0115-KDIT2.4011.122.2025.3.KC

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 26 lutego 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorygowania zeznań podatkowych za lata 2019-2023 oraz złożenia zeznania za rok 2024 jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, wskazując, że nie spełnia on warunków do uzyskania preferencyjnego rozliczenia, ponieważ nie wychowuje dziecka bez wsparcia drugiego rodzica. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy może Pan złożyć korektę PIT-37 za lata 2019-2023 (za 5 lat wstecz) rozliczanego "indywidualnie" i zmienić rozliczenie na rozliczenie "jako osoba samotnie wychowująca dziecko"? Czy za rok 2024 może Pan złożyć PIT-37 jako "osoba samotnie wychowująca dziecko"?

Stanowisko urzędu

Podatnik nie spełnia warunków do uzyskania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko. Nie można uznać, że podatnik samotnie wychowuje dziecko, gdy oboje rodzice aktywnie uczestniczą w wychowaniu. Preferencyjne rozliczenie przysługuje tylko jednemu z rodziców, który faktycznie samotnie wychowuje dziecko.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 25 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 31 marca 2025 r. (wpływ 31 marca 2025 r. i 22 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego W latach 2019-2023 złożył Pan PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 jako rozliczenie indywidualne. Sąd Okręgowy w A wyrokiem z 16 stycznia 2017 r. sygn. akt: (...) (w załączeniu) rozstrzygając o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej, powierzył władzę rodzicielską nad małoletnią córką – A. A, urodzoną 12 lipca 2011 r., obojgu rodzicom. Córka mieszka z mamą, natomiast Pan pełni nad nią opiekę w co drugi weekend oraz każdą środę i czwartek po szkole. W wakacje co najmniej 4 tygodnie dziecko spędza z Panem i mieszka u Pana, na ul. A 1 w B – wtedy jest Pan osobą samotnie wychowującą dziecko. Jest Pan rozwiedziony i nie zawarł żadnego związku małżeńskiego. Spełnia Pan wszystkie przesłanki rozpisane na stronie www: https://www.podatki.gov.pl/pit /twoj-e-pit/pit-37-za-2024/#osobasamotnie-wychowujaca-dziecko. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego W latach 2019-2024 podlegał Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i uzyskał dochody opodatkowane według skali podatkowej. Orzeczenie rozwiązujące Pana małżeństwo, podlega wykonaniu jako prawomocne z dniem 7 lutego 2017 r. – zgodnie z zapisem na stronie drugiej wyroku sądowego, o sygn. akt: (...) Sądu Okręgowego w A. Po orzeczeniu przez sąd rozwodu z matką Pana małoletniej córki, nie wstąpił Pan ponownie w związek małżeński. Nie została orzeczona przez Sąd opieka naprzemienna nad A. A. W latach 2019–2024 sprawował Pan opiekę nad dzieckiem w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym. Ma Pan ustalone z mamą A. A, że w każdym tygodniu roku, córka przebywała pod Pana opieką od środy (po szkole) do piątku (odwiezienie do szkoły) oraz co drugi tydzień jest u Pana cały weekend – od piątku po odebraniu córki ze szkoły do poniedziałku rano, kiedy odwoził ją do szkoły. W okresie wakacyjnym córka spędza z Panem minimum 4 tygodnie. Pracuje Pan jako (...). Przysługuje Panu 36 dni urlopu. Może Pan więcej czasu poświęcić dziecku, w momencie kiedy mama A. A, musi chodzić do pracy (...). W ferie zimowe zawsze jeżdżą na narty na 4-5 dni w zależności od pogody w polskie góry. Sytuacja jest taka sama w latach 2019-2024 i schemat się powtarza. W okresach, gdy córka była pod Pana opieką, samotnie dbał Pan o jej wychowanie i codzienne potrzeby. Gdy była chora, to jeździł Pan z nią po lekarzach, ponieważ mama A. A boi się jeździć samochodem. Organizował Pan córce czas, zawożąc ją na zajęcia dodatkowe, takie jak (...) (2019-2021) i pływanie na basenie w B raz w tygodniu w latach 2022-2023. W okresach świątecznych wspólnie z córką odwiedzał Pan swoją rodzinę, a czas świąteczny starali się dzielić tak, by córka spędziła z każdym z rodziców. Wszelkie obowiązki związane z opieką i wychowaniem – w czasie, gdy córka przebywała u Pana – wykonywał Pan samodzielnie. Powyższy podział opieki pozostawał niezmienny, w każdym roku w okresie 2019–2024 (poza faktem, że w 2024 r. w B został otwarty basen D i już nie jeździ Pan z córką do B na C). Świadczenie wychowawcze na dziecko nie zostało ustalone zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci obydwojgu rodzicom, ponieważ brak jest orzeczenia sądowego o opiece naprzemiennej. Dziecko przebywa pod opieką matki i ojca w wyżej wymienionych terminach. Nie składał Pan wniosku o świadczenie wychowawcze (tzw. 500+/800+) na dziecko. Nie posiada Pan również informacji, czy mama A. A złożyła taki wniosek. W latach 2019–2024 nie był Pan ojcem dla żadnego innego dziecka i nie wychowywał Pan żadnego innego dziecka wspólnie z drugim rodzicem ani opiekunem prawnym. W 2019 i 2020 r. w stosunku do Pana bądź Pana dziecka nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W latach 2021–2024 nie prowadził Pan działalności gospodarczej ani działów specjalnych produkcji rolnej. Nie osiągał Pan również przychodów opodatkowanych podatkiem liniowym (zgodnie z art. 30c ustawy o PIT) ani nie korzystał ze zryczałtowanego podatku dochodowego. W związku z tym, nie miał Pan obowiązku ani uprawnienia do zwiększania lub pomniejszania podstawy opodatkowania, przychodów, ani dokonywania innych doliczeń lub odliczeń wynikających z tych przepisów. Ponadto, w latach 2021–2024 nie miały wobec Pana ani Pana dziecka zastosowania przepisy: - ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, - ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Zatem, w wymienionym okresie, nie osiągał Pan przychodów, nie ponosił kosztów uzyskania przychodów, ani nie posiadał zobowiązań podatkowych wynikających z tych regulacji. W związku z powyższym, w korektach zeznań podatkowych za lata 2019–2023 oraz w zeznaniu za rok 2024, chce Pan skorzystać z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko – zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT). Pytania 1. Czy może Pan złożyć korektę PIT-37 za lata 2019-2023 (za 5 lat wstecz) rozliczanego „indywidualnie” i zmienić rozliczenie na rozliczenie „jako osoba samotnie wychowująca dziecko”? 2. Czy za rok 2024 może Pan złożyć PIT-37 jako „osoba samotnie wychowująca dziecko”? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, ma Pan prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, w korektach zeznań podatkowych za lata 2019–2023, oraz w zeznaniu za rok 2024. Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba samotnie wychowująca dziecko ma prawo do preferencyjnego rozliczenia, jeśli faktycznie samotnie sprawuje nad nim opiekę. Pana sytuacja spełnia te warunki, ponieważ w okresach, gdy dziecko przebywało pod Pana opieką, wykonywał Pan wszystkie obowiązki wychowawcze i organizacyjne samodzielnie, bez udziału drugiego rodzica. Dodatkowo, zgodnie z ww. przepisem, warunkiem skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jest niepozostawanie w związku małżeńskim oraz faktyczne samotne wychowywanie dziecka. Pana sytuacja spełnia również ten warunek. W związku z powyższym, ma Pan prawo do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko w latach 2019–2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jak stanowi art. 6 ust. 4 ww. ustawy: · w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. · w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały

dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. Na mocy art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Stosownie do art. 6 ust. 4d dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2022 r. poz. 240), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. W myśl art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2019 r. poz. 2407 oraz z 2021 r. poz. 1162, 1981 i 2270). Na mocy art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Zgodnie z art. 6 ust. 9 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Stosownie do art. 6 ust. 8 omawianej ustawy w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.): Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427): W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka. Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw wynika, że: Przepisy art. 6 ust. 4c–4h, 8 (...) ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, (...) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. Przepis art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji. Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności)), (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu». W świetle powyższego, przez samotne wychowywanie, o którym mowa w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć wychowywanie w pojedynkę, tj. bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym dziecka. Kiedy każdy rodzic jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych. W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się wszelkimi obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Ustawodawca poprzez dodanie sformułowania „Od dochodów jednego rodzica”, w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., doprecyzował że preferencyjne rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca dziecko może przysługiwać wyłącznie jednemu z rodziców, który samotnie wychowuje dziecko/dzieci. Co więcej od 1 stycznia 2022 r. na szczególne uwzględnienie zasługuje zmiana normatywna wynikająca z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy tego przepisu nie przyznaje się preferencji osobie, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko. Dotyczy to również sytuacji, gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z ustawą o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Jednocześnie przepisy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. W opisie zdarzenia w szczególności wskazał Pan, że Sąd Okręgowy w A orzekając w wyroku z 16 stycznia 2017 r. sygn. akt: (...) o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej nad Pana małoletnią córką – A. A, urodzoną 12 lipca 2011 r., powierzył władzę rodzicielską obojgu rodzicom. Nie została orzeczona opieka naprzemienna. Córka mieszka z mamą. W latach 2019–2024 sprawował Pan opiekę nad dzieckiem w powtarzających się okresach o porównywalnym wymiarze czasowym. Ma Pan ustalone z mamą A. A, że w każdym tygodniu roku córka przebywała pod Pana opieką od środy (po szkole) do piątku (odwiezienie do szkoły) oraz co drugi tydzień jest u Pana cały weekend – od piątku po odebraniu córki ze szkoły do poniedziałku rano, kiedy odwoził ją do szkoły. W okresie wakacyjnym córka spędza z Panem minimum 4 tygodnie. W ferie zimowe zawsze jeżdżą na narty na 4-5 dni w zależności od pogody w polskie góry. Sytuacja jest taka sama w latach 2019-2024 i schemat się powtarza. W okresach, gdy córka była pod Pana opieką, samotnie dbał Pan o jej wychowanie i codzienne potrzeby. Gdy była chora, to jeździł Pan z nią po lekarzach, ponieważ mama A. A boi się jeździć samochodem. Organizował Pan córce czas, zawożąc ją na zajęcia dodatkowe. W okresach świątecznych wspólnie z córką odwiedzał Pan swoją rodziną, a czas świąteczny starali się dzielić tak, by córka spędziła z każdym z rodziców. Wszelkie obowiązki związane z opieką i wychowaniem – w czasie, gdy córka przebywała u Pana – wykonywał Pan samodzielnie. Powyższy podział opieki pozostawał niezmienny w każdym roku w okresie 2019–2024. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – nie kwestionując Pana dużego zaangażowania w proces wychowawczy małoletniej córki – nie sposób uznać, że w Pana przypadku spełnione zostały wszystkie warunki wymagane dla rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko za lata 2019-2024. Nie spełnił Pan bowiem warunku samotnego wychowywania dziecka w trakcie roku podatkowego, tj. nie wychowywał Pan dziecka bez wsparcia drugiego z rodziców. Warunek ten jest konieczny dla zastosowania preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, o którym mowa w art. 6 ust. 4 i 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionym przez Pana opisie sprawy – w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej i sprawowania opieki przez obojga rodziców – nie można przyjąć, że zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadza matka w swoim czasie, gdy dziecko u niej zamieszkuje i przebywa z nią, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy dziecko zamieszkuje i przebywa z Panem. Wychowania dziecka nie da się „podzielić”, bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców. Samodzielna opieka nad dzieckiem nie jest równoznaczna z samotną opieką. Fakt, że Pan zajmuje się dzieckiem w ustalonym czasie, czyli samodzielnie i w tym czasie jego matka nie uczestniczy w wychowaniu dziecka, nie oznacza że mamy do czynienia z samotnym wychowaniem przez Pana dziecka. W rodzinach pełnych również rodzice nie wychowują dzieci równocześnie. Nie zawsze bowiem opiekują się dzieckiem w tym samym miejscu i czasie. Podczas sprawowania opieki przez rodziców pozostających w związku małżeńskim (podobnie jak rodziców stanu wolnego) może zachodzić taka sytuacja, że w pewnym momencie dnia (a w szczególnych sytuacjach nawet w określonych dniach) dzieckiem zajmuje się tylko matka, innym razem tylko ojciec, jednakże w takiej sytuacji nie ma mowy o samotnym wychowywaniu dziecka. Przyjęcie odmiennej wykładni stałoby w sprzeczności z uzasadnieniem wprowadzenia tej preferencji podatkowej, z którego jednoznacznie wynika, że ustawodawca kierował ją tylko do osób, które samotnie troszczą się o codzienne zaspokojenie potrzeb dzieci, posiadając ściśle określony status cywilny. W konsekwencji, nie przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań podatkowych za lata 2019-2023, w których zmieni Pan sposób rozliczenia podatku z rozliczenia indywidualnego na rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca dziecko, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4, ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za rok 2024 również nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko, zgodnie z ww. przepisami art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili