Opis zdarzenia przyszłego
A. sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką z siedzibą w Polsce, posiadającą
stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, będąca podatnikiem
zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa CIT (podatek dochodowy od osób prawnych)).
Wnioskodawca planuje zawarcie umowy aportowej (dalej: Umowa) z p. C.C., D.D. i E.E.
(dalej: Wnoszący). Wnoszący są jedynymi spadkobiercami FF, który prowadził działalność
gospodarczą w oparciu o przedsiębiorstwo B. jednoosobową działalność gospodarczą pod
firmą B. z siedzibą w (...) (dalej: B). Wnoszący nabyli z mocy ustawy spadek po zmarłym
przedsiębiorcy w udziale po 1/3 części zgodnie z zarejestrowanym aktem poświadczenia
dziedziczenia z dnia 23 marca 2021 r. Spadkodawca przed śmiercią powołał, zgodnie z
przepisami Ustawy o zarządzie sukcesyjnym (dalej: UoZS), zarząd sukcesyjny w osobie
Pani C.C., który następnie został przedłużony zgodnie z UoZS do 21 lutego 2026 r. Oznacza
to, że obecnie B. ma status przedsiębiorstwa w spadku (dalej: Przedsiębiorstwo w spadku
lub Zainteresowany) w rozumieniu UoZS. Przedsiębiorstwo w spadku jest podatnikiem PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)
zgodnie z art. 1a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa PIT)
prowadzącym księgi handlowe.
Przedsiębiorstwo w spadku jest także przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 551 kodeksu
cywilnego. W skład majątku Przedsiębiorstwa w spadku wchodzą m. in. nieruchomości,
środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, zapasy, zobowiązania, należności i inne
składniki.
W wykonaniu Umowy Wnoszący zamierzają dokonać podwyższenia kapitału zakładowego
i wniesienia do Spółki udziałów w Przedsiębiorstwie w spadku w formie aportu w zamian
za udziały w tej Spółce przed wygaśnięciem zarządu sukcesyjnego. Dokonanie wkładu
niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa w spadku lub 100% udziałów w
przedsiębiorstwie w spadku to w istocie od strony prawnej ta sama czynność prawna.
Dokonanie aportu 100% udziałów w przedsiębiorstwie w spadku oznacza dokonanie
aportu (całego) przedsiębiorstwa w spadku. Planowana czynność polegała będzie na tym,
że wszystkie osoby posiadające udziały w Przedsiębiorstwie w spadku wniosą całe
Przedsiębiorstwo w spadku aportem (tj. przeniesione zostaną wszelkie prawa do
przedmiotu wkładu) do Spółki. W wyniku powyższego Spółka, która otrzyma wkład
niepieniężny w postaci Przedsiębiorstwa w spadku, przyjmie dla celów podatkowych
składniki majątku wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa w wartości wynikającej z ksiąg
podatkowych Przedsiębiorstwa w spadku. Z kolei udziały w Spółce zostaną objęte
bezpośrednio przez poszczególnych Wnoszących.
Przed jak i po dniu aportu ponoszone będą wydatki przez Wnioskodawcę i
Zainteresowanego. W związku z różnymi przypadkami, których wystąpienia przewiduje
Zainteresowany i Wnioskodawca, pojawiły się wątpliwości co do ich ujęcia w kosztach
uzyskania przychodów odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego. W
szczególności, wątpliwości sprowadzają się do rozstrzygnięcia który z podmiotów
(Wnioskodawca czy Zainteresowany) będzie uprawniony do rozpoznania w kosztach
podatkowych wynikających z:
a) faktur (np. za energię elektryczną, czynsze najmu uzależnione od obrotu osiągniętego
w okresach poprzedzających dzień aportu) wystawione na Spółkę i przez nią
zapłacone, ale dotyczące okresu działalności Przedsiębiorstwo w spadku.
b) faktur (np. za czynsz najmu powierzchni handlowych) wystawiona z góry na
Przedsiębiorstwo w spadku (ale dotycząca okresu działalności Spółki) i opłacona przez
Przedsiębiorstwo w spadku.
c) faktur wystawiona z góry na Przedsiębiorstwo w spadku w okresie jej działalności (ale
dotycząca okresu działalności Spółki) i opłacona (zgodnie z terminem płatności
określonym przez wystawcę faktury) przez Spółkę.
d) faktur wystawiona z dołu na Przedsiębiorstwo w spadku w okresie jej działalności (i
dotycząca okresu działalności Przedsiębiorstwo w spadku), która zostanie opłacona
już przez Spółkę (zgodnie z terminem płatności określonym przez wystawcę faktury).
e) wydatków na nabycie towarów handlowych przez Przedsiębiorstwo w spadku i
sprzedanych przez Spółkę po dniu aportu.
f) rozliczeń międzyokresowych kosztów (koszty ubezpieczeń, opłat za użytkowanie mebli).
Dla pełnego przedstawienia sprawy i umożliwienia dokonania interpretacji przepisów w
oparciu o dokładnie przedstawiony stan faktyczny należy dodać, że:
Aport obejmie, co do zasady, wszystkie składniki materialne i niematerialne
związane z działalnością Przedsiębiorstwa w spadku (tj. składniki dotyczące
wszystkich poszczególnych elementów wchodzących w jego skład), takich jak m.in.
nazwę przedsiębiorstwa, środki trwałe (nieruchomości, środki transportu), aktywa
obrotowe (zapasy, towary), środki finansowe, należności, zobowiązania, tajemnice
przedsiębiorstwa czy księgi rachunkowe związane z prowadzeniem działalności.
Tym samym, przedmiotem aportu będą wszystkie składniki Przedsiębiorstwa w
spadku, które są przeznaczone do realizacji celów działalności gospodarczej.
W Przedsiębiorstwie w spadku są zatrudnione osoby na podstawie umowy o pracę.
Wszyscy pracownicy Przedsiębiorstwa w spadku zostaną przez Spółkę przejęci na
podstawie art. 231 ustawy Kodeksu pracy.
Uzupełniająco, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż wydatki o których mowa w opisie
zdarzenia przyszłego:
pozostawać będą w ścisłym związku z prowadzoną z działalnością gospodarczą
Wnioskodawcy lub Zainteresowanego i w celu uzyskania, zachowania lub
zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez
te podmioty przychodów
nie znajdują się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów,
zostaną poniesione odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego;
udokumentowany wystawioną fakturą (odpowiednio na Wnioskodawcę lub
Zainteresowanego). Niniejszy wniosek składany jest w celu uzyskania potwierdzenia
co do prawidłowości ujęcia ponoszonych wydatków w kosztach uzyskania
przychodów odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego.
Pytania
1. Czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu
wydatków opisanych w punkcie a). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków poniesionych na
nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane przed dniem
aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub usługodawców po aporcie
i opłacone przez Spółkę po aporcie?
2. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie b). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych „z góry” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Przedsiębiorstwo w spadku przed
aportem?
3. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie c). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub wykonane po
dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub usługodawców przed
aportem lecz opłacone przez Spółkę po aporcie?
4. Czy Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu
z tytułu wydatków opisanych w punkcie d). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków
poniesionych „z dołu” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane przed dniem aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Spółkę po aporcie?
5. Czy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na którekolwiek z pytań 2-4 powyżej, to
Spółka będzie uprawniona do rozpoznania danego wydatku w kosztach uzyskania
przychodów?
6. Czy Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu
wydatków opisanych w punkcie e). zdarzenia przyszłego, tj. wydatków poniesionych na
nabycie towarów, które zostaną dostarczone i zafakturowane przez dostawców przed
dniem aportu a następnie sprzedane przez Spółkę po dniu aportu?
7. Czy Spółka będzie mieć prawo do ujmowania rozliczeń międzyokresowych kosztów
(punkt f. zdarzenia przyszłego) w kosztach podatkowych po aporcie w wysokości
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Przedsiębiorstwa
w spadku?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania nr 2, 3, 4 w zakresie
podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób
prawnych (pytania nr 1, 5, 6 i 7) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Państwa stanowisko w sprawie
Stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania 2, 3 i 4
Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów
uzyskania przychodu z tytułu faktur opisanych w punktach b-d zdarzenia przyszłego
zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o PIT, przy założeniu, że koszty wynikające z faktur
mieszczą się w zakresie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz nie zostały wymienione w art. 23
ustawy o PIT.
Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 2, 3 i 4
Analogicznie jak w przypadku uzasadnienia do pytania 1, gdy faktura dokumentująca
poniesienie kosztów związanych z działalnością Przedsiębiorstwa w spadku, która
następnie będzie kontynuowana przez Spółkę wpłynie jeszcze przed dniem aportu i
zostanie zaksięgowana w ewidencji rachunkowej Przedsiębiorstwa w spadku,
Zainteresowany będzie miał prawo do rozpoznania ich w kosztach uzyskania przychodów.
Bez znaczenia powinno pozostawać to, który podmiot opłaci należności wynikające z
faktur. W przypadku bowiem istnienia zobowiązana na dzień aportu, po aporcie
zobowiązania staną się zobowiązaniami Spółki, która będzie zobowiązana do ich
uregulowania zgodnie z terminami płatności. Zobowiązania udokumentowane fakturami
zostaną bowiem przeniesione w związku z aportem. W konsekwencji należy zauważyć, iż
prowadzenie działalności gospodarczej w ramach Przedsiębiorstwa w spadku a następnie
- po wniesieniu aportu - w ramach Spółki będzie miało charakter permanentny. W
konsekwencji, jeżeli określony wydatek towarzyszący działalności gospodarczej ze swej
istoty i z racji rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie podatkowej jest kosztem
podatkowym (zakup towarów i usług) i gdyby nie wniesienie aportu byłby ze względu na
wykazywanie związku z prowadzoną działalnością gospodarczą kosztem uzyskania
przychodu, to takim kosztem powinien pozostać również u obejmującego aport
Wnioskodawcy, gdyż analogiczny jest także u niego związek pomiędzy takim kosztem a
przychodami (prowadzoną działalnością) i fakt, że dana operacja gospodarcza rodząca
zobowiązanie podjęta została jeszcze przez Przedsiębiorstwo w spadku, sam w sobie, nie
powinien mieć charakteru rozstrzygającego. Zatem, niezależnie od tego czy usługi i
dostawy towarów zostaną zrealizowane przed czy po dniu aportu ale zostaną
zafakturowane przez dostawców lub usługodawców jeszcze przed dniem aportu, to uznać
należy, że to Zainteresowany, który ujmie wydatki w księgach będzie uprawniony do
zaliczenia kosztów wynikających z takich faktur do swoich kosztów podatkowych.
Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie w jakim uznaje fakt ujęcia kosztu w ewidencji
rachunkowej podatnika oraz dzień aportu za datę rozgraniczającą prawo do rozpoznania
kosztu uzyskania przychodu znajduje również potwierdzenie w interpretacjach
indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.
interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2022 r., sygn.: 0111-KDIB1-1.4010.267.2022.3.ŚS
oraz z 30 listopada 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.391.2021. 2.ANK).
Biorąc powyższe pod uwagę, Zainteresowany będzie mieć prawo do rozpoznania kosztów
uzyskania przychodu z tytułu tych faktur.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części
nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93 -
93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). W przepisach tych ustawodawca zawarł katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja
podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów
przekształcanych.
Stosownie do treści art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej:
§ 1. Osoba prawna lub spółka komandytowo-akcyjna zawiązane (powstałe) w wyniku
łączenia się:
1) osób prawnych,
2) osobowych spółek handlowych,
3) osobowych i kapitałowych spółek handlowych
- wstępują we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i
obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
§ 2 tej regulacji stanowi, że:
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej i spółki komandytowo-
akcyjnej łączących się przez przejęcie:
1) innej osoby prawnej (osób prawnych);
2)osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
Zgodnie natomiast z art. 93a § 1 ww. ustawy:
§ 1. Osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:
1) przekształcenia innej osoby prawnej,
2) przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i
obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
Art. 93a § 2 wskazuje, że
Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:
1) osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
b) spółki kapitałowej;
2) (uchylony)
3) stowarzyszenia utworzonego w wyniku przekształcenia stowarzyszenia zwykłego.
W myśl art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej:
Spółka niemająca osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie
udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa, wstępuje w przewidziane w
przepisach prawa podatkowego prawa wniesionego przedsiębiorstwa, z wyjątkiem
tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących
opodatkowanie spółek niemających osobowości prawnej.
Stosownie do art. 93c ww. ustawy:
§ 1. Osoby prawne lub spółki komandytowo-akcyjne przejmujące albo osoby prawne
lub spółki komandytowo-akcyjne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem
podziału albo z dniem wydzielenia albo z dniem wyodrębnienia, we wszelkie
przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej
lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi
im w planie podziału składnikami majątku.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy
podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie - także majątek osoby
prawnej lub spółki komandytowo-akcyjnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część
przedsiębiorstwa.
W wymienionych artykułach ustawodawca wskazuje zdarzenia prawne, na skutek których
następuje przeniesienie wszystkich praw i obowiązków wynikających z prawa
podatkowego na inny podmiot traktowany jako następca prawny (tzw. sukcesja
uniwersalna). Do zdarzeń tych należą przede wszystkim: przekształcenie, połączenie oraz
podział. Co istotne, ustawodawca w katalogu czynności skutkujących wystąpieniem
sukcesji uniwersalnej na gruncie prawa podatkowego nie wymienił aportu, którego
przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (wyjątkiem jest
wymienione w art. 93a § 5 Ordynacji podatkowej wniesienie przedsiębiorstwa osoby
fizycznej do spółki niemającej osobowości prawnej). Następstwo podatkowe stanowi
odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym
wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże
względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie,
muszą mieć wystarczającą podstawę prawną aby można było wobec nich zastosować
instytucję sukcesji podatkowej.
Ww. katalog zdarzeń wskazanych w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa, a
dotyczących sukcesji uniwersalnej, ma charakter wyczerpujący. Przepisy Ordynacji
podatkowej nie przewidują zatem sukcesji dla sytuacji, w której 100% udziałów w
przedsiębiorstwie w spadku zostanie wniesione aportem do spółki z o.o.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art.
24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka
sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku
podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest
stratą ze źródła przychodów.
W myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów
lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów
wymienionych w art. 23.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu
każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej
analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy
ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów
lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach
należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu
a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź
też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma
cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów,
jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością
powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt
uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać
pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania
przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika
przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została
podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub
może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww.
ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wydatki o których mowa w opisie:
pozostawać będą w ścisłym związku z prowadzoną z działalnością gospodarczą
Wnioskodawcy lub Zainteresowanego i w celu uzyskania, zachowania lub
zabezpieczenia przychodów lub mogą mieć wpływ na wielkość osiągniętych przez
te podmioty przychodów,
nie znajdują się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania
przychodów,
zostaną poniesione odpowiednio przez Wnioskodawcę lub Zainteresowanego;
udokumentowany wystawioną fakturą (odpowiednio na Wnioskodawcę lub
Zainteresowanego).
Wątpliwości Państwa sprowadzają się do ustalenia, czy Zainteresowany będzie mieć
prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodu z tytułu opisanych w zdarzeniu
przyszłym:
b) wydatków poniesionych „z góry” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone
lub wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Przedsiębiorstwo w spadku przed
aportem;
c) wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone lub
wykonane po dniu aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem lecz opłacone przez Spółkę po aporcie;
d) wydatków poniesionych „z dołu” na nabycie towarów i usług, które zostaną dostarczone
lub wykonane przed dniem aportu, a które zostały zafakturowane przez dostawców lub
usługodawców przed aportem i opłacone przez Spółkę po aporcie.
Wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, jeżeli został poniesiony przez
podatnika, jest definitywny, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika
działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania przychodów, bądź
zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość
osiągniętych przychodów, jak również został właściwie udokumentowany.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje użytego w art. 22 ust. 1
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "poniesienie". Stanowi tylko,
że warunkiem uznania kosztu za koszt podatkowy jest jego poniesienie przez podatnika.
Przez "poniesienie" kosztu należy w takim wypadku rozumieć zarówno poniesienie
wydatku, jak i zakwalifikowanie faktycznie zrealizowanego odpisu lub innego zmniejszenia
aktywów lub zwiększenia strat.
Tym samym, w przypadku gdy koszty, o których mowa w podpunkcie b) zostały faktycznie
poniesione przez Zainteresowanego i będą spełniały przesłanki określone w art. 22 ust. 1
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Zainteresowany będzie mógł zaliczyć
je do kosztów uzyskania przychodów w Przedsiębiorstwie w spadku.
Stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.
W przypadku wydatków o których mowa w podpunkcie c) i d), które zostaną opłacone
przez Spółkę po aporcie, to ich wartość nie będzie mogła być zaliczona do kosztów
uzyskania przychodów Zainteresowanego, ponieważ nie zostanie spełniona jedna z
przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, tj. wymóg faktycznego poniesienia kosztu. Wydatki te zostaną opłacone przez
Spółkę, nie można więc mówić o „poniesieniu kosztu” przez Zainteresowanego. Z tego
względu – przy tym sposobie nabycia – brak odpłatności przez Zainteresowanego
decyduje o niemożliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wartości
przedmiotowych towarów i usług w Przedsiębiorstwie w spadku.
Tym samym stanowisko Państwa w zakresie pytań nr 3 i 4 należało uznać za
nieprawidłowe
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego,
który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.
111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja
będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą
mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
przez Zainteresowanego, który
jest stroną postępowania
A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania
– art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji
indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania
interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej
jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na
adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS
/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r
Ordynacji podatkowej.