W dniu 12 marca 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych ugody z Bankiem, w ramach której miał otrzymać kwotę 46.500 zł. Podatnik pytał, czy ta kwota będzie zwolniona z opodatkowania. Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe, wskazując, że wypłata ta będzie stanowiła zwrot świadczeń nienależnych, co nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, podatnik nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od tej kwoty.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny12 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 4 marca 2025 r. (data wpływu 4 marca 2025 r.) oraz pismem z 12 maja 2025 r. (data wpływu 12 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Otrzymał Pan propozycję ugody z Bankiem. Prosi Pan o interpretację, czy w takim przypadku po zawarciu ugody i wypłaceniu przez bank dla Pana kwoty 46.500 zł, będzie Pan zwolniony z zapłaty podatku czy nie. Bank zgodzi się na wpisanie do projektu ugody, że zwróci na Pana rzecz kwotę 46.500 zł bez zwrotu „świadczenie nienależne”. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego Bank zgodzi się na wpisanie do projektu ugody, że zwróci na Pana rzecz kwotę 46.500 zł bez zwrotu „świadczenie nienależne”. Kredyt został zaciągnięty na cele mieszkaniowe. Ugoda z Bankiem nie została jeszcze podpisana, podpisanie ugody z Bankiem uzależnione jest od uzyskania przez Pana interpretacji indywidualnej. Kwota będzie wypłacona tytułem ugody z bankiem, dodatkowo przedstawia Pan postanowienia projektu ugody, w której strony dokonują przewalutowania na PLN aktualnego zadłużenia z tytułu kredytu po średnim kursie walut obcych ogłaszanym przez NBP, następnie umorzenia tego zadłużenia. Bank dodatkowo, w związku z rozliczeniem wypłaci Kredytobiorcy kwotę 46.500,00 PLN w terminie miesiąca od dnia zawarcia ugody (kwota aktualnego zadłużenia na dzień wydania propozycji: 14.607,03 CHF, kwota do umorzenia: 67.304,81 PLN, wysokość wypłaty na rzecz Kredytobiorcy 46.500,00 PLN). Kwota 46.500 zł została wyliczona i zaproponowana przez Bank, który prawdopodobnie uwzględnił m.in. kwotę aktualnego zadłużenia, kwotę kredytu oraz środki, które już zostały przez Pana spłacone. Zgodnie z propozycją ugodową banku, kwota stanowić będzie zwrot świadczeń nienależnych, ponieważ Bank zgodził się na wpisanie do projektu ugody, że zwróci na rzecz kredytobiorcy kwotę 46.500 zł. Wzór ugody ( Część I): STRONY USTALAJĄ, co następuje: 1. UTRZYMANIE UMOWY W MOCY I CAŁKOWITE ROZLICZENIE UMOWY Strony potwierdzają, że miały wolę zawarcia Umowy w dacie jej zawarcia, oraz oświadczają, że mają wolę utrzymania jej w mocy przez cały okres kredytowania, z uwzględnieniem zmian wynikających z niniejszej Ugody, w tym do jej całkowitego rozliczenia zgodnie z niniejszą Ugodą. 2. ZMIANA WALUTY I SALDA KREDYTU 2.1 Strony zgodnie postanawiają, że kwota zadłużenia z tytułu Umowy, wynosząca 14.607,03 CHF będzie przeliczona na walutę polską (PLN) po średnim kursie walut obcych ogłaszanym przez NBP ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zawarcia Ugody. 2.2 Strony zgodnie postanawiają, że po przewalutowaniu zostanie dokonane umorzenie zadłużenia z tytułu kredytu, o którym mowa w ppkt 2.1. Nazwa Umowy otrzymuje brzmienie: „Umowa nr (...) kredytu hipotecznego w złotych”. 3. ZWOLNIENIE Z DŁUGU 3.1 Bank zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy) w zakresie kwoty 66.426,93 PLN - na ww. kwotę składa się kwota 66.426,93 PLN kapitału bieżącego (nie wymagalnego), kwota 0,00 PLN kapitału przeterminowanego (wymagalnego), kwota
0,00 PLN odsetek zapadłych niespłaconych (wymagalnych), kwota 0,00 PLN odsetek zapadłych podwyższonych (wymagalnych). Kredytobiorca oświadcza, że to ww. zwolnienie z długu przyjmuje. 3.2 Strony postanawiają, że Bank dodatkowo wypłaci Kredytobiorcy kwotę 46.500,00 PLN, w związku z rozliczeniem Umowy na rachunek bankowy nr (...) w terminie miesiąca od dnia zawarcia Ugody. 4. ZRZECZENIE SIĘ ROSZCZEŃ Strony zgodnie oświadczają, że Ugoda prowadzi do definitywnego uchylenia sporu dotyczącego ważności Umowy, jej bezskuteczności lub niedozwolonego charakteru jej postanowień, a tym samym uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z treści postanowień Umowy lub z wykonania świadczeń z Umowy - w brzmieniu sprzed zmiany Umowy dokonanej niniejszą Ugodą. W związku z tym Strony nie będą występować względem siebie z takimi roszczeniami, a przyjęte w Ugodzie rozwiązania, w tym w szczególności zwolnienie Kredytobiorcy z długu, o którym mowa w pkt 3 Ugody, w pełni wyczerpują wzajemne roszczenia Stron w tym zakresie. 5. ZBYCIE WIERZYTELNOŚCI Kredytobiorca oświadcza, że przed zawarciem Ugody nie przeniósł ani nie zobowiązał się do przeniesienia na rzecz jakiejkolwiek osoby trzeciej jakiegokolwiek roszczenia lub prawa dotyczącego Umowy lub związanego z nią.
Czy dodatkowe świadczenie wynikające z ugody jest objęte zwolnieniem podatkowym przewidzianym w rozporządzeniu, co oznacza, że po zawarciu ugody z Bankiem nie będzie Pan musiał zapłacić podatku od kwoty 46.500 zł? Prosi Pan o interpretację czy będzie Pan musiał zapłacić podatek w przypadku tej ugody czy nie? Pana stanowisko w sprawie Uważa Pan, że w tym przypadku korzysta Pan ze zwolnienia podatkowego. Pana zdaniem w przypadku ugody stosuje się Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102). Był to kredyt na zakup jednego mieszkania przed 2015 rokiem zabezpieczony hipoteką i Pana zdaniem można skorzystać z zaniechania poboru podatku zgodnie z tym rozporządzeniem. Prosi Pan o informację, czy Pana stanowisko jest prawidłowe czy nie.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Reguły dotyczące opodatkowania Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy: Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29- 30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ww. ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Źródła przychodów Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła. W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Z informacji przedstawionych przez Pana wynika, że: 1. w 2009 r. zawarł Pan umowę kredytu mieszkaniowego; 2. ugoda sądowa nie została jeszcze podpisana; 3. w wyniku ugody Bank zaproponował Panu podpisanie ugody, w ramach której przewalutuje kredyt, a następnie umorzy zadłużenie oraz wypłaci „kwotę dodatkową”. Powziął Pan wątpliwość, czy kwota dodatkowa będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przystępując do oceny skutków podatkowych zwrotu przez bank na podstawie zawartej ugody części wpłaconej przez Pana kwoty tytułem spłat rat kredytu hipotecznego zaciągniętego przez Pana, wskazuję, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Skutki podatkowe wypłaty kwoty przez bank Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Stosownie natomiast do treści art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, ugoda jest zawierana w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. Poza tym, zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. Zgodnie z § 1 powołanego przez Pana rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102): Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: 1. umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy: a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej; 2. otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. Powyższy przepis wskazuje, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego lub otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. W Pana przypadku – otrzyma Pan od banku kwotę środków nienależnych wyliczoną i zaproponowaną przez Bank, która uwzględnia m.in. kwotę aktualnego zadłużenia, kwotę kredytu oraz środki, które już zostały przez Pana spłacone. Otrzymana przez Pana kwota dodatkowa będzie zatem stanowiła zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan do banku. Wobec powyższego, wypłata przez bank na Pana rzecz tego zwrotu będzie dla Pana neutralna podatkowo. W wyniku tego zwrotu nie osiągnie Pan bowiem konkretnego przysporzenia majątkowego, a więc zwrot ten nie spowoduje po Pana stronie powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze powyższe – nie będzie ciążył na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu. Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe, ponieważ zwrot przez Bank części kwoty dokonanej przez Pana spłat nie spowodują powstania przychodu, więc w Pana sprawie nie będzie miało zastosowania Rozporządzenie Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.), na którym oparł Pan swoje stanowisko.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Przedmiotem interpretacji nie jest ocena charakteru otrzymanej przez Pana dodatkowej kwoty. Informację, że dodatkowa kwota wypłacona przez Bank w ramach ugody frankowej jest zwrotem części środków wpłaconych do banku przyjęto jako element stanu faktycznego. Wydając interpretacje indywidualną tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też, tutejszy Organ nie odniósł się do kwot wskazanych we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili