0115-KDIT1.4011.165.2025.2.MST

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 21 lutego 2025 r. podatnik, będący polskim rezydentem podatkowym, złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF, które są zarządzane przez bank szwajcarski. Wnioskodawca argumentował, że przychody z tych jednostek nie powinny być traktowane jako jego przychód, ponieważ nie są mu fizycznie przekazywane ani nie ma nad nimi kontroli. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe, stwierdzając, że przychody z tytułu sprzedaży jednostek ETF, nawet jeśli są reinwestowane, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce. W związku z tym, organ potwierdził, że podatnik musi płacić podatek dochodowy od tych przychodów.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy musi Pan płacić w Polsce podatek wynikający ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF, gdy te sumy są dopisywane do Pana rachunku jako klienta szwajcarskiego banku, nie są Panu przekazywane w formie pieniężnej, ani nie są postawione do Pana dyspozycji?

Stanowisko urzędu

Stanowisko podatnika w sprawie jest nieprawidłowe. Przychody z tytułu sprzedaży jednostek ETF są przychodem podatnika. Obowiązek podatkowy dotyczy również przychodów reinwestowanych przez bank. Podatek dochodowy od przychodów z funduszy ETF wynosi 19%. Zyski z przeniesienia własności jednostek ETF podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Od 2018 roku jest Pan klientem banku „Bank X” w Szwajcarii. Bank inwestuje w ETF (Exchange Traded Funds – fundusze inwestycyjne notowane na giełdzie) po całym świecie. W danym okresie kupuje jednostki uczestnictwa tych funduszy, potem przy lepszej koniunkturze je sprzedaje. Gdy bank sprzedaje jednostki uczestnictwa funduszy ETF, z tytułu różnicy pomiędzy ceną sprzedaży a ceną zakupu do Pana rachunku dopisywane są sumy, które wchodzą do obrotu, do dyspozycji Banku X. Bank ma przy tym swoje koszty operacyjne, które corocznie musi Pan płacić będąc klientem tego banku. Koszty te nazywają się „Y” i są uwidocznione w „Tax Report” w stosunku rocznym, który bank przesyła Panu każdego roku, aby mógł Pan wypełnić swoje zobowiązania odnośnie podatku dochodowego w Polsce. Pana wniosek dotyczy roku podatkowego 2018 i kolejnych lat następnych, gdyż do dzisiaj nie ma Pan klarownego algorytmu jak liczyć ten podatek, a jest Pan zmuszony liczyć go osobiście. Ma Pan (...) lat i przez ostatnie (...) lat prowadzi Pan działalność gospodarczą w Polsce – „Działy specjalne produkcji rolnej – ogrodnictwo”. Działalność ta nie jest związana z inwestowaniem w jednostki uczestnictwa w funduszach ETF. Fundusze ETF w Pana przypadku zarejestrowane są w Irlandii, Luksemburgu i UK. Są to zagraniczne fundusze inwestycyjne odwzorowujące zachowanie popularnych indeksów giełdowych. Fundusze ETF nie są papierem wartościowym. Przedmiotowe jednostki uczestnictwa w funduszach ETF nie są papierami wartościowymi w rozumieniu art. 5a pkt

11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), tj. papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 646 ze zm.). Przedmiotowe jednostki uczestnictwa w funduszach ETF są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania, o których mowa w art. 3 pkt 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, tj. wyemitowanymi na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego papierami wartościowymi lub niebędącymi papierami wartościowymi instrumentami finansowymi reprezentującymi prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji wspólnego inwestowania, w tym w szczególności jednostkami uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. Jednostki uczestnictwa w funduszach ETF są niezbywalne na rzecz osób trzecich. Bank X w skali roku dokonuje zakupu jednostek uczestnictwa funduszy ETF oraz sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF na rzecz tych funduszy. Fundusze ETF, którymi obraca Bank X, są osobami prawnymi albo podmiotami, które do celów podatkowych są traktowane jak osoby prawne. Ich kraje rezydentury („domicle”), po tym co jest wypisane w „Tax Report”, znajdują się w Europie: Irlandia, Luksemburg i UK. Fundusze inwestycyjne ETF, które używa Bank X i które figurują w „Tax Report”, są typu dystrybucyjnego („distributing”), a Pan otrzymuje dywidendę jako wartość kumulowaną poszczególnych wypłat raz do roku. Wysokość poszczególnej dywidendy zależy od kondycji rynkowej danego funduszu inwestycyjnego ETF. W Pana przypadku w krajach siedziby funduszy ETF są one zwolnione z podatku u źródła – wynosi on 0%. Dywidendy oraz przychody ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF są dopisywane do rachunku, nie może Pan decydować o ich dalszym przeznaczeniu, wchodzą do obrotu, do dyspozycji Banku X. Przez cały okres Pana obecności jako klient Banku X (od 2018 r.) nie pobrał Pan z tego banku żadnych zasobów pieniężnych, nie zrealizował Pan żadnego zysku z dywidend, ani ze zbycia jednostek uczestnictwa w zagranicznych funduszach ETF. Wszelkie przysporzenie majątkowe zostało jedynie dopisane do Pana konta, a sami doradcy („advisors”) pracujący w Banku X nazywają te zasoby pieniężne „paper money” – pieniądze na papierze, które dzisiaj są, a jutro w razie złej koniunktury mogą stopnieć do zera, lub nawet osiągnąć wartość ujemną. W roku 2022 Pana zasoby pieniężne w X spadły około 12% w stosunku rocznym. Ma Pan również zapewnienie Banku X, że w razie potrzeby wydadzą potwierdzenie, że żadne zasoby pieniężne nie zostały w tym czasie przez Pana pobrane – nie zrealizował Pan żadnego zysku z dywidend, ani ze zbycia jednostek uczestnictwa w zagranicznych funduszach ETF. Obecnie, mimo podeszłego wieku jest Pan stale aktywny zawodowo, ale przyjdzie dzień, gdy przestanie Pan prowadzić działalność gospodarczą. Wtedy powiadomi Pan X, aby zatrzymać proces dopisywania do rachunku przychodów ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF, wchodzenia z nimi do obrotu, pozostawiania ich do dyspozycji Banku X i nastąpi otrzymanie przez Pana lub postawienie Panu do dyspozycji związanego z tym realnego, a nie papierowego przysporzenia majątkowego.

Pytanie

Czy musi Pan płacić w Polsce podatek wynikający ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF, gdy te sumy są dopisywane do Pana rachunku jako klienta szwajcarskiego banku, nie są Panu przekazywane w formie pieniężnej, ani nie są postawione do Pana dyspozycji? Pana stanowisko w sprawie W Pana opinii, na moment, kiedy przychody ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF są dopisywane do rachunku, nie może Pan decydować o ich dalszym

przeznaczeniu, wchodzą do obrotu, do dyspozycji Banku X, nie można uznać ich za Pana przychód w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro przychody ze sprzedaży jednostek uczestnictwa w funduszach ETF w ogóle nie są Pana przychodem, nie są także Pana przychodem z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy. Ustawodawca wiąże bowiem powstanie przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (którymi to osobami prawnymi są fundusze ETF) z ich faktycznym uzyskaniem. Taki przychód może natomiast powstać dopiero w sytuacji zrealizowania przez Pana jednostek uczestnictwa w funduszach ETF poprzez ich odkupienie przez te fundusze albo umorzenie tytułów uczestnictwa w funduszach i otrzymanie przez Pana lub postawienie Panu do dyspozycji związanego z tym przysporzenia majątkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W świetle art. 9 ust. 2 ww. ustawy w jego literalnym odczytaniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r.: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie natomiast z treścią tego przepisu obowiązującą od 1 stycznia 2019 r.: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak wynika z powołanych przepisów, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. System ten obejmuje: · tzw. opodatkowanie na zasadach ogólnych, w przypadku którego mają zastosowanie m. in. ogólne reguły ustalania podstawy opodatkowania wynikające z art. 9 ust. 1a, ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz · szczególne tryby opodatkowania dotyczące wyodrębnionych kategorii przychodów (m. in. szczególne tryby opodatkowania unormowane odpowiednio w art. 30a i art. 30b ustawy).

Ogólne wyjaśnienie pojęcia „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z opisanych we wniosku okoliczności wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Od 2018 roku jest Pan klientem banku w Szwajcarii. Bank inwestuje w ETF (Exchange Traded Funds - fundusze inwestycyjne notowane na giełdzie) po całym świecie. W danym okresie kupuje jednostki uczestnictwa tych funduszy, potem przy lepszej koniunkturze je sprzedaje. Gdy bank sprzedaje jednostki uczestnictwa funduszy ETF, z tytułu różnicy pomiędzy ceną sprzedaży a ceną zakupu do Pana rachunku dopisywane są sumy, które wchodzą do obrotu, do dyspozycji Banku X. Przedmiotowe jednostki uczestnictwa w funduszach ETF nie są papierami wartościowymi w rozumieniu art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania. Jednostki uczestnictwa w funduszach ETF są niezbywalne na rzecz osób trzecich. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W omawianej sprawie zastosowanie znajdują przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22 poz. 92 ze zm.). W sytuacji uzyskiwania dochodów z tytułu jednostek ETF zastosowanie ma art. 13 ww. Konwencji, zatytułowany „Zyski ze sprzedaży majątku”. Zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji: Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 3a podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Zatem dochód osoby o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce z tytułu zbycia jednostek ETF podlega opodatkowaniu w Polsce, a skutki podatkowe transakcji należy ocenić w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie „fundusze kapitałowe” w rozumieniu ww. ustawy zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 14. Zgodnie z tym przepisem: Ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych - oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 722 ze zm.): Instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania. Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 3 powołanej ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o tytułach uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania - rozumie się przez to wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego papiery wartościowe lub niebędące papierami wartościowymi instrumenty finansowe reprezentujące prawa majątkowe przysługujące uczestnikom instytucji wspólnego inwestowania, w tym w szczególności jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są: kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy: Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c. Zasady opodatkowania przedmiotowych dochodów zmieniły się od 1 stycznia 2024 r. Dochody uzyskane z tytułu udziału w funduszach kapitałowych do 31 grudnia 2023 r. podlegały opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle tego przepisu, w wersji obowiązującej do 31 grudnia 2023 r.: Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych. W sytuacji, gdy wypłacającym należności z powyższego tytułu są fundusze utworzone na gruncie prawa obcego, a więc podmioty, na których nie spoczywają obowiązki poboru „polskiego” podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnik powinien wykazać należny podatek w rocznym zeznaniu podatkowym, co wynika z art. 45 ust. 3b powołanej ustawy. Ustawą z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 1059) w art. 4 wprowadzono zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30b ust. 1 pkt 5 tej ustawy w wersji obowiązującej od 1 stycznia 2024 r.: Od dochodów uzyskanych z umorzenia, odkupienia, wykupienia albo unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych - podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. We wniosku wskazał Pan, że: · Bank X w skali roku dokonuje zakupu jednostek uczestnictwa funduszy ETF oraz sprzedaży ww. jednostek uczestnictwa na rzecz tych funduszy; · w danym okresie kupuje te jednostki, potem przy lepszej koniunkturze je sprzedaje; · gdy bank sprzedaje jednostki uczestnictwa funduszy ETF, z tytułu różnicy pomiędzy ceną sprzedaży a ceną zakupu do Pana rachunku dopisywane są sumy, które wchodzą do obrotu, do dyspozycji Banku X. Pana wątpliwość budzi, czy taka sytuacja generuje po Pana stronie przychód podlegający opodatkowaniu, skoro przychód zostaje „automatycznie” zamieniony na kolejne jednostki uczestnictwa, bez fizycznej wypłaty Panu środków pieniężnych. Pomimo braku fizycznej wypłaty Panu tak osiągniętego przez Pana przychodu przysługuje Panu prawo do niego, a bank działa na Pana rzecz. Fakt, że przychód ten jest wpłacany (automatycznie reinwestowany przez inny podmiot – bank) na nowe jednostki uczestnictwa nie oznacza, że Pan (właściciel – zbywca) nie osiąga z tego tytułu dochodu. Bank bowiem na nowo wprowadza do obrotu i inwestuje otrzymane kwoty ze sprzedaży Pana jednostek uczestnictwa w kolejne Pana jednostki uczestnictwa. O przychodzie faktycznie uzyskanym mówi się nie tylko w sytuacji, kiedy na rzecz danej osoby będącej właścicielem jednostek uczestnictwa dokonano fizycznej wypłaty w formie pieniężnej, lecz również wówczas, kiedy w wyniku reinwestycji nabywa ona kolejne jednostki uczestnictwa. Wobec powyższego, na gruncie opisanego we wniosku zdarzenia, każda sprzedaż generuje po Pana stronie przychód zaliczany do źródła kapitały pieniężne, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe tych transakcji podlegają opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na zasadach określonych: · w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku dochodów osiągniętych do 31 grudnia 2023 r. oraz · w art. 30b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku dochodów osiągniętych od 1 stycznia 2024 r. Podstawą opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest dochód. Pana dochodem jest zatem przychód uzyskany ze sprzedaży jednostek uczestnictwa pomniejszony o koszty nabycia tych jednostek (co wynika z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili