0114-KDIP3-2.4011.284.2025.1.AC
📋 Podsumowanie interpretacji
W dniu 13 marca 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z podwójnej ulgi na powrót w wspólnym PIT, w związku z przybyciem jego żony z Białorusi do Polski. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, wskazując, że ulga na powrót przysługuje tylko podatnikowi, który osiąga przychody, a żona podatnika nie uzyskała żadnych przychodów od momentu przeprowadzki. W związku z tym, podatnik może skorzystać jedynie z ulgi na powrót do wysokości 85 528 zł, a nadwyżka podlega opodatkowaniu. Organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Otrzymał Pan interpretację, że może Pan skorzystać z ulgi na powrót i skorzystał Pan z niej w roku 2023. Pana żona,(...), paszport (...), ma obywatelstwo białoruskie. Przyjechała do Polski w czerwcu 2023 roku, aby mieszkać tu na stałe z Panem. Do tej pory zawsze mieszkała na Białorusi. Wcześniej była w Polsce kilkukrotnie w celach turystycznych. W momencie przeprowadzki miała ważną Kartę Polaka. Dzięki posiadaniu Karty Polaka w marcu 2024 roku otrzymała zezwolenie na pobyt stały w Polsce. Do 2023 roku mieszkała stale na Białorusi i tam pracowała; w Polsce nigdy nie mieszkała. W Polsce jeszcze nie pracuje. Rozliczyli Państwo w 2024 roku wspólny PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), w którym Pan korzysta z Pana ulgi na powrót.
Pytanie
Czy może Pan w wspólnym PIT korzystać z podwójnej ulgi na powrót (2 * 85 528): swojej i jednocześnie z ulgi na powrót Pana żony (...)? Pana stanowisko w sprawie Może Pan w wspólnym PIT korzystać z podwójnej ulgi na powrót (2 * 85 528): swojej i jednocześnie z ulgi na powrót Pana żony (...)
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz
wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. W myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku. Warunki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, tzw. „ulgi na powrót” Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są: Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania: - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Wspólne rozliczenie z małżonkiem Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Natomiast przepis art. 6 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że: Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pozostający w związku małżeńskim i we wspólności majątkowej: 1) przez cały rok podatkowy albo 2) od dnia zawarcia związku małżeńskiego do ostatniego dnia roku podatkowego – w przypadku gdy związek małżeński został zawarty w trakcie roku podatkowego - mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot pomniejszających dochód; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków. W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy: Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku. Limit zwolnienia przy wspólnym rozliczeniu małżonków Stosownie do art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. W przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w tym przepisie, tj. 85 528 zł, należy zastosować skalę podatkową, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który został zmieniony ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105). Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 29-30f, pobiera się od podstawy jego obliczenia według następującej skali podatkowej: do 120 000: 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł; ponad 120 000: 10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł. Z przepisu wynika, że w odniesieniu do skali podatkowej stosowanej do dochodów uzyskanych od 2023 r. oraz według przepisów obowiązujących po dniu 30 czerwca 2022 r. zmiany w skali polegają na: podwyższeniu do 30.000 zł kwoty wolnej od podatku; wysokość tej kwoty jest efektem wzrostu do 3.600 zł kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w pierwszym przedziale skali podatkowej, podwyższeniu z 85.528 zł do 120.000 zł progu dochodów, który w skali podatkowej wyznacza granicę pomiędzy stawką 12% a 32%. Suma przychodów zwolnionych od podatku w ramach tzw. „ulgi na powrót” nie może przekroczyć rocznie 85 528 zł. Po wyczerpaniu rocznego limitu przychodów zwolnionych w ramach tej ulgi, przychody podlegają opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 – można więc skorzystać także z kwoty wolnej od podatku w wysokości 30 000 zł rocznie. Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących wspólnego rozliczenia małżonków w sytuacji, gdy jeden z małżonków nie pracuje, a drugi osiąga przychód - trzeba mieć na uwadze, że „ulgę na powrót” należy rozpatrywać odrębnie dla każdego podatnika, ale takiego, który osiąga przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, np. ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z zasiłku macierzyńskiego. „Ulga na powrót” przysługuje zatem każdemu podatnikowi bez względu na sposób rozliczenia przy założeniu, że każdy podatnik spełnia warunki zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z ulgi tej skorzysta więc jedynie ten podatnik, który osiąga przychody, m. in. ze stosunku pracy. Podsumowanie Brak osiągania przychodów przez Pana małżonkę jest przesłanką negatywną do zastosowania podwójnego limitu kwoty przychodu wynikającego z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w Państwa wspólnym zeznaniu podatkowym. Jak już podkreślono powyżej, „ulga na powrót” polega na zwolnieniu od podatku dochodowego uzyskanych przychodów. W sytuacji, gdy Pana małżonka nie osiągnęła od momentu przeniesienia miejsca stałego zamieszkania na Polskę żadnego przychodu, tj. od czerwca 2023 r., to nie może ona skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, rozliczając się wspólnie z małżonką, Pana przychód jest zwolniony do kwoty 85 528 zł, stosownie do wspomnianego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od nadwyżki ponad tę kwotę jest Pan zobowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ustalonego zgodnie z art. 27 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, nie może Pan skorzystać z podwójnej ulgi na powrót swojej i żony, dlatego Pana stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a, 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA)albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili