W dniu 26 marca 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych zwrotu kwot przez bank na podstawie ugody, w związku z umową kredytu hipotecznego. Podatnik, będący polskim rezydentem podatkowym, nie prowadził działalności gospodarczej i w 2007 roku zaciągnął kredyt hipoteczny, który w 2022 roku uznał za nieważny z powodu niedozwolonych postanowień umownych. W wyniku postępowania sądowego, w 2024 roku zapadł wyrok zasądzający na rzecz podatnika zwrot rat kredytowych oraz innych kosztów, a w lutym 2025 roku zawarł on ugodę z bankiem, w ramach której otrzymał zwrot części wydatków oraz odsetki za opóźnienie. Organ podatkowy potwierdził, że zwrócone kwoty nie stanowią przychodów podatkowych w rozumieniu ustawy o PIT oraz że odsetki za opóźnienie są zwolnione z PIT. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
26 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pani osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Nie prowadzi Pani (i nie prowadziła) działalności gospodarczej. W 2007 roku zawarła Pani z bankiem umowę o kredyt hipoteczny indeksowany do franka szwajcarskiego. Celem zaciągnięcia kredytu był zakup lokalu, w którym później Pani zamieszkała. Bank umieścił w umowie kredytowej niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu 1 art. 385§ 1 kodeksu cywilnego, w szczególności dotyczące sposobu przeliczania złotych na franki szwajcarskie. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów, tego typu uchybienia skutkują stwierdzeniem nieważności umowy kredytu. Z tego względu w 2022 r. wniosła Pani do sądu pozew przeciwko bankowi powołując się na nieważność umowy kredytu i żądając: a. zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, które zapłaciła Pani na rzecz banku tytułem spłaty kredytu; b. zwrotu składek na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego, które zapłaciła Pani na rzecz banku w związku z kredytem; c. zwrotu opłat i prowizji, które zapłaciła Pani na rzecz bank w związku z udzieleniem kredytu;
d. ustawowych odsetek za opóźnienie w zapłacie (zwrocie) tych żądanych przez Panią rat /składek/opłat i prowizji, a także e. zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Odsetki (pkt [d] powyżej) były uzasadnione z tego względu, że trwający przez kilka lat proces sądowy pozwala bankowi opóźnić moment faktycznego zwrotu żądanych przez Panią kwot. Z kolei żądanie zwrotu kosztów procesu (pkt [e]) wynikało stąd, że wszczęcie sprawy sądowej wiązało się z poniesieniem przez Panią pewnych wydatków, w szczególności na opłatę sądową oraz wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika. Wydatki te finalnie powinna ponieść (zwrócić) Pani strona przegrywająca sprawę (tj. bank). Po złożeniu ww. pozwu bank wystąpił przeciwko Pani z własnym pozwem do sądu. W pozwie tym domagał się zwrotu kwoty nominalnej kredytu, jaką wypłacił Pani w 2007 r. Pozew banku był konsekwencją linii orzeczniczej sądów, zgodnie z którą w związku z nieważnością umowy kredytu strony powinny zwrócić sobie wzajemne świadczenia - w ten sposób kredytobiorcy przysługuje zwrot rat kapitałowo-odsetkowych oraz innych płatności uiszczonych na rzecz banku w związku z kredytem, a bankowi zwrot wypłaconego kredytu. W 2024 r. w sprawie, w której złożyła Pani pozew zapadł wyrok I instancji zasądzający na Pani rzecz świadczenia żądane w pozwie oraz równolegle bank zwrócił się do Pani z inicjatywą zawarcia ugody w sprawie celem zakończenia sporu. Ugodę taką zawarła Pani w lutym 2025 roku. Na podstawie ugody dokonała Pani z bankiem rozliczenia wzajemnych należności i zrzeczenia się innych roszczeń, które mogłyby zostać wzajemnie podniesione w związku z kredytem. Rozliczenie wyglądało w ten sposób, że cała kwota wypłaconego Pani w 2007 r. przez bank kredytu została potrącona z przysługujących Pani kwot opisanych w pkt od [a] do [d] powyżej. Nadwyżkę (przysługujące Pani należności przekraczały kwotę kredytu) bank przelał zwrotnie na Pani rachunek bankowy. Ponadto bank zwrócił Pani kwotę kosztów zastępstwa procesowego w związku z pozwem, jaki Pani wytoczyła (pkt [e]). Pytania 1) Czy zwrócone Pani przez bank na podstawie ugody kwoty opisane w pkt [a], [b], [c] oraz [e] stanowią przychody podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych))? 2) Czy zapłacone Pani przez bank na podstawie ugody odsetki za opóźnienie opisane w pkt [d] są zwolnione z PIT? Pani stanowisko w sprawie 1. Zwrócone Pani przez bank na podstawie ugody kwoty - opisane w pkt [a], [b], [c] oraz [e] - nie stanowią przychodów podatkowych w rozumieniu ustawy o PIT. 2. Zapłacone Pani przez bank na podstawie ugody ustawowe odsetki za opóźnienie, opisane w pkt [d] są zwolnione z PIT. Uzasadnienie Pani stanowiska Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dodatkowo należy uwzględnić, że - jak wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7 /13) - opodatkowaniu PIT podlega uzyskanie korzyści majątkowej (przysporzenia) mogącego przybrać postać zarówno zwiększenia aktywów podatnika i uniknięcia (zaoszczędzenia) wydatków, które musiałby ponieść. W Pani przypadku, w związku z zawartą ugodą, otrzymała Pani jedynie zwrot części pieniędzy, które wcześniej zapłaciła Pani z własnych środków na rzecz banku w związku z kredytem (pkt [a], [b] i [c]), na rzecz sądu (tytułem opłaty sądowej od pozwu) oraz Pani pełnomocnika (tytułem wynagrodzenia za przygotowanie i złożenie pozwu, a także za prowadzenie sprawy sądowej (pkt [e]). Kwoty, jakie otrzymała Pani w związku z ugodą, nie spowodowały zatem „przyrostu” Pani majątku, a jedynie wyrównały „uszczerbek” wynikający z wcześniej poniesionych wydatków. Mając powyższe na uwadze, otrzymane przez Panią kwoty opisane w pkt [a], [b], [c] oraz [e] nie powinny stanowić przychodów podatkowych w rozumieniu ustawy o PIT. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in.: 1. w interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dla (...), której brzmienie bank potwierdził w treści zawartej z Panią ugody (par. 4 ugody). (...) udzielił Pani pisemnego zapewnienia, że zgodnie z otrzymaną interpretacją, w zakresie stanu faktycznego powstałego w wyniku zawartej ugody, po stronie klienta (czyli Pani) nie powstaje przychód podatkowy i w związku z tym na banku nie ciąży obowiązek informacyjny, tj. obowiązek przygotowania informacji PIT-11; 2. w następujących indywidualnych interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w odniesieniu do analogicznych rozliczeń pomiędzy bankami a kredytobiorcami z tytułu kredytów indeksowanych do walut obcych: Interpretacji z 9 marca 2023 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.4.2023.1.MS2; Interpretacji z 27 grudnia 2023 r. sygn. 0115-KDIT2.4011.491.2023.2.ŁS; Interpretacji z 22 listopada 2024 r. sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.682.2024.2.ACZ. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są m.in. odsetki z tytlu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jak wskazała Pani we wcześniejszej części wniosku, otrzymane przez Panią kwoty opisane w pkt [a], [b] oraz [c] nie powinny podlegać opodatkowaniu PIT, gdyż stanowią jedynie zwrot środków, jakie zapłaciła Pani w przeszłości. Dlatego też odsetki otrzymane przez Panią (a właściwie zaledwie część tych odsetek z par. 1 ust. 1 ugody) z uwagi na kilkuletnie opóźnienie banku w zapłacie ww. kwot odpowiadają odsetkom, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani stanowisko znalazło potwierdzenie w wielu interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych sytuacjach. Przykładowo dotyczy to interpretacji podatkowych z: 17 listopada 2023 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.613.2023.1.DP; 1 marca 2024 r. sygn. 0112-KDIL2-1.4011.95.2024.DJ; 24 czerwca 2024 r. sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.342.2024.2.AKU.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Reguły dotyczące opodatkowania Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą: dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników). W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są: pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika - tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”; pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika - tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika. Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m. in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie. Źródła przychodów Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są inne źródła. Katalog źródeł przychodów jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca „zamknął” ten katalog dzięki wprowadzeniu kategorii „innych źródeł”, czyli źródeł przychodów innych niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b. W sytuacji, gdy dane przysporzenie podatnika ma charakter przychodu i nie mieści się w żadnej z kategorii wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1- 8b ustawy, jest przypisywane do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 9. Rozwiązanie to jest jednym z elementów gwarantujących realizację zasady powszechności opodatkowania. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Z informacji przedstawionych przez Panią wynika, że: 3. w 2007 r. zawarła Pani umowę kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem CHF; 4. w 2022 r. wniosła Pani do sądu pozew przeciwko bankowi, powołując się na nieważność umowy kredytu i żądając zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, zwrotu składek na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego, zwrotu opłat i prowizji, zwrotu kosztów procesu i zapłaty ustawowych odsetek za opóźnienie; 5. bank zaproponował zawarcie ugody i podpisała ją Pani w lutym 2025 roku. Powzięła Pani wątpliwość, czy wypłacone na podstawie ugody kwoty będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skutki podatkowe zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, składek na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego oraz opłat i prowizji Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe. W Pani przypadku - otrzymała Pani od banku zwrot środków pieniężnych, które zapłaciła Pani w związku z zaciągniętym kredytem, tj. zwrot rat kapitałowo-odsetkowych, składek na ubezpieczenie niskiego wkładu własnego oraz opłat i prowizji. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Pani rzecz tego zwrotu będzie dla Pani neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnie Pani bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Pani stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym - nie będzie na Pani ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Skutki podatkowe zwrotu kosztów procesu Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu - jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.): Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Stosownie do art. 98 § 2 cytowanej ustawy: Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Suma kosztów przejazdów i równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu procesowego. Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy: Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego: Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy. Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez powoda. Zwrot ten nie rodzi więc obowiązku podatkowego w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile kwota zasądzona tytułem zwrotu kosztów postępowania nie przewyższała faktycznie poniesionych przez powoda wydatków. Z wniosku wynika, że na podstawie zawartej ugody otrzymała Pani od banku zwrot kosztów zastępstwa procesowego. W tym miejscu wyjaśniam, że zgodnie z przepisem art. 95 § 1 i 2 ustawy Kodeks cywilny: Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego. Na podstawie art. 96 ww. ustawy: Umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Mając na uwadze powyższe, zwrot poniesionych przez Panią kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego - do wysokości faktycznie poniesionych przez Panią wydatków - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe. Skutki podatkowe zwrotu odsetek Odnosząc się do kwestii odsetek ustawowych za opóźnienie należy wskazać, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym: Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Na podstawie art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego: Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. Nie każde odsetki otrzymane przez osoby fizyczne podlegają opodatkowaniu. Ustawodawca przewidział w niektórych sytuacjach, w odniesieniu do odsetek, możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Takie zwolnienie przysługuje wyłącznie wówczas, gdy przepis omawianej ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne postanowienie. Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono art. 21 ust. 1 pkt 95b, który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r. Zgodnie z ww. przepisem: Wolne od podatku dochodowego są: odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia z opodatkowania wszelkie odsetki za opóźnienie wypłacone w związku ze świadczeniami, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Skoro zwrot wpłaconych przez Panią rat kapitałowo-odsetkowych, składek na ubezpieczenie oraz opłat i prowizji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki podlegają zwolnieniu z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Pani stanowisko w zakresie pytania nr 2 również jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili