Wnioskodawca zwrócił się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację indywidualną w sprawie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w wyniku umowy przekazania gospodarstwa rolnego oraz zniesienia współwłasności. Wnioskodawca zadał dwa pytania dotyczące oceny, czy sprzedaż nieruchomości w 2025 roku będzie podlegała opodatkowaniu oraz w jakiej wysokości przychód z tej sprzedaży będzie stanowił źródło przychodów. Organ podatkowy potwierdził prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pierwszego pytania, stwierdzając, że odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu, ponieważ upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym odpowiedź na drugie pytanie została uznana za zbyteczną. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyłowe Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Pana we wniosku.
17 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 27 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sprzedaży nieruchomości nabytej w wyniku umowy przekazania gospodarstwa rolnego i w wyniku zniesienia współwłasności. Treść wniosku jest następująca:
(...) 1984 r. na podstawie aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza (...), Repertorium (...) Wnioskodawca w drodze umowy przekazania gospodarstwa rolnego nabył od swoich rodziców A.A i B.A m.in. własność nieruchomości położonej w X przy ul. A1, wpisanej w księdze wieczystej KW nr (...). W momencie zawierania umowy Wnioskodawca pozostawał w związku małżeńskim z C.A, a w ramach małżeństwa obowiązywał ustrój wspólności majątkowej. Nieruchomość weszła do majątku wspólnego małżonków. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia po C.A, zarejestrowanym w rejestrze spadkowym pod nr (...), spadek po C.A nabyła córka Wnioskodawcy – D.A. Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia oraz oświadczenia z (...) 2021 r. D.A nabyła udział w nieruchomości w wysokości 1/2. (...) 2022 r. wydane zostało postanowienie Sądu Rejonowego w (...), XIV Wydziału Cywilnego, na podstawie którego dokonano zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że nieruchomość przyznana została na wyłączną własność Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje zawarcie w roku 2025 umowy sprzedaży, na podstawie której dokonają odpłatnego zbycia niezabudowanej działki o powierzchni około 0,2650 ha, która powstanie w wyniku podziału działki o numerze 1 zapisanej w księdze wieczystej nr (...) Sądu Rejonowego w (...). Pytania 1. Czy sprzedaż nieruchomości w roku 2025 ocenić należy jako dokonaną po upływie terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) – dalej: „u.p.d. f.”, a w konsekwencji czy odpłatne zbycie w roku 2025 nieruchomości stanowić będzie czy nie stanowić będzie źródła przychodów dla Wnioskodawcy? 2. Czy w przypadku udzielenia odpowiedzi negatywnej na pytanie postawione w pkt 1 i uznaniu, iż odpłatne zbycie w roku 2025 nieruchomości będzie stanowić źródło przychodów dla Wnioskodawcy, czy przychodem Wnioskodawcy będzie cała cena otrzymana w ramach umowy sprzedaży, czy też połowa otrzymanej ceny, uwzględniając w szczególności datę nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę (30 listopada 1984 r.) oraz fakt, iż na podstawie postanowienia z dnia 7 czerwca 2022 r. Wnioskodawca nabył od swojej córki wyłącznie udział w wysokości 1/2 w prawie władności przedmiotowej nieruchomości? Pana stanowisko w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, sprzedaż nieruchomości w roku 2025 ocenić należy jako dokonaną po upływie terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p. d.f., a odpłatne zbycie w roku 2025 nieruchomości nie stanowić będzie źródła przychodów dla Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, w przypadku uznania, iż odpłatne zbycie w roku 2025 nieruchomości będzie stanowić źródło przychodów dla Wnioskodawcy,
