0115-KDIT2.4011.164.2025.2.MM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek, uzupełniony – na wezwanie - pismem z 2 kwietnia 2025 r. (data wpływu do tutejszego organu) o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzyskuje Pani przychody ze stosunku pracy ale także z prowadzenia indywidualnej działalności gospodarczej. Jest Pani osobą rozwiedzioną i matką dwóch niepełnoletnich synów, których sama Pani wychowuje. Wyrokiem sądu władza rodzicielska powinna być sprawowana przez oboje rodziców ale ojciec nie sprawuje faktycznej opieki nad dziećmi. Pobiera Pani świadczenie wychowawcze 800+ na obydwu synów (ojciec dzieci nie pobiera tego świadczenia). Po rozwodzie sprawuje Pani wyłączną pieczę nad swymi dziećmi. Dzieci zamieszkują z Panią i pozostają na Pani utrzymaniu – ojciec płaci zasądzone alimenty. Ojciec dzieci nie sprawuje nad nimi opieki na co dzień i nie uczestniczy w ich wychowywaniu. Chciałaby Pani skorzystać z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci za 2024 r. W okresie którego dotyczy wniosek podlegała i będzie Pani podlegała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Uzyskiwała i będzie Pani uzyskiwała dochody opodatkowane według skali podatkowej z tytułu umowy o pracę oraz działalności gospodarczej opodatkowanych na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Orzeczenie sądu o rozwodzie między Panią a małżonkiem, który jest ojcem dzieci wskazanych we wniosku, uprawomocniło się 26 sierpnia 2020 r. Pani stan cywilny po orzeczeniu przez sąd rozwodu z ojcem dzieci nie uległ zmianie. Nie wyszła Pani ponownie za mąż. Pani dzieci urodziły się 26 czerwca 2008 r. i 1 czerwca 2020 r. Nie została orzeczona przez sąd opieka naprzemienna nad dziećmi. W okresie którego dotyczy wniosek samotnie będzie sprawowała Pani wyłączną opiekę i do tej pory również samotnie ją Pani sprawowała. Samotnie wychowywała i samotnie będzie Pani wychowywała dzieci. Świadczenie wychowawcze nie zostało ustalone w ten sposób, że otrzymują je obydwoje rodzice. Tylko Pani otrzymuje to świadczenie. Nie będą miały do Pani i Pani dzieci zastosowania przepisy: art. 30c, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Oprócz dzieci, o których mowa we wniosku nie była Pani matką i nie będzie matką dla innego dziecka.

Pytanie

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym ma Pani prawo do rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie stan faktyczny jest taki, że jest Pani jedyną osobą sprawującą ciągłą opiekę nad małoletnimi dziećmi, co potwierdza przyznane tylko Pani świadczenie wychowawcze. Uważa Pani, że spełnia wymagania przewidziane dla osób korzystających z preferencji dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie – podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. W myśl art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4e cyt. ustawy: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 – w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576). Ponadto zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Uwzględniając cytowane uregulowania prawne wskazać należy, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji. Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu». Przez osobę samotnie wychowującą dziecko, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy więc rozumieć osobę, która faktycznie w pojedynkę w pełni lub w przeważającej mierze wychowuje dziecko bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym, stale, na co dzień troszcząc się nie tylko o byt materialny ale także rozwój emocjonalny dziecka. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji, gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie, status samotnego rodzica ma ten, przy którym dziecko zamieszkuje i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dziecko mieszka) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić należy, że aby móc skorzystać z omawianej preferencji podatkowej nie jest konieczne posiadanie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (określonej ww. przepisem) przez cały rok podatkowy. Wystarczające jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Dodatkowo podkreślenia wymaga, że dla preferencyjnego opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. istotne znaczenie ma regulacja zawarta w treści art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wynika, że nie ma ono zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Zatem od 2022 r. osoba, która wspólnie z drugim rodzicem wychowuje co najmniej jedno dziecko, co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa nie może skorzystać z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że spełniła Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisanego zdarzenia wynika w szczególności, że orzeczenie sądu o rozwodzie między Panią a małżonkiem, który jest ojcem dzieci wskazanych we wniosku, uprawomocniło się 26 sierpnia 2020 r. Pani stan cywilny po orzeczeniu przez sąd rozwodu z ojcem dzieci nie uległ zmianie. Nie wyszła Pani ponownie za mąż. Jest Pani osobą rozwiedzioną i matką dwóch niepełnoletnich synów, których sama Pani wychowuje. Pani dzieci urodziły się 26 czerwca 2008 r. i 1 czerwca 2020 r. Wyrokiem sądu władza rodzicielska powinna być sprawowana przez oboje rodziców ale ojciec nie sprawuje faktycznej opieki nad dziećmi. Po rozwodzie sprawuje Pani wyłączną pieczę nad swymi dziećmi. Dzieci zamieszkują z Panią i pozostają na Pani utrzymaniu – ojciec płaci zasądzone alimenty. Ojciec dzieci nie sprawuje nad nimi opieki na co dzień i nie uczestniczy w ich wychowywaniu. W okresie którego dotyczy wniosek samotnie wychowywała Pani dzieci. Oprócz dzieci, o których mowa we wniosku nie była Pani matką i nie będzie matką dla innego dziecka. Skoro od 26 sierpnia 2020 r. jest Pani osobą rozwiedzioną, a Pani synowie zamieszkuje wraz z Panią i po rozwodzie sprawuje Pani wyłączną pieczę nad swymi dziećmi, zaś ojciec dzieci nie sprawuje nad nimi opieki na co dzień i nie uczestniczy w ich wychowywaniu, to uznać należy, że jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko. W niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie wynikające z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak Pani wskazała, oprócz dzieci, o których mowa we wniosku nie była Pani matką i nie będzie matką dla innego dziecka. W niniejszej sprawie zostały również spełnione pozostałe warunki niezbędne do skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, gdyż w 2024 r. w odniesieniu do Pani i Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy: art. 30c, przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym ani z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W konsekwencji – w opisanym stanie faktycznym – za 2024 r. przysługuje Pani prawo rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, tj. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.