W dniu 21 lutego 2025 r. podatniczka złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości ubiegania się o status samotnej matki w kontekście rozliczenia PIT. W opisie stanu faktycznego wskazała, że wychowuje dwójkę dzieci, a ich ojciec, będący jej konkubentem, nie uczestniczy w ich wychowaniu ani nie ponosi kosztów związanych z ich utrzymaniem. Organ podatkowy, analizując przedstawione okoliczności, uznał, że podatniczka faktycznie i samotnie wychowuje dzieci, co uprawnia ją do korzystania z preferencyjnej formy opodatkowania jako osoba samotnie wychowująca dzieci. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie podatniczki, potwierdzając jej stanowisko.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
21 lutego 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 21 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani – na wezwania – pismem z 31 marca 2025 r. (data wpływu 31 marca 2025 r.) oraz pismem z 25 kwietnia 2025 r. (data wpływu 25 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Jest Pani panną, ma Pani dwójkę dzieci. Wraz z urodzeniem się drugiego dziecka, tzn. 18 września 2023 r. ojciec dzieci (konkubent) zaprzestał opieki nad dziećmi. Przeprowadził się
do drugiego pokoju. Pomimo, że nie prowadzą Państwo wspólnego życia, ojciec dziewczynek nie chce wyprowadzić się z domu, gdyż połowa domu jest jego własnością. Koszty, które ma Pani za dom tzn. koszty energii, gazu, kredytu, remontów, napraw, a także wyżywienie, ubrania dziewczynek oraz opłata zajęć dodatkowych, tj. basen, tańce oraz angielski starszej córki, wszelkie atrakcje jak sale zabaw itp. są w pełni opłacane przez Panią, posiada Pani na to wszystko rachunki. Ojciec dzieci nie daje Pani żadnych pieniędzy na dwie córki. Nie ma Pani żadnych alimentów. We wrześniu minionego roku dziewczynki zabrała Pani na wyjazd w (...), zabrała Pani ze sobą rodziców, aby mogli Pani przy nich pomóc. Ojciec dzieci w każdym miesiącu znika na co najmniej dwa dni, czasem zdarza się dłuższa nieobecność, wtedy dwie córki przebywają tylko i wyłącznie z Panią. Po powrocie z urlopu macierzyńskiego po urodzeniu drugiej córki, zmieniła Pani sobie nawet godziny pracy u Pani wieloletniego pracodawcy, aby wcześniej zaczynać i wcześniej kończyć pracę, tak aby wyrobiła się Pani z odbiorem i zawożeniem dzieci do przedszkola i babci, która zajmuje się młodszym dzieckiem. Ojciec dzieci w swoim samochodzie nie ma nawet dwóch fotelików dziecięcych co uniemożliwia odbiór córek. Ojciec dzieci nie płaci na dziewczynki. Nie kupuje im jedzenia, zabawek ani nawet środków czystości. Wszelkie koszty, jak i poświęcony czas dla nich spoczywa na Pani barkach. W związku z tym, zwraca się Pani z prośbą o interpretacje czy w świetle prawa oraz zgodnie z powyżej zawartymi informacjami może ubiegać się Pani o status samotnej matki i tym samym rozliczać się w PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) jako samotnie wychowujący rodzic (samotna matka). Uzupełnienie stanu faktycznego Pani wniosek dotyczy roku 2024. W 2024 r. podlegała i podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody na podstawie umowy o pracę. W 2024 r. nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych nie dotyczą Pani ani Pani dzieci. Pierwsze dziecko, które Pani wychowuje urodziło się 5 października 2020 r. W 2024 r. pobierała Pani świadczenie 800+ na dwie córki. Pani konkubent przysposobił dzieci. Dzieci spędzają czas sporadycznie z ojcem, są to godziny w ciągu miesiąca, ojciec nie uczestniczy w wychowaniu dzieci. Dzieci przebywają tylko i wyłącznie z Panią. Nawet w trakcie spotkań i pomoc nie była ze strony ojca praktykowana. Spotkania są sporadyczne, trwają przeważnie niewiele dłużej niż kilka minut. Córki poza tym czasem przebywają tylko z Panią. Dzieci przebywają pod Pani opieką zawsze, to Pani szykuje im jedzenie, kąpiel, ubiera je itp. Mając na uwadze, że dom nie jest podzielony, mogą Państwo spotkać się choćby na przedpokoju, stąd rzadko, jednak dzieci spotykają ojca w domu. W okresie którego dotyczy wniosek, faktycznie i samotnie wychowuje Pani dzieci. Stale troszczy się Pani o byt materialny – praca na cały etat. Rozwój emocjonalny, zachowania, zainteresowania (starsza córka uczęszcza na język angielski) oraz rozwój fizyczny (zajęcia tańca).Te wszystkie obowiązki w ciągu okresu który dotyczy wniosek są po Pani stronie. Ojciec dzieci nie uczestniczy w tym. Wszystkie FV, dokumenty są na Pani nazwisko, co potwierdza poniesione koszty. W trakcie chorób lub niedyspozycyjności dzieci zawsze przebywają pod Pani opieką bez pomocy ojca (urlopy, praca zdalna podyktowane są tym zdarzeniom). W okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci nie uczestniczył w wychowaniu dzieci. Spotkania są wymuszone. Nie uczestniczy w życiu córek. Nie interesuje się życiem prywatnym córek ani domowym ani np. przedszkolnym. Nie uczestniczy w życiu dzieci. Dom nie jest podzielony. Jest jedno wejście. Ojciec dzieci ma osobny pokój, dzieci mają wspólny i Pani osobny. Ojciec dzieci w przedmiotowym terminie wychodził z domu około 8.00 i wracał późną nocą. Często jednak przez kilka dni nie było go w ogóle. Nie ma Pani spisanej umowy z konkubentem o sposobie korzystania z nieruchomości.
Czy zgodnie z powyżej zawartymi informacjami, może Pani ubiegać się o status samotnej matki i tym samym rozliczać się w PIT jako samotnie wychowujący rodzic? Pani stanowisko w sprawie Na podstawie złożonego wcześniej pisma, a także udzielonych powyżej odpowiedzi, w Pani ocenie jest Pani samotną matką. Wszelkie koszty pod kątem jedzenia, zajęć, ubrań itp. są po Pani stronie. Również to wstaje Pani razem z nimi, aby się nimi zająć, odwozi Pani na zajęcia, płaci za zajęcia dodatkowe. Dodatkowo chodzi Pani z nimi do lekarzy, na szczepienia, za wszystkie szczepienia ponosi Pani samodzielnie koszty. W przypadku chorób dzieci, angażuje Pani w pomoc dziadków, bierze Pani urlop lub pracę zdalną, aby mogła Pani pojechać z dziećmi do lekarza. Ponadto, w przypadku chorób dzieci i hospitalizacji, to także Pani przebywała z nimi w szpitalu. W tym czasie, gdy była Pani z młodszą córką dwukrotnie w szpitalu, nad starszą córką opiekę sprawowali dziadkowie.
Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 6 ust. 4c tej ustawy: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie
- podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Na podstawie art. 6 ust. 4d wskazanej ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 6 ust. 4e ww. ustawy stanowi, że: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz.U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. W świetle art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2024 r. poz. 1576). Jak wynika z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy · w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Należy jednak wskazać, że przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym, określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Z opisu sprawy wynika, że jest Pani panną. W 2024 r. podlegała i podlega Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2024 r. uzyskiwała Pani dochody na podstawie umowy o pracę. W 2024 r. nie prowadziła Pani działalności gospodarczej. Ma Pani dwójkę dzieci. Pierwsze dziecko, które Pani wychowuje urodziło się 5 października 2020 r. Wraz z urodzeniem się drugiego dziecka tzn. 18 września 2023 r. ojciec dzieci (konkubent) zaprzestał opieki nad dziećmi. Pani konkubent przysposobił dzieci. Dzieci spędzają czas sporadycznie z ojcem, są to godziny w ciągu miesiąca, ojciec nie uczestniczy w wychowaniu dzieci. Dzieci przebywają tylko i wyłącznie z Panią. Nawet w trakcie spotkań i pomoc nie była ze strony ojca praktykowana. Spotkania są sporadyczne, trwają przeważnie niewiele dłużej niż kilka minut. Córki poza tym czasem przebywają tylko z Panią. Dzieci przebywają zawsze pod Pani opieką, to Pani szykuje im jedzenie, kąpiel, ubiera je itp. W okresie którego dotyczy wniosek, faktycznie i samotnie wychowuje Pani dzieci. Stale troszczy się Pani o byt materialny – praca na cały etat. Rozwój emocjonalny, zachowania, zainteresowania (starsza córka uczęszcza na język angielski) oraz rozwój fizyczny (zajęcia tańca).Te wszystkie obowiązki w ciągu okresu który dotyczy wniosek są po Pani stronie. Ojciec dzieci nie uczestniczy w tym. Wszystkie FV, dokumenty są na Pani nazwisko, co potwierdza poniesione koszty. W trakcie chorób lub niedyspozycyjności dzieci zawsze przebywają pod Pani opieką bez pomocy ojca (urlopy, praca zdalna podyktowane są tym zdarzeniom). Ojciec dzieci nie daje Pani żadnych pieniędzy na dwie córki. Nie ma Pani żadnych alimentów. W 2024 r. pobierała Pani świadczenie 800+ na dwie córki. W okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci nie uczestniczył w wychowaniu dzieci. Spotkania są wymuszone. Nie uczestniczy w życiu córek. Nie interesuje się życiem prywatnym córek ani domowym ani np. przedszkolnym. Nie uczestniczy w życiu dzieci. W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że: Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (który dzieci faktycznie wychowuje) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, skoro jak Pani wskazała, że faktycznie i samotnie wychowuje Pani dzieci, bez udziału drugiego rodzica (Pani konkubenta), który nie uczestniczy w ich wychowywaniu oraz dzieci przebywają tylko i wyłącznie pod Pani opieką, a także stale troszczy się Pani o byt materialny dzieci, rozwój emocjonalny, zachowania, zainteresowania (starsza córka uczęszcza na język angielski) oraz rozwój fizyczny (zajęcia tańca) ciąży na Pani, a kontakt z ojcem jest sporadyczny – to uznaję, że w 2024 r. była Pani osobą samotnie wychowującą dzieci. W konsekwencji, przysługuje Pani prawo do skorzystania z preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej w art. 6 ust. 4c i ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dzieci w zeznaniu rocznym za 2024 r. Pani stanowisko jest prawidłowe.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła. Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji. Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili