W dniu 7 marca 2025 r. podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z ulgą na dzieci w kontekście postępowania rozwodowego. Wnioskodawczyni uznała, że od 15 maja 2024 r. przysługuje jej prawo do pełnej ulgi na dzieci, jednak organ podatkowy stwierdził, że jej stanowisko jest nieprawidłowe. Zgodnie z interpretacją, w przypadku braku porozumienia między rodzicami, ulga prorodzinna powinna być dzielona w równych częściach, co oznacza, że wnioskodawczyni ma prawo do 50% ulgi za miesiące od stycznia do marca 2024 r., a od kwietnia 2024 r. przysługuje jej prawo do 100% ulgi, ponieważ dzieci mają miejsce zamieszkania u niej. Organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatniczki, uznając jej stanowisko za nieprawidłowe.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny7 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:
Od lutego 2024 r. trwa postępowanie rozwodowe pomiędzy Panią, a A.A.
Od 20 marca 2024 r. A.A nie mieszka razem z Panią i trójką dzieci w wieku 13 miesięcy, 5 lat i 6,5 roku ze względu na sądowny nakaz opuszczenia lokalu. Od 20 marca 2024 r. Pani i A.A mają ustanowioną rozdzielność majątkową. (...) 2024 r. Sąd przyznał zabezpieczenie miejsca pobytu dzieci przy matce. Ojciec widuje się z dziećmi co drugi weekend oraz zabiera je na nocowanie z wtorku na środę. Taka sytuacja ma miejsce od około września 2024 r. Od 20 marca do września 2024 r. najmłodszego syna brał raz/dwa razy w tygodniu na około godzinny spacer. Od kilku miesięcy, również w czwartki zabiera do siebie po jednym ze starszych synów, aby mógł spędzić z nimi czas oddzielnie. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody opodatkowanego według skali podatkowej – z tytułu umowy o pracę. W 2024 r. żadne z Pani dzieci na podstawie orzeczenia sądu nie zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. Do 19 marca 2024 r. miejsce zamieszkania dzieci, o których mowa we wniosku, było – w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców. Od 20 marca 2024 r. miejsce zamieszkania dzieci, o których mowa we wniosku, było – w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny – u Pani, co oznacza, że miejsce zamieszkania dzieci nie było takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców. W 2024 r. względem swoich dzieci posiadała Pani władzę rodzicielską. W 2024 r. ojciec dzieci posiadał względem dzieci władzę rodzicielską. Kontakty ojca z dziećmi zostały uregulowane poprzez zawarcie ustnej umowy pomiędzy rodzicami. Obecnie wniosek o zabezpieczenie kontaktów (złożony przez matkę) jest w Sądzie Okręgowym w (...). Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad małoletnimi dziećmi w związku z przedstawieniem Sądowi porozumienia rodziców zwierającego zasady sprawowania pieczy naprzemiennej, tj. dotyczącego sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej (i kontaktów z dziećmi) oraz zgodności tego porozumienia z dobrem dzieci, uwarunkowanej istnieniem pozytywnej prognozy, iż oboje rodzice będą współdziałać w sprawach dzieci. Dzieci spędzają z ojcem co drugi weekend, począwszy od piątku od godziny około 16:30 do poniedziałku do godziny około 8:00, we wtorki od godziny około 16:30 do środy do godziny około 8:00 oraz starsi synowie, B i C w co drugi czwartek (każdy z synów jeździ osobno) od godziny około 17:00 do piątku do godziny około 8:00. Najmłodszy syn do lipca był brany średnio 2x w tygodniu na około 1-godzinny spacer. Później stopniowo zwiększyli Państwo kontakty od soboty od godziny około 9:00 - 18:00. Następnie od soboty od godziny około 9:00 do niedzieli do godziny około 18:00. Od września trzej synowie spędzają z ojcem czas od piątku (około 17:00) do poniedziałku (około 8:00) oraz we wtorki od około 16:30 do środy do około 8:00. W 2024 r. w stosunku do Pani dzieci nie miały zastosowanie przepisy: a) art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, ani b) z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2024. Ojciec dzieci poinformował Panią, że odliczy sobie 50%.
Czy w związku z powyższym, przysługuje Pani prawo rozliczenia ulgi na dzieci w wysokości 50%? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, od czasu wydania zabezpieczenia, tj. od 15 maja 2024 r. ulga należy się w całości matce.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy:
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Stosownie do art. 27f ust. 2d omawianej ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d. Zgodnie z art. 26 ust. 7d omawianej ustawy: Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1 Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Art. 27f ust. 7 wskazanej ustawy stanowi: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. Według art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Na gruncie art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.): Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Stosownie do art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Art. 95 § 1 cytowanego Kodeksu stanowi, że: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. Z art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu wynika, że: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne realizowanie, czyli wykonywanie obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych, po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej. Odnosząc się natomiast do kwestii podziału ulgi pomiędzy rodziców wykonujących władzę rodzicielską wskazać należy, że ustawodawca dał im możliwość wyboru, w jaki sposób dokonają odliczeń kwoty przysługującej im ulgi prorodzinnej. Istotne jest jednak to, aby odliczona kwota przez oboje rodziców nie przekroczyła rocznego limitu ulgi określonego ustawą. W związku z tym, możliwe jest skorzystanie z odliczenia kwoty ulgi przez jednego z rodziców, przy czym konieczne jest w tym zakresie uzyskanie porozumienia pomiędzy osobami uprawnionymi, gdyż to im ustawodawca pozostawił decyzję w tym względzie. Jak wynika bowiem z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Jednakże, w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy: a) zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub b) gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. - kwotę ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w równych częściach. Natomiast w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. W opisie zdarzenia w szczególności wskazała Pani, że od lutego 2024 r. trwa postępowanie rozwodowe pomiędzy Panią, a A.A. Są Państwo rodzicami trójki małoletnich dzieci, względem których w 2024 r. posiadali władzę rodzicielską. (...) 2024 r. Sąd przyznał zabezpieczenie miejsca pobytu dzieci przy matce. Do 19 marca 2024 r. miejsce zamieszkania dzieci, o których mowa we wniosku, było – w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców. Od 20 marca 2024 r. miejsce zamieszkania dzieci, o których mowa we wniosku, było – w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny – u Pani, co oznacza, że miejsce zamieszkania dzieci nie było takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców. Kontakty ojca z dziećmi zostały uregulowane poprzez zawarcie ustnej umowy pomiędzy rodzicami. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad małoletnimi dziećmi. Dzieci spędzają z ojcem co drugi weekend, począwszy od piątku od godziny około 16:30 do poniedziałku do godziny około 8:00, we wtorki od godziny około 16:30 do środy do godziny około 8:00 oraz starsi synowie, B i C w co drugi czwartek (każdy z synów jeździ osobno) od godziny około 17:00 do piątku do godziny około 8:00. Najmłodszy syn do lipca był brany średnio 2x w tygodniu na około 1-godznny spacer. Później stopniowo zwiększyli Państwo kontakty od soboty od godziny około 9:00 - 18:00. Następnie od soboty od godziny około 9:00 do niedzieli do godziny około 18:00. Od września trzej synowie spędzają z ojcem czas od piątku (około 17:00) do poniedziałku (około 8:00) oraz we wtorki od około 16:30 do środy do około 8:00. Pomiędzy Panią, a ojcem Pani dzieci nie doszło do porozumienia co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2024, jednakże ojciec dzieci poinformował Panią, że odliczy sobie 50%. Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzam, że w sytuacji gdy nie doszło do zawarcia porozumienia z ojcem dzieci co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2024 i od 1 stycznia 2024 r. do 19 marca 2024 r. miejsce zamieszkania dzieci, o których mowa we wniosku, było – w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, to przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na troje małoletnich dzieci w wysokości 50% kwoty ulgi za miesiące od stycznia do marca 2024 r. Stosownie bowiem do art. 27f ust. 4 ww. ustawy w przypadku braku porozumienia między rodzicami kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 omawianej ustawy, rodzice odliczają od podatku w równych częściach, w sytuacji gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia przez Panią ulgi prorodzinnej od miesiąca kwietnia 2024 r. na małoletnie dzieci i przyjmując za Panią, że nie zawarła Pani porozumienia z ojcem dzieci co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za rok 2024, to w związku z tym że miejsce zamieszkania Pani dzieci, było – w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny – u Pani, co oznacza, że miejsce zamieszkania dzieci nie było takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, to przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na troje małoletnich dzieci w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za miesiące od kwietnia do grudnia 2024 r. Do Pani sytuacji, przy założeniu braku porozumienia pomiędzy rodzicami co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej, od kwietnia 2024 r. ma zastosowanie zdanie czwarte przepisu art. 27f ust. 4 omawianej ustawy, zgodnie z którym w przypadkach innych niż wyżej wymienione odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Wskazać przy tym należy, że sądy administracyjne wyjaśniały już, jak należy rozumieć zwrot „ustalenia” zawarty w art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 lipca 2016 r. sygn. akt II FSK 447/16 wskazał, że: art. 27f ust. 4 u.p.d.o.f. nie zawiera warunku zawarcia „ustaleń” czy też porozumienia rodziców dziecka w jakiejś szczególnej formie. W konsekwencji porozumienie pomiędzy rodzicami co do każdorocznego odliczenia ulgi prorodzinnej wynika z faktycznych czynności (faktycznego odliczania ulgi), a nie z formalnej umowy lub jej zmiany. Wobec tego, że we własnym stanowisku wskazała Pani, że od czasu wydania zabezpieczenia, tj. od 15 maja 2024 r. ulga w całości należy się Pani, uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe, bowiem w sytuacji, gdy nie doszło do porozumienia pomiędzy Panią, a ojcem dzieci co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej, ulga ta w pełnej wysokości przysługuje Pani od miesiąca kwietnia, w którym miejsce zamieszkania Pani dzieci było u Pani i nie było takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili