0115-KDIT2.4011.186.2025.2.MM
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 24 marca 2025 r. wpłynął wniosek Pani o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ulgi rehabilitacyjnej, w związku z poniesionymi wydatkami na zakup klimatyzacji oraz pralko-suszarki dla niepełnosprawnej córki. Pani córka posiada orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy oraz orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji, a także decyzję przyznającą rentę socjalną. Organ podatkowy uznał, że wydatki na klimatyzację oraz pralko-suszarkę mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej, ponieważ są związane z potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności córki. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika, potwierdzając prawo do odliczenia tych wydatków.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
łowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 23 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Pani córka choruje na (...). Z powodu ww. chorób córka ma (...). Źle znosi upały i musi przebywać w temperaturze oponiżej 25C. Wobec powyższego zaszła konieczność zakupu i montażu klimatyzacji w jednym pokoju – u niepełnosprawnej córki. Córka bardzo rzadko wychodzi z domu, a w miesiącach
owiosenno-letnich temperatura w pokoju przekracza 30C. Pani córka posiada zaświadczenie lekarskie. Faktura na kwotę 3.450 zł na zakup i montaż klimatyzacji została wystawiona na Panią, tj. matkę niepełnosprawnej córki. Zaszła również konieczność zakupu pralko-suszarki na potrzeby niepełnosprawnej córki w celu ułatwiania czynności prania i suszenia, których utrudnienie wynika z jej niepełnosprawności. Pralko-suszarka jest niezbędna do poprawy samodzielności wykonywania czynności życiowych córki, która ma ograniczoną zdolność zrobienia czegokolwiek ze względu na choroby i przyjmowane leki. Pani córka posiada zaświadczenie lekarskie. Faktura na kwotę 2.600,97 zł na zakup pralko-suszarki została wystawiona na córkę. Pani córka posiada orzeczenie z 22 lutego 2021 r. Lekarza Orzecznika ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) o całkowitej niezdolności do pracy ważne do 28 lutego 2026 r. oraz orzeczenie z 15 listopada 2021 r. Lekarza Orzecznika ZUS o niezdolności do samodzielnej egzystencji ważne do 28 lutego 2026 r. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego W okresie, w którym poniesiono wydatki na zakup klimatyzacji i pralko-suszarki, uzyskiwała Pani dochody ze stosunku pracy i z tytułu emerytury z ZUS podlegające w Polsce opodatkowaniu 12% podatkiem dochodowym. W 2024 r. Pani niepełnosprawna córka pozostawała na Pani utrzymaniu. Renta socjalna niepełnosprawnej córki wynosiła 21.371,52 zł. Oprócz Orzeczenia ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i o niezdolności do samodzielnej egzystencji, Pani córka posiada decyzję przyznającą rentę socjalną (renta z tytułu okresowo całkowitej niezdolności do pracy). Decyzja została wydana przez ZUS 22 marca 2021 r. i ważna jest do 28 lutego 2026 r. Ww. świadczenie córka pobiera od 1 kwietnia 2021 r. Pierwsze zaświadczenie lekarskie, które posiada Pani córka, potwierdza, że: „zachodziła konieczność zakupu pralko-suszarki w celu ułatwiania czynności prania i suszenia, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności pacjentki. Pacjentka ma ograniczoną zdolność zrobienia czegokolwiek ze względu na choroby i przyjmowane leki”. Z kolei drugie zaświadczenie lekarskie potwierdza, że: „zachodziła konieczność zakupu i montażu klimatyzacji w jednym pokoju – u osoby niepełnosprawnej, ponieważ u pacjentki ow wyniku (...). Pacjentka źle znosi upały i musi przebywać w temp. poniżej 25C”. Wydatki na klimatyzację zostały poniesione 18 września 2024 r., natomiast na pralko- suszarkę – 15 października 2024 r. Ww. wydatki nie zostały dofinansowane i nie będą zwrócone w żadnej innej formie, nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały i nie zostaną odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zostały i nie zostaną odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Pytanie
Czy Pani, jako matka niepełnosprawnej córki, może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki na zakup i montaż klimatyzacji oraz wydatki na zakup pralko-suszarki? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, poniesione w 2024 r. wydatki na zakup pralko-suszarki i na wyposażenie pokoju w klimatyzację, czyli zakup i montaż klimatyzacji, należy uznać za wydatki podlegające odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust.7a pkt 1, art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e- 30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Z art. 26 ust. 7e ww. ustawy wynika, że: Przepisy ust. 7a-7d i 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu w roku podatkowym pozostają następujące osoby niepełnosprawne: osoba będąca w stosunku do podatnika lub jego małżonka osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn lub dziecko obce przyjęte na wychowanie przez podatnika lub jego małżonka, pod warunkiem że uzyskane w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 953), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1207), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła i dodatku dla niektórych podmiotów niebędących gospodarstwami domowymi z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o których mowa w art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. z 2024 r. poz. 1509), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku oraz w 2024 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. z 2024 r. poz. 1288 i 1831), refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT (podatek od towarów i usług), o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (Dz.U. z 2024 r. poz. 303, 834, 859 i 1635), bonu energetycznego, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 23 maja 2024 r. o bonie energetycznym oraz o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia cen energii elektrycznej, gazu ziemnego i ciepła systemowego (Dz.U. poz. 859 i 1831), oraz przyznanych na podstawie odrębnych przepisów zasiłku pielęgnacyjnego, dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów oraz kolejnego dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów. Art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 poz. 1837) stanowi, że do grupy I zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Zatem z ww. przepisu wynika, że dzieci – jako zstępni – są w stosunku do podatnika osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej.
Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b- 7g i 13a tego artykułu. Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 1 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na: · pkt 1 – adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności; · pkt 3 – zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy: Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3. Wedle art. 26 ust. 7b tejże ustawy: Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy: Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo b) znaczny stopień niepełnosprawności; 2) grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono: a) całkowitą niezdolność do pracy albo b) umiarkowany stopień niepełnosprawności. Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z cytowanych powyżej przepisów w szczególności wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Prawo do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej posiada również osoba, na której utrzymaniu pozostaje osoba niepełnosprawna wymieniona w treści art. 26 ust. 7e ww. ustawy, o ile dochody osoby niepełnosprawnej nie przekroczą limitu dochodu wskazanego w tym przepisie. Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest natomiast katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Z wniosku w szczególności wynika, że w 2024 r. miała Pani na utrzymaniu niepełnosprawną córkę. Oprócz Orzeczenia ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i o niezdolności do samodzielnej egzystencji, Pani córka posiada decyzję przyznającą rentę socjalną. Decyzja ta została wydana przez ZUS 22 marca 2021 r. i ważna jest do 28 lutego 2026 r. Ww. świadczenie córka pobiera od 1 kwietnia 2021 r. Pani córka choruje na (...). Z powodu ww. chorób córka ma (...). Córka bardzo rzadko wychodzi z domu, a w miesiącach owiosenno-letnich temperatura w pokoju przekracza 30C. Córka źle znosi upały i musi oprzebywać w temperaturze poniżej 25C. Wobec powyższego zaszła konieczność zakupu i montażu klimatyzacji w jednym pokoju – u niepełnosprawnej córki oraz zakupu pralko- suszarki na potrzeby niepełnosprawnej córki w celu ułatwiania czynności prania i suszenia, których utrudnienie wynika z jej niepełnosprawności. Faktura z 18 września 2024 r. na kwotę 3.450 zł na zakup i montaż klimatyzacji została wystawiona na Panią, tj. matkę niepełnosprawnej córki. Natomiast faktura z 15 października 2024 r. na kwotę 2.600,97 zł na zakup pralko-suszarki została wystawiona na córkę. Mając na uwadze opisane zdarzenie oraz zacytowane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Pani niepełnosprawna córka, która otrzymuje rentę socjalną, pozostaje na Pani utrzymaniu zgodnie z powołanym art. 26 ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przysługuje Pani prawo dokonywania na nią odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej, gdy wydatki poniesione zostały na jej cele rehabilitacyjne. Rozpatrując zatem, czy wydatek na zakup i montaż klimatyzacji w pokoju córki podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej jako poniesiony w związku z jej niepełnosprawnością wskazać należy, że odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Koniecznym jest więc ustalenie znaczenia użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”. Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś. Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbka mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku) biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności. Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Pojęcie „adaptacja” rozumieć należy więc jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej. Jednocześnie podkreślić należy, że art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy nie określa szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu ani też nie zawiera żadnego wyłączenia konkretnego rodzaju wydatków. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia jest to, by adaptacja (wyposażenie) mieszkania/budynku mieszkalnego odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Dlatego też istotne są okoliczności danej sprawy, tzn. czy konkretne elementy adaptacji czy wyposażenia mieszkania spełniają dla osoby niepełnosprawnej tę funkcję. W opisanym przez Panią zdarzeniu wydatek na zakup i montaż klimatyzacji w pokoju niepełnosprawnej córki został poniesiony w związku z adaptacją i wyposażeniem lokalu mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z jej niepełnosprawności. Jak Pani wskazuje, klimatyzator ułatwia Pani córce wykonywania podstawowych czynności życiowych, ponieważ córka choruje na (...). Pani córka posiada również zaświadczenie lekarskie, które potwierdza, że zachodziła konieczność zakupu i montażu klimatyzacji w jej opokoju, ponieważ źle znosi upały i musi przebywać w temp. poniżej 25C, a w wyniku chorób występują u niej: uderzenia gorąca, skoki ciśnienia, duszności, zawroty i bóle głowy, osłabienie i złe samopoczucie. Zatem wydatek ten został poniesiony na cele rehabilitacyjne wskazane w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w zeznaniu podatkowym za 2024 r. może Pani odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatek na zakup i montaż klimatyzatora. Przechodząc do dalszej analizy – czy wydatek na zakup pralko-suszarki podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej jako poniesiony w związku z niepełnosprawnością córki wskazać należy, że w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dał możliwość odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Jednocześnie ustawodawca w przepisie tym wyłączył możliwość odliczania od dochodu, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatków na zakup sprzętu gospodarstwa domowego poniesionych przez osoby niepełnosprawne lub osoby mające na utrzymaniu osoby niepełnosprawne. Jednakże – jak wykazałem powyżej – art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje możliwość odliczania od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Dokonanie adaptacji mieszkania lub budynku mieszkalnego do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu. We wniosku wskazała Pani, że poniosła również wydatek na zakupu pralko-suszarki na potrzeby niepełnosprawnej córki w celu ułatwiania jej czynności prania i suszenia, których utrudnienie wynika z jej niepełnosprawności. Pralko-suszarka jest niezbędna do poprawy samodzielności wykonywania czynności życiowych córki, która ma ograniczoną zdolność zrobienia czegokolwiek ze względu na choroby i przyjmowane leki. Córka posiada zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że zachodziła konieczność zakupu pralko-suszarki w celu ułatwiania czynności prania i suszenia, których utrudnienie wykonywania wynika z jej niepełnosprawności. Wobec tego zakup pralko-suszarki również związany jest z adaptacją i wyposażeniem lokalu/budynku mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że wydatek poniesiony na zakup pralko-suszarki może Pani zaliczyć do wydatków na wyposażenie budynku/lokalu mieszkalnego stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Pani córki. W konsekwencji w zeznaniu podatkowym za 2024 r. będzie Pani mogła odliczyć od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki na zakup pralko-suszarki oraz na zakup i montaż klimatyzacji.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Podkreślenia wymaga również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili