0115-KDIT1.4011.268.2025.1.MK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowni Państwo, stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej 26 marca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca: Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem 1. Zainteresowana będąca stroną postępowania: A.A; 2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania: B.A, (...) Opis stanu faktycznego (...) 2007 r. wraz z mężem B.A zawarła Pani umowę nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(...)” waloryzowany kursem CHF z X. z siedzibą w (...) w (...), obecnie Y. z siedzibą w (...). Kredyt został udzielony na refinansowanie kredytu hipotecznego w Z. Okres trwania umowy wynosił 276 miesięcy, a kwota kredytu 174.000 zł. Kredyt był spłacany wspólnie z Państwa majątku wspólnego objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską. (...) 2025 r. zawarli Państwo wspólnie z Y. z siedzibą w (...) Ugodę nr (...) do Umowy nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(...)” waloryzowany kursem CHF. Mocą tej ugody: a. Strony wspólnie ustaliły, że umowa pozostaje w mocy przez cały okres kredytowania z uwzględnieniem zmian, które wynikają z tej ugody; b. Strony ustaliły zmianę zadłużenia z waluty CHF na PLN oraz że zadłużenie z tytułu umowy łącznie wynosi 88.928,32 PLN; c. Y. zwolnił Państwa z długu (umorzył Państwa zadłużenie z tytułu kredytu) w kwocie 88.928,32 PLN oraz uznał kredyt za całkowicie spłacony; d. Y. zwrócił na Państwa rzecz kwotę 69.800 zł jako kwotę ustaloną przez Strony. Strony w ugodzie zwróciły uwagę, że przedmiotowa umowa kredytu zawiera 1postanowienia niedozwolone w rozumieniu art. 385 kodeksu cywilnego, których treść jest tożsama lub podobna do tych treści postanowień, które w podobnych sprawach, z powództwa innych kredytobiorców, uznano za niedozwolone postanowienia umowne oraz do tych treści postanowień, które zostały wpisane do rejestru klauzul niedozwolonych. Zawarcie ww. ugody było wynikiem wcześniej już wytoczonego przez Państwa powództwa przeciwko Y. o ustalenie nieważności umowy nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(...)” waloryzowany kursem CHF z (...) 2007 r. oraz o zasądzenie od pozwanego Y. na Państwa rzecz łącznie do Państwa majątku wspólnego objętego ustawową wspólnością majątkową małżeńską kwoty w wysokości 84.550,49 PLN oraz 32.303,80 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 28 czerwca 2023 r. do dnia zapłaty tytułem zwrotu nienależnego świadczenia w postaci rat kapitałowo-odsetkowych i odsetek karnych uiszczonych na rzecz banku w wykonaniu nieważnej umowy w okresie od 5 kwietnia 2007 r. do 5 kwietnia 2023 r. Sprawa toczyła się przed Sądem Okręgowym w (...), sygn. akt: (...). (...) 2025 r. w wyniku zawarcia ugody cofnęli Państwo pozew w sprawie wraz z zrzeczeniem się roszczenia. Y. uznał, że w wyniku zwrotu kwoty 69.800 zł, po Państwa stronie nie powstaje przychód podatkowy, a w związku z tym na Banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-11 dla kwoty zwrotu (§ 1 ust. 16 Ugody). Nigdy wcześniej nie korzystali Państwo z umorzenia kredytu oraz nigdy nie została Państwu zwrócona kwota od Banku w związku z zawartą Ugodą w podobnym stanie faktycznym.

Pytanie

Czy kwota nadpłaty 69.800 zł zwrócona Państwu przez Y. na mocy zawartej z Y. ugody do umowy o kredyt hipoteczny waloryzowany kursem CHF jest przychodem podatkowym? Państwa stanowisko w sprawie Uważają Państwo, że kwota zwrócona Państwu przez Y. w wysokości 69.800 zł, w wyniku zawartej (...) 2025 r. Ugody do Umowy nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „(...)” waloryzowany kursem CHF, nie jest przychodem podatkowym. Bank zwrócił tylko i wyłącznie Państwa pieniądze, nienależnie uiszczone na rzecz Banku. Nadpłata ta powstała z powodu różnicy kursowej franka szwajcarskiego. Kredyt otrzymali Państwo w polskich złotych, nigdy nie widzieli Państwo franków szwajcarskich. Raty były płacone regularnie z pensji, a wypłata jest już opodatkowana. Kwota zwrócona Państwu przez Bank, tj. w wysokości 69.800 zł, nie jest przychodem, a stanowi wyłącznie zwrot tego, co w ramach wykonywania umowy Państwo zapłacili. Ponadto w Ugodzie sam Y. wskazał, że w wyniku zwrotu kwoty 69.800 zł nie powstaje po Państwa stronie przychód podatkowy, a w związku z tym Bank nie wystawi Państwu PIT-11 dla kwoty zwróconej. Stanowisko Banku wynika zaś z otrzymanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stanu faktycznego wynikającego z Ugody, treściowo odpowiadającej Ugodzie zawartej przez Państwa z Y.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wynika z niego, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności” definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe. Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można mówić, gdy podatnik uzyskuje przysporzenie majątkowe – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia następuje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów. Zatem w przypadku zwrotu wpłaconych Bankowi środków nie powstaje po Państwa stronie przysporzenie majątkowe. Na mocy zawartej ugody otrzymali Państwo zwrot środków pieniężnych, które wcześniej przekazali Państwo na rzecz Banku w ramach spłaty udzielonego kredytu. Tak więc otrzymali Państwo jedynie środki będące ekwiwalentem wydatków, które były uprzednio poniesione z Państwa własnych środków. Zwrot środków otrzymany na podstawie ugody z Bankiem nie spowodował więc faktycznego przyrostu w Państwa majątku, a więc wypłata taka jest dla Państwa neutralna podatkowo i nie stanowi przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania Pani A.A (Zainteresowana będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.