przychodem Wnioskodawcy będzie nie cała cena otrzymana przez Wnioskodawcę w ramach umowy sprzedaży, lecz wyłącznie jej połowa odpowiadająca udziałowi we współwłasności nieruchomości nabytemu przez Wnioskodawcę na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w (...) z dnia (...) 2022 r. Uzasadnienie stanowiska Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Wnioskodawca nieruchomości opisane we wniosku nabył (...) 1984 r. W świetle zasady zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa, będącej implikacją klauzuli demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP), oraz zasady, zgodnie z którą obowiązek ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych może być nałożony wyłącznie w drodze ustawy (art. 84 i art. 217 Konstytucji RP), nie jest dopuszczalne wymaganie od podatnika ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, które nie wynikają wprost z przepisów ustawowych, lecz które zostały ukształtowane przez organy stosujące prawo na skutek metod wykładni pozajęzykowej. Nie jest zatem dopuszczalne, aby przepisy określające ciężary lub świadczenia publiczne były w praktyce organów podatkowych czy sądów interpretowane w sposób rozszerzający przy wykorzystaniu pozajęzykowych metod wykładni prawa. Wykładnia językowa powinna uwzględniać reguły znaczeniowe języka powszechnego, języka prawnego i języka prawniczego (por. R. Mastalski, Wykładnia językowa w interpretacji prawa podatkowego, Przegląd Podatkowy 1999, nr 8, s. 3-9). Jednakże, co podkreślono m.in. w uzasadnieniu ww. uchwały siedmiu sędziów NSA z dnia 14 marca 2011 r., sygn. akt II FPS 8/10, w procesie wykładni prawa interpretatorowi nie wolno całkowicie ignorować wykładni systemowej lub funkcjonalnej poprzez ograniczenie się wyłącznie do wykładni językowej pojedynczego przepisu. Nie jest bowiem wykluczone, że sens przepisu, który wydaje się językowo jasny, okaże się wątpliwy po skonfrontowaniu go z innymi przepisami lub uwzględnieniu celu regulacji prawnej. W doktrynie prezentowany jest pogląd, że w procesie wykładni prawa należy przejść kolejno etap wykładni językowej, systemowej i funkcjonalnej w celu wzmocnienia uzyskanego wyniku interpretacyjnego lub skorygowania rozumienia, jakie wynika z literalnego brzmienia przepisu (zob. L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 74-83; M. Zieliński, Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 2010, s. 291). O poprawności interpretacji najlepiej świadczy okoliczność, że wykładnia językowa, systemowa i celowościowa dają zgodny wynik. W każdej więc sytuacji, gdy nasuwa się podejrzenie, że wynik wykładni językowej może się okazać nieadekwatny, należy go skonfrontować z wykładnią systemową i celowościową (por. także: postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2007 r. sygn. akt I KZP 6/07, OSNKW 2007 /5/37; postanowienie NSA z dnia 9 kwietnia 2009 r. sygn. akt II FSK 1885/07; wyroki NSA: z dnia 19 listopada 2008 r. sygn. akt II FSK 976/08; z dnia 2 lutego 2010 r. sygn. akt II FSK 1319/08; z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1553/08). Z przywołanych powyżej wypowiedzi doktryny i orzecznictwa sądowego można zatem wyprowadzić ogólny wniosek, że w prawie podatkowym odejście od językowego brzmienia przepisu możliwe jest wówczas, gdy jest ono niejednoznaczne. Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że u.p.d.f. nie zawiera własnej definicji pojęcia „nabycie”, co oznacza, że dla prawidłowego rozumienia treści tej normy należy pojęcie to definiować z użyciem możliwych reguł interpretacyjnych. Dlatego rezultaty wykładni celowościowej pozostawały w zgodzie z interpretacją językową analizowanego przepisu i zasadą in dubio pro tributario. Analizowany przepis nie ustanawia bowiem wprost warunku, aby przychód ze sprzedawanej nieruchomości nie stanowił podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jedynie w sytuacji, gdy upłynął okres 5 lat liczony jako ciągły czas upływający bezpośrednio pomiędzy jej nabyciem a sprzedażą od nabycia nieruchomości. Przepis ten stawia jedynie warunek 5 lat własności nieruchomości, która może być przerywana okresami, w których podatnik tej własności się wyzbył. Omawiany przepis został ustanowiony dla przeciwdziałania spekulacji nieruchomościami, szczególnie mieszkaniowymi. W sytuacji, w której Wnioskodawca był właścicielem przedmiotowych nieruchomości przez okres znacznie dłuższy niż wymagane 5 lat, a dodatkowo gdy przesunięcia majątkowe miały charakter nieodpłatny i dokonane były w związku z wprowadzeniem przepisów nakazujących określonym spółkom cywilnym przekształcenie w spółki jawne, cel wprowadzenia przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. został w pełni zrealizowany. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca w okresie od 30 listopada 1984 r. był właścicielem i użytkownikiem nieruchomości opisanych we wniosku, to odpłatne zbycie tychże nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu Wnioskodawcy zgodnie z wyłączeniem z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. Podkreślić należy, iż zbliżony pogląd prezentowany jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 marca 2022 r. I SA/Gd 1225/21). Jeżeli natomiast na pierwsze z postawionych pytań udzielić odpowiedzi negatywnej i przyjąć, że odpłatne zbycie nieruchomości będzie stanowiło źródło przychodu Wnioskodawcy, przychodem podlegającym opodatkowaniu powinna być nie pełna cena uzyskana przez Wnioskodawcę w wykonaniu transakcji, lecz co najwyżej część otrzymanej ceny w wysokości 1/2 otrzymanych środków. Wniosek taki wynika z faktu, iż Wnioskodawca nieprzerwanie od roku 1984 pozostaje właścicielem nieruchomości. Nieruchomość weszła do majątku wspólnego małżonków, co nie przekreśla faktu pozostawania właścicielem przez Wnioskodawcę w okresie trwania małżeństwa Wnioskodawcy. Po śmierci żony spadek po żonie Wnioskodawcy nabyła córka Wnioskodawcy C.A w udziale wynoszącym 1/2. Wnioskodawca po śmierci żony nadal pozostawał współwłaścicielem nieruchomości w udziale wynoszącym 1/2. Wskutek uzyskania postanowienia w przedmiocie zniesienia współwłasności nieruchomości Wnioskodawca nabył od córki wyłącznie udział w wysokości 1/2. Jeżeli zatem przyjąć, iż nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło jednak przed upływem terminów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.f. to uwaga ta może dotyczyć wyłącznie udziału w wysokości 1/2 nabytego na podstawie postanowienia z (...) 2022 r., co w konsekwencji powoduje, iż przychodem Wnioskodawcy będzie nie pełna cena sprzedaży nieruchomości, lecz 50% tej ceny odpowiadającym wartości udziału w nieruchomości nabytym na podstawie postanowienia jw.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Pana we wniosku.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku. Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Przy czym jak stanowi art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazując czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości. Zatem pojęcie
to należy rozumieć szeroko, tzn. że nabycie nieruchomości następuje z chwilą uzyskania prawa własności nieruchomości, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy. Przy analizie powyższych przepisów należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.), w których uregulowana została wspólność majątkowa małżeńska. Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 Kodeku rodzinnego i opiekuńczego, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, nabycie nieruchomości w czasie trwania wspólności oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie przepis art. 10 ust. 6 ustawy. Skoro więc nieruchomość nabył Pan do majątku wspólnego małżonków, to okres ten należy liczyć od końca roku, w którym nabyta została ta nieruchomość w ramach wspólności, czyli od końca 1984 r. W związku z tym data otwarcia spadku, ani data umownego zniesienia współwłasności nie stanowi dla Pana daty nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Wobec powyższego, planowana w 2025 r. sprzedaż nieruchomości nie będzie stanowiła dla Pana źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Kwota uzyskana przez Pana ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie więc podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. W związku z potwierdzeniem prawidłowości Pana stanowiska w zakresie pierwszego pytania, odpowiedź na pytanie drugie jest zbyteczna.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili