W dniu 27 marca 2025 r. podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych dużej renty wdowiej otrzymywanej z niemieckiego systemu ubezpieczeń społecznych. Organ podatkowy potwierdził, że renta ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce, powołując się na umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami. W związku z tym, organ uznał, że bank nie miał podstaw do pobierania zaliczek na podatek dochodowy oraz że renta nie powinna być wykazywana w rocznym zeznaniu podatkowym. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawczyni.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
27 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 27 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego
Jest Pani wdową i Pani mąż B.B. zmarł 16 kwietnia 2024 roku po długiej chorobie. Pani mąż był, przebywał, pracował w Niemczech i tam był ubezpieczony w Niemieckim Ubezpieczeniu Emerytalnym „Deutsche Rentensvirung ”. Mąż nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w Niemczech cały czas zatrudniony był na etacie. Po śmierci męża złożyła Pani wniosek o przyznanie renty do Niemieckiego Ubezpieczenia Rentowego – Deutsche Rentensvirung (...) i we wrześniu 2024 roku wróciła Pani do Polski. Decyzją z 15 sierpnia 2024 r. została Pani przyznana tzw. „Duża renta wdowia” w kwocie 710,74 EUR brutto. Kwota wpływająca na konto to 620,84 EUR netto. Świadczenie to jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych „Deutsche Rentenversicherung (...). W grudniu 2024 r. z rachunku bankowego, na które wpływa duża renta wdowia została pobrana zaliczka na podatek dochodowy oraz został wystawiony PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)- 11 za rok 2024. Bank nie przedstawił żadnej pisemnej decyzji potwierdzającej słuszność pobieranych składek. Urząd skarbowy (...) również nie podjął żadnej decyzji dotyczącej pobieranego podatku i kazał skierować interpretację indywidualną do KIS. Nadmienia Pani, że posiada Pani obywatelstwo polskie. Posiada Pani również stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Pobiera Pani również polską emeryturę od 2007 roku i od której płaci Pani podatki w Polsce. Duża renta wdowia, którą Pani otrzymuję pochodzi z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec i została Pani przyznana na stałe. Od renty wdowiej w Niemczech nie jest pobierany podatek dochodowy, te dochody są zwolnione z podatku w tym kraju. Pytania 1) Czy duża renta wdowia otrzymywana przez Panią z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych podlega opodatkowaniu w Polsce? 2) Czy bank (...) słusznie pobrał zaliczki na podatek z tytułu dużej renty wdowiej z konta? 3) Czy musi Pani w tym przypadku wykazać w zeznaniu rocznym PIT dochody z renty wdowiej z Niemiec? Pani stanowisko w sprawie Ad. 1 W związku z powyższym, zastosowanie znajdą postanowienia umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90). W świetle art. 18 ust. 1 tej Umowy: Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, bowiem wówczas w świetle art. 18 ust. 2 Umowy: Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Wobec powyższego, Pani zdaniem, renta wdowia wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec, zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Ad. 2 Pani zdaniem, jeżeli nie zachodzi obowiązek podatkowy w Polsce z tytułu dużej renty wdowiej wypłacanej to bank (...) nie ma podstaw do pobierania z konta zaliczek na poczet podatku dochodowego w Polsce, a zaliczki na podatek powinny być zwrócone. Ad. 3. Jeżeli renta wdowia nie podlega opodatkowaniu w Polsce, to tym samym nie powinna być ujęta w rozliczeniu rocznym PIT, a pobrane zaliczki na podatek powinny być zwrócone.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 2a ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Jako pierwszy warunek przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ww. ustawy, analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych. Według art. 4a ww. ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 ww. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy). Z analizy Pani sprawy wynika, że posiada Pani obywatelstwo polskie oraz miejsce zamieszkania w Polsce. Pani mąż zmarł 16 kwietnia 2024 roku. Pani mąż był ubezpieczony w Niemieckim Ubezpieczeniu Emerytalnym „Deutsche Rentensvirung ”. Po śmierci męża złożyła Pani wniosek o przyznanie renty do Niemieckiego Ubezpieczenia Rentowego – Deutsche Rentensvirung (...). Decyzją z 15 sierpnia 2024 r. została Pani przyznana na stałe tzw. „Duża renta wdowia” z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec. Świadczenie to jest wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych „Deutsche Rentenversicherung (...). W grudniu 2024 r. z rachunku bankowego, na które wpływa duża renta wdowia została pobrana zaliczka na podatek dochodowy oraz został wystawiony PIT-11 za rok 2024. W związku z powyższym, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90). W świetle art. 18 ust. 1 tej Umowy: Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych, bowiem wówczas w świetle art. 18 ust. 2 umowy polsko – niemieckiej: Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Tym samym, renta wdowia wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Niemiec – zgodnie z art. 18 ust. 2 ww. umowy – nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Otrzymywana przez Panią renta wdowia z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych – stosownie do ww. przepisu – podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech. W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do płacenia z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce. Nie jest Pani również zobowiązana do wykazywania ww. świadczenia w zeznaniu podatkowym. Oznacza to, że Bank w Polsce nie powinien pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od tego świadczenia, jak również nie powinien wykazywać go w informacji (PIT-11) o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy. Odnośnie zwrotu pobranych od Pani zaliczek, pobrane zaliczki może Pani odzyskać samodzielnie wykazując je w składanym zeznaniu podatkowym. W złożonym zeznaniu nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu ww. świadczenia, a jedynie pobrane przez płatnika (Bank) z tego tytułu zaliczki. Wtedy też zaliczki jako nadpłata zostanie Pani zwrócona. Jeśli natomiast w złożonym zeznaniu podatkowym za 2024 r. już wykazała Pani przychody uzyskane tytułem renty wdowiej z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych i pobrane zaliczki, to celem zwrotu niezasadnie pobranego podatku ma Pani prawo do sporządzenia korekty zeznania podatkowego za te lata i wystąpienia do urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W korekcie złożonego zeznania za nie powinna Pani wykazać kwoty przychodów z tytułu ww. świadczenia, a jedynie pobrane przez płatnika (Bank) z tego tytułu zaliczki. Takie postępowanie umożliwi Pani zwrot pobranych przez płatnika (Bank) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Pani stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili