0113-KDIPT2-2.4011.377.2025.2.ST

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 2 kwietnia 2025 r. oraz pismem złożonym 25 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wnioskodawca wraz z żoną ... (dalej: Kredytobiorcy) zawarli w dniu 11 sierpnia 2006 r. z ..., umowę kredytu konsolidacyjnego nr ... oraz w dniu 14 sierpnia 2006 r. z tym samym Bankiem umowę kredytu mieszkaniowego nr .... Kredyty zostały udzielone na spłatę innych zadłużeń oraz budowę domu jednorodzinnego. Zawarte umowy były umowami kredytów denominowanych do waluty frank szwajcarski i wskazywały na kwoty kredytu w wysokości odpowiednio 11 893,43 CHF, co stanowiło 30 202 zł 17 gr oraz 40 191,54 CHF, co stanowiło 101 728 zł 81 gr. Kredyt konsolidacyjny został przez kredytobiorców spłacony w kwocie 51 351 zł 49 gr, a kredyt mieszkaniowy w kwocie 105 723 zł 65 gr. Nadpłata nad kredyty wynosiła 25 144 zł 16 gr. Wnioskodawca wraz z współkredytobiorcą ... pozostają małżeństwem, a ich ustrój majątkowy to ustawowa wspólność majątkowa. Kredyt był spłacany przez Kredytobiorców w ramach ustroju małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Kredytobiorcy wystąpili wobec Banku z pozwem o unieważnienie umów kredytów nr ... oraz nr ..., z powodu zawarcia w umowie kredytu abuzywnych postanowień dotyczących przeliczania kwot przy wypłacie kredytu oraz przy spłacie rat kapitałowo-odsetkowych. Postępowanie w tym zakresie prowadzone było w pierwszej instancji przez Sąd Okręgowy w ..., w sprawie o sygnaturze akt ..., gdzie zakończyło się uwzględnieniem powództwa przez Sąd. W dalszej kolejności po wniesieniu przez Bank apelacji postępowanie toczyło się przed Sądem Apelacyjnym w ..., w sprawie o sygnaturze ..., przed którym to w dniu 20 września 2024 r. Kredytobiorcy zawarli z Bankiem dwie ugody sądowe dotyczące realizacji umów kredytu z dnia 11 sierpnia 2007 r., nr ... oraz z dnia 14 sierpnia 2007 r., nr ... Zgodnie treścią wspomnianych ugód Kredytobiorcy i Bank wzajemnie ustalili, że w związku z niepewnością, co do ważności powyższych umów oraz skutków tej nieważności - postanowili, że zakończą jej realizację w sposób zabezpieczający obie strony przed ewentualnymi negatywnymi skutkami tej nieważności. Zgodnie z porozumieniem zawartym w ugodzie Bank zobowiązał się do wypłaty na rzecz kredytobiorców łącznie kwot 21 149 zł 17 gr oraz 3 994 zł 81 gr. Zobowiązanie Banku stanowi zwrot na rzecz Kredytobiorców kwot zapłaconych na rzecz Banku nienależnie (zawyżonych) rat kapitałowo-odsetkowych w ramach spłaty kredytów nr ... oraz nr .... W ramach ugód Kredytobiorcy i Bank ustalili, że w związku z jej zawarciem nie będą w przyszłości występować względem siebie z innymi roszczeniami wynikającymi z wspomnianych umów kredytu. Ponadto, w ramach ugód Kredytobiorcy nie uzyskali od Banku odszkodowania lub wynagrodzenia z tytułu jej zawarcia. W związku z zawartą ugodą sąd umorzył postępowanie w sprawie. Umowa kredytu konsolidacyjnego zawarta została 11 lipca 2006 r., umowa kredytu mieszkaniowego zawarta 14 lipca 2006 r. Ugoda została zawarta 20 września 2024 r. Tak będzie w zakresie kredytu konsolidacyjnego: w wyniku przewalutowania kredytu konsolidacyjnego doszło do powstania nadpłaty w kwocie 3 941 zł 57 gr, w przypadku kredytu mieszkaniowego nie doszło do powstania nadpłaty w przypadku przewalutowania. Do wypłaty doszło w październiku 2024 r. Tak, klientom została wypłacone kwota stanowiąca różnicę między kwotą kapitału kredytu, a sumą spłaconych rat kredytu, określono to jako kwotę dodatkową, zostały zwrócone też koszty postępowania sądowego. Były to negocjacje, nadpłata była wyższa, ale klient zgodził się na jej pomniejszenie w celu uniknięcia sporu sądowego. W uzupełnieniu wniosku, na zadane pytania, Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi: a) kiedy dokładnie zawarł Pan umowę kredytu konsolidacyjnego oraz umowę kredytu mieszkaniowego – w opisie sprawy wskazuje Pan dwie różne daty zawarcia ww. umów kredytowych: w treści opisu sprawy znajdującym się na formularzu ORD-IN wskazano 11 sierpnia 2006 r. i 14 sierpnia 2006 r., zaś w piśmie z dnia 25 marca 2025 r. wskazano 11 lipca 2006 r. i 14 lipca 2006 r.; Odpowiedź: 11 lipca 2006 r. i 14 lipca 2006 r. b) co stanowi wskazana w pytaniu kwota w wysokości 21 149,17 zł – czy jest to kwota zwrotu uiszczonych przez Pana kwot tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku, zawartych w ratach udzielonego Panu kredytu (zwrotu nadpłaconych rat kapitałowo- odsetkowych) – jeśli nie, to proszę wskazać skąd wynika ta kwota; Odpowiedź: zwrot uiszczonych rat. c) czy kwota 21 149,17 zł stanowi: · świadczenie z tytułu: - umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego; - zastosowania ujemnego oprocentowania; - zwrotu nadpłaconego kredytu i odsetek; · dodatkową kwotę pieniężną wypłaconą w związku z Pana zobowiązaniem do odstąpienia od dalszych roszczeń związanych z umową kredytową; · inną – jaką; Odpowiedź: zwrot nadpłaconego kredytu. d) czy ww. kwota w wysokości 21 149,17 zł stanowi przysporzenie ponad kwoty uiszczane przez Pana tytułem spłaty kredytu? Odpowiedź: nie stanowi. e) co stanowi wskazana w pytaniu kwota w wysokości 3 994,81 zł – czy jest to kwota zwrotu uiszczonych przez Pana kwot tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku, zawartych w ratach udzielonego Panu kredytu (zwrotu nadpłaconych rat kapitałowo- odsetkowych) – jeśli nie, to proszę wskazać skąd wynika ta kwota; Odpowiedź: zwrot uiszczonych rat. f) czy kwota 3 994,81 zł stanowi: · świadczenie z tytułu: - umorzenia wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego; - zastosowania ujemnego oprocentowania; - zwrotu nadpłaconego kredytu i odsetek; · dodatkową kwotę pieniężną wypłaconą w związku z Pana zobowiązaniem do odstąpienia od dalszych roszczeń związanych z umową kredytową; · inną – jaką; Odpowiedź: zwrot nadpłaconego kredytu. g) czy ww. kwota w wysokości 3 994,81 zł stanowi przysporzenie ponad kwoty uiszczane przez Pana tytułem spłaty kredytu? Odpowiedź: nie stanowi. i) czy z zawartych ugód z bankiem wynika, że kwoty, które bank Panu wypłacił i które są objęte pytaniem stanowią zwrot na Pana rzecz środków pieniężnych, które wcześniej, na mocy umowy finansowania kredytu hipotecznego, przekazał Pan na rzecz banku w ramach spłaty rat kapitałowo-odsetkowych od otrzymanego finansowania oraz czy zwrócone przez bank kwoty mieszczą się w kwocie wpłacanej przez Pana do banku tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku? Odpowiedź: W wyniku przewalutowanie kredytu konsolidacyjnego doszło do powstania nadpłaty w kwocie 3 941 zł 57 gr, w przypadku kredytu mieszkaniowego nie doszło do powstania nadpłaty w przypadku przewalutowania, z ugód nie wynika, że bank rozlicza środki jako wypłatę ponad kwotę kapitału, której dokonali kredytobiorcy, choć to stanowiło podstawę rozliczeń. j) czy z ugody wynika, że Pan jako współkredytobiorca otrzymał od banku zwrot tego, co świadczył Pan na rzecz banku w czasie trwania umowy kredytu? Odpowiedź: nie. k) w jakiej wysokości zostały zwrócone Panu koszty postępowania sądowego? Czy zwrot kosztów procesu został wliczony do kwot wskazanych przez Pana w zadanym pytaniu? Czy koszty postępowania sądowego zostały poniesione przez Pana z własnych środków, w całości/w części? Czy zwrócona przez bank kwota przewyższa faktycznie poniesione przez Pana ww. wydatki? Odpowiedź: 19 900 zł, nie zostały wliczone do ww. kwot, kwota nie przewyższa poniesionych faktycznie wydatków.

Pytanie

Czy otrzymane od Banku na podstawie zawartych ugód, kwoty 21 149 zł 17 gr oraz 3 994 zł 81 gr stanowią przychód skutkujący obowiązkiem podatkowym na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych? Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty 21 149 zł 17 gr oraz 3 994 zł 81 gr uzyskane od Banku na podstawie zawartych między Kredytobiorcami a Bankiem ugód z dnia 20 września 2024 r., nie stanowią przychodu w rozumieniu art. 10 oraz art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Kwoty 21 149 zł 17 gr i 3 994 zł 81 gr są częściowym zwrotem wcześniej wpłaconych przez Wnioskodawcę kwot w związku z wykonywaniem nieważnej umowy kredytu bankowego. Uzyskane przez Wnioskodawcę na podstawie ugód kwoty nie stanowią przysporzenia majątkowego, a stanowią zwrot wcześniej przekazanych na rzecz Banku kwot rat kapitałowo-odsetkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, z opisanych powodów, uzyskanych na podstawie zawartych z Bankiem ugód kwot nie można traktować jako przychodu w rozumieniu art. 11 ustawy PIT oraz w rozumieniu art. 10 ustawy o PIT, a tym samym nie podlegają one opodatkowaniu na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

· dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz · dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników). W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29- 30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są: · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”; · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika. Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m. in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie. Źródła przychodów Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z ww. przepisem: Źródłami przychodów są: 1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta; 2) działalność wykonywana osobiście; 3) pozarolnicza działalność gospodarcza; 4) działy specjalne produkcji rolnej; 5) (uchylony) 6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą; 7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c; 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany; 8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną; 8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da; 9) inne źródła. Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12-20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Skutki podatkowe wypłaty przez bank na Pana rzecz świadczenia pieniężnego Jak stanowi art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp. Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać. Z kolei instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego. Wobec powyższego, skoro jak Pan wskazał we wniosku i jego uzupełnieniu – kwoty, które bank Panu wypłacił, stanowią zwrot na rzecz Kredytobiorców kwot zapłaconych na rzecz Banku nienależnie (zawyżonych) rat kapitałowo-odsetkowych w ramach spłaty kredytów oraz, że wypłacone kwoty stanowią różnicę między kwotą kapitału kredytu, a sumą spłaconych rat kredytu, to stwierdzam, że zwrot ten nie stanowi dla Pana przychodu. Jak Pan również wskazał, wypłacone kwoty stanowią zwrot uiszczonych rat i zwrot nadpłaconego kredytu. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Pana przysporzenia majątkowego, wzrostu Pana majątku. Otrzymane przez Pana kwoty stanowią zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłacił Pan wcześniej do banku. Zatem, pieniądze te nie są Pana przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Podkreślam, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Wyjaśniam również, że wydając interpretacje w trybie ww. przepisu, nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.

Wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (drugiego kredytobiorcy). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.