0114-KDIP3-2.4011.242.2025.2.BM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

dłowe Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 4 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 10 kwietnia 2025 r. (wpływ 10 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dnia 19 października 2011 r. małżonkowie A.A i B.B zawarli umowę majątkową małżeńską, na mocy której ustanowili rozdzielność majątkową. Umowa ta została sporządzona w formie aktu notarialnego przez notariusza (...). Rep. A Nr (...). W wyniku zawarcia tej umowy, dotychczasowy ustrój wspólności majątkowej małżonków został przekształcony w ustrój rozdzielności majątkowej. Tego samego dnia, tj. 19 października 2011 r., po podpisaniu ww. umowy majątkowej małżeńskiej, kolejnym aktem notarialnym Rep. A Nr (...), A.A., B.B. i Pani, dokonaliście kolejno następujących czynności prawnych: 1) umowa o częściowy podział majątku wspólnego pomiędzy A.A. i B.B., w wyniku której m. in. B.B. stała się wyłączną właścicielką lokalu mieszkalnego nr 16, stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego przy ulicy (...), w m. (...) i objęty księgą wieczystą nr (...); 2) umowa darowizny udziału wynoszącego 1/2 części we współwłasności lokalu mieszkalnego nr 16, stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego przy ulicy (...) w m. (...) i objętego księgą wieczystą nr (...) pomiędzy Darczyńcą B.B. i Obdarowaną C.C. - Panią, która darowiznę przyjęła; lokal mieszkalny nr 16 posiadał na dzień darowizny dwie kondygnacje i składał się z 6 pokoi, 2 przedpokoi, 2 łazienek i 2 wc o powierzchni użytkowej 133.20 m/2, do którego to lokalu przynależy piwnica o pow. 4,25 m/2, zaś łączna powierzchnia lokalu i pomieszczenia przynależnego wynosiła 137,45 m/2; z własnością przedmiotowego lokalu związany był udział w części wspólnej nieruchomości wynoszący 13745/908945; 3) oświadczenie B.B. i C.C. - Pani o ustanowieniu na lokalu nr (...) stanowiącym odrębną nieruchomość, położonym przy ulicy (...), w m. (...) i objętym księgą wieczystą nr (...) - dożywotniej i nieodpłatnej służebności osobistej mieszkania na rzecz A.A., polegającej na prawie nieodpłatnego i dożywotniego korzystania przez uprawnionego z całego lokalu. W kolejnych latach w wyniku przebudowy (dokonanej przez współwłaścicielki) lokalu mieszkalnego nr lok.1, na pierwszej i drugiej kondygnacji, w budynku nr (...) przy ul. (...) w (...), objętego księgą wieczystą nr (...), powstały dwa odrębne lokale mieszkalne: a) nr lok.1 o pow. użytkowej 67,60 m/2 składający się z 2 pokoi, kuchni, łazienki, wc i holu, usytuowany na parterze (pierwszej kondygnacji) budynku, do którego przynależy piwnica o powierzchni 4,25m/2, o łącznej powierzchni lokalu i pomieszczenia przynależnego 71,85 m/2 oraz b) nr lok.2 o pow. użytkowej 65,60 m/2, składający się z 2 pokoi, kuchni, łazienki, wc i holu, usytuowany na pierwszym piętrze (drugiej kondygnacji) budynku. Dnia 14 lipca 2022 r. przed notariuszem (...) w (...) została zawarta umowa Rep. A Nr (...) zniesienia współwłasności dotycząca lokalu mieszkalnego nr lok.1, położonego w budynku nr (...) przy ul. (...) w (...). Umowa ta stanowiła formalne zakończenie współwłasności pomiędzy B.B. a Panią, regulując podział prawa własności do nieruchomości. B.B. oraz Pani oświadczyłyście, że dokonałyście podziału lokalu mieszkalnego nr lok.1, w wyniku czego ustanowiłyście odrębną własność zarówno dla lokalu nr lok.1, jak i lokalu nr lok.2. W wyniku zniesienia współwłasności, własność lokalu nr lok. 1 wraz z prawami związanymi nabyła B.B., natomiast własność lokalu nr lok.2 wraz z prawami związanymi nabyła Pani. Obie nieruchomości zostały nabyte do majątku osobistego każdej z nich i posiadają odrębne księgi wieczyste. Z własnością lokalu nr lok. 1 związany jest udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 7185/908945 części. Natomiast z własnością lokalu nr lok. 2 związany jest udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 6560/908845 części. Pani wraz z Panią B.B. oświadczyłyście, że z tytułu zniesienia współwłasności objętego niniejszym aktem nie czynicie sobie żadnych spłat ani dopłat, nie zgłaszacie i nie będziecie zgłaszać w przyszłości żadnych roszczeń względem siebie.

Uzupełnienie Wartość rynkowa udziału/udziałów w nieruchomości/nieruchomościach nabytego przez Panią w drodze zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nie zwiększyła się w stosunku do wartości Pani udziału/udziałów w nieruchomości /nieruchomościach przed zniesieniem współwłasności i wyodrębnieniem lokali. Przedmiotowy lokal lok.2 ma mniejszą powierzchnię niż drugi wyodrębniony lokal nr lok.1, co potwierdza tą tezę. Identycznie w zakresie udziału w nieruchomości wspólnej. Wartość wyodrębnionych lokali wynikała z umowy stron. Nie sporządzano opinii rzeczoznawcy majątkowego,. Część wspólna nieruchomości przypadająca na Pani lokal po jego wyodrębnieniu wynosi mniej niż 50%, tj. 6560/908845 części z 13745/908945 przed zniesieniem współwłasności Pytania 1. Czy zbycie w 2025 roku lokalu nr lok.2 przez Panią będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? 2. Jeżeli planowane zbycie w 2025 roku lokalu nr lok.2 będzie opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to będzie Pani mogła skorzystać z ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), o ile spełni przesłanki wskazane w tym przepisie? Pani stanowisko w sprawie Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Zgodnie z art. 10 ust. 2 PIT: Przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT nie stosuje się do odpłatnego zbycia: 1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu - do czasu ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy; 2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych; 3) składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat; 4) składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Nieodpłatne zniesienie współwłasności podlega natomiast podatkowi od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn (dalej: upsd). Jednocześnie nabycie w tym podatku podlega zwolnieniu na podstawie art. 4a upsd oraz nie podlega zgłoszeniu do Naczelnika Urzędu Skarbowego o ile zostało dokonane w formie aktu notarialnego - art. 4a ust. 4 pkt 2 upsd. W realiach niniejszego wniosku istota pytania sprowadza się do kwestii, czy zniesienie przez Panią oraz Pani matkę w dniu 14 lipca 2022 roku wspólności prawa do lokalu 16 w ten sposób, że został on podzielony na lokal lok.1 i lok.2 - stanowi nabycie, do którego zastosowanie znajduje regulacja art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) PIT, w tym, czy od dnia 14 lipca 2022 r. należy liczyć 5-letni termin, o którym mowa w tym przepisie, czy też od daty darowizny na Pani rzecz 1/2 niewydzielonego udziału w lokalu nr 16 w dniu 19 października 2011 roku? Zagadnienie zniesienia współwłasności, jako formy nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT, było przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2836/12 stwierdził, że co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości - w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas, gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której (którego) wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Jeżeli zatem, w drodze zniesienia współwłasności współwłaściciel nabywa nieruchomości lub prawa ponad udział, który uprzednio posiadał to nabycie w drodze zniesienia współwłasności, w części przekraczającej posiadany udział, należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT. Innymi słowy, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed dokonaniem tej czynności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości lub prawie nabytego w drodze zniesienia współwłasności ponad pierwotnie posiadany udział, dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności. Pani w pełni podziela to stanowisko i na nie się powołuje. W konsekwencji uważa Pani, że pięcioletni okres o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT należy w jej przypadku liczyć od 19 października 2011 r. tj. daty darowania jej przedmiotowego prawa. Lokal mieszkalny nr lok.1 składał się przed zniesieniem współwłasności z 6 pokoi, 2 przedpokoi, 2 łazienek i 2 wc o powierzchni użytkowej 133.20 m/2, do którego to lokalu przynależy piwnica o pow. 4,25 m/2, zaś łączna powierzchnia lokalu i pomieszczenia przynależnego wynosiła 137,45 m/2. Z własnością przedmiotowego lokalu związany był udział w części wspólnej nieruchomości wynoszący 13745/908945. W wyniku przebudowy ww. lokalu lok.1 powstały dwa odrębne lokale: a) Nr lok.1 o pow. użytkowej 67,60 m/2 składający się z 2 pokoi, kuchni, łazienki, wc i holu, usytuowany na parterze (pierwszej kondygnacji) budynku, do którego przynależy piwnica o powierzchni 4,25 m/2, o łącznej powierzchni lokalu i pomieszczenia przynależnego 71,85 m/2; z własnością tego lokalu jest związany udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 7185/908945 części, b) Nr lok.2 o pow. użytkowej 65,60 m/2, składający się z 2 pokoi, kuchni, łazienki, wc i holu, usytuowany na pierwszym piętrze (drugiej kondygnacji) budynku, z własnością tego lokalu jest związany udział w nieruchomości wspólnej w wysokości 6560/908845 części. Jak z powyższego wynika powierzchnia lokalu lok.2, którego wyłączną właścicielką w wyniku zniesienia współwłasności stała się Pani, tj. 65,60 m/2 wynosi mniej niż połowę w dotychczasowej powierzchni niewydzielonego lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym, tj. 137,45 m/2. Identycznie w zakresie części wspólnych nieruchomości. Tym samym w wyniku zniesienia współwłasności w 2022 roku otrzymała Pani nieruchomość której wartość po dokonanym podziale nie przekracza wartość udziału jaki pierwotnie Pani przysługiwał. Tym samym zniesienie przez Panią oraz Pani matkę w dniu 14 lipca 2022 roku wspólności prawa do lokalu 16 w ten sposób, że został on podzielony na lokal lok.1 i lok.2 nie stanowi dla Pani nabycia (w zakresie lokalu lok.2), do którego zastosowanie znajduje regulacja art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) PIT. Zatem w Pani przypadku 5-letni termin, o którym mowa w tym przepisie należy liczyć od dnia darowizny niewydzielonego udziału w lokalu nr 16 w dniu 19 października 2011 roku. Tym samym planowana sprzedaż lokalu nr lok.2 przez Panią w 2025 roku nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5-letniego okresu o jakim mowa w regulacji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) PIT. Jest Pani zdania, że w przypadku gdyby jej stanowisko przedstawione w odpowiedzi na pytanie nr 1 okazało się nieprawidłowe, to w odpowiedzi na pytanie nr 2 będzie Pani mogła skorzystać z ulgi mieszkaniowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 PIT, o ile spełni przesłanki wskazane w tym przepisie. Jak z niego wynika zwalnia się z PIT dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 PIT, uważa się (art. 21 ust. 25 PIT): 1) wydatki poniesione na: a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego, d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej; 2) wydatki poniesione na: a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1, b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a, c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b – w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30; 3) wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej: a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub c) gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub d) gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a. Wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie. Zatem wydatkowanie przez Panią przychodu uzyskanego z ewentualnego zbycia w przyszłości stanowiącego Pani własność lokalu nr lok.2 na własne cele mieszkaniowe, wyliczone powyżej, będzie implikowało zastosowanie w Pani sprawie prawa do skorzystania przez Panią z tzw. ulgi mieszkaniowej PIT w zakresie uzyskanego z tego tytułu dochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z analizy wniosku wynika, że Pani wątpliwość dotyczy kwestii, czy zbycie w 2025 roku lokalu nr 16A przez Panią będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Natomiast moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego. Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny wynika, że: Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone, jako nieodpłatne. Zniesienie współwłasności Celem postepowania o zniesienie współwłasności, w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot własności. Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego uregulowaną w ustawie Kodeks cywilny. Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego: Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu, bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Z kolei art. 196 § 1 i § 2 ww. Kodeksu stanowi, że: § 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. § 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu. Zgodnie zaś z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego: Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić. Natomiast zgodnie z art. 211 ww. Kodeksu: Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że: § 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi. § 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnych między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionych (podzielonych) rzeczy wspólnych. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest zatem nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Zatem, jeżeli zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, a wielkość (wartość) przyznanych w wyniku zniesienia współwłasności rzeczy (nieruchomości) odpowiada wielkości (wartości) udziału we współwłasności, to zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Analogicznie, okoliczność, że udział innego współwłaściciela ulega pomniejszeniu, traktowana być musi w kategorii zbycia, gdyż w ten sposób ulega pomniejszeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (tu lokalem mieszkalnym), jak też stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli: 1) podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub 2) wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym. Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, zniesienie współwłasności nieruchomości nie może być rozpatrywane w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę jej nabycia uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału nieruchomości lub zniesienia współwłasności przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu lub też towarzyszą mu spłaty i dopłaty wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Skutki podatkowe sprzedaży udziału w nieruchomości Z wniosku wynika, że 19 października 2011 r. nabyła Pani w drodze darowizny od matki 1 /2 udziału w lokalu mieszkalnym Nr lok.1. Dnia 14 lipca 2022 r. została zawarta umowa o zniesienie współwłasności dotycząca lokalu mieszkalnego nr lok.1. Pani matka oraz Pani oświadczyłyście, że dokonałyście podziału lokalu mieszkalnego nr lok.1, w wyniku czego ustanowiłyście odrębną własność dla lokalu nr lok.1, jak i lokalu nr lok.2. W wyniku zniesienia współwłasności, własność lokalu nr lok.1 wraz z prawami związanymi nabyła Pani matka, natomiast własność lokalu nr lok.2 wraz z prawami związanymi nabyła Pani. Obie nieruchomości zostały nabyte do majątku osobistego każdej z nich i posiadają odrębne księgi wieczyste. Pani i Pani matka oświadczyłyście, że z tytułu zniesienia współwłasności objętego niniejszym aktem nie czynicie sobie żadnych spłat ani dopłat, nie zgłaszacie i nie będziecie zgłaszać w przyszłości żadnych roszczeń względem siebie. Wartość rynkowa lokalu mieszkalnego Nr lok.2 nabytego przez Panią w drodze zniesienia współwłasności i ustanowienia odrębnej własności lokali nie zwiększyła się w stosunku do wartości Pani udziału w nieruchomości przed zniesieniem współwłasności i wyodrębnieniem lokali. Wobec tego, że – jak Pani wskazała – wartość majątku otrzymanego przez Panią w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w wartości majątku, który przysługiwał Pani w spadku - uznać należy, że w 2022 r. w wyniku zniesienia współwłasności nie doszło do nabycia przez Panią lokalu Nr 16A, powstałego w wyniku podziału nieruchomości Nr lok.1, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Datą nabycia jest nabycie w dniu 19 października 2011 r. przez Panią w wyniku umowy darowizny od matki udziału wynoszącego 1/2 części we własności lokalu mieszkalnego Nr 16. Planuje Pani sprzedaż lokalu Nr lok.2 w 2025 r. Wobec powyższego 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – niewątpliwie minął. W konsekwencji, sprzedaż lokalu mieszkalnego nr lok.2 w 2025 r. nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie. Nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży tego lokalu. Pani stanowisko w tej części jest prawidłowe. Skoro sprzedaż lokalu mieszkalnego lok.2 (wyodrębnionego z podziału lokalu mieszkalnego nr lok.1) nabytego w darowiźnie nie stanowi źródła przychodów, z uwagi na upływ 5-letniego terminu od daty nabycia i z tego tytułu nie powstanie zobowiązanie do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, to nie dokonałem oceny Pani stanowiska do pytania nr 2, gdyż oczekiwała Pani takiej oceny, w sytuacji gdyby planowane zbycie lokalu mieszkalnego było opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Przedmiotem niniejszej interpretacji są skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego. Natomiast nie dokonałem oceny innych kwestii poruszonych przez Panią we własnym stanowisku (skutki podatkowe nieodpłatnego zniesienia współwłasności w podatku od spadków i darowizn), gdyż nie były one przedmiotem Pani zapytania. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS /SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.