawa, które zobowiązywałyby Państwa do pokrycia kosztów noclegów Artystów. Zobowiązanie to wynika z zawartej umowy. Zapewniają Państwo nocleg w celu uzyskania przychodu z działalności statutowej. Otrzymują Państwo od artystów polskich prowadzących działalność gospodarczą oświadczenie, iż wykonywana przez nich działalność związana z zawieraną umową cywilnoprawną wchodzi w zakres prowadzonej działalności gospodarczej Artysty. Dodatkowo sprawdzają Państwo przedmiot działalności gospodarczej według klasyfikacji PKD Artystów, przed podpisaniem umowy cywilnoprawnej. W składanych oświadczeniach Artyści nie wskazują, iż świadczenie dodatkowe w postaci noclegu otrzymują w ramach prowadzonej działalności. Jest to dla Państwa jednak jednoznaczne, w związku z tym, iż przedmiot umowy cywilnoprawnej wchodzi w zakres prowadzonej działalności gospodarczej polskiego Artysty, a nocleg związany jest z wykonaniem umowy cywilnoprawnej. Artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji, prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą, nie posiadają stałych placówek (zakładów) na terytorium Polski w rozumieniu stosownej konwencji/umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Mając na uwadze zacytowane powyżej przepisy, sfinansowanie noclegów na rzecz wskazanych we wniosku artystów, które to noclegi nie służą wykonywaniu pracy, lecz są swobodnie wykorzystywane w prywatnym czasie dla celów własnych – stanowi dla tych osób nieodpłatne świadczenie, którego wartość stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe sfinansowania noclegu polskim rezydentom podatkowym Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W myśl natomiast art. 41 ust. 2 tej ustawy: Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy: Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. W świetle powyższego, w sytuacji sfinansowania noclegu na rzecz artystów, którzy są polskimi rezydentami podatkowymi, i którzy nie prowadzą działalności gospodarczej, to wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi dla nich przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że finansując nocleg na rzecz artystów, którzy są polskimi rezydentami podatkowymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej – jako płatnik – są Państwo zobowiązani do pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, od wartości tego świadczenia. Ponadto wskazali Państwo, że artyści będący polskimi rezydentami podatkowymi prowadzącymi działalność gospodarczą składają Państwu oświadczenie, zgodnie z którym działalność w ramach zawartych umów cywilnoprawnych wchodzi w zakres prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Jeśli zatem artysta zawarł umowę cywilnoprawną w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej, to w związku z zapewnieniem noclegu przez Państwa uzyskuje on przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Tym samym, w związku ze sfinansowaniem noclegu na rzecz polskiego artysty, który umowę cywilnoprawną zawarł w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika, tj. nie są Państwo zobowiązani do obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu. Skutki podatkowe sfinansowania noclegu zagranicznym rezydentom podatkowym Zasady opodatkowania w Polsce przychodów uzyskanych przez nierezydentów reguluje m. in. art. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 29 ust. 1 tej ustawy: Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów: 1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu; 2) z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu; 3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów; 4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów; 5) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu. W myśl art. 29 ust. 2 ustawy: Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji. Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 3 ustawy: Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1, są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem że podatnik posiada zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu, wydane przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony. W art. 29 ustawy wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacanych przez podmioty polskie osobom zagranicznym, w przypadku uzyskania których osoba zagraniczna podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 2a ustawy: Płatnicy nie są obowiązani do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności, o których mowa w art. 29, pod warunkiem udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz uzyskania sporządzonego na piśmie oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis art. 42 ust. 6 stosuje się odpowiednio. Natomiast w myśl art. 41 ust. 4 ustawy: Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-17 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-13, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. Przy czym, co do zasady, od uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydenta (osobę posiadającą ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce) przychodów z tytułów wskazanych w art. 29 ust. 1 ustawy pobiera się w formie ryczałtu, chyba że nierezydent uzyskał certyfikat rezydencji. Wówczas możliwe jest zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową/konwencją. Zasada dotycząca poboru zryczałtowanego podatku dochodowego nie ma jednak zastosowania, jeżeli przychody z tytułów wskazanych w art. 29 ust. 1 ustawy są uzyskane przez nierezydenta prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, ale pod warunkiem że posiada on zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu. W przypadku posiadania takiego zaświadczenia przychody (dochody) z tytułów wskazanych w art. 29 ust. 1 ustawy uzyskane przez nierezydenta prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uzupełnienia wynika, że artyści prowadzący działalność, którzy nie posiadają polskiej rezydencji, nie posiadają stałej placówki (zakładu) na terytorium Polski, zatem osiągnięte przez nich przychody będą opodatkowane stosownie do art. 29 ust. 1 i ust. 2, analogicznie jak przychody zagranicznych artystów, którzy nie prowadzą działalności gospodarczej. Mając na uwadze, że artyści, którzy nie posiadają polskiej rezydencji podatkowej przedstawiają Państwu certyfikaty rezydencji, są Państwo zobowiązani każdorazowo uwzględnić regulacje zawarte we właściwej umowie/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku gdy na podstawie przepisów poszczególnych umów /konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania dochody nierezydenta będą opodatkowane w Polsce, to na Państwu jako płatniku ciąży obowiązek poboru 20% zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeśli z danej konwencji/umowy wynika inna, niż 20% stawka podatku, wówczas są Państwo zobowiązani do poboru podatku wg stawki wynikającej z umowy/konwencji międzynarodowej. W sytuacji gdy zgodnie z mającą zastosowanie umową/konwencją dochody nierezydenta nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, wówczas na Państwu nie ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 29 ustawy. Zastosowanie zwolnienia przedmiotowego Odnosząc się do Państwa wątpliwości związanych z kwestią zastosowania zwolnienia z opodatkowania wyjaśniam, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas: a) podróży służbowej pracownika, b) podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13 i 15c. Zwolnienie, przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje do wysokości limitów określonych w odrębnych przepisach. Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2190). Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione: 1) w celu osiągnięcia przychodów lub 2) w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub 3) przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub 4) przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji. W myśl zaś art. 21 ust. 15c ww. ustawy: Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 16 i 20, nie mają zastosowania do przychodów otrzymanych przez kierowcę z tytułu wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych na podstawie stosunku pracy lub umowy zlecenia, o której mowa w art. 13 pkt 8. Oceniając możliwość zastosowania powyższego zwolnienia konieczne jest ustalenie zakresu pojęcia „podróż” zawartego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 16 omawianej ustawy. Ustawodawca wyodrębnił w tym przepisie dwa rodzaje podróży: „podróż służbową” oraz „podróż osoby niebędącej pracownikiem”. Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do podróży osób niebędących pracownikami pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Dla prawidłowego rozstrzygnięcia Państwa sprawy należy jednak odróżnić sytuację zapewnienia bezpłatnego noclegu artystom przez okres świadczenia przez nich czynności objętych zawartymi umowami cywilnoprawnymi od sytuacji zapewniania określonych świadczeń takim osobom w trakcie odbywania podróży. Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, przedmiotem umowy cywilnoprawnej z artystą jest przygotowanie (w tym uczestnictwo w próbach) i wykonanie koncertu. Poza honorarium, zobowiązują się Państwo dodatkowo do zapewnienia niektórym artystom i opłacenia w całości noclegów na czas prób oraz koncertów w miejscu oraz w czasie wskazanym w umowie. Finansowanie noclegów wynika z konieczności dojazdów niektórych artystów z odległych miejsc. Brak zapewnionego noclegu wiązałby się z ryzykiem nie dotarcia artysty na czas próby czy koncertu oraz zmęczeniem ciągłymi podróżami (standardem jest, iż instytucja kultury zapewnia nocleg z własnych środków na czas obowiązywania umowy). Nieodpłatne świadczenie, jakim jest opłacanie noclegu artystom, jest świadczeniem osobistym. Pokoje hotelowe nie służą wykonywaniu pracy, lecz służą artystom w ich prywatnym czasie i są swobodnie wykorzystywane dla celów własnych, zapewnienie artystom noclegów służy zaoszczędzeniu czasu na codzienne dojazdy do Państwa. Nie istnieją przepisy prawa, które zobowiązywałyby Państwa do pokrycia kosztów noclegów artystów, zobowiązanie to wynika z zawartej umowy. Niewątpliwie więc w przedstawionej przez Państwa sytuacji mamy do czynienia z sytuacją zapewnienia artystom nieodpłatnego zakwaterowania przez okres świadczenia umowy, nie zaś z podróżą w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a lub lit. b ww. ustawy. W świetle powyższego, nie sposób również zgodzić się z Państwem, że do artystów nierezydentów będą miały zastosowanie te same przepisy i zasady opodatkowania, co w przypadku artystów będących polskimi rezydentami. W konsekwencji, ewentualny brak obowiązku poboru zaliczek lub zryczałtowanego podatku dochodowego może wynikać – jak szczegółowo wyjaśniłem powyżej – z faktu, że umowa cywilnoprawna została zawarta w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej bądź z uwzględnienia regulacji zawartej w mającej zastosowanie umowie/konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, a nie w związku ze wskazanym przez Państwa zwolnieniem przedmiotowym. Wobec powyższego Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.