W dniu 13 lutego 2025 r. wpłynął wniosek Wnioskodawcy o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box). Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zajmującą się tworzeniem, ulepszaniem i modyfikacją programów komputerowych, które są utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim. Wnioskodawca jest rezydentem polskim, a jego dochody z działalności gospodarczej są opodatkowane podatkiem liniowym. Organ podatkowy potwierdził, że działalność Wnioskodawcy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, co uprawnia go do korzystania z preferencyjnej stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonych przez siebie programów komputerowych. W związku z tym, organ pozytywnie rozstrzygnął zapytanie Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnydłowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
13 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. Wnioskodawca jest rezydentem polskim, który prowadzi działalność gospodarczą i wykonuje swoje usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Usługi te nie są prowadzone za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, którego Rzeczpospolita jest stroną, ani w żaden inny sposób. Wnioskodawca aktualnie opodatkowuje swoje dochody z tytułu działalności gospodarczej podatkiem liniowym. Wnioskodawca wskazuje, że w roku podatkowym 2024 dochody z tytułu działalności gospodarczej były opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Wnioskodawca jest świadomy, że za ten okres nie będzie uprawniony do skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca realizuje prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności kontrahenta bądź samego Wnioskodawcy. Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych bądź ulepszonych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego. Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 i n. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Utwór ten należy rozumieć jako wyrażony w każdej formie m.in. słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (analogicznie: kodami programowania, algorytmami, zmiennymi), przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W ramach prac, na podstawie zawieranych umów z Wnioskodawcą, ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na kontrahenta. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności kontrahenta. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji, w szczególności na wszelkich polach eksploatacji w zakresie: prawa do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym wprowadzanie, wyświetlanie, stosowanie, przekazywanie i przechowywanie programu komputerowego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii; wprowadzenia do pamięci komputera i sieci multimedialnych. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Za rezultat prac podejmowanych na rzecz kontrahenta oraz wykonywane czynności w ramach działalności gospodarczej, odpowiedzialność ponosi wyłącznie Wnioskodawca.
Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są samodzielnym wyborem Wnioskodawcy. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu programów komputerowych, oprogramowania i jego części. Wnioskodawca jest twórcą tworzonego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mianowicie, Wnioskodawca tworzy, ulepsza oraz rozwija oprogramowanie komputerowe, a następnie całość praw autorskich do tego programu lub jego części przenosi za wynagrodzeniem, realizując jednocześnie wiążącą Go umowę. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu i modyfikacji oprogramowania zmierzają do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności tego programu. Współpraca Wnioskodawcy odbywa się na podstawie umowy cywilnoprawnej (B2B) zawieranej pomiędzy spółką prawa handlowego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca nie wyklucza również podjęcia współpracy z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą oraz spółką prawa z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Co istotne, Wnioskodawca prowadzi prace, wyłącznie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i nie prowadzi zakładu w innym państwie. Wybór czasu oraz miejsca realizowanych prac, zakres zadaniowy oraz metodyka – dobierane są przez Wnioskodawcę. Wśród przykładowych obszarów prowadzonych przez Wnioskodawcę prac można wyróżnić: · tworzenie rozwiązań, które w przyszłości będą mogły być wykorzystane w działalności operacyjnej firmy; · opracowywanie nowych produktów do oferty firmy; · opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych; · tworzenie prototypowych rozwiązań informatycznych; · tworzenie rozwiązań prototypowych stanowiących części składowe złożonych systemów i ich testowanie w ramach opracowanej metodyki; · rozwój nowych narzędzi i elementów produktów do wykorzystania w produktach oferowanych przez firmy klientom lub też do dalszego rozwoju produktów firmy; · tworzenie nowych lub udoskonalanie obecnych rozwiązań programowych wspomagających działalność; · tworzenie oraz wdrażanie nowych, innowacyjnych rozwiązań sprzętowych, sprzętowo- programowych oraz programowych w firmie; · analiza możliwości rozwoju produktów pod kątem obecnych rozwiązań technologicznych; · usprawnienie i modernizacja środowiska IT klienta; · opracowanie nowych funkcjonalności dla programów użytkowych; · opracowanie nowych algorytmów, skryptów, struktur i architektury; · rozwój oprogramowania i jego demonstracje; · testowanie i walidacja oprogramowania w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania; · opracowanie nowych narzędzi, platform i aplikacji; · udoskonalanie możliwości integracji pomiędzy oprogramowaniem; · wprowadzenie udoskonaleń do istniejących produktów; · ulepszanie istniejących i wprowadzanie nowych funkcjonalności, modułów i zastosowań do oferowanych produktów; · tworzenie oprogramowania do oceny ryzyka; · rozwój usług w zakresie chmur obliczeniowych (cloud services); · tworzenie rozwiązań w zakresie przetwarzania dużych zbiorów danych; · rozwijanie systemów zabezpieczeń danych klientów przed zagrożeniami bezpieczeństwa; · tworzenie rozbudowanych systemów informatycznych dla potrzeb obsługi globalnych podmiotów; · tworzenie narzędzi analitycznych dla potrzeb procesów decyzyjnych; · integracja narzędzi informatycznych stosowanych przez klientów. Celem ww. prac jest wytworzenie innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). Ponadto, głównym celem Wnioskodawcy jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik. Wynik prac rozwojowych mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu programu komputerowego – zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych – wraz z dokumentacją, jako nieodłączną częścią kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od dnia 2 sierpnia 2021 r. Przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawca określa jako PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.10.B Pozostała działalność w zakresie programowania. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz kontrahenta nie tylko tworzy programy komputerowe lub ich części, ale także dokonuje ich ulepszenia i modyfikacji. Do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania konieczne jest dokonywanie jego rozwijania oraz ulepszania (co wynika z istoty działalności programistycznej), w wyniku czego powstają części oprogramowania, które również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotowe prace nad programem komputerowym bądź/oraz jego częściami realizowanymi przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej, obejmują m.in. aplikację. Aplikacja stanowi Do głównego zakresu obowiązków aplikacji należy: Ponadto przedmiotowe prace Wnioskodawcy obejmują również m.in. aplikację. Do głównych zadań aplikacji należy: Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie, prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o: · zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu; · przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, tj. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania; · kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania; · dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pozostająca w ścisłym związku ze stałym poszerzaniem dostępnych elementów wiedzy, przyswajaniem nowych możliwości oraz umiejętności, a których wykorzystanie w przyszłości może mieć bezpośredni wpływ na czynności, a w efekcie na wytworzony produkt. Podejmowane czynności zmierzają bezpośrednio bądź pośrednio do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu. Bez wątpienia działalność na rzecz kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez nich nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahentów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w skali światowej – gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z kontrahentem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom danego kontrahenta. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym. Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał odpowiedzi na pytania zadane przez Organ: 1. Co oznacza „ulepszanie” oraz „modyfikowanie” przez Pana utworów? W szczególności, czy oznacza to ich rozwijanie w związku z tym, że – jak wskazał Pan w pytaniu – zarówno tworzy Pan, jak i rozwija oprogramowanie? Odpowiedź: Należy wskazać, że tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, są produktami o charakterze oryginalnym, twórczym, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej – tworzone od zera. Produkty te nie są również efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych. Projekty tworzone przez Wnioskodawcę niewątpliwie mają charakter twórczy, ponieważ to do Wnioskodawcy należy urzeczywistnienie wizji tworzonego produktu. Modyfikowanie oraz ulepszanie oznacza rozwijanie utworów, tj. rozwijanie oprogramowania, w wyniku którego powstaje nowe, niezależne oprogramowanie - program komputerowy, gdyż Wnioskodawca zarówno tworzy, jak i rozwija oprogramowanie. 2. Czy wszystkie „oprogramowania”, „oprogramowania komputerowe”, „programy”, „utwory”, „aplikacje” to programy komputerowe, które są/będą tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana? Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac? Odpowiedź: Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Utwór ten należy rozumieć jako wyrażony w każdej formie m.in. słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (analogicznie: kodami programowania, algorytmami, zmiennymi), przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. 3. W odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy i rozwija Pan „Oprogramowania” proszę wyjaśnić: a) jakimi zasobami wiedzy dysponował Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „programu komputerowego”? Odpowiedź: Przed przystąpieniem do realizacji każdego projektu Wnioskodawca dysponuje ugruntowaną wiedzą teoretyczną oraz praktyczną z zakresu inżynierii oprogramowania, architektury systemów informatycznych, analizy systemowej oraz aktualnych trendów technologicznych. Wiedza ta została zdobyta w wyniku wieloletniego studiowania publikacji naukowych, książek technologicznych oraz aktywnego uczestnictwa w środowiskach technicznych i badawczych. Przed każdym projektem przeprowadza On dodatkowo analizę literatury branżowej oraz badania porównawcze istniejących rozwiązań. b) jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących? Odpowiedź: W ramach działalności twórczej wykorzystuje i rozwija Pan wiedzę z następujących obszarów: - projektowanie nowoczesnych architektur - zaawansowane wzorce projektowe i podejścia inżynierskie - metodyki projektowania systemów o wysokiej niezawodności, skalowalności i bezpieczeństwie, - przetwarzanie danych i integracja systemów rozproszonych, - infrastruktura jako kod. W zakresie technologii korzysta Pan z narzędzi i platform takich jak: Tworzone rozwiązania wyróżniają się zastosowaniem zaawansowanych, autorskich podejść do optymalizacji, elastyczności, modularności oraz zgodności z aktualnymi wymaganiami rynkowymi i regulacyjnymi. c) jakie produkty, usługi, procesy oferował Pan dotychczas w swojej działalności? Odpowiedź: Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności oferuje i oferował będzie następujące produkty, usługi oraz procesy: · projektowanie i wdrażanie dedykowanych architektur systemowych dla sektorów: finansowego, przemysłowego, transakcyjnego oraz HR, · rozwój oprogramowania wspierającego automatyzację procesów biznesowych, · tworzenie narzędzi do przetwarzania dużych zbiorów danych, · konsulting technologiczny i opracowywanie strategii cyfrowej transformacji organizacji. d) na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte były/będą te produkty, usługi, procesy? Odpowiedź: · wynikach najnowszych badań naukowych z obszaru informatyki stosowanej i systemów rozproszonych, · sprawdzonych rozwiązaniach inżynieryjnych z zakresu wysokiej dostępności, skalowalności i bezpieczeństwa, · zaawansowanych technologiach, · nowoczesnych frameworkach programistycznych oraz narzędziach wspierających automatyzację i jakość kodu. e) co Pan zaplanował? Odpowiedź: Zaplanował Pan rozwój własnej linii innowacyjnych architektur referencyjnych, które będą stanowiły punkt wyjścia dla tworzenia wysoko wyspecjalizowanego oprogramowania, zoptymalizowanego pod kątem konkretnych wyzwań technologicznych. f) jakie cele Pan postawił? Odpowiedź: Celem jest opracowanie zestawu skalowalnych, adaptacyjnych architektur oraz implementacji referencyjnych, które mogą być wdrażane w różnych sektorach gospodarki, przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości kodu i efektywności systemowej. Dodatkowym długofalowym celem do, którego dąży Pan jest transfer wiedzy poprzez publikacje techniczne oraz standaryzacja najlepszych praktyk. g) w jaki sposób realizował/będzie Pan realizował zaplanowane przedsięwzięcie? Odpowiedź: Wnioskodawca będzie realizował zaplanowane przedsięwzięcia w sposób systematyczny, dążąc do pogłębiania wiedzy oraz rozwijania umiejętności, w oparciu o przyjęty harmonogram prac. Realizacja odbywa się etapowo: 1) analiza potrzeb i wyzwań domenowych, 2) studium przypadków i analiza istniejących rozwiązań, 3) projektowanie autorskiej architektury systemowej, 4) implementacja prototypów oraz testy wydajnościowe, 5) walidacja z interesariuszami oraz iteracyjne usprawnienia, 6) publikacja rezultatów oraz ewentualna komercjalizacja h) co jest/co będzie efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało/powstanie przy realizacji opisanego projektu? Odpowiedź: Efektem działań są innowacyjne architektury i komponenty oprogramowania umożliwiające: Powstające rozwiązania znajdują zastosowanie m.in. w systemach autonomicznych, infrastrukturze przemysłowej, narzędziach developerskich oraz środowiskach wysokiego ryzyka technologicznego. 4. Czy Pana działalność, w ramach której tworzy/ulepsza/modyfikuje Pan Oprogramowanie obejmuje prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne? Jeżeli tak, to należy szczegółowo opisać te prace. Odpowiedź: Nie, działalność Wnioskodawcy nie obejmuje prac empirycznych lub teoretycznych, mających przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi prace rozwojowe, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. 5. W czym przejawia się/będzie przejawiać się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „programów komputerowych”, których dotyczy wniosek? Należy ponadto wyjaśnić, jakie konkretne działania podejmował /podejmuje/będzie podejmował Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego „programu komputerowego”, a w szczególności: a) jakie konkretnie działania podejmował/podejmuje/będzie podejmował Pan w celu wytworzenia i rozwinięcia „programów komputerowych”, czy wykonywał/wykonuje /będzie wykonywał je Pan w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny? Odpowiedź: Wnioskodawca podejmując się ulepszenia określonych programów komputerowych oraz ich części, każdorazowo podejmuje następujące czynności: 1) analiza oraz planowanie: 2) projektowanie: 3) implementacja: 4) testowanie: wdrożenie i utrzymanie Kroki te są powtarzane przez Wnioskodawcę w cyklach, zarówno w przypadków programów komputerowych jak i ich części, w tempie jak są rozwijane i ulepszane. Wnioskodawca ponad powyższe wskazuje, że czynności te wykonywał oraz wykonuje w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny. b) w oparciu o jakie technologie został wytworzony lub rozwinięty przez Pana program komputerowy; jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej Pan zastosował? Odpowiedź: Wnioskodawca w tworzeniu programów komputerowych wykorzystuje zaawansowane technologie i narzędzia, w tym: c) co powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie lub usprawnione w znaczymy stopniu różniły się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana, na czym polegała oryginalność tego programu komputerowego? Odpowiedź: Wszystkie rozwiązania, które Wnioskodawca oferuje, za każdym razem, są przygotowywane od podstaw, pod konkretne wymagania i potrzeby danego klienta, które są za każdym razem inne. Wnioskodawca nie tworzy ogólnych rozwiązań, które potem wielokrotnie wykorzystuje. Oryginalność moich rozwiązań wynika z: · dedykowanego podejścia do projektowania architektury systemu – każdy projekt tworzony jest w ścisłym odniesieniu do konkretnego problemu technologicznego lub branżowego, bez wykorzystywania gotowych schematów, · innowacyjnej integracji wiedzy naukowej z praktyką inżynierską – rozwiązania oparte są na aktualnych teoriach i wynikach badań, które są przekształcane w praktyczne implementacje, · automatyzacji i autonomiczności komponentów systemu – oprogramowanie zdolne jest do samooptymalizacji i rekonfiguracji w czasie działania, · nowych mechanizmów zapewnienia niezawodności i odporności – m.in. przez wdrażanie autorskich strategii i detekcji anomalii. d) zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, że program komputerowy po jego wytworzeniu/rozwinięciu różni się/będzie się różnić od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Odpowiedź: Nowo opracowane oprogramowanie różni się od dotychczasowych rozwiązań dzięki zastosowaniu: · rozproszonego przetwarzania zdarzeń w czasie rzeczywistym (streaming data processing), · architektury typu plug-in – umożliwiającej dynamiczne aktualizacje i naprawę komponentów bez przerywania działania systemu, · autorskich wzorców integracyjnych z zewnętrznymi usługami i bazami wiedzy (np. ontologie, grafy wiedzy), · monitorowania semantycznego i kontekstowego – w celu zwiększenia autonomii działania oprogramowania. 6. W związku ze wskazaniem we wniosku, że: Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. proszę opisać: a) jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie „programów komputerowych” oraz jakie posiadał Pan źródła finansowania zaplanowanych prac? Odpowiedź: Celem jest wytworzenie innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). Ponadto, głównym celem Wnioskodawcy jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik. Finansowanie następowało ze środków własnych. b) jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania? Odpowiedź: Osiągnięte przez Wnioskodawcę cele polegały na wytworzeniu innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). Wnioskodawca samodzielnie stworzył program komputerowy, dysponując swoją wiedzą i doświadczeniem. W zakresie zasobów ludzkich, tworzenie programów komputerowych oraz ich części nie spowodowało zapotrzebowania kadrowego Wnioskodawcy. Zasoby rzeczowe: Wnioskodawca wykorzystuje zasoby programistyczne i naukowe, materiały internetowe, komputer, sprzęt komputerowy, kartki, długopisy, tusze do drukarki, narzędzia programistyczne. Zasoby finansowe: środki uzyskane w ramach samodzielnej innowacyjnej pracy programistycznej Wnioskodawcy realizowanej w ramach działalności gospodarczej. c) na czym polega systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności? Odpowiedź: Systematyczność ta polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego - planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane. d) jakie w związku z tym zostały opracowane harmonogramy i w jakim stopniu zostały zrealizowane w stosunku do poszczególnych programów komputerowych? Odpowiedź: Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to oprogramowanie wymaga wielu składowych, tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. 7. Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „programem komputerowym” zawsze były /są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: a) zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; b) nie były/nie są/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; c) nie były/nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę? Odpowiedź: Tak, efekty pracy Wnioskodawcy nazywane oprogramowaniem komputerowym i jego częścią są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Należy wskazać, że są one produktami o charakterze oryginalnym, twórczym, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej – tworzone od zera. Produkty te nie są również efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych. Projekty tworzone przez Wnioskodawcę niewątpliwie mają charakter twórczy, ponieważ to do Wnioskodawcy należy urzeczywistnienie wizji tworzonego produktu. 8. Co w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – należy rozumieć pod pojęciem „fragment kodu programu komputerowego”, „programy komputerowe bądź ich części”? Odpowiedź: Poprzez wymienione wyżej pojęcia należy rozumieć wszelkie oprogramowanie komputerowe (program komputerowy) lub jego części obejmujące nowe funkcjonalności, elementy, algorytmy, narzędzia – które stanowią nowe i odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 9. Czy w przypadku zarówno tworzenia, jak i rozwijania „programów komputerowych” efekty Pana pracy również w odniesieniu do „fragmentu kodu” oraz „części programu” zawsze były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługiwały/przysługują/będą Panu przysługiwały osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”? Odpowiedź: Tak, efekt pracy Wnioskodawcy również w odniesieniu do „fragmentu kodu” oraz „części programu” stanowiły i będą stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługiwały i będą przysługiwać majątkowe prawa autorskie do tych odrębnych programów komputerowych. 10. Czy w przypadku rozwoju „Oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią/będą stanowić nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Tak, efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowiły i będą stanowiły nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 11. W jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „programów komputerowych lub ich części”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego lub jego części” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza/będzie potwierdzać przeniesienie tych praw? Odpowiedź: Wnioskodawca uzyskuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Jeżeli w procesie wykonywania usługi Wnioskodawca stworzy utwór, o którym mowa na kanwie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – to na mocy umowy autorskie prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta. Prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu na kontrahenta, a ten nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie do wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji – szczegółowo wskazanych w jej treści. Autorskie prawa do programu komputerowego przechodzą na kontrahenta w momencie oddania mu w sposób elektroniczny bądź fizyczny (na nośniku) wytworzonego kwalifikowanego prawa IP. Kontrahent na podstawie wiążącego ich stosunku umownego wypłaca wynagrodzenie. Przeniesienie tych praw potwierdza objęcie we władanie przez kontrahenta programów komputerowych bądź ich części w ujęciu umownym. Strony nie stosują dodatkowej dokumentacji oprócz umowy oraz faktur VAT (podatek od towarów i usług). Incydentalnie, na potrzeby dokumentowe Wnioskodawcy może udzielać mu oświadczeń mających potwierdzić przekazanie określonego prawa na jego rzecz. 12. Czy przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy? Odpowiedź: Tak, przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) odbywa się zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. 13. Czy dokumentacja wytwarzana przez Pana będzie każdorazowo nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość, tj. program komputerowy stanowi/będzie stanowiło autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czyli program komputerowy jest przenoszony łącznie przez Pana, na rzecz Zleceniodawcy? Jeżeli nie to, czy przenoszone będą przez Pana na rzecz Zleceniodawcy wyłącznie prawa do dokumentacji, tj. utwory, które podlegają u Pana jako twórcy ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych? Odpowiedź: Tak, dokumentacja wytwarzana przez Wnioskodawcę jest nierozerwanie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość stanowi /będzie stanowiło autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przenoszona jest łącznie na rzecz Zleceniodawcy. 14. Wobec wskazania we wniosku: W zamian za wykonane usługi, Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Proszę wskazać, czy wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana programów komputerowych jest wyodrębnione na wystawionej fakturze, lub innym dokumencie potwierdzającym fakt dokonania operacji gospodarczej? Jeżeli nie, to czy i w jaki sposób ustala Pan wartość wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Pana programów komputerowych? Odpowiedź: Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Faktura zawiera jedną pozycję, której wysokość uzależniona jest od stawki godzinowej i ilości przepracowanych godzin w miesiącu, zaś zasady ustalania wynagrodzenia są zawarte w umowie z kontrahentem. Jeżeli usługi obejmują inne elementy wynagrodzenia niż te zw. z przeniesieniem praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta – Wnioskodawca wykazuje je w odrębnej pozycji. Wyznacznikiem przeniesienia na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do programu komputerowego jest umowa, dlatego bezpośrednie wskazanie tego na fakturze VAT nie jest niezbędne. 15. Czy usługi świadczone przez Pana, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez Kontrahenta? Odpowiedź: Wnioskodawca wskazuje, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta. 16. Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent)? Odpowiedź: Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż jego kontrahent). 17. Czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)? Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca zgodnie z dyspozycją ustawową, na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ustala jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru zawartego w ustawie – (a+b)*1,3/(a+b+c+d). Pytania 1. Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f.? 2. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest prawidłowa, to czy Wnioskodawca będzie mógł używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę? W pytaniu oznaczonym we wniosku nr 2 Wnioskodawca poprzez określenie „dochód ze sprzedaży praw autorskich” rozumie kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, obliczony jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus. Pana stanowisko w sprawie Ad 1 Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywana przez Niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f. Prace opisane w stanie faktycznym, wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ zgodnie z u.p.d.o.f. – noszą znamiona prac rozwojowych. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., zgodnie z którym jest to działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1669) znowelizowano definicję „badań naukowych” oraz „prac rozwojowych” stanowiących łącznie „działalność badawczo-rozwojową” w myśl art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 5a pkt 39 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., „badania naukowe” to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W konsekwencji z dniem 1 października 2018 r., przepisy u.p.d.o.f. bezpośrednio referują do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce „badania naukowe” obejmują: a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Z kolei, stosownie do art. 5a pkt 40 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., „prace rozwojowe” to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl ww. regulacji „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace: · mają twórczy charakter, · są prowadzone w systematyczny sposób, · zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań, · obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe. Niejednokrotnie w orzecznictwie sądów administracyjnych wskazywano, że twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza, że działalność ta ma posiadać charakter kreatywny, a zatem nowatorski, oryginalny w pomyśle, czyli musi być nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają charakteru odtwórczego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 1 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 443/20). Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza – mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” – powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreśla, że Jego działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych narzędzi na rzecz kontrahenta. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane na schematach, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu. Algorytmy rozwiązań proponowane kontrahentowi w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Klient otrzymuje zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne narzędzia IT (platformy, systemy, aplikacje). Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż rezultatem Jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji, algorytmów itp. Wyżej wymienione efekty prac odpowiadają definicji programu komputerowego, o którym mowa w stanie faktycznym oraz w art. 74 ust. 1 i n. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W piśmiennictwie wskazuje się, że ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych (E. Ferenc- Szydełko (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2021). Jak wskazano we wstępnej części wniosku, działalność Wnioskodawcy dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Warto wspomnieć, że twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX: „wystarczające jest działanie na skalę przedsiębiorstwa (...) nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot” oraz „(...) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, co w efekcie jest przejawem działalności twórczej o spersonalizowanym charakterze, ale nie tworzy innowacyjnych rozwiązań w skali światowej. Działalność Wnioskodawcy ponownie potwierdzone zostają w objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX: „Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy. Istotny jest element celowościowy w postaci zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, niezależnie od tego czy zastosowania te obejmują wyłącznie jedno przedsiębiorstwo czy też całe państwo, kontynent lub świat. Jasne jest jednak, że im większa będzie skalowalność wykorzystania zwiększonych zasobów wiedzy, tym większy będzie potencjał dochodowości w tym zakresie, co stanowi jeden z głównych determinantów prowadzenia przez podatników działalności badawczo-rozwojowej”. Wnioskodawca podejmując się wykonania określonego zlecenia każdorazowo, ze względu na fakt istnienia rygorystycznych wymogów stawianych prze klienta (osobę fizyczną bądź prawną), wykorzystuje nowe zastosowania – w ogólnym tego słowa znaczeniu, mając na względzie branżę w której działa kontrahent. Istotą działalności Wnioskodawcy jest zapewnienie, że wykonywana przez Niego praca oraz produkt spełniają i wyczerpują zagadnienia prawne, zagadnienia dot. bezpieczeństwa w sieci internetowej oraz rygory funkcjonalności (optymalizacja aplikacji/strony, narzędzia, funkcjonalności). Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei – robiący coś regularnie i starannie – oraz w przypadku działań – prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością. W opinii Wnioskodawcy, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace, jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności, nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta. Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę wobec klienta, które dotyczą obsługi informatycznej, w tym realizacji na jego rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach. Nowe funkcjonalności wprowadzane są zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, tj. dokonywana jest najpierw analiza problemu, powstaje prototyp (proof of concept), rozwiązanie jest wdrażane stopniowo na środowiska testowe, a następnie pełne rozwiązanie jest wdrażane na środowisko produkcyjne. Kod testowany jest ręcznie oraz automatycznie. Z działających aplikacji zbierane są metryki, które służą do monitorowania wykorzystania dodanych funkcjonalności. Przed wdrożeniem na środowisko produkcyjne kod jest recenzowany przez innych programistów celem zapewnienia jakości. Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która w większości sytuacji jest niedostępna na rynku. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych systemów, aplikacji, technologii dostępowych oraz innych narzędzi IT. Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy zatem, Jego aktywność w ramach prowadzonych prac zasadniczo może zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań. Wnioskodawca wskazuje również, że realizowane przez Niego prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter i są przygotowywane pod danego klienta. Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku ze zgłoszeniem zapotrzebowania przez kontrahenta lub identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności. Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS (Główny Urząd Statystyczny), Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika działalność badawczo- rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe klienta. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowej ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 39 i 40 u.p.d.o.f. Ad 2 Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł On używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na stworzone i rozwijane przez siebie oprogramowanie. Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: 1) patent, 2) prawo ochronne na wzór użytkowy, 3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, 4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, 5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, 6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, 7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432), 8) autorskie prawo do programu komputerowego — podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. W orzecznictwie sądowo-administracyjnym (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 29 października 2020 r. sygn. akt I SA/Sz 619/20), ugruntowała się jednolita linia interpretacyjna, w której wskazuje się, że kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki: 1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej; 2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f.; 3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W zakresie opisywanych ulepszeń, należy na szczególnym względzie mieć pogląd, że na równi traktowane jest dokonanie modyfikacji poprzez wprowadzenie elementów spełniających przesłanki uznania ich za utwór, jak i innego rodzaju modyfikacji (por. J. Barta (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz. Wyd. 4, Warszawa 2017). Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.). Według art. 30cb ust. 3 u.p.d.o.f., w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Biorąc pod uwagę, że prace opisane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, to po spełnieniu wymienionych wyżej warunków może On tym samym używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Źródła przychodów Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy: Jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy: Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki: a) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności; b) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
c) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością. Definicja działalności badawczo-rozwojowej Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to: a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897), b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Definicja prac rozwojowych Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że: Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2024 r. poz. 1571, 1871 i 1897): Badania naukowe są działalnością obejmującą: 1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; 2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami. Realizuje Pan prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności kontrahenta bądź Pana. Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych bądź ulepszonych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego. Świadczone przez Pana usługi polegają na tworzeniu programów komputerowych, oprogramowania i jego części. Jest Pan twórcą tworzonego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mianowicie, tworzy Pan, ulepsza oraz rozwija oprogramowanie komputerowe, a następnie całość praw autorskich do tego programu lub jego części przenosi za wynagrodzeniem realizując jednocześnie wiążącą go umowę. Pana działania polegające na ulepszaniu i modyfikacji oprogramowania zmierzają do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności tego programu. Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku). Kryteria działalności badawczo-rozwojowej Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. W opisie sprawy przedstawionym we wniosku wskazał Pan, że realizuje prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności Kontrahenta, bądź Pana. Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych bądź ulepszonych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego. Podejmowane czynności zmierzają bezpośrednio bądź pośrednio do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu. Działalność na rzecz Kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez nich nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz Kontrahentów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych przez Pana stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Tworzone przez Pana programy komputerowe są produktami o charakterze oryginalnym, twórczym, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej – tworzone od zera. Produkty te nie są również efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych. Do Pana należy urzeczywistnienie wizji tworzonego produktu. Ponad powyższe wskazuje Pan, że czynności te wykonywał oraz wykonuje i będzie wykonywał w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny. Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo- rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Wskazał Pan, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Podejmowane czynności zmierzają bezpośrednio bądź pośrednio do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu. Wyjaśnił Pan, że celem Pana prac jest wytworzenie innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). W uzupełnieniu wskazał Pan, że samodzielnie stworzył Pan program komputerowy, dysponując swoją wiedzą i doświadczeniem. Celem jest wytworzenie innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). Ponadto, Pana głównym celem jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik. Osiągnięte przez Pana cele polegały na wytworzeniu innowacyjnego – nowego, ulepszonego i rozwiniętego – produktu (programu komputerowego lub jego części). W zakresie zasobów ludzkich, tworzenie programów komputerowych oraz ich części nie spowodowało zapotrzebowania kadrowego u Pana. Systematyczność polega na przyjęciu określonej metodologii do wyznaczania zadań oraz definiowania ich zakresu, estymacji czasu niezbędnego do realizacji tych zadań, a na podstawie tego – planowania, w którym momencie powinny zostać zrealizowane. Prowadzi Pan pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności to oprogramowanie wymaga wielu składowych, tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanego przez Pana programu komputerowego jest spełnione. Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo- rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza Pan istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w skali światowej – gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. W uzupełnieniu natomiast doprecyzował Pan, że w ramach działalności twórczej wykorzystuje i rozwija wiedzę z obszarów: projektowania nowoczesnych architektur oprogramowania, zaawansowanych wzorców projektowych i podejść inżynierskich, metodyki projektowania systemów o wysokiej niezawodności, skalowalności i bezpieczeństwie, przetwarzania danych i integracja systemów rozproszonych, infrastruktury jako kodu. W zakresie technologii korzysta Pan z narzędzi i platform takich jak:. Tworzone rozwiązania wyróżniają się zastosowaniem zaawansowanych, autorskich podejść do optymalizacji, elastyczności, modularności oraz zgodności z aktualnymi wymaganiami rynkowymi i regulacyjnymi. Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz - prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy. Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych. Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.: - nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; - łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; - kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; - wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności. Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno: - nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej; - łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych; - kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych; - wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych. Co istotne, całość ww. czynności służy: - planowaniu produkcji oraz - projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres. Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Jak wskazuje Pan w opisie sprawy, prowadzi Pan działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pozostające w ścisłym związku ze stałym poszerzaniem dostępnych elementów wiedzy, przyswajaniem nowych możliwości oraz umiejętności, a których wykorzystanie w przyszłości może mieć bezpośredni wpływ na czynności, a w efekcie na wytworzony produkt. Podejmowane przez Pana czynności zmierzają bezpośrednio bądź pośrednio do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu. Pana działalność na rzecz Kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez nich nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz Kontrahentów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych przez Pana stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe. W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe. Opodatkowanie preferencyjną stawką podatku Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: a) patent, b) prawo ochronne na wzór użytkowy, c) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, d) prawo z rejestracji topografii układu scalonego, e) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin, f) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, g) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213), h) autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) x 1,3/(a + b + c + d) w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3, c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4, d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy: Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy: Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną. Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4. Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo- rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby: - podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i - prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego. Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest: - dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, - dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, - dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych. Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między: - wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, - kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz - dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy podkreślić, że stosowanie ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, dodatkowe obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych. Z przedstawionych okoliczności analizowanej sprawy wynika, że: 1) w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy i rozwija Pan Oprogramowanie; 2) wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; 3) efektami Pana prac zawsze są programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych; 4) przenosi Pan prawa majątkowe do powstałych utworów na zleceniodawcę; 5) powyższe przeniesienie następuje odpłatnie na mocy umowy; 6) dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskuje Pan ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych. Reasumując, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do Oprogramowania w ramach wykonywanych zleceń programistycznych stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 tej ustawy. Może więc Pan używać stawki podatkowej 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskanego w okresie, którego dotyczy wniosek. Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili