W dniu 18 marca 2025 r. wpłynął wniosek podatniczki o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do ulgi prorodzinnej na dwoje małoletnich dzieci. Podatniczka, będąca matką samotnie wychowującą dzieci, wskazała, że od marca 2024 r. sprawuje pełną władzę rodzicielską nad córkami, a ojciec dzieci płaci alimenty, jednak nie angażuje się w ich wychowanie. Organ podatkowy uznał stanowisko podatniczki za nieprawidłowe, stwierdzając, że w okresie od stycznia do marca 2024 r. oboje rodzice wykonywali władzę rodzicielską, co uprawnia do odliczenia ulgi w wysokości 50%, natomiast od marca do grudnia 2024 r. podatniczka ma prawo do ulgi w wysokości 100%. Interpretacja jest negatywna w odniesieniu do pełnego odliczenia ulgi za cały rok 2024.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny18 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 16 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 12 maja 2025 r. (data wpływu 13 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Od miesiąca marca 2024 r. jest Pani matką samotnie wychowującą dwie małoletnie córki, tj. A.A. urodzoną (...) 2012 r. oraz B.A. urodzoną (...) 2022 r. Od (...) lutego 2024 r. jest Pani po rozwodzie z mężem, C.A. Do czasu rozwodu zamieszkiwaliście Państwo wspólnie w domu jednorodzinnym w miejscowości (...). Po rozwodzie, tj. od miesiąca marca 2024 r., wyprowadziła się Pani ze swoimi córkami z domu w (...) i obecnie do dnia dzisiejszego zamieszkuje Pani razem z córkami w domu rodzinnym w (...), gdzie jesteście wszystkie zameldowane. Wyrokiem Sądu Okręgowego (...), sygn. akt. (...), wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami powierzono obojgu rodzicom, ustalając, że miejscem zamieszkania córek będzie Pani miejsce zamieszkania. Sąd nie orzekł o utrzymaniu kontaktów ojca z dziećmi oraz nie ustalił opieki naprzemiennej. Ojciec płaci alimenty na utrzymanie dzieci zgodnie z wyrokiem Sądu. Pozostałe koszty wychowania i utrzymania Pani córek ponosi Pani sama (nie wyszła Pani ponownie za mąż, nie ma Pani partnera). Od marca 2024 r. Pani dzieci przebywają do teraz w jednym i tym samym miejscu, tj. w miejscu Pani zamieszkania i zameldowania. Wykonuje Pani względem swoich dzieci władzę rodzicielską przez cały tydzień. Zajmuje się Pani ich wychowaniem, dba Pani o ich zdrowie i bezpieczeństwo, prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Pani starsza córka realizuje obowiązek szkolny, młodsza córka zaczyna teraz uczęszczać do przedszkola, uczestniczy Pani w życiu szkolnym i pozaszkolnym. Osobiście zajmuje się Pani sprawami związanymi ze szkołą starszej córki (w 2024 r. była Pani w radzie rodziców, dokonywała Pani wszelkich opłat związanych z przebiegiem nauki i rozwoju, tj. korepetycje z języka angielskiego i matematyki, nauka gry na skrzypcach w prywatnej szkole, opłata Zielonej Szkoły, wyjazdy na basen). W 2024 r. sama zabrała Pani swoje córki na wczasy nad morze, żeby odpoczęły. Od marca 2024 r. ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w
nieznacznym stopniu. Pani córki spędzały jedynie jeden weekend w miesiącu u swojego ojca w domu (a często było tak, że młodsza córka nie chciała spać u taty, wtedy wieczorem przywoził je do Pani spać). Inne kontakty dzieci z ojcem odbywały się jedynie około 6 godzin w tygodniu (tj. około dwa razy po trzy godziny), ojciec zabierał je wtedy m.in. do swojego domu lub na plac zabaw. Faktyczne wykonywanie obowiązków rodzicielskich i maksymalne zaangażowanie w opiekę Pani córek należy do Pani. W 2024 r. otrzymywała Pani wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę z jednego źródła przy zatrudnieniu na czas nieokreślony oraz podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Pomiędzy ojcem dzieci a Panią nie doszło do porozumienia, co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2024 r. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że postanowienie Sądu o Pani rozwodzie uprawomocniło się z dniem (...) marca 2024 r. W 2024 r. posiadała Pani status osoby samotnie wychowującej dzieci w rozumieniu przepisów art. 6 ust. 4c i 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z domu w (...) wyprowadziła się Pani razem z córkami 15 marca 2024 r. Od czasu Pani wyprowadzenia się wraz z córkami z domu w (...) miejscem zamieszkania Pani dzieci był i jest każdorazowo Pani adres zamieszkania, tj. inny niż adres zamieszkania ojca dzieci. Od 1 stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. – tj. do czasu Pani wyprowadzenia się wraz z córkami z domu w (...) Pani i ojciec dzieci prowadziliście wspólne gospodarstwo domowe. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy od stycznia 2024 r. do marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...) wychowywała Pani dzieci wspólnie z ich ojcem?”, wskazała Pani, że od 1 stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...) wychowywała Pani dzieci wspólnie z ich ojcem. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy od stycznia 2024 r. do marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...) ojciec Pani dzieci wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, tj. dbał o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, rozwijał ich zainteresowania (jeżeli tak, to w jaki sposób), wykonywał pieczę nad osobami i majątkami dzieci, zabezpieczał ich potrzeby zdrowotne i edukacyjne, pokrywał koszty związane z ich utrzymaniem oraz leczeniem – poza płaconymi alimentami, pomagał w edukacji szkolnej, wykazywał zainteresowanie ich wychowaniem, troszczył się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci, brał czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem (np. udział w zebraniach, kontakty ze szkołą), dodatkowymi zajęciami, leczeniem, interesował się ich życiem szkolnym i pozaszkolnym itp.?”, wskazała Pani, że od stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...) ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do dzieci bez większego zaangażowania. Pokrywał częściowo koszty związane z ich utrzymaniem oraz leczeniem, niechętnie pomagał w edukacji szkolnej i średnio wykazywał zainteresowanie ich wychowaniem oraz średnio troszczył się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci zasłaniając się często brakiem czasu i pracą. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy od stycznia 2024 r. do marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...), to wyłącznie Pani (tj. bez udziału ojca dzieci) faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci (uczestniczyła Pani w wychowaniu dzieci, sprawowała nad nimi pieczę/opiekę, ponosiła koszty ich utrzymania, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, pomagała w edukacji szkolnej, itp.)?”, wskazała Pani, że od stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. – tj. do czasu wyprowadzenia się Pani wraz z córkami z domu w (...), to w większości Pani faktycznie wykonywała władzę rodzicielską w stosunku do małoletnich dzieci (uczestniczyła Pani w wychowaniu dzieci, sprawowała Pani nad nimi pieczę/opiekę, ponosiła Pani koszty ich utrzymania, troszczyła się o rozwój fizyczny i duchowy, zabezpieczała potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, ponosiła wydatki związane z wypoczynkiem, pomagała w edukacji szkolnej, itp.). Wykonuje Pani względem Pani dzieci władzę rodzicielską przez cały tydzień. Zajmuje się Pani ich wychowaniem, dba Pani o ich zdrowie i bezpieczeństwo, prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Pani starsza córka realizuje obowiązek szkolny, młodsza córka zaczyna teraz uczęszczać do przedszkola, uczestniczy Pani w życiu szkolnym i pozaszkolnym. Osobiście zajmuje się Pani sprawami związanymi ze szkołą starszej córki (w 2024 r. była Pani w radzie rodziców, dokonywała Pani wszelkich opłat związanych z przebiegiem nauki i rozwoju, tj. korepetycje z języka angielskiego i matematyki, nauka gry na skrzypcach w prywatnej szkole, opłata Zielonej Szkoły, wyjazdy na basen, itp.). W 2024 r. sama zabrała Pani córki na wczasy nad morze, żeby odpoczęły. Na pytanie Organu o treści cyt.: „Czy po wyprowadzeniu się Pani wraz z córkami z domu w (...) ojciec Pani dzieci wykonywał władzę rodzicielską w stosunku do dzieci, tj. dbał o prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, rozwijał ich zainteresowania (jeżeli tak, to w jaki sposób), wykonywał pieczę nad osobami i majątkami dzieci, zabezpieczał ich potrzeby zdrowotne i edukacyjne, pokrywał koszty związane z ich utrzymaniem oraz leczeniem, płacił alimenty, pomagał w edukacji szkolnej, wykazywał zainteresowanie ich wychowaniem, troszczył się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci, brał czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem (np. udział w zebraniach, kontakty ze szkołą), dodatkowymi zajęciami, leczeniem, interesował się ich życiem szkolnym i pozaszkolnym itp.? Proszę opisać konkretnie i jednoznacznie, jakie czynności i przez jaki okres wykonywane, składały się na wykonywanie władzy rodzicielskiej i wychowywanie dzieci przez ojca dzieci w 2024 r. po wyprowadzeniu się Pani wraz z córkami z domu w (...)”, wskazała Pani, że po wyprowadzeniu się wraz z córkami z domu w (...), tj. od 15 marca 2024 r., ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w nieznacznym stopniu. Córki spędzały jedynie jeden weekend w miesiącu u swojego ojca w domu (a często było tak, że młodsza córka nie chciała spać u taty, wtedy wieczorem przywoził je do Pani spać ). Inne kontakty dzieci z ojcem odbywały się jedynie około 6 godzin w tygodniu (tj. około dwa razy po trzy godziny), ojciec zabierał je wtedy m.in. do swojego domu lub na plac zabaw. Nie zabrał dzieci na wakacje ani nie partycypował w kosztach pobytu starszej córki na Zielonej Szkole, czy pobycie z Panią na wczasach. Sporadycznie brał udział w zebraniach szkolnych. Faktyczne wykonywanie obowiązków rodzicielskich i maksymalne zaangażowanie w opiekę Pani córek należy do Pani. Ojciec płaci alimenty na utrzymanie dzieci zgodnie z wyrokiem Sądu. W 2024 r. Pani dzieci, o których mowa we wniosku, nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. W 2024 r. Pani dzieci, o których mowa we wniosku, nie zostały na podstawie orzeczenia sądu umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W 2024 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci, o których mowa we wniosku, nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Czy ma Pani prawo odliczyć w 100% ulgę prorodzinną za cały 2024 r., czy tylko za okres od marca do grudnia 2024 r. na dwoje Pani małoletnich dzieci, tj. A.A. urodzoną (...) 2012 r. i B. A. urodzoną (...) 2022 r.? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), podatnik ma prawo odliczyć ulgę na każde małoletnie dziecko w stosunku do którego w roku podatkowym wykonywał władzę rodzicielską. Rodzic musi przede wszystkim realnie sprawować pieczę nad dzieckiem, co oznacza codzienną troskę o jego zdrowie, edukację oraz rozwój psychiczny i emocjonalny. Płacenie
alimentów czy okazjonalne kontakty nie są wystarczającym dowodem na spełnienie tego warunku. Uważa Pani, że Pani jako matka faktycznie zaangażowana w opiekę i wychowanie córek ma prawo do ulgi prorodzinnej w 100% za okres od m-ca marca do m-ca grudnia 2024 r., a za okres od m-ca stycznia do m-ca lutego 2024 r. – w wysokości 50%. Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi m. in., że w przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, kwotę tę podatnicy odliczają w kwotach równych, w pozostałych przypadkach odliczenia w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny. Art. 26 paragraf 2 Kodeksu cywilnego mówi, że jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Od miesiąca marca 2024 r. Pani dzieci stale przebywają i są zameldowane w Pani miejscu zamieszkania, w związku z czym uważa Pani, że ma Pani prawo do ulgi prorodzinnej w 100% za okres od m-ca marca do m-ca grudnia 2024 r., a za okres od m-ca stycznia do m- ca lutego 2024 r. – w wysokości 50%.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.): Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. W świetle art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. W myśl art. 97 § 1 ww. Kodeksu: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 i § 2 ww. Kodeksu: § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. § 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka. Jednakże, z uwagi na dobro dziecka, Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka. Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi. Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Reasumując, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Z opisu sprawy wynika, że jest Pani po rozwodzie z mężem. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się z dniem 8 marca 2024 r. Ze związku małżeńskiego ma Pani dwie córki: A. urodzoną w 2012 r. oraz B. urodzoną w 2022 r. Do czasu rozwodu zamieszkiwaliście Państwo wspólnie w domu jednorodzinnym w miejscowości (...). 15 marca 2024 r., wyprowadziła się Pani ze swoimi córkami z domu i obecnie do dnia dzisiejszego zamieszkuje Pani razem z córkami w domu rodzinnym w (...). Od 1 stycznia 2024 r. do 15 marca 2024 r. – tj. do czasu Pani wyprowadzenia się wraz z córkami z domu w (...) Pani i ojciec dzieci prowadziliście wspólne gospodarstwo domowe i wychowywała Pani dzieci wspólnie z ich ojcem. Wyrokiem Sądu Okręgowego, wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami powierzono obojgu rodzicom, ustalając, że miejscem zamieszkania córek będzie Pani miejsce zamieszkania. Sąd nie orzekł o utrzymaniu kontaktów ojca z dziećmi oraz nie ustalił opieki naprzemiennej. Ojciec płaci alimenty na utrzymanie dzieci zgodnie z wyrokiem Sądu. Pozostałe koszty wychowania i utrzymania Pani córek ponosi Pani sama. Od czasu Pani wyprowadzenia się wraz z córkami z domu w (...) miejscem zamieszkania Pani dzieci był i jest każdorazowo Pani adres zamieszkania – inny niż adres zamieszkania ojca dzieci. Wykonuje Pani względem swoich dzieci władzę rodzicielską przez cały tydzień. Zajmuje się Pani ich wychowaniem, dba Pani o ich zdrowie i bezpieczeństwo, prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny. Pani starsza córka realizuje obowiązek szkolny, młodsza córka zaczyna teraz uczęszczać do przedszkola, uczestniczy Pani w życiu szkolnym i pozaszkolnym. Osobiście zajmuje się Pani sprawami związanymi ze szkołą starszej córki (w 2024 r. była Pani w radzie rodziców, dokonywała Pani wszelkich opłat związanych z przebiegiem nauki i rozwoju, tj. korepetycje z języka angielskiego i matematyki, nauka gry na skrzypcach w prywatnej szkole, opłata Zielonej Szkoły, wyjazdy na basen). W 2024 r. sama zabrała Pani swoje córki na wczasy nad morze, żeby odpoczęły. Faktyczne wykonywanie obowiązków rodzicielskich i maksymalne zaangażowanie w opiekę Pani córek należy do Pani. Po wyprowadzeniu się wraz z córkami z domu w (...), tj. od 15 marca 2024 r., ojciec dzieci wykonywał władzę rodzicielską w nieznacznym stopniu. Córki spędzały jedynie jeden weekend w miesiącu u swojego ojca w domu (a często było tak, że młodsza córka nie chciała spać u taty, wtedy wieczorem przywoził je do Pani spać ). Inne kontakty dzieci z ojcem odbywały się jedynie około 6 godzin w tygodniu (tj. około dwa razy po trzy godziny), ojciec zabierał je wtedy m.in. do swojego domu lub na plac zabaw. Nie zabrał dzieci na wakacje ani nie partycypował w kosztach pobytu starszej córki na Zielonej Szkole, czy pobycie z Panią na wczasach. Sporadycznie brał udział w zebraniach szkolnych. Faktyczne wykonywanie obowiązków rodzicielskich i maksymalne zaangażowanie w opiekę Pani córek należy do Pani. W 2024 r. otrzymywała Pani wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę z jednego źródła przy zatrudnieniu na czas nieokreślony oraz podlegała Pani na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W 2024 r. Pani dzieci, o których mowa we wniosku, nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej oraz nie zostały na podstawie orzeczenia sądu umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W 2024 r. w stosunku do Pani i Pani dzieci, o których mowa we wniosku, nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pomiędzy ojcem dzieci a Panią nie doszło do porozumienia, co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej za 2024 r. Wątpliwość Pani budzi kwestia, czy ma Pani prawo odliczyć w 100% ulgę prorodzinną za cały 2024 r., czy tylko za okres od marca do grudnia 2024 r. na dwoje Pani małoletnich dzieci. Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej ustawodawca uzależnił od wykonywania władzy rodzicielskiej. Zatem, skoro w okresie od 1 stycznia 2024 r. do 14 marca 2024 r. dzieci mieszkały z obojgiem rodziców, to oboje rodzice wykonywali władzę rodzicielską wobec małoletnich dzieci, zatem oboje są uprawnieni do skorzystania z ulgi wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za te miesiące. W związku z brakiem porozumienia pomiędzy Panią a byłym mężem co do proporcji podziału ulgi na dzieci, przysługuje Pani odliczenie – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ustawie – w wysokości 50% kwoty ulgi na dwoje małoletnich dzieci za okres od stycznia do marca 2024 r. Natomiast, od 15 marca 2024 r. do 31 grudnia 2024 r. – jak wynika z opisu sprawy – miejscem zamieszkania Pani dzieci był każdorazowo Pani adres zamieszkania, inny niż adres zamieszkania ojca dzieci, wykonywała Pani względem swoich dzieci władzę rodzicielską, zajmowała się Pani ich wychowaniem, dbała Pani o ich zdrowie i bezpieczeństwo, prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny, z kolei ojciec dzieci po wyprowadzeniu się Pani wraz z córkami z domu, pomimo płacenia alimentów na utrzymanie dzieci zgodnie z wyrokiem Sądu (pozostałe koszty wychowania i utrzymania Pani córek ponosiła Pani sama), wykonywał władzę rodzicielską w nieznacznym stopniu, córki spędzały jedynie jeden weekend w miesiącu u swojego ojca w domu (a często było tak, że młodsza córka nie chciała spać u taty, wtedy wieczorem przywoził je do Pani spać ), inne kontakty dzieci z ojcem odbywały się jedynie około 6 godzin w tygodniu (tj. około dwa razy po trzy godziny) i ojciec zabierał je wtedy m.in. do swojego domu lub na plac zabaw, nie zabrał dzieci na wakacje ani nie partycypował w kosztach pobytu starszej córki na Zielonej Szkole, czy pobycie z Panią na wczasach, sporadycznie brał udział w zebraniach szkolnych. Zatem, w przedstawionych okolicznościach, za miesiące od kwietnia 2024 r. do grudnia 2024 r., to Pani przysługuje wyłączne prawo (po spełnieniu wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania) do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwoje małoletnich dzieci wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, Pani stanowisko, w którym wskazała Pani, że ma prawo do ulgi prorodzinnej w 100% za okres od miesiąca marca do miesiąca grudnia 2024 r., a za okres od miesiąca stycznia do miesiąca lutego 2024 r. – w wysokości 50%, należało uznać za nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. ojca Pani dzieci). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili