W dniu 6 marca 2025 r. wpłynął wniosek Pana A.A. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych umorzenia kredytu hipotecznego. Wnioskodawca wskazał, że umorzenie kwoty 121.263,46 zł przez bank dotyczyło kredytu, który został zaciągnięty na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, ponieważ kredyt konsolidacyjny, na który umorzono część zadłużenia, nie spełniał wymogów do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od umorzonej wierzytelności. W związku z tym, organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny6 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ 11 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Pan A.A. (PESEL (...)) – Wnioskodawca, w dniu 30 sierpnia 2003 r. zawarł związek małżeński z Panią B.B. (po zawarciu związku małżeńskiego B.B.). Przed zawarciem związku małżeńskiego Pan A.A. jest właścicielem działki oraz nieruchomości znajdującej się pod adresem (...). Małżonkowie mają wspólnotę majątkową i wspólnie ponoszą nakłady finansowe na ww. nieruchomość. Sąd Okręgowy w (...) wyrokiem z 30 listopada 2009 r. w sprawie sygn. akt (...) orzekł rozwód małżeństwa B.B. i A.A. Pan A.A. wyprowadza się z własnej nieruchomości do czasu porozumienia z byłą żoną w sprawie podziału majątku wspólnego, ponieważ wspólne zamieszkiwanie ww. nieruchomości staje się niemożliwe. Byli małżonkowie, dochodzą do porozumienia i ustalają, iż Pan A.A. spłaci nakłady poniesione przez Panią B.B. na nieruchomość pod adresem (...), w wysokości 130.000,00 zł, natomiast Pani B.B.opuści ww. nieruchomość, aby Pan A.A. mógł ponownie zamieszkać we własnej nieruchomości. Aby spłata stała się możliwa Pan A.A. musiał zaciągnąć kredyt. Następnie 9 grudnia 2010 r. Pan A.A. oraz Pani C.C. (PESEL (...)), zamieszkujący razem w wynajmowanym mieszkaniu i prowadzący wspólne gospodarstwo domowe zawierają wspólnie umowę nr (...) o kredyt konsolidacyjny z A. Bank z siedzibą w (...), obecnie B. Bank z siedzibą w (...), adres: (...), zarejestrowana w Sądzie Rejonowym (...) w (...) (umowa nr (...)). Pieniądze z danego kredytu miały posłużyć do spłaty zobowiązań wobec byłej małżonki Pani B.B. i zaspokoić potrzeby mieszkaniowe Pana A.A. oraz Pani C.C. Kwota udzielonego kredytu z zastrzeżeniem, że ostateczna wysokość zobowiązania kredytobiorcy do spłaty, wyrażona w CHF, określona będzie po wypłacie całej kwoty kredytu i po przeliczeniach na tą walutę po kursie jej kupna, zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku w dniach i w momentach poszczególnych uruchomień środków- została określona na 155.000.00 zł (słownie złotych: sto pięćdziesiąt pięć tysięcy 00/100). Zaciągnięty kredyt był kredytem hipotecznym denominowanym do franka szwajcarskiego udzielonym w złotych. Zgodnie z umową kredytową, kredyt został udzielony z zastrzeżeniem, że jego wypłata nastąpi w złotych polskich. Umowa kredytowa stanowiła: „Hipoteka kaucyjna do kwoty: (na zabezpieczenie spłaty kapitału, odsetek i innych kosztów) ustanowiona na rzecz Banku na nieruchomości: 248.000,00 zł (słownie złotych: dwieście czterdzieści osiem tysięcy 00/100) - rodzaj nieruchomości i dokładny adres: nieruchomość położona: (...), działka (...), Cesja na rzecz Banku praw z umowy ubezpieczenia od ognia i innych zdarzeń losowych nieruchomości (nie dotyczy nieruchomości gruntowych niezabudowanych): (...), działka (...), suma ubezpieczenia nie mniejsza niż 600.000,00 zł”. 7 kwietnia 2011 r. Pan A.A. oraz Pani B.B. zawierają umowę i zgodnie oświadczają, że majątek wspólny stanowią nakłady pieniężne poniesione przez każdą ze stron w
wysokości 130.000,00 zł (sto trzydzieści tysięcy złotych), na nieruchomość - dom jednorodzinny w (...), która stanowi majątek osobisty Pana A.A. Strony ustalają, że Pan A.A. zobowiązuje się, spłacić udziały pieniężne w wysokości 130.000,00 zł (sto trzydzieści tysięcy złotych) Pani B.B., poniesione na ww. nieruchomość. 7 kwietnia 2011 r. Pan A.A. przekazuje kwotę 130.000,00 zł Pani B.B., pochodzące z zaciągniętego kredytu razem z Panią C.C. W dniu zawierania umowy kredytowej Pan A.A. oraz Pani C.C. nie są jeszcze małżeństwem, związek małżeński zawarli 14 kwietnia 2012 r. Od dnia zawarcia związku małżeńskiego istniała i istnieje ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Po zawarciu związku małżeńskiego podpisują umowę notarialną rozszerzającą wspólnotę majątkową. Od tego momentu jedyną i wspólną nieruchomością Pana A.A. oraz Pani C.C. jest dom w (...), na który zaciągnięty zostaje kredyt i w której zamieszkują. W umowie kredytowej zostało określone przeznaczenie kredytu, jako cel dowolny. Jednak kredyt w wysokości 130.000,00 zł przeznaczony był na cel mieszkaniowy, a w szczególności na spłatę udziałów byłej żony Pana A.A. w nieruchomości wymienionej w umowie kredytowej jako zabezpieczenie hipoteczne. Natomiast Pani C.C. jako współkredytobiorca, po zawarciu związku małżeńskiego z Panem A.A. oraz podpisaniu umowy rozszerzającej wspólnotę majątkową uzyskała udziały w nieruchomości, co zaspokoiło jej potrzeby mieszkaniowe. Dwa pokoje na piętrze domu (ok. 1/3 ww. nieruchomości) przez pewien czas, (parę miesięcy) podlegały wynajmowi krótkoterminowemu co jakiś czas, na podstawie zarejestrowanej działalności gospodarczej lub umowy najmu, z czego dochody były opodatkowane w formie ryczałtu i karty podatkowej. Jednak pozostałą część ww. nieruchomości cały czas zamieszkiwali i zamieszkują C.C. oraz A.A. Dopiero w 2017 r. po śmierci matki Pani C.C., staje się ona właścicielką mieszkania - kawalerki 26 m2 (...). Okres kredytowania ustalony został w umowie kredytowej od 9 grudnia 2010 r. do 15 listopada 2035 r. Po spełnieniu określonych w umowie kredytowej warunków nastąpiło uruchomienie kredytu. Jednym z warunków niniejszej umowy było udokumentowanie ustanowienia prawnych zabezpieczeń spłaty kredytu, tj. przedłożenia w banku potwierdzonej przez Sąd Rejonowy kopii wniosku o wpis hipoteki wraz z dowodem wniesienia opłaty sądowej z tytułu wpisu hipoteki, co zostało uczynione. Spłata kredytu następowała w terminach i kwotach zgodnie z załączonym do umowy harmonogramem spłat, kredyt nie był nadpłacany, nigdy nie korzystano z zawieszenia bądź odroczenia terminu spłaty. Kredyt nie był przewalutowany z CHF na PLN oraz na inną walutę. Pomimo, że bank określił kredyt jako konsolidacyjny, przedmiotowym kredytem nie były spłacane inne kredyty, przeznaczony był wyłącznie na cel mieszkaniowy (130.000,00 zł na spłatę udziałów w nieruchomości Pani B.B. oraz kwota 25.000,00 zł na opłaty i prowizje dotyczące zaciągniętego kredytu oraz wyposażenie nieruchomości w (...)). Środki z kredytu zostały wydatkowane na cele mieszkaniowe, a zaciągnięty kredyt dotyczył tylko tej jednej konkretnej nieruchomości, która stanowiła zabezpieczenie hipoteczne kredytu. Miał na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych Państwa C.C. i A.A, którzy byli solidarnie zobowiązani do spłaty kredytu. Nigdy wcześniej nie korzystali z zaniechania poboru podatku od umorzonej części kredytu lub przewalutowania kredytu. Państwo A.A. (PESEL (...)) oraz C.C. (PESEL (...)) dnia 7 listopada 2024 r. podpisali ugodę z B. Bank z siedzibą w (...), adres: (...), zarejestrowana w Sądzie Rejonowym (...) w (...), dotyczącą umowy nr (...). Zgodnie z ww. umową umorzenie kwoty kredytu dotyczy wszystkich współkredytobiorców, tj. Pana A.A. i Pani C.C. i skutkuje to wygaśnięciem zobowiązania wobec banku w całości po stronie każdego ze współkredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług, czyli na obydwoje. Bank zwolnił kredytobiorców z długu (umorzył zadłużenie kapitału) w wysokości 121.263,46 zł. Na kwotę umorzenia nie składały się żadne odsetki, koszty i opłaty. Przedmiotem ugody jest umorzenie ustalonej przez bank części kwoty pozostałej do spłaty kapitału w wysokości 121.263,46 zł, po zapłaceniu przez kredytobiorców na rzecz Banku kwoty 14.288,23 zł w terminie 30 dni od dnia zawarcia ugody, co kredytobiorcy uczynili. Przed umorzeniem kredytu nie doszło do jego przewalutowania. Ugoda nie dotyczy zwrotu środków pieniężnych z tytułu nadpłaty kredytu na rzecz kredytobiorców. W lutym 2025 r. Bank poinformował byłych kredytobiorców Pana A.A. oraz Panią C.C., że w 2024 roku uzyskali przychód podatkowy, od którego Bank nie pobrał podatku dochodowego. Bank przesłał „Informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy” za rok 2024 każdemu z kredytobiorców z osobna. W każdym z dwóch PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-ów-11 w poz. 99 został wpisany przychód w wysokości 60.631,73zł, co daje łącznie kwotę w wysokości 121.263,46 zł umorzonego kapitału przez Bank. W powyższej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, i nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa oraz, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Uzupełnienie opisu stanu faktycznego W umowie kredytowej zostało określone przeznaczenie kredytu, o którym mowa we wniosku jako cel dowolny (tak wynikało wprost z umowy kredytowej), natomiast w rzeczywistości cel dowolny stał się celem mieszkaniowym i z takim zamiarem przeznaczenia na cel mieszkaniowy został powyższy kredyt zaciągnięty, o czym został poinformowany bank, pomimo że bank określił kredyt w wysokości 155.000,00 zł jako konsolidacyjny. Przedmiotowym kredytem nie były spłacane inne kredyty, przeznaczony był wyłącznie na cel mieszkaniowy (130.000,00 zł na spłatę udziałów w nieruchomości byłej żonie Pana A.A. oraz 25.000,00 zł na opłaty i prowizje dotyczące zaciągniętego kredytu oraz wyposażenie nieruchomości w (...)), cel mieszkaniowy mieści się w pojęciu cel dowolny, który może oznaczać mieszkaniowy i takim się stał. Kredyt, o którym mowa we wniosku został zaciągnięty w banku A. z siedzibą w (...), obecnie B. Bank z siedzibą w (...), zarejestrowana w Sądzie Rejonowym (...) w (...), nad którym (bank) sprawuje nadzór Komisja Nadzoru Finansowego, udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Zgodnie z zawartą umową wszyscy kredytobiorcy odpowiadali za spłatę kredytu solidarnie, tj. do pełnej wysokości.
Czy w związku z zawarciem ugody z bankiem w ramach przedstawionego stanu faktycznego i w świetle rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe oraz Rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r. i Rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r., zmieniających rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe Pan A.A. (Wnioskodawca)
spełnia wymogi do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od przychodu w wysokości 60.631,73zł (umorzenia wierzytelności, związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cel dowolny, który w przypadku wnioskodawcy stał się celem mieszkaniowym)? Pana stanowisko w sprawie W ocenie Wnioskodawcy A.A. w ramach przedstawionego stanu faktycznego i w świetle rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. oraz rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r., rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r., zmieniających rozporządzenie w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, w sprawie umorzenia wierzytelności, związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cel dowolny, który w przypadku Wnioskodawcy stał się celem mieszkaniowym (co zostało opisane w stanie faktycznym), zostały spełnione wymogi do skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od przychodu w wysokości 60.631,73zł dla Pana A.A. Zaniechanie poboru podatku Zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2024 r. poz. 102): 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: 1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy: a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej; 2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. 2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału); 2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje; 3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. 3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. 4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego 5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: 1) jednego gospodarstwa domowego albo 2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043). 6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi. 7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b. Z kolei § 3 ww. rozporządzenia zmieniony rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 1912), które weszło w życie 24 grudnia 2024 r. stanowi, że: 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został: 1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz 2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz 3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. 2. Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1. W myśl natomiast § 4a ww. rozporządzenia dodanego rozporządzeniem zmieniającym z 20 grudnia 2024 r.: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: 1. kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej; 2. kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw; 3. kredyt był zabezpieczony hipotecznie; 4. kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie. Główną przesłanką do skorzystania z zaniechania poboru podatku jest przeznaczenie tego kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową". Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania w odniesieniu do umorzonej wierzytelności. Uzyskany przychód nie będzie zatem podlegał opodatkowaniu i wykazaniu w zeznaniu podatkowym. Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych spłata dokonana na rzecz byłego współmałżonka - w związku z przyznaniem podatnikowi w wyniku rozwodu na własność nieruchomości, która znajdowała się w majątku wspólnym - może być uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe, o którym mowa w ustawie o PIT. Sądy wskazują, że zniesienie współwłasności poprzez spłatę byłego małżonka - współwłaściciela mieszkania ma na celu własny cel mieszkaniowy. Wydatkiem na cele mieszkaniowe jest także nabycie udziału w nieruchomości lub prawie do lokalu. Zniesienie współwłasności poprzez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych stanowi zatem uzyskanie udziału dotychczasowego współwłaściciela, a zatem jego nabycie, (tak. Wyrok NSA z 8 lutego 2023 r., sygn. II FSK 1613/20). Również w wyroku NSA z 10 marca 2022 r., sygn. II FSK 1723/19 wskazano, że: wydatek na spłatę zobowiązań wobec byłego małżonka jest wydatkiem na nabycie nieruchomości (udziału) w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o PIT. Sądy wskazują, że zniesienie współwłasności poprzez spłatę byłego małżonka - współwłaściciela mieszkania ma na celu własny cel mieszkaniowy. Wydatkiem na cele mieszkaniowe jest także nabycie udziału w nieruchomości lub prawie do lokalu. Aktualnie Dyrektor KIS podkreśla, że podstawowym warunkiem zwolnienia jest przeznaczenie przychodu na własne cele mieszkaniowe podatnika a spłata byłego małżonka w wyniku podziału majątku może być uznana za taki wydatek, jeśli prowadzi do uzyskania wyłącznej własności nieruchomości mieszkalnej. W interpretacja Dyrektora KIS z 9 listopada 2023 r. 0114-KDIP3-2.4011.792.2023.2.AC wskazano, że: (...) wydatkowanie (...) przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w darowiźnie na spłatę męża w wyniku podziału majątku wspólnego w zamian za udział w budynku mieszkalnym stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe i uprawnia (...) do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Podobnie w Interpretacji Dyrektora KIS z 17 grudnia 2024 r. 0114-KDWP.4011.162.2021.12. AS, zostało potwierdzone, że: (...) wydatkowanie (...) przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na spłatę byłego męża w wyniku podziału majątku wspólnego w zamian za udział w nieruchomości stanowi wydatek na własne cele mieszkaniowe i uprawnia (...) do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Zgodnie z tym rozporządzeniem nie ma znaczenia, czy frankowicz zawarł ugodę w postępowaniu sądowym, czy też poza sądem. Jeszcze niedawno tylko ci kredytobiorcy, którzy podpisali ugodę pozasądową, byli zobowiązani do zapłaty podatku. Aktualnie obie grupy kredytobiorców są zwolnione z tego podatku, pod warunkiem że kredyt został zaciągnięty: na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, przez jedno gospodarstwo domowe, które wcześniej nie skorzystało z tego rozwiązania.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Reguły dotyczące opodatkowania Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku
podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Źródła przychodów W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłami przychodów są inne źródła. Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Wskazał Pan, że na podstawie ugody bank umorzył Panu zadłużenie. Należy zatem przeanalizować skutki podatkowe tej czynności. Umorzenie wierzytelności Instytucja kredytu została uregulowana przepisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Tym samym, umorzoną Panu kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaniechanie poboru podatku Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102) w aktualnie obowiązującym brzmieniu zmienionym Rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2024 r. (Dz. U. 2024 poz. 1912): 1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot: 1) umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy: a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej; 2) otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania. 2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują: 1) kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału); 2) odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje; 3) opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń. 3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego. 4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego 5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych: 1) jednego gospodarstwa domowego albo 2) więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043). 6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi. 7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b. Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Stosownie do § 4a tego rozporządzenia: Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, w przypadku pożyczek, o których mowa w § 3 ust. 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia: 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został: 1) udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz 2) zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz 3) zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. 2. Za kredyt mieszkaniowy uważa się również pożyczkę, o ile spełnia warunki określone w ust. 1. Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: 1. kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej; 2. kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw; 3. kredyt był zabezpieczony hipotecznie; 4. kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie. Pana skutki podatkowe z tytułu umorzenia wierzytelności Podkreślenia wymaga, że prawo do zaniechania poboru podatku jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających to prawo należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać, że sama nazwa kredytu – w Pana przypadku kredyt konsolidacyjny - nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z zaniechania, jednakże analizowane zaniechanie mogłoby mieć zastosowanie w przypadku umorzenia kredytu konsolidacyjnego wyłącznie w sytuacji, gdyby został on zaciągnięty np. na spłatę kredytu mieszkaniowego lub na refinansowanie (zastąpienie) kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z cytowanym powyżej rozporządzeniem jedną z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytu jest zaciągnięcie kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istotnym warunkiem zaniechania poboru podatku jest zatem to, aby kredyt był udzielony na określony w umowie cel mieszkaniowy. Zresztą taki sam warunek zawierają m.in. przepisy ustawy o kredycie hipotecznym czy ustawa o wsparciu kredytobiorców (art. 2 ust. 2 tej ustawy), rozszerzające pojęcie kredytu hipotecznego i mieszkaniowego. Przepis ten nie odnosi się natomiast do kredytów hipotecznych zaciągniętych na dowolny cel. Tego rodzaju wydatek nie został wymieniony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy kredyt zaciągnięty został na inny cel niż mieszkaniowy, to nawet gdy nastąpi wydatkowanie środków na taki cel, to nie ma podstaw, żeby stwierdzić, że wydatki takie stanowią wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe w swej treści odnosi się do kredytu „udzielonego”, „zaciągniętego”. Niewskazanie w umowie kredytu przeznaczenia pożyczonych pieniędzy na określony cel ma istotny wpływ na ocenę, czy można zaniechać poboru podatku dochodowego od przychodów uzyskanych z umorzenia takiego kredytu. Nie ma zatem znaczenia, na co zostały przeznaczone środki z zaciągniętego przez Pana kredytu konsolidacyjnego. Nawet gdyby przyjąć, że środki te zostały przeznaczone na cel mieszkaniowy, to cel taki musi wprost wynikać z umowy kredytowej. Zatem zaciągnięty przez Pana kredyt konsolidacyjny nie jest kredytem zaciągniętym na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, a tym samym wyklucza to możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Nie będzie Pan mógł skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe w stosunku do uzyskanego przez Pana przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu konsolidacyjnego. Pana stanowisko jest więc nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia Skoro stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest Pan, to interpretacja nie wywołuje skutków podatkowych dla Pana żony. Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych i wyroków sądu wskazuję, że dotyczą one indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.
Wyjaśnić również należy, że wydając interpretacje indywidualną tutejszy Organ nie dokonuje wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Dlatego też, tutejszy Organ nie odniósł się do kwot wskazanych we wniosku. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili