W dniu 12 marca 2025 r. podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2024 r. W opisie zdarzenia przyszłego wskazała, że jest matką dwójki dzieci, z którymi mieszka od 29 sierpnia 2022 r., po wyprowadzce byłego męża. Sąd orzekł rozwód 13 czerwca 2023 r., powierzył jej władzę rodzicielską, ograniczając ją ojcu dzieci. Wnioskodawczyni nie doszła do porozumienia z byłym mężem w sprawie podziału ulgi prorodzinnej. Organ podatkowy potwierdził, że podatniczka ma prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości, ponieważ wykonuje władzę rodzicielską nad dziećmi, a dzieci zamieszkują z nią. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2024 r. jest prawidłowe.
12 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 kwietnia 2025 r. (wpływ 18 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Jest Pani mamą dwójki dzieci: A. A ur. 14 kwietnia 2014 r. i B. A ur. 20 listopada 2020 r. Zamieszkuje Pani sama z dziećmi od 29 sierpnia 2022 r., kiedy to Pani były mąż – ojciec dzieci wyprowadził się. 13 czerwca 2023 r. Sąd orzekł rozwód. Jednocześnie wykonywanie władzy rodzicielskiej Sąd powierzył Pani, ograniczając ją ojcu dzieci – do współdecydowania o istotnych sprawach małoletnich w zakresie edukacji, leczenia, wyjazdów zagranicznych powyżej 14 dni oraz wyboru religii. Wyrok uprawomocnił się w grudniu 2023 r. Zostały zasądzone alimenty, które wpływają regularnie. Kontakty dzieci z ojcem zostały uregulowane w następujący sposób: w roku szkolnym każda zwykła środa na około 5 godzin, i co drugi weekend, tydzień ferii zimowych i 4 tygodnie wakacji. Dzieci są również u ojca w co drugie święta. Wyjątkiem są sytuacje, kiedy ich ojciec jest chory lub gdy pracuje i wtedy odmawia zajęcia się dziećmi i nie zapewnia im też opieki na ten czas – ciężar opieki spoczywa wtedy również na Pani. Była też jedna sytuacja, kiedy to syn sam odmówił pojechania do ojca. Na czas pobytu dzieci u ojca to Pani zapewnia (pakuje) dzieciom odzież i leki. Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą (KPiR, skala podatkowa). Rozlicza się Pani jako samotny rodzic. W latach ubiegłych rozliczali Państwo ulgę prorodzinna po połowie na oboje dzieci, bo tak zażądał Pani były mąż. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad małoletnimi dziećmi w związku z przedstawieniem Sądowi porozumienia rodziców zwierającego zasady sprawowania pieczy naprzemiennej, tj. dotyczącego sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej (i kontaktów z dziećmi) po rozwodzie oraz zgodności tego porozumienia z dobrem dzieci, uwarunkowanej istnieniem pozytywnej prognozy, iż oboje rodzice będą współdziałać w sprawach dzieci. Sąd Pani powierzył władzę rodzicielską, ograniczając ją jednocześnie byłemu mężowi. Nie sprawowali Państwo odrębnie – w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym – wyłącznej opieki i nie wychowywali dzieci. Były mąż opiekuje się dziećmi zgodnie z wyrokiem sądu w zakresie uregulowanych kontaktów, tj. co drugi weekend, środy w trakcie roku szkolnego po około 4,5 godziny w danym dniu, jeden tydzień ferii zimowych i około 4 tygodnie wakacji letnich, w co drugie święta. W tygodniu całościowa opieka spoczywa na Pani. Na co dzień i w dni tzw. wolne od zajęć dydaktycznych, samotnie zajmuje się Pani dziećmi, np.: szykowanie ich do szkoły i przedszkola, wożenie i odbiór z placówek, opieka nad dziećmi, gdy są np. chore. W sytuacji tygodnia roboczego, były mąż odmawia zajęcia się dziećmi, gdy te są chore. Zdarza się również, że nie wypełniał wyroku Sądu i nie zajmował się w dziećmi w środy. W latach 2023-2024 r. żadne z Pani dzieci na podstawie orzeczenia sądu nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. Od 29 sierpnia 2022 r. mieszka Pani sama z dziećmi – były mąż wyprowadził się. Miejsce zamieszkania dzieci w latach 2023-2024 nie było więc takie samo jak obojga rodziców. W latach 2023-2024 w stosunku do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy: art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń,
ani z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2024 r. Nie rozmawiali Państwo na temat rozliczenia za 2024 r. Nie wie Pani również, czy były mąż się już rozliczył. Odnosząc się do kwestii porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2023 r. wyjaśniła Pani, że nie było to porozumienie. Były mąż rozlicza się pierwszy – poinformował Panią, że tak zrobił, bo cyt. „mu się to należy”. Odmówił też złożenia korekty, o co Pani prosiła. Ponieważ były mąż w trakcie rozwodu korzystał z usług prawnika, bała się Pani, że ma rację i że tak rozliczenie musi być zrobione. Księgowa też miała wątpliwości, co do interpretacji przepisów, dlatego zdecydowała się Pani złożyć wniosek o interpretację. Była więc Pani zmuszona do rozliczenia ulgi po połowie na każde z dzieci. Pytania 1) Czy składając rozliczenie roczne za 2024 r. może Pani odliczyć 100% ulgi na dzieci mimo braku zgody ze strony byłego męża? 2) Czy może Pani złożyć korektę zeznania za 2023 r. i rozliczyć 100% ulgi na oboje dzieci mimo, iż wtedy nie była jeszcze ograniczona władza rodzicielska, ale mieszkali Państwo cały czas oddzielnie (dzieci mieszkały z Panią)? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie – w zakresie pytania pierwszego – może Pani rozliczyć za 2024 r. całą ulgę prorodzinną na oboje dzieci, mimo braku porozumienia z byłym mężem.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku – w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2024 r. – jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za
wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Stosownie do art. 27f ust. 2d omawianej ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d. Zgodnie z art. 26 ust. 7d omawianej ustawy: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Art. 27f ust. 7 wskazanej ustawy stanowi: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. Według art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Na gruncie art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.): Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Stosownie do art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Art. 95 § 1 cytowanego Kodeksu stanowi, że: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. Z art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu wynika, że: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne realizowanie, czyli wykonywanie obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej. Brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku: a) w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, b) w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy: · zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub · gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Natomiast w przypadkach innych, niż wyżej wymienione, odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Co istotne, ww. przepis wskazuje jedynie na podział przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej i nie pozbawia on samego prawa do odliczenia. Prawo do ulgi – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje zatem na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego podatnik wykonywał władzę rodzicielską. W opisie zdarzenia w szczególności wskazała Pani, że jest mamą dwójki małoletnich dzieci. Zamieszkuje Pani sama z dziećmi od 29 sierpnia 2022 r., kiedy to Pani były mąż – ojciec dzieci wyprowadził się. Miejsce zamieszkania dzieci w latach 2023-2024 nie było więc takie samo jak obojga rodziców. Wyrokiem z 13 czerwca 2023 r., który uprawomocnił się w grudniu 2023 r., Sąd orzekł rozwód pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci. Jednocześnie wykonywanie władzy rodzicielskiej Sąd powierzył Pani, ograniczając ją ojcu dzieci. Kontakty dzieci z ojcem zostały uregulowane. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad małoletnimi dziećmi. Nie sprawowali Państwo odrębnie – w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym i jakościowym – wyłącznej opieki i nie wychowywali dzieci. Były mąż opiekuje się dziećmi zgodnie z wyrokiem Sądu w zakresie uregulowanych kontaktów. Pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2024 r. Nie rozmawiali Państwo na temat rozliczenia za 2024 r. Nie wie Pani również, czy były mąż się już rozliczył. Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy stwierdzam, że w związku z tym, że – jak Pani wskazuje – pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2024 r. na małoletnie dzieci, to za 2024 r. przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Posiadała i wykonywała Pani bowiem władzę rodzicielską względem małoletnich dzieci, nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad nimi, w 2024 r. nie wykonywała Pani wspólnie z ojcem dzieci władzy rodzicielskiej i dzieci mieszkały z Panią.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania pierwszego, tj. dotyczącego możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2024 r. W zakresie pytania drugiego, tj. dotyczącego możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości za 2023 r. (złożenia korekty) wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie. Podkreślenia wymaga również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili