0114-KDWP.4011.31.2025.2.MG

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 7 maja 2025 r. (wpływ 7 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 15.03.2024 r. nabył Pan w drodze spadku złoto o łącznej wartości rynkowej (...) zł, zgodnie z wartością ustaloną na dzień śmierci spadkodawcy. 10 monet 1 toz i 1 moneta ½ toz o łącznej wadze 326,500 g. Po dwóch miesiącach, tj. (...) r., sprzedał Pan złoto za kwotę (...) zł. Nie zna Pan dokładnej daty nabycia złota przez spadkodawcę, ale było to w

okolicach roku 2013. Nie wiedział Pan, że trzeba czekać ze sprzedażą złota po dostaniu spadku, nie kupił Pan też tego złota w celach inwestycyjnych, po prostu chciał Pan jak najszybciej zamknąć temat spadku po Tacie. Ani notariusz przy otwarciu spadku, ani X nie poinformowały Pana o obowiązku odczekania 6 miesięcy. Na tą chwilę zapłacił Pan podatek od złota na zasadach ogólnych czyli około 30 tys. zł, co jest dla Pana bardzo bolesne. Wskazał Pan, że data śmierci spadkobiercy (Taty) to 15.03.2024 r. W momencie sprzedaży był Pan jedynym właścicielem tego złota. Każdy ze spadkobierców dostał taką samą cześć złota, w piśmie mowa o 1/3 całości. Spadkobiercą ustawowym była Żona oraz dwójka dzieci (Pan i Pana brat ) czyli ustawowo po 1/3. Pański Tato spisał testament, który poza wpisem windykacyjnym, dzielił również majątek po 1/3 na wyżej wymienione osoby. Dział spadku jest w trakcie, jest też wyznaczony termin w sądzie w tej sprawie. Jednak odnośnie złota, o którym mowa w tym zapytaniu byli Państwo zgodni i podzieli zgodnie z testamentem po 1/3. Kwoty za sprzedaży złota, o których pisał Pan we wniosku, to tylko i wyłącznie Pana część. Pytania Czy data nabycia złota liczona jest od daty nabycia przez spadkodawcę? Czy przy sprzedaży złota otrzymanego w spadku, koszt uzyskania przychodu stanowi jego wartość rynkowa z dnia nabycia spadku. Cena rynkowa złota na dany dzień w przeszłości jest dostępna publicznie, jak cena walut czy funduszy, w odróżnieniu od np. ceny samochodu. W konsekwencji czy podatek dochodowy powinien być naliczany wyłącznie od dochodu, czyli różnicy między ceną sprzedaży a wartością rynkową złota na dzień nabycia spadku? Państwa stanowisko w sprawie Pana zdaniem zgodnie z obowiązującymi przepisami, data nabycia złota dla celów podatkowych powinna być liczona od daty nabycia przez spadkodawcę, a nie od dnia otwarcia spadku. W konsekwencji, okres posiadania złota przez spadkodawcę powinien być uwzględniany przy ocenie skutków podatkowych sprzedaży przez spadkobiercę. Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszt uzyskania przychodu w przypadku sprzedaży złota otrzymanego w spadku powinien stanowić jego wartość rynkową z dnia nabycia spadku, a podatek dochodowy powinien być naliczany wyłącznie od dochodu, czyli różnicy między ceną sprzedaży, a wartością rynkową złota na dzień nabycia spadku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Zatem, źródłem przychodu, w rozumieniu zacytowanego przepisu, jest tylko taka sprzedaż rzeczy ruchomych, która nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i została dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Z treści wniosku wynika, że nabył Pan w drodze spadku po tacie 10 monet 1 toz i 1 monetę ½ toz o łącznej wadze 326,500 g. Pana ojciec zmarł 15 marca 2024 r. Dokonał Pan sprzedaży ww. monet 15 maja 2024 r., a więc przed upływem 6 miesięcy od odziedziczenia ich przez Pana. Cena sprzedaży, zgodnie z umową sprzedaży, wyniosła 96.055,35 zł. Przejście majątku, a więc praw i obowiązków majątkowych zmarłego, na inne osoby fizyczne i prawne reguluje Księga IV ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego: Spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 i art. 925 Kodeksu cywilnego: Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. W związku z powyższym, sprzedaż przez Pana monet 15 maja 2024 r. dokonana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie w wyniku spadkobrania (15 marca 2024 r.), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. W myśl art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegając ej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający. Art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi natomiast, iż: W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio: 1) wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo 2) wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo 3) równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług - pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 12 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: Podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn. Z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy. Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy stanowi dochód. Jest nim różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia monet, a kosztami ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania. Przychodem jest tu cena określona w umowie sprzedaży, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli cena ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej samochodu, przychód ten określany jest przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Wartość rynkową rzeczy określa się z kolei na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Powyższe regulacje wynikają z art. 19 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany dochód z tytułu sprzedaży złotych monet stanowi podstawę obliczenia podatku zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu według skali podatkowej (stawką 12% lub 32%) na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten należy połączyć z innymi dochodami, które podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej. Każdy bowiem podatnik, sprzedając rzecz przed upływem pół roku od jej nabycia, zobowiązany jest do wykazania w zeznaniu rocznym przychodu, kosztów jego uzyskania oraz wyniku tej transakcji, czyli dochodu lub straty. W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym. Zatem, określony w zacytowanym wyżej art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych katalog wydatków, które w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, nabytych w drodze spadku, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu ma charakter katalogu zamkniętego, w związku z czym tylko wydatki wyraźnie w nim wskazane mogą pomniejszyć uzyskany przychód. Ustawodawca zaliczył bowiem do nich – co jednoznacznie wynika z treści powołanego wyżej przepisu – jedynie koszty odpłatnego zbycia, koszty nabycia, a także nakłady. Stąd też wartość monet w momencie nabycia spadku nie wpływa na ustalenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia przez spadkobierców tych monet. Zatem, sprzedaż przez Pana 15 maja 2024 r. 10 monet 1 toz i 1 monety 1/2 toz nabytych w drodze spadku po ojcu zmarłym 15 marca 2024 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie w drodze spadku. Z uwagi na to, iż zbyte przez Pana monety nabyte zostały w drodze spadku, koszty nabycia nie wystąpią. Wartość rynkowa monet ustalona na dzień nabycia spadku nie stanowi kosztu uzyskania przychodu przy ich odpłatnym zbyciu, ponieważ nabycie w drodze spadku jest nieodpłatne i nie wiąże się z poniesieniem wydatku. W związku z tym, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.

111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.