0113-KDIPT2-2.4011.335.2025.4.KR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

łowe Szanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 30 kwietnia 2025 r. (wpływ 5 maja 2025 r.), pismem z 9 maja 2025 r. (wpływ 9 maja 2025 r.) oraz pismem z 9 maja 2025 r. (wpływ 21 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Dni 3 stycznia 2023 r. otrzymał Pan w drodze darowizny od żony nieruchomość gruntową. Żona była właścicielką tej nieruchomości przez ponad 20 lat. Z uwagi na sytuację rodzinną - konieczność sprawowania przez nią opieki nad ciężko chorą matką - przekazała Panu tę nieruchomość, aby ułatwić zarządzanie formalnościami. Dnia 17 grudnia 2024 r. sprzedał Pan tę nieruchomość za kwotę (...) zł. Środki ze sprzedaży nie zostały przeznaczone na cele mieszkaniowe. Uzupełnienie stanu faktycznego W piśmie z 30 kwietnia 2025 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania: a) kiedy (podać dokładna datę) i w jaki sposób (w drodze jakiej czynności prawnej – umowy lub zdarzenia prawnego np. w drodze umowy kupna, darowizny, spadku, innej – jakiej?) nabyła Pana żona nieruchomość gruntową, będącą przedmiotem dokonanej w 2024 r. sprzedaży? W przypadku nabycia w drodze spadku prosimy wskazać datę śmierci spadkodawcy, datę nabycia przez spadkodawcę ww. nieruchomości; Odpowiedź: działka nr 1 dnia 26 marca 1997 r. umowa kupna/akt notarialny; działka nr 2 dnia 23 kwietnia 2001 r. umowa kupna/akt notarialny; - działka nr 2 zakupiona wspólnie z Pana żoną A. b) czy nabycie przez Pana żonę ww. nieruchomości gruntowej nastąpiło do majątku osobistego (odrębnego) Pana żony nieobjętego wspólnością majątkową małżeńską czy może nastąpiło do majątku wspólnego Pana i Pana żony (majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską)? Odpowiedź: nabycie do majątku wspólnego. c) jaki udział (podać wielkość) w ww. nieruchomości posiadała Pana żona? Odpowiedź: działka nr 1 100% udziału Pana żony; działka nr 2 wspólność małżeńska. d) czy między małżonkami – Panem i Pana żoną – były zawierane umowy majątkowe małżeńskie (kiedy, w jakim zakresie), w szczególności umowy dotyczące ww. nieruchomości? Odpowiedź: nie były zawierane umowy majątkowe. e) czy czynności prawnej darowizny w 2023 r. dokonano w formie aktu notarialnego? Odpowiedź: darowizna z 2023 r. akt notarialny. f) czy nabycie ww. nieruchomości w 2023 r. od Pana małżonki nastąpiło z jej majątku osobistego do Pana majątku osobistego? Odpowiedź: „nie, to nie był majątek osobisty żony, ja nie mam majątku osobistego”. g) czy nabycie ww. nieruchomości w 2023 r., nastąpiło do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską Pana i Pana żony? Czy ww. nieruchomość weszła w skład wspólności majątkowej małżeńskiej, czy stanowiła majątek osobisty Pana nieobjęty wspólnością majątkową małżeńską?

Odpowiedź: nabycie z 2023 r. nastąpiło do majątku wspólnego. h) jaki udział (podać wielkość) w ww. nieruchomości Pan posiadał (w wyniku nabycia w drodze darowizny)? Odpowiedź: całość Pana, ale macie wspólność majątkową. Decyzja o darowiźnie wynikła z bardzo skomplikowanej sytuacji rodzinnej: wiekowi rodzice Pana żony 87 lat i 85 lat, oboje po nowotworach wymagali szczególnej opieki. Mieszkacie 67 km od nich, a to dodatkowo absorbowało czas. Ponadto ww. działki wymagały scalenia, potem podziału, który umożliwił sprzedaż, (były wąskie a długie). Terminy u geodety, notariusza i w innych urzędach bardzo komplikowały i utrudniały zaopiekowanie się potrzebującymi rodzicami. Decyzja o darowiźnie faktycznie była dla Was kosztem - notariusz - jednak zdecydowaliście o niej przez wzgląd na obowiązek opieki córki nad chorymi i wiekowymi rodzicami. Dodatkowym kosztem, który ponieśliście to podatek od sprzedanej nieruchomości, który już uregulowaliście. Darowizna nie była wybiegiem, lecz kosztowną koniecznością. W piśmie z 9 maja 2025 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazał Pan i udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania: W niniejszej sprawie nie była zawarta umowa majątkowa (intercyza), a zatem w dacie nabycia działek nr 1 i nr 2 istniała między małżonkami ustawowa wspólność majątkowa. W związku z tym, nabyte nieruchomości stanowiły majątek wspólny małżonków, niezależnie od tego, czy formalnie zostały wpisane tylko na jednego z nich. W 2023 r. doszło do przekazania udziałów w tych działkach w drodze darowizny z majątku wspólnego do majątku osobistego Pana. a) Czy nabycie/kupno w 1997 r. działki nr 1 nastąpiło do majątku osobistego (odrębnego) Pana żony nieobjętego wspólnością majątkową małżeńską czy może nastąpiło do majątku wspólnego Pana i Pana żony (majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską)? Odpowiedź: Działka nr 1 została nabyta na podstawie aktu notarialnego w dniu 26 marca 1997 r. do majątku wspólnego, ponieważ w chwili jej nabycia istniała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Nie była zawierana umowa majątkowa małżeńska wyłączająca wspólność. b) Czy kupiona w 1997 r. działka nr 1 stanowiła współwłasność majątkową małżeńską, czy majątek osobisty Pana żony nieobjęty wspólnością majątkową małżeńską? Odpowiedź: Działka nr 1 stanowiła majątek wspólny małżonków. Nie była to własność osobista Pana żony. c) Czy Pana żona była wyłącznym właścicielem zakupionej w 1997 r. działki nr 1 czy może współwłaścicielem? Odpowiedź: Działka nr 1 została formalnie wpisana jako 100% własność Pana żony, jednak nabycie nastąpiło do majątku wspólnego, a zatem Pana żona była współwłaścicielem w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej. d) Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 1 posiadała Pana żona, a jaki udział (podać wielkość) posiadał Pan? Odpowiedź: Formalnie działka nr 1 została przypisana w całości (100%) na Pana żonę, jednak faktycznie stanowiła majątek wspólny, a zatem udziały były po 50%. e) Czy nabycie/kupno w 2001 r. działki nr 2 nastąpiło do majątku osobistego (odrębnego) Pana żony nieobjętego wspólnością majątkową małżeńską czy może nastąpiło do majątku wspólnego Pana i Pana żony (majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską)? Odpowiedź: Działka nr 2 została nabyta w dniu 23 kwietnia 2001 r. na podstawie aktu notarialnego wspólnie z Pana żoną, do majątku wspólnego. W chwili zakupu obowiązywała ustawowa wspólność majątkowa małżeńska. Nie była zawierana żadna umowa majątkowa. f) Czy kupiona w 2001 r. działka nr 2 stanowiła współwłasność majątkową małżeńską, czy majątek osobisty Pana żony nieobjęty wspólnością majątkową małżeńską? Odpowiedź: Działka nr 2 została zakupiona wspólnie z Pana żoną w 2001 r., do majątku wspólnego małżeńskiego. Nie stanowiła majątku osobistego Pana żony. g) Czy Pana żona była wyłącznym właścicielem zakupionej w 2001 r. działki nr 2 czy może współwłaścicielem? Odpowiedź: Pana żona była współwłaścicielem działki nr 2 - nieruchomość ta stanowiła wspólność majątkową małżeńską. h) Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 2 posiadała Pana żona, a jaki udział (podać wielkość) posiadał Pan? Odpowiedź: Z tytułu wspólności majątkowej małżeńskiej udział żony wynosił 50%, a Pana również 50%. i) Czy nabycie w drodze darowizny działki nr 2 (udziału) w 2023 r. od Pana małżonki nastąpiło: - z jej majątku osobistego (odrębnego) do Pana majątku osobistego (odrębnego)? - z jej z majątku osobistego (odrębnego) do majątku wspólnego Pana i Pana żony? - z majątku wspólnego Pana i Pana żony do Pana majątku osobistego (odrębnego)? Odpowiedź: W 2023 r. Pana żona przekazała Panu w formie darowizny swój udział w działce nr 1. Wcześniej działka należała do waszego majątku wspólnego, więc przekazanie tej części oznaczało, że stał się Pan jedynym właścicielem i ten udział przeszedł do Pana majątku osobistego. j) Czy nabycie w drodze darowizny działki nr 2 (udziału) w 2023 r. od Pana małżonki nastąpiło: - z jej majątku osobistego (odrębnego) do Pana majątku osobistego (odrębnego)? - z jej z majątku osobistego (odrębnego) do majątku wspólnego Pana i Pana żony? - z majątku wspólnego Pana i Pana żony do Pana majątku osobistego (odrębnego)? Odpowiedź: Działka nr 2 (udział) została przekazana przez Pana żonę w drodze darowizny w 2023 r. Darowizna nastąpiła z majątku wspólnego Pana i Pana żony do majątku osobistego (odrębnego) Pana. k) Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 1 otrzymał Pan od Pana żony w drodze darowizny w 2023 r.? Odpowiedź: Otrzymał Pan 100% udziału w działce nr 1 w drodze darowizny od Pana żony. l) Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 2 otrzymał Pan od Pana żony w drodze darowizny w 2023 r.? Odpowiedź: Otrzymał Pan 50% udziału w działce nr 2 od żony (czyli jej całość, wchodzącą wcześniej we wspólność majątkową). m)Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 1 Pan posiadał (w wyniku nabycia w drodze darowizny)? Odpowiedź: W wyniku darowizny z 2023 r. jest Pan właścicielem 100% udziału w działce nr 1. n) Jaki udział (podać wielkość) w działce nr 2 Pan posiadał (w wyniku nabycia w drodze darowizny)? Odpowiedź: W wyniku darowizny z 2023 r. jest Pan właścicielem 100% udziału w działce nr 2. o) Czy obie działki, tj. nr 1 i nr 2 były przedmiotem dokonanej w 2024 r. sprzedaży? Odpowiedź: Tak, obie działki (nr 1 i nr 2) zostały sprzedane w 2024 r. Dodatkowo wyjaśnił Pan, że decyzja o darowiźnie działek wynikała z bardzo skomplikowanej sytuacji rodzinnej. Rodzice Pana żony (87 i 85 lat), oboje po chorobach nowotworowych, wymagali szczególnej opieki. Mieszkacie 67 km od nich, co w połączeniu z obowiązkami zawodowymi i codziennymi ograniczało wasze możliwości czasowe. Działki wymagały scalenia i podziału, aby mogły zostać skutecznie sprzedane - co wiązało się z dodatkowymi kosztami notarialnymi, geodezyjnymi i administracyjnymi. Darowizna była rozwiązaniem kosztownym, ale koniecznym. Stanowiła ona narzędzie umożliwiające sprawną sprzedaż i pozwoliła na szybsze uporządkowanie spraw majątkowych w obliczu obowiązku opieki nad rodzicami Pana żony. Dodatkowym kosztem był podatek od sprzedaży nieruchomości, który już został uregulowany. Darowizna nie była próbą obejścia przepisów podatkowych, lecz koniecznością życiową.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, biorąc pod uwagę szczególne okoliczności darowizny oraz długoletni okres posiadania nieruchomości przez Pana żonę, podlega Pan obowiązkowi zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży tej nieruchomości? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, w analizowanej sytuacji obowiązek podatkowy nie powinien wystąpić ponieważ: 1) Nie było intencji unikania opodatkowania - darowizna była podyktowana realnymi, życiowymi okolicznościami (opieka nad chorą matką); 2) Pana żona posiadała nieruchomość ponad 20 lat - gdyby sprzedała ją sama, nie zapłaciłaby podatku, co oznacza, że sprzedaż przez Pana tej samej nieruchomości w tak krótkim czasie nie powinna generować nowego obowiązku podatkowego; 3) Cel podatku od nieruchomości - ustawodawca wprowadził 5 - letni okres, aby zapobiec spekulacyjnym transakcjom, a Pana sytuacja nie miała charakteru spekulacyjnego; 4) Konstytucyjna zasada sprawiedliwości podatkowej - obciążenie podatkiem w tej sytuacji byłoby sprzeczne z zasadą demokratycznego państwa (art. 2 Konstytucji RP) oraz zasadą równości (art. 217 Konstytucji RP). Podstawa prawna: 1) art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, 2) art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, 3) art. 217 Konstytucji RP, 4) art. 2 Konstytucji RP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, − jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Umowa darowizny uregulowana w art. 888 - 902 Kodeksu cywilnego jest umową jednostronnie zobowiązującą, konsensualną, nieodpłatną i kazualną (tzn. jest podstawą przysporzenia, która jest konieczna do przejścia własności rzeczy). Jak wynika z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Z zacytowanego ww. przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Umowa darowizny dochodzi do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Aby zatem ustalić, czy w opisanym stanie faktycznym sprzedaż w 2024 r. przez Pana nieruchomości (działki nr 1 i nr 2) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy ich odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie. Przyjmując za Panem, że działka nr 1 została nabyta w 1997 r. do majątku wspólnego małżonków (Pana i Pana żony) oraz, że działka nr 2 została nabyta w 2001 r. do majątku wspólnego małżonków (Pana i Pana żony), a następnie w 2023 r. w drodze darowizny nastąpiło przeniesienie praw do ww. nieruchomości (działki nr 1 i nr 2) wchodzącej w skład majątku wspólnego małżonków do Pana majątku odrębnego (osobistego), w rozpatrywanej sprawie, należy odnieść się do przepisów regulujących stosunki majątkowe małżeńskie, zawartych w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W myśl art. 33 pkt 1 i pkt 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy: Do majątku osobistego każdego z małżonków należą: 1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej; 2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Zgodnie natomiast z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. W doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego. Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu powyższych przepisów są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale. Skoro z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od daty ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2 /17, w której Sąd stwierdził, że: Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Argumenty zawarte w wyżej wskazanej uchwale NSA, są aktualne także w sytuacji, gdy przeniesienie praw do nieruchomości wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków nastąpi w drodze darowizny do majątku osobistego jednego z małżonków. Dokonana darowizna między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej małżeńskiej, przenosząca składniki majątkowe z majątku wspólnego do majątku osobistego, nie stanowi ponownego nabycia prawa do tych składników przez obdarowanego małżonka. Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 33/17 „Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały. Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń, jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej”. Z tego względu wszelkie późniejsze/następcze zdarzenia prawne dotyczące danego składnika majątkowego - pierwotnie wchodzącego w skład ustawowej wspólności małżeńskiej - nie mają prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego. Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że nabycie przez Pana nieruchomości (działki nr 1 i nr 2) nastąpiło odpowiednio w 1997 r. i 2001 r., tj. w momencie kiedy nieruchomości te zostały nabyte do majątku wspólnego małżonków. Dokonana darowizna między małżonkami pozostającymi we wspólności majątkowej małżeńskiej, przenosząca składniki majątkowe z majątku wspólnego do majątku osobistego (odrębnego), nie stanowi bowiem dla Pana ponownego nabycia. Zatem, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości: dla działki nr 1, upłynął z dniem 31 grudnia 2002 r., z kolei dla działki nr 2, upłynął z dniem 31 grudnia 2006 r. Reasumując, nienastępująca w wykonaniu działalności gospodarczej sprzedaż w 2024 r. przez Pana nieruchomości (działki nr 1 i nr 2) nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. nieruchomości do majątku wspólnego. Tym samym, dochód ze sprzedaży w 2024 r. ww. nieruchomości, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Pan nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana

interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.