0114-KDWP.4011.30.2025.2.AS

📋 Podsumowanie interpretacji

Wnioskodawczyni, doświadczona fizjoterapeutka, po powrocie do zawodu w grudniu 2022 roku, rozpoczęła studia na kierunku psychologia w marcu 2023 roku, aby lepiej wspierać pacjentów. W październiku 2023 roku rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, wybierając zasady ogólne opodatkowania. Wnioskodawczyni ponosiła wydatki na studia, które nie zostały dotychczas uwzględnione w kosztach uzyskania przychodu. Zwróciła się do organu z pytaniem, czy wydatki na studia mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu od października 2023 roku. Organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawczyni, uznając, że wydatki na edukację są związane z prowadzoną działalnością i mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy wydatki na studia o specjalności psychoterapia i seksuologia mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu od października 2023 roku?

Stanowisko urzędu

Stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe. Wydatki na czesne za studia mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Koszty uzyskania przychodów muszą być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki na edukację nie są wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodu.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 14 maja 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni, doświadczona fizjoterapeuta z wieloletnią praktyką, powróciła do zawodu po urlopie wychowawczym w grudniu 2022 roku. Jej doświadczenie w pracy z pacjentami nauczyło ją, jak ważne jest holistyczne podejście do zdrowia, które obejmuje nie tylko aspekty fizyczne, ale również psychiczne i emocjonalne potrzeby pacjentów. W marcu 2023 roku, dostrzegając rosnącą potrzebę integracji różnych aspektów zdrowia, Wnioskodawczyni rozpoczęła studia na kierunku psychologia ze specjalnością psychoterapia i terapia seksualna. Decyzja ta była podyktowana chęcią efektywniejszego wspierania pacjentów, którzy niejednokrotnie podczas terapii fizjoterapeutycznej dzielili się swoimi problemami emocjonalnymi i potrzebą rozmowy o swoich doświadczeniach życiowych. Wiedza zdobyta podczas studiów pozwoliła na głębsze zrozumienie potrzeb pacjentów, co przełożyło się na polepszenie jakości świadczonych usług fizjoterapeutycznych. Dzięki nowym umiejętnościom, Wnioskodawczyni mogła oferować bardziej kompleksową opiekę, zbudować większe zaufanie i satysfakcję pacjentów, co stało się kluczowym elementem jej praktyki. Holistyczne podejście do pacjentów, łączące elementy fizjoterapii i psychoterapii, prowadzi do większej satysfakcji pacjentów i lepszych wyników terapeutycznych. To z kolei może zwiększyć lojalność pacjentów i generować dodatkowe przychody z poleceń. W październiku 2023 roku, w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe oraz potrzebę większej elastyczności, Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Forma opodatkowania została wybrana na zasadach ogólnych, co pozwala na uwzględnianie kosztów uzyskania przychodów, w tym kosztów związanych z edukacją, która ma bezpośredni wpływ na jakość świadczonych usług. Od momentu rozpoczęcia studiów, Wnioskodawczyni ponosi miesięczną opłatę w wysokości (...) zł (płatną od stycznia do października), która jest opłacana z jej majątku prywatnego. W 2023 roku kwota (...) zł nie została uwzględniona w kosztach podatkowych. W 2024 roku łączna suma nieuznanych kosztów wyniosła (...) zł, a w 2025 roku przewiduje się, że koszty te również będą na poziomie (...) zł. Pomimo że te wydatki są istotne z punktu widzenia podnoszenia jakości świadczonych usług, nie zostały one jeszcze uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów, co ma wpływ na rozliczenie podatkowe. Inwestycja w edukację i rozwój osobisty jest bardziej kosztowo efektywna niż zatrudnianie dodatkowych specjalistów, co dodatkowo uzasadnia uznanie tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodu. Studia psychologiczne miały wyraźny, pozytywny wpływ na jakość świadczonych usług od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej. Nie tylko umożliwiły lepsze zrozumienie pacjentów, ale również wpłynęły na ich większe zaufanie i zadowolenie z terapii. Poprzez zdobycie nowych kwalifikacji w zakresie psychoterapii i terapii seksualnej, Wnioskodawczyni stała się bardziej konkurencyjna na rynku usług fizjoterapeutycznych. Wzbogacenie oferty o usługi psychologiczne przyciągnęło nowych klientów, co jest istotnym argumentem za uznaniem wydatków na edukację jako kosztów uzyskania przychodu. Dodatkowo, w 2024 roku Wnioskodawczyni ukończyła szkolenia z uroginekologii, co pozwoliło na poszerzenie oferty usług. Specjalność psychoterapia i terapia seksualna idealnie wpisuje się w tematykę uroginekologiczną, w której pacjentki często doświadczają problemów zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Dzięki temu, Wnioskodawczyni jest w stanie oferować kompleksowe wsparcie, obejmujące zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne zdrowia pacjentów, co jest kluczowe dla ich pełnego zdrowienia i satysfakcji z terapii. Uzupełnienie wniosku Wydatki związane z opłatami za studia zostały prawidłowo udokumentowane przez Wnioskodawczynię. Jako dowód, do niniejszego wniosku zostało załączone zaświadczenie o studiowaniu (zaświadczenie.pdf) oraz wyciąg z rachunku bankowego (lista operacji.pdf), z którego wynika, że rachunek bankowy Wnioskodawczyni był obciążany stosownymi kwotami. Opłaty te, w wysokości (...) zł, były uiszczane regularnie od stycznia do października. Wszelkie płatności zostały pokryte z majątku prywatnego Wnioskodawczyni. Regularność opłat podkreśla zaangażowanie Wnioskodawczyni w kontynuację edukacji. Wydatki poniesione na edukację, a konkretnie opłaty za studia, nie podlegają zwrotowi. Oznacza to, że środki finansowe przeznaczone na opłaty za studnia nie zostaną zwrócone Wnioskodawczyni w żadnej formie, ani przez instytucję edukacyjną, ani przez jakiekolwiek inne źródła. Pomimo, że wydatki na edukację nie podlegają bezpośredniemu zwrotowi, stanowią one inwestycję w rozwój zawodowy Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni, dla celów księgowych i podatkowych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty związane ze studiami, które zostały dotychczas poniesione, nie były uwzględniane w tej księdze jako koszty uzyskania przychodu. Oznacza to, że nie miały one wpływu na obniżenie podstawy opodatkowania Wnioskodawczyni.

Pytanie

Czy wydatki na studia o specjalności psychoterapia i seksuologia, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu (KUP) od października 2023 roku, czyli od miesiąca rozpoczęcia działalności gospodarczej? Pani stanowisko w sprawie 1. Bezpośrednie powiązanie z działalnością: Studia z psychologii są bezpośrednio związane z wykonywaną działalnością w zakresie fizjoterapii. Wnioskodawczyni, dzięki zdobytym umiejętnościom, jest w stanie lepiej zrozumieć i odpowiedzieć na potrzeby pacjentów, co znacząco wpływa na jakość i zakres świadczonych usług. Holistyczne podejście, które łączy elementy fizyczne, psychiczne i emocjonalne, pozwala na całościowe wsparcie pacjentów, co z kolei zwiększa ich satysfakcję i lojalność. Dzięki temu Wnioskodawczyni jest w stanie budować silniejsze relacje z pacjentami, co przekłada się na zwiększenie przychodów i umocnienie pozycji na rynku. 2. Zwiększenie wartości usług: Poszerzenie kwalifikacji o psychologię nie tylko zwiększa umiejętności Wnioskodawczyni, ale również podnosi jakość świadczonych usług. Takie inwestycje w rozwój zawodowy mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, gdyż bezpośrednio przyczyniają się do poprawy i rozszerzenia świadczonych usług. Dodatkowo, koszty związane ze studiami nie są wymienione jako koszty, które nie mogą zostać zaklasyfikowane jako koszty uzyskania przychodu, co znajduje potwierdzenie w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodność z zasadami rachunkowości dotyczącymi ujmowania kosztów uzyskania przychodu wzmacnia argumentację Wnioskodawczyni. 3. Planowane rozszerzenie profilu działalności: Wnioskodawczyni planuje rozwijać swoją działalność, aby obejmować usługi psychologiczne w kontekście fizjoterapii, co pozwoli na kompleksowe wsparcie pacjentek i przyczyni się do wzrostu przychodów i zysków w przyszłości. 4. Podejście do kwestii przyporządkowania kosztów do roku podatkowego: W przypadku pozytywnej interpretacji, Wnioskodawca zamierza dokonać korekty zeznań podatkowych za lata 2023 i 2024, aby uwzględnić odpowiednie koszty związane z opłatami za studia. Korekta taka będzie polegała na złożeniu korygujących deklaracji podatkowych za te lata, w których koszty te faktycznie zostały poniesione. Wnioskodawczyni planuje również dostosować odpowiednie deklaracje ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych), w tym dotyczące składki zdrowotnej,

ponieważ uwzględnienie tych kosztów wpłynie na podstawę wymiaru składki. Cały proces będzie przeprowadzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego i ubezpieczeniowego, z uwzględnieniem terminów i zasad dotyczących składania korekt.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Stąd przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podkreślam, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednak ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien, w myśl powołanego na wstępie przepisu, spełniać łącznie następujące warunki: pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, być właściwie udokumentowany.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodów to koszty, które zostały poniesione, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości. Należy przy tym pamiętać, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze są związane z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów. Tym samym możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od obiektywnej, rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten spowoduje zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest w rozpatrywanym przypadku działalność gospodarcza. Jednak na podatniku spoczywa nie tylko obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, ale także obowiązek właściwego ich udokumentowania. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych (czesne za studia, nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do stwierdzenia zatem, czy wydatki takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w związku wykonywaną działalnością, istotne jest ustalenie: czy związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne do wykonywanej działalności i które mają z nią związek, czy służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty. Zatem, uzasadnionymi racjonalnie i gospodarczo kosztami, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest wykonywana przez Panią działalność gospodarcza, są takie wydatki, które pozwolą Pani nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w jej prowadzeniu. Istotnym warunkiem zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest istnienie źródła przychodów, do którego dany wydatek można przyporządkować. Do stwierdzenia, czy poniesione wydatki na studia (czesne) mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie, czy są one potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, mają związek z tą działalnością oraz czy też może służą one tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, które co do zasady mają charakter osobisty. Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, należy uznać wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej. Z opisu sprawy wynika, że Pani jest doświadczoną fizjoterapeutą z wieloletnią praktyką. W październiku 2023 r. rozpoczęła Pani prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Dla celów księgowych i podatkowych, prowadzi Pani podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dostrzegając rosnącą potrzebę integracji różnych aspektów zdrowia, rozpoczęła Pani studia na kierunku psychologia ze specjalnością psychoterapia i terapia seksualna. Decyzja ta była podyktowana chęcią efektywniejszego wspierania pacjentów, którzy niejednokrotnie podczas terapii fizjoterapeutycznej dzielili się swoimi problemami emocjonalnymi i potrzebą rozmowy o swoich doświadczeniach życiowych. Wiedza zdobyta podczas studiów pozwoliła na głębsze zrozumienie potrzeb pacjentów, co przełożyło się na polepszenie jakości świadczonych usług fizjoterapeutycznych. Wzbogacenie oferty o usługi psychologiczne przyciągnęło nowych klientów, co jest istotnym argumentem za uznaniem wydatków na edukację jako kosztów uzyskania przychodu. Wskazuje Pani, że wydatki związane z opłatami za studia zostały prawidłowo udokumentowane. Środki finansowe przeznaczone na opłaty za studnia nie zostaną zwrócone Wnioskodawczyni w żadnej formie, ani przez instytucję edukacyjną, ani przez jakiekolwiek inne źródła Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, że wydatki na czesne za studia od października 2023 r. czyli od miesiąca rozpoczęcia działalności gospodarcze - poniesione przez Panią w związku z podjęciem nauki na studiach o kierunku psychologicznym - będą związane z zakresem prowadzonej przez Panią działalności, a zdobyta na studiach wiedza będzie miała odzwierciedlenie w powstaniu lub wzroście przychodów z tego źródła bądź wpłynie na zachowanie lub zabezpieczenie tego źródła przychodów. Ponadto wydatki te nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Załączniki dołączone przez Panią do wniosku nie były przedmiotem oceny. Interpretacja indywidualna stanowi bowiem ocenę Pani stanowiska, dokonaną na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.

111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili