Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu
faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 marca 2025 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
14 listopada 2014 r. w kancelarii notarialnej notariusza (...) w (...) przy ul. (...), na podstawie
umowy darowizny (Repertorium A Nr (...)) Pani, B.A. oraz Pani mąż, C.A., nabyliście do
majątku wspólnego prawo własności niezabudowanej nieruchomości oznaczonej jako
działka nr A/X, o powierzchni 0,0829 ha, położonej w (...), gmina (...), od brata męża, D.A.
Wartość przedmiotu darowizny wynosiła 28 000 zł. Notariusz pobrał podatek od
darowizny D.A. na rzecz Pani na podstawie art. 7, 8, 9 i 14 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o
podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768 ze zm.), w kwocie 471
zł.
(...) 2021 r. zmarł Pani mąż. Pani mąż nie sporządził testamentu i innych rozrządzeń na
wypadek śmierci, nie dokonał wyboru prawa właściwego dla dziedziczenia. Z mężem nie
zawierała Pani żadnych umów majątkowych małżeńskich, pozostawaliście we wspólności
majątkowej małżeńskiej.
Z mężem posiadała Pani dwójkę dzieci: E.A. (weszła w związek małżeński (...) i od tej daty
nazywa się E.Z.) i F.A.
W skład spadku po C.A. wchodził udział wynoszący 1/2 części w prawie własności
nieruchomości nr A/X położonej w (...), gmina (...). Opisana nieruchomość była objęta
majątkiem wspólnym Pani i Pani męża, udziały małżonków w majątku wspólnym były
równe.
8 stycznia 2022 r. w kancelarii notarialnej notariusza (...) w (...) przy ul. (...), na podstawie
zarejestrowanego aktu poświadczenia dziedziczenia (Repertorium A Nr (...)) spadek po C.A.
na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza nabyli: żona spadkodawcy, B.A., w 1
/3 części; córka spadkodawcy, E.A., w 1/3 części oraz syn spadkodawcy, F.A., w 1/3 części.
21 kwietnia 2022 r. w kancelarii notarialnej notariusza (...) w (...) przy ul. (...), na podstawie
umowy o nieodpłatny dział spadku (Repertorium A Nr (...)) Pani córka, E.A. oraz Pani syn, F.
A., w całości zbyli swoje udziały w spadku po C.A. bez jakichkolwiek spłat i dopłat na ich
rzecz w taki sposób, że prawo własności nieruchomości nr A/X położonej w (...), gmina (...),
w całości nabyła Pani.
22 października 2024 r. w kancelarii notarialnej notariusza (...) w (...) przy (...), na podstawie
umowy sprzedaży (Repertorium A Nr (...)) sprzedała Pani N i L. małżonkom R. za cenę w
kwocie 84 000 zł niezabudowaną nieruchomość oznaczoną jako działka nr A/X, położoną
w (...), gmina (...), KW (...), nabytą w drodze darowizny w 2014 r. wspólnie z mężem w
ramach małżeńskiej wspólności ustawowej.
Pytanie
Czy działka nr A/X nabyta w 2014 r. w ramach małżeńskiej wspólności ustawowej,
sprzedana w 2024 r. po śmierci Pani męża (zgon (...) 2021 r.), po nabyciu w ramach spadku
i nieodpłatnego działu spadku (Repertorium A Nr (...)), będzie podlegać wyłączeniu
opisanemu w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 6 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, tj. czy odpłatne zbycie całej nieruchomości nie stanowi
źródła przychodu i nie będzie opodatkowane podatkiem dochodowym, albowiem
posiadała ją Pani przez okres dłuższy niż 5 lat od dnia nabycia, które to nastąpiło w 2014
r.?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w
przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw
majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym mowa w
tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub
wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku
odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego
małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej
nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych,
określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres o którym mowa w tym przepisie, liczy się od
końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego
małżonków w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
W Pani ocenie, w momencie śmierci Pani męża nie nastąpiło nabycie nieruchomości, gdyż
nieruchomość ta objęta była wspólnością majątkową małżeńską i datę nabycia stanowi
data nabycia nieruchomości razem z mężem w 2014 r. do majątku wspólnego. W związku
z tym, w Pani przypadku nie nastąpiła sprzedaż nieruchomości przed terminem 5 lat.
Potwierdzenie swojego stanowiska znajduje Pani w wykładni prawa, które stanowi, że
jeżeli zbycie nieruchomości, która nabyta została do majątku objętego wspólnością
majątkową, po śmierci jednego z małżonków – pięcioletni termin należy liczyć od końca
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku
wspólnego małżonków. Stwierdza to uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15
maja 2017 r. ,sygn. akt II FPS 2/17 oraz interpretacja ogólna Ministra Finansów w sprawie
określenia momentu nabycia nieruchomości z 6 lutego 2018 r. Ponadto, w przypadku
nabycia nieruchomości w drodze nieodpłatnego działu spadku, za moment nabycia
przyjąć należy nabycie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Uważa Pani, że
uchwała NSA ma zastosowanie także do Pani nieruchomości uzyskanej w drodze
nieodpłatnego działu spadku. Również w tym przypadku datą nabycia jest dzień nabycia
do majątku wspólnego małżonków.
Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa
powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność
ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje
małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte
wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Wspólność ustawowa obejmuje majątek nabyty przez małżonków w czasie jej trwania. Jest
to wspólność łączna, co oznacza, że małżonkowie nie mają określonych udziałów w
majątku wspólnym i nie mogą nim swobodnie rozporządzać ani żądać podziału. Obojgu
małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.
W przypadku wspólności ustawowej nabycie nieruchomości oznacza, że oboje
małżonkowie nabywają ją w całości, a nie w częściach. Zatem po śmierci jednego z
małżonków drugi z nich nie może ponownie nabyć udziału w tej nieruchomości w drodze
dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro nieruchomość ta wchodziła wcześniej
do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi z tego tytułu przysługiwało już prawo
własności całej nieruchomości.
Powyższe potwierdza art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
zgodnie z którym, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej
małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie
trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku
wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o
którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie
trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Panią nieruchomości w 2024 r.,
pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych, należy liczyć od końca 2014 r., tj. od końca roku, w którym nabyła Pani
wraz z mężem ww. nieruchomość do majątku wspólnego małżeńskiego. Tym samym, data
nabycia spadku oraz późniejszy nieodpłatny dział spadku, nie stanowią dla Pani nabycia, o
którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.
W konsekwencji, uważa Pani, że sprzedaż nieruchomości nie rodzi dla Pani skutków
podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z
wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od
których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego
oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i
zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy –
przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w
przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą
sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w
tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania
działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne
zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po
upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub
wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest
źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub
udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału
w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania
podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma
moment i sposób ich nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub
praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym
przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub
wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez
spadkodawcę.
Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie odpłatnego
zbycia nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest
zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkobiercy, który
dokonuje odpłatnego zbycia, ale także okres własności nieruchomości (praw
majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło
nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez
spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez
spadkobiercę upłynęło 5 lat – to odpłatne zbycie nie podlega opodatkowaniu.
Art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej,
nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania
wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku
wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o
którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym
nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w
trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Stosownie do art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8,
odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości
lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego
podatnikowi udziału w spadku.
W myśl art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r.
poz. 1061 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną
lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast jak stanowi art. 925 ww. Kodeksu:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Na mocy art. 926 § 1 ww. Kodeksu:
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Stosownie do art. 1025 § 1 ww. Kodeksu:
Sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez
spadkobiercę. Notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych
sporządza akt poświadczenia dziedziczenia.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku
spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami
wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do
chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja
składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Przepis art. 1035 Kodeksu cywilnego stanowi, że:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego
oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w
częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Wedle art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi
spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze
spadkobierców.
Ponadto, wskazać należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały
uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z
2023 r. poz. 2809 ze zm.).
Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy
wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe
nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich
(majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą
do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność
łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają
określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a
także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu
małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak
ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne
nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków
tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.
W konsekwencji, po śmierci jednego z małżonków drugi z nich nie mógł ponownie nabyć
udziału w tej nieruchomości w drodze dziedziczenia, jak też w drodze działu spadku, skoro
nieruchomość ta wchodziła wcześniej do wspólnego majątku małżeńskiego, a małżonkowi
z tego tytułu przysługiwało już prawo własności całej nieruchomości.
Wobec powyższego stwierdzam, że z uwagi na panujący w Pani małżeństwie ustrój
małżeńskiej wspólności majątkowej nie można wyodrębnić udziałów, które Pani oraz Pani
mąż posiadaliście w chwili nabycia nieruchomości stanowiącej działkę nr A/X. Z tego
względu nie mogła Pani ponownie nabyć udziałów w ww. nieruchomości ani w drodze
dziedziczenia, ani w drodze działu spadku.
W związku z powyższym, nabycie przez Panią nieruchomości stanowiącej działkę nr A/X,
stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nastąpiło
w 2014 r., tj. w momencie nabycia tej nieruchomości w drodze umowy darowizny do
majątku wspólnego małżonków.
W konsekwencji, sprzedaż przez Panią w 2024 r. nieruchomości stanowiącej działkę nr A/X,
nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6
ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu
podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż tej nieruchomości
nastąpiła po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło
jej nabycie do majątku wspólnego małżonków.
Tym samym data otwarcia spadku oraz późniejszy nieodpłatny dział spadku nie stanowią
dla Pani nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od
osób fizycznych i nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób
fizycznych z tytułu sprzedaży ww. nieruchomości.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który
obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w
indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza
interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób
(np. pozostałych spadkobierców).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna
(tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do
interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub
zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem
czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w
decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej
praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z
dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.
U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę
należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej
(art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa
Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres
Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP
(art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz
powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji
podatkowej.