Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
dłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu
faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest
prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił
go Pan pismem z 28 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca prowadzi firmę w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.
Działalność polega na świadczeniu usług (dalej jako „usługi programistyczne”) na rzecz
podmiotu gospodarczego (dalej jako „Klient”).
Przy realizacji usług programistycznych Wnioskodawca używa nowoczesnych technologii
takich jak:
- nowoczesne języki oprogramowania: ... oraz ...,
- nowoczesne biblioteki informatyczne i kompilatory informatyczne: ... oraz ...,
- nowoczesne środowiska informatyczne.
W szczegółowy zakres usług Wnioskodawcy realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz
wyżej wymienionych podmiotów gospodarczych wchodzi m.in. tworzenie
oprogramowania zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, projektowanie systemów
informatycznych zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, tworzenie modelu bądź programu
komputerowego – wszystkie wymienione przedmioty działalności stanowią utwory w myśl
ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto w zakres obowiązków
Wnioskodawcy wchodzi również analiza i walidacja stworzonego oprogramowania, a także
stworzenie nowego systemu informatycznego, nieistniejącego dotychczas w obrocie
gospodarczym. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, system
informatyczny oraz program komputerowy podlegają ochronie prawnej na podstawie
zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (Dz. U.
z 1994 r. nr 24, poz. 83).
Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały (i będą) wytworzone, rozwinięte
lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę
działalności, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy
oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Tworzone przez
Wnioskodawcę oprogramowania to nowy system informatyczny, nieistniejący dotychczas
w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia
26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż wskazanych we
wniosku praw następuje w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochody z
opłat wynikających za sprzedaż praw autorskich i majątkowych do stworzonego przez
Wnioskodawcę kodu źródłowego, opłata jest za sprzedaż autorskiego prawa do
stworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg
rachunkowych.
Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym
wykazuje wymagane przepisami informacje w odrębnej ewidencji. Prowadzona odrębna
ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu
(straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz
wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający
określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od
podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami zawartymi w
art. 30cb ust 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowa, odrębna
ewidencja jest prowadzona w sposób usystematyzowany, ciągły. Oprogramowanie, o
którym mowa we Wniosku stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie
Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019r.,
poz. 1231, z późniejszymi zmianami). W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca
opracowuje nowe lub ulepszone usługi, niewystępujące dotychczas w praktyce
gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem kwalifikowanych praw własności
intelektualnej będących przedmiotem ulepszenia. W wyniku podjętych przez
Wnioskodawcę czynności związanych z ulepszeniem kwalifikowanych praw własności
intelektualnej powstają odrębne od tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej
utwory, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tych kwalifikowanych praw własności
intelektualnej na mocy opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która
dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na mocy której Wnioskodawca
przenosi wszystkie prawa autorskie i majątkowe na Spółkę, z którą ma podpisaną umowę.
Wnioskodawca zgodnie z treścią umowy zawartej ze swoim Klientem przenosi na ten
podmiot prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tejże
umowy bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli z chwilą przejęcia
utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca przenosi również na wyżej
wymieniony podmiot wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i
terytorialnych. Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, jak również ulepsza już
istniejące oprogramowanie stworzone przez inne osoby. W przypadku ulepszania
oprogramowania już istniejącego Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania
lub użytkownikiem posiadającym prawo do użytkowania na podstawie licencji
niewyłącznej. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat
oraz wykonywanie przez Niego czynności opisane we wniosku. Wnioskodawca ponosi
ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.
Wnioskodawca wykonuje czynności związane z powyżej opisanymi umowami o
świadczeniu usług w dowolnie wybranym przez siebie miejscu - brak bezpośredniego
nadzoru ze strony Usługodawcy. Usługodawca nie narzuca konkretnego czasu i miejsca
wykonywanych czynności przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca niniejszym oświadcza, że
nie toczy się wobec niego żadne postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani
czynności sprawdzające w zakresie podatku PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) (podatku dochodowego od osób
fizycznych) za jakikolwiek okres.
Uzupełnienie wniosku
Wniosek dotyczy 2025 r. i lat następnych. Forma opodatkowania Wnioskodawcy to
podatek liniowy. Pozarolnicza działalność gospodarcza związana z tworzeniem
oprogramowania jest prowadzona od 5 marca 2025 r.
Prace Wnioskodawcy dotyczące zleconych prac programistycznych nie mają charakteru
rutynowych i okresowych zmian do produktów, nawet jeśli mają one charakter ulepszeń.
Wnioskodawca wytworzył następujące oprogramowania, w okresie którego dotyczy
wniosek:
program komputerowy o nazwie A. Posiada on automatyzacje i ułatwienia w wielu
procesach biznesowych, stworzoną ręcznie mapę z klientami oraz nadchodzącymi
dla nich wizytami, rozbudowane raporty. Program ten jest innowacyjny, ponieważ
nie występuje program o takich samych parametrach na rynku. Program nie jest
dostępny do zakupienia – był on stworzony pod indywidualne wymagania Klienta
Wnioskodawcy;
program komputerowy o nazwie B. Posiada on rozbudowany system przyjmowania
oraz rozpatrywania ... ze sporą ilością automatyzacji, integrację portalu z
wewnętrznym systemem firmowym, co bardzo ułatwia pracę zewnętrznym
pracownikom/kontraktorom. Dodatkowo został dodany system ułatwiający
rozpatrywanie zwrotów oraz inny automatyzujący fakturowanie. Program ten jest
innowacyjny, ponieważ nie występuje program o takich samych parametrach na
rynku. Program nie jest dostępny do zakupienia – był on stworzony pod
indywidualne wymagania Klienta Wnioskodawcy.
Innowacyjność polega na wytworzeniu innowacyjnego programu komputerowego,
nieistniejącego dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.
Działania zmierzające do usprawnienia tworzonego produktu końcowego:
- tworzenie kodu źródłowego przez Wnioskodawcę na podstawie określonych funkcji
przez Klienta Wnioskodawcy;
- stworzenie harmonogramu prac;
- tworzenie raportu końcowego z wykonanych prac.
Wnioskodawca używa nowoczesnych technologii takich jak: języki programistyczne, języki
informatyczne: ... i ..., ... i ... .
Oryginalność rozwiązań polega na:
- wykorzystaniu specyficznej wiedzy i know-how programistycznego Wnioskodawcy;
- utworzeniu specyficznych algorytmów;
- wytworzenie kodu źródłowego indywidualnego w oparciu o pozyskaną wiedzę i know-
how dotyczące usług programistycznych.
Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program
komputerowy projektowany przez Wnioskodawcę:
- oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i
know-how;
- specyficzne obliczenia dokonane przez Wnioskodawcę w celu stworzenia
indywidualnego programu komputerowego;
- indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej
efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.
Oprogramowanie, które Wnioskodawca tworzy dla swojego Klienta zawsze jest utworem o
charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego
(stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na
podstawie własnych obliczeń i kreatywności Wnioskodawcy. Często są to
wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta.
Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne
oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Wnioskodawcę. Jest to
oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy
/wymagania.
Każdorazowo projektowane przez Wnioskodawcę funkcje w programie komputerowym są
nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania
otrzymane od Klienta. Wnioskodawca nie realizuje prac rutynowych. Wnioskodawca
każdorazowo podejmuje temat nowej funkcjonalności, dotychczas niewystępującej w
praktyce gospodarczej.
Zaznaczyć należy, że tego typu oprogramowanie nie jest dostępne do zakupu przez
Internet, w sposób detaliczny bądź hurtowy. Oprogramowanie zostało napisane wyłącznie
na potrzeby danego Klienta i usprawniło działanie i przepływy pracy w tej firmie.
Dodatkowo zostało napisane w taki sposób aby łatwo je było rozszerzać, rozwijać,
skalować i wprowadzać nowe moduły i funkcjonalności.
Przed rozpoczęciem realizacji, Wnioskodawca dysponował ograniczoną wiedzą
programistyczną i ograniczonym know-how, które w trakcie prac stale ulegało
powiększeniu.
W ramach tej działalności, Wnioskodawca wykorzystywał rodzaj wiedzy – wiedza
informatyczna, wiedza IT, wiedza programistyczna. Wnioskodawca wykorzystywał
umiejętności dotyczące programowania, planowania, wdrażania systemów IT oraz
projektowania architektury systemów IT.
Od już istniejących rozwiązań odróżniają je następujące cechy:
- wykorzystanie nowoczesnych języków programistycznych takich jak ... i ...;
- wykorzystanie nowoczesnych narzędzi ... i ... .
Od już istniejącego oprogramowania następujące usprawnienia odróżniają program
komputerowy projektowany przez Wnioskodawcę:
- oryginalne podejście do tworzenia kodu źródłowego w oparciu o własne schematy i
know- how;
- specyficzne obliczenia dokonane przez Wnioskodawcę w celu stworzenia
indywidualnego programu komputerowego;
- indywidualna infrastruktura techniczna zaprojektowana z myślą o maksymalnej
efektywności wytworzonego oprogramowania komputerowego.
Oprogramowanie, które Wnioskodawcy tworzy dla swojego Klienta zawsze jest utworem o
charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową kodu źródłowego
(stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego) planowany jest na
podstawie własnych obliczeń i kreatywności Wnioskodawcy. Często są to
wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta.
Wnioskodawca rozpoczął działalność w dniu rozpoczęcia realizacji prac opisanych we
wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Wnioskodawca przed tym
dniem nie oferował usług.
Języki programistyczne: ... i ... . Nowoczesne narzędzia programistyczne: ... i ... .
Przedsięwzięcie było realizowane w następujący sposób:
Wnioskodawca zaplanował prace do wykonania w oparciu o wymagania Klienta, następnie
na podstawie opracowanego harmonogramu realizował konkretne prace zmierzające do
wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Efektem działań jest utwór, podlegający ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie
autorskim i prawach pokrewnych.
Działalność opisana w pytaniu będzie prowadzona w sposób uporządkowany, według
pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem
określonych celów do osiągnięcia.
Głównym celem Wnioskodawcy jest utworzenie utworu w postaci kodu źródłowego.
Źródłem finansowania prac jest kapitał własny przedsiębiorstwa. Główny cel został
osiągnięty.
Systematyczność polega na:
- stworzeniu harmonogramu prac;
- systematycznym tworzeniu kodu źródłowego w celu utworzenia programu
komputerowego;
- tworzeniu raportu końcowego z wykonanych prac.
Wnioskodawca opracowuje jeden harmonogram na jeden rok kalendarzowy. Wszystkie
dotychczas opracowane harmonogramy zostały przez Wnioskodawcę zrealizowane.
Działalność Wnioskodawcy będzie obejmować prace mające na celu zdobycie nowej
wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów lub
usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Celem prowadzonych badań przez Wnioskodawcę będzie zdobycie nowej wiedzy, know-
how, które następnie zostanie użyte do projektowanego programu komputerowego.
Efekty badań zostaną wykorzystane w wytworzonym przez Wnioskodawcę programie
komputerowym.
Efekty pracy Wnioskodawcy nazywane przez Niego „oprogramowaniem” zawsze są
utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są
kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
- nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych
umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć
jako mające charakter powtarzalny;
- nie są, nie były i nie będą jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych
projektowych zlecanych przez kontrahenta.
Efekty pracy w postaci tworzenia/rozwijania oprogramowania są odrębnymi programami
komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie
autorskim i prawach pokrewnych.
W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza programy komputerowe:
- zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę nie miały, nie mają i nie będą mieć
charakteru okresowych/rutynowych zmian;
- w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstawać będzie odrębny od
tego programu komputerowego utwór, tj. nowe kwalifikowane prawo własności
intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego,
podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach
pokrewnych).
Wnioskodawca w stosunku do tego nowego kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej przenosi całość autorskich praw majątkowych otrzymując w zamian
wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa. Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie włącznie
z tytułu przenoszenia na kontrahenta praw do programu komputerowego, jest to
autorskie prawo do programu komputerowego (kwalifikowane prawo własności
intelektualnej).
Całość wynagrodzenia Wnioskodawcy dotyczy wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw
autorskich majątkowych do poszczególnych prac na rzecz danego Kontrahenta
Wnioskodawcy.
Przeniesienie praw następuje w drodze pisemnej – umowy zawartej z Kontrahentem.
Sposób przenoszenia we wniosku praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w
przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje
to z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.
Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, o których mowa w pytaniu nr 3 to wydatki
poniesione na:
- zakup laptopa i komputera stacjonarnego w celu prowadzenia działalności
gospodarczej oraz umożliwienia wytwarzania kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej na tym sprzęcie podczas prac u klienta bądź w domu;
- zakup monitora komputerowego, który będzie służył jako dodatkowy ekran do
wizualizacji danych dający lepszą efektywność oraz jakoś pracy podczas
wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- zakup komponentów do laptopa i komputera stacjonarnego, tj. mysz komputerowa,
słuchawki komputerowe wpływające na ergonomię oraz efektywność pracy w
trakcie wytwarzania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- samochód oraz odpisy amortyzacyjne zakupionego samochodu – w związku z
planowanym nabyciem, Wnioskodawca informuje, że samochód będzie
wykorzystywany w prowadzonej przez Niego działalności polegającej na tworzeniu
oprogramowania. Będzie służył do dojazdu do klientów w celu prowadzenia
spotkań projektowych, konsultacji oraz prezentacji, załatwianiu spraw
administracyjnych i organizacyjnych związanych z prowadzoną działalnością, do
dojazdu do podwykonawców i partnerów biznesowych w celu uzgodnień
technicznych i odbioru prac, wytwarzania kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej;
- szkolenia informatyczne, zakupy literatury branżowej oraz wydatki poniesione na
certyfikaty Microsoft poświadczające oraz zwiększające wiedzę Wnioskodawcy
niezbędną przy wykonywaniu oprogramowania, będącego przedmiotem wniosku o
wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.
Odrębna ewidencja jest prowadzona od ... 2025 r.
Pytania
1. Czy kwalifikowane dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej, opisane w niniejszym wniosku – Wnioskodawca może opodatkować
stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy opisana we wniosku działalność gospodarcza, którą Wnioskodawca prowadzi,
jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy z
dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wydatki, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia
źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT,
przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania
przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca
ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane przez Niego dochody z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej spełniają wymóg z art. 30ca ust. 2 pkt 8. Ponadto, zgodnie z art.
30cb Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dotyczącą prowadzonych prac.
Na podstawie powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż może zastosować stawkę
5% podatku dochodowego od osób fizycznych, do dochodów opisanych w niniejszym
wniosku.
Ad 2
Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Niego jest działalnością badawczo
-rozwojową.
Ad 3
Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w pytaniu koszty uzyskania przychodu są przy
zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji kosztami uzyskania przychodu z
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9
ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej
działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych
przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie
spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich
wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów
niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych
przez zlecającego te czynności,
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z
prowadzoną działalnością.
Definicja działalności badawczo-rozwojowej
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to
działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,
podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz
wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018
r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.
– Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Definicja prac rozwojowych
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe
w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i
nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne
mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach
zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie
zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej
wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów,
procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i
wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie
narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz
projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów,
procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe
zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność
gospodarczą. Działalność polega na świadczeniu usług (dalej jako „usługi
programistyczne”) na rzecz podmiotu gospodarczego. W szczegółowy zakres Pana usług
realizowanych na rzecz podmiotów gospodarczych wchodzi m.in. tworzenie
oprogramowania zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, projektowanie systemów
informatycznych zgodnie z wytycznymi Usługobiorcy, tworzenie modelu bądź programu
komputerowego. Ponadto, w zakres Pana obowiązków wchodzi również analiza i walidacja
stworzonego oprogramowania, a także stworzenie nowego systemu informatycznego,
nieistniejącego dotychczas w obrocie gospodarczym.
Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia
wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej
wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług.
Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią
działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana
efektów tych prac (Oprogramowania opisanego we wniosku).
Kryteria działalności badawczo-rozwojowej
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak
podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań
podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w
jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować
powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha
twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o
charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.
Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje
tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się
od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której
stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może
przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących
dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym
stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
W opisie sprawy wskazał Pan, że tworzone przez Pana oprogramowania to nowy system
informatyczny, nieistniejący dotychczas w praktyce gospodarczej. Efekty Pana pracy
nazwane „oprogramowaniem” zawsze są kreacją nowej, niewystępującej wcześniej
wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu
jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry
określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, nie są, nie były i nie będą
jedynie techniczną, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez
kontrahenta. Pana działalność będzie obejmować prace mające na celu zdobycie nowej
wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów lub
usług lub wprowadzania do nich znaczących ulepszeń. Efekty Pana pracy zawsze są
utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania
wymienionego we wniosku Oprogramowania ma twórczy charakter.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w
sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny
oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od
dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według
pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym,
że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w
sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się
do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą
definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie
działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo
systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny,
zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest
prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace
badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z
charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji
mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium
„systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w
tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od
istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości.
Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt
badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i
zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w
sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Wyjaśnił Pan, że działalność w ramach której tworzy/rozwija/ulepsza Pan oprogramowanie
prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, na podstawie
przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.
Systematyczność polega na stworzeniu harmonogramu prac, systematycznym tworzeniu
kodu źródłowego w celu utworzenia programu komputerowego i tworzenia raportu
końcowego z wykonywanych prac.
Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie
działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana
Oprogramowania jest spełnione.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i
organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy
rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania
zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem
dla zarządzającego projektem badawczo -rozwojowym jest zlokalizowanie i
zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w
ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i
właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i
identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca,
sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu
projektu.
Z opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że przed rozpoczęciem realizacji dysponował
Pan ograniczoną wiedzą programistyczną i ograniczonym know-how, które w trakcie prac
stale ulegało powiększeniu. Oprogramowanie, które tworzy Pan dla swojego Klienta
zawsze jest utworem o charakterze indywidualnym. Każdy algorytm będący składową
kodu źródłowego (stanowiącego podstawę projektowanego programu komputerowego)
planowany jest na podstawie własnych obliczeń i Pana kreatywności. Często są to
wyspecjalizowane algorytmy tworzone pod konkretny przypadek zlecony przez klienta.
Oryginalność projektowanego oprogramowania polega na tym, że nie występuje inne
oprogramowanie o takich samych cechach jak projektowane przez Pana. Jest to
oryginalne oprogramowanie projektowane w oparciu o otrzymane od Klienta cechy
/wymagania. Każdorazowo projektowane przez Pana funkcje w programie komputerowym
są nowym, zindywidualizowanym projektem realizowanym w oparciu o wymagania
otrzymane od Klienta. Nie realizuje Pan prac rutynowych. Każdorazowo podejmuje Pan
temat nowej funkcjonalności, dotychczas niewystępującej w praktyce gospodarczej.
Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu
tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które
wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
(i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2
ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
(ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się
do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu
wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności
podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją
cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą
stanowić prac rozwojowych.
Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje m.in. prace rozwojowe w rozumieniu
ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu
dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i”
wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich
tych czynności, tj.:
· nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
· łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
· kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
· wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie
przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace
te obejmują kolejno:
· nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z
wiedzą, zrozumienie jej;
· łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z
różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych
oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych
celów badań rozwojowych;
· kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i
łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych
procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac
rozwojowych;
· wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla
osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
· planowaniu produkcji oraz
· projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów,
procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo
konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe
organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług –
od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą
rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet
jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów
lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i
okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował
charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.
Jak wynika z Pana wniosku, Pana prace dotyczące zleconych prac programistycznych nie
mają charakteru rutynowych i okresowych zmian do produktów, nawet jeśli mają one
charakter ulepszeń. Wynika to z faktu, że jest Pan twórcą swoich programów, z których
osiąga przychód. Zgodnie z doktryną przedmiotu i orzecznictwem, wkład twórczy jest
przeciwieństwem rutynowości, rozumianej jako czynności mechaniczne. Wytwarza Pan
programy komputerowe jako utwory w rozumieniu art. 1 Prawa autorskiego i cechują się
one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i
rutynowych zmian do tworzonego Oprogramowania. W ramach prac połączono i
kształtowano istniejącą wiedzę programistyczną. Efektem było utworzenia autorskiego
programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie ustawy o
prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania,
ulepszania wymienionego Oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace
rozwojowe.
W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzam, że
opisane prace podejmowane w ramach działalności realizowanej przez Pana spełniają
definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Zatem Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.
Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1
stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności
gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1) patent,
2) prawo ochronne na wzór użytkowy,
3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt
ochrony roślin,
6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego
dopuszczonych do obrotu,
7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie
prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8) autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez
podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym
(art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na
preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody
w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy,
skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między
dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu
jego uzyskania.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według
wzoru:
(a+b)x1,3/a+b+c+d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez
podatnika na:
a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową
związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym
prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu
niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym
prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu
powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są
bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w
szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z
nieruchomościami.
Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony
zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w
zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie
sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym
postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji, jest
zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający
obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac
badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych
księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów,
kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie
kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach
rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych
usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo
własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze
albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie
jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują
informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w
ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art.
30c.
Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych
dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z
korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w
szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i
śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania
ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych
aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł
skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o
rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy
udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74
ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z
2025 r. poz. 24 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego
wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu
komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w
postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych
przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie
jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8
ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-
rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do
wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w
zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że ulga IP Box jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po
zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że:
1) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan
Oprogramowanie;
2) wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności
badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku
dochodowym od osób fizycznych;
3) w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów
komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie
autorskim i prawach pokrewnych;
4) z chwilą przekazania Kontrahentowi wytworzonego Oprogramowania przenosi Pan
na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego Oprogramowania;
5) przeniesienie praw autorskich następuje w drodze pisemnej. Sposób przenoszenia
tych praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o
prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje to z
zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy;
6) dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży
praw majątkowych do programów komputerowych;
7) od 5 marca 2025 r. prowadzi Pan na odrębną od podatkowej księgi przychodów i
rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach
wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8
tej ustawy.
Będzie Pan mógł w zeznaniach rocznych za 2025 r. oraz za lata następne zastosować
stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej
działalności opisanej we wniosku (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny).
Zatem Pana stanowisko w tym zakresie również należało uznać za prawidłowe.
Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za
koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty na:
· zakup laptopa i komputera stacjonarnego,
· zakup monitora komputerowego,
· zakup komponentów do laptopa i komputera stacjonarnego, tj. mysz komputerowa,
słuchawki komputerowe,
· samochód oraz odpisy amortyzacyjne zakupionego samochodu,
· szkolenia informatyczne, zakup literatury branżowej oraz koszty poniesione na
certyfikaty .....
Kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie
obliczenia dochodu, który zostanie następnie przemnożony przez wskaźnik nexus, będą
wszelkiego rodzaju koszty – które są funkcjonalnie związane z przychodami z
kwalifikowanych praw własności intelektualnej, i które to w sposób bezpośredni i
pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu, o ile koszty te stanowić będą
mogły koszt podatkowy. Powyższe potwierdza również treść Objaśnień podatkowych
wskazujących na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie
zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Objaśnienia
nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do
przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych
przychodów.
W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw
własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z
treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim:
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód
podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie
jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła,
koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w
ogólnej kwocie przychodów.
Zgodnie zaś z art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część
dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest
wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10
ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt
153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego
przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw
autorskich, winien Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw
autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia
oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności
gospodarczej w danym okresie.
Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana
wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4
w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy
zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze
swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub
ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla
celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z
poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien
Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-
rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się
jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki
związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za
koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego
działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności
intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych.
Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego,
który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem,
ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we
wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez
podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki
podatkowej.
Podsumowując, wydatki ponoszone przez Pana na zakup: laptopa, komputera
stacjonarnego, monitora komputerowego, komponentów do laptopa i komputera
stacjonarnego, tj. mysz komputerowa i słuchawek komputerowych oraz wydatki na:
samochód i odpisy amortyzacyjne, a także szkolenia informatyczne, literaturę branżową
i wydatki na certyfikaty Microsoft, które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów w
rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób
fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, są kosztami uzyskania
przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust.
7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym, to Pan zobowiązany jest wykazać związek danego wydatku z uzyskanym
przychodem bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest
to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych
faktów wywodzi skutki prawne. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia
spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.
W konsekwencji, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i
stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.