0113-KDIPT2-2.4011.293.2025.3.ACZ

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 26 kwietnia 2025 r. oraz pismami złożonymi 1 maja 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego W 2006 r. zawarła Pani z Bankiem (...) umowę kredytu budowlano-hipotecznego nr (...) indeksowanego do waluty obcej – CHF. Wykonując umowę spłacała Pani raty kapitałowo-odsetkowe. W okresie od 2008 r. do 2019 r. korzystała Pani z ulgi odsetkowej. Wykonała Pani umowę kredytową w całości, spłacając na rzecz banku 263.171,07 zł – całość należnego kapitału wraz z umówionymi odsetkami. Wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z 7 lutego 2023 r., w sprawie o sygn. akt (...), zasądzono od Banku (...) na Pani rzecz kwotę 93.196,10 zł. Kwota ta zawierała nadpłacony kapitał oraz zapłacone przez Panią odsetki. Wydając orzeczenie Sąd Okręgowy dokonał tzw. przesłankowego stwierdzenia nieważności zawartej umowy kredytowej. Podstawą rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego były przepisy Kodeksu Cywilnego o bezpodstawnym wzbogaceniu – art. 410 § 2 w zw. z art. 405 Kodeksu cywilnego. W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że Bank (...) dokonał wypłaty na Pani rzecz nadpłaconej przez Panią kwoty zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z 7 lutego 2023 r. w dniu 7 listopada 2023 r.

Pytanie

Czy jest Pani zobowiązana do zwrotu otrzymanej ulgi odsetkowej? Pani stanowisko w sprawie W Pani ocenie, ulga odsetkowa, z której Pani skorzystała, nie podlega zwrotowi z uwagi na to, że nie doszło do unieważnienia umowy kredytowej w sentencji wyroku sądowego. Uważa Pani, że wydanie rozstrzygnięcia w oparciu o przepisy art. 410 § 2 w zw. z art. 405 Kodeksu cywilnego, czyli przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia, nie skutkuje obowiązkiem zwrotu przez Panią udzielonych ulg.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zasady dokonywania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r. Jak wynika z art. 26b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z: 1) budową budynku mieszkalnego albo 2) wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo 3) zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo 4) nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego. W art. 26b ust. 4 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca określił wysokość dokonywanych odliczeń, gdyż są one limitowane. Stosownie do treści art. 26b ust. 6 ww. ustawy: Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5, mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki. Jak stanowi art. 26b ust. 7 ww. ustawy: Odsetki, o których mowa w ust. 4, zapłacone przed rokiem określonym w ust. 5, mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia. W myśl art. 26b ust. 8 ww. ustawy:

Odliczenia dotyczą zapłaconych łącznie przez oboje małżonków. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu – odliczeń dokonuje się zgodnie z wnioskami zawartymi w zeznaniach rocznych, bądź od dochodu każdego z małżonków, w proporcji wskazanej we wniosku, bądź od dochodu jednego z małżonków. Pomimo uchylenia art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zagwarantował korzystanie z ulgi odsetkowej w ramach praw nabytych. Jak bowiem wynika z art. 9 ust. 1 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1588) – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r.: Podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie prawo odliczania wydatków na spłatę odsetek od tego kredytu (pożyczki), do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt (pożyczkę) zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r. Wskazała Pani, że z ulgi odsetkowej korzystała Pani w okresie od 2008 r. do 2019 r. i powzięła Pani wątpliwość dotyczącą zwrotu tej ulgi w związku z wyrokiem sądu stwierdzającym przesłankowe unieważnienie umowy kredytowej i zasądzenie od banku na Pani rzecz kwoty zawierającej nadpłacony kapitał oraz zapłacone przez Panią odsetki. Jak stanowi art. 405 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Zgodnie z art. 410 § 2 ww. Kodeksu: Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia. W przypadku zwrotu wartości odsetek, z którymi związane było prawo podatnika do korzystania z ulgi odsetkowej, ustawodawca przewidział rozwiązanie dla tego rodzaju szczególnych sytuacji. Stosownie bowiem do art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone. Z powyższego wynika, że rozliczenie z tytułu zwrotu odsetek powinno być dokonane w zeznaniu składanym za ten rok, w którym dojdzie do ich zwrotu. Jeśli więc dochodzi do zwrotu odliczonych wcześniej odsetek, to w zeznaniu rocznym za rok wypłaty tej należności trzeba ją doliczyć do podstawy opodatkowania (dochodu). Zatem, jeżeli zwrócone Pani w listopadzie 2023 r. przez bank odsetki stanowią zwrot uprzednio zapłaconych przez Panią rat odsetkowych wpłacanych przez Panią w ramach umowy kredytowej i uwzględnionych przez Panią we wcześniejszych rozliczeniach podatkowych, to powinna Pani w zeznaniu podatkowym składanym za 2023 r. doliczyć wartość zwrotu tych środków otrzymanych w związku z korzystaniem przez Panią w latach 2008-2019 z ulgi odsetkowej. W przypadku zwrotu ww. środków, z tytułu których korzystała Pani z ulgi odsetkowej nie mają znaczenia lata, w jakich korzystała Pani z tej ulgi. Ważny jest moment (rok) rozliczenia z bankiem tych środków. Nie można zatem zgodzić się z Pani stanowiskiem, w którym wskazała Pani, że ulga odsetkowa, z której Pani skorzystała, nie podlega zwrotowi z uwagi na to, że nie doszło do unieważnienia umowy kredytowej w sentencji wyroku sądowego. W przedmiotowej sytuacji nie ma znaczenia czy do zwrotu uprzednio zapłaconych przez Panią rat odsetkowych doszło w związku z unieważnieniem umowy kredytowej, przesłankowym unieważnieniem umowy kredytowej czy też zawarciem ugody z bankiem, w wyniku których nastąpiłby zwrot uprzednio zapłaconych przez Panią odsetek w ramach spłat rat kapitałowo-odsetkowych uwzględnionych przez Panią we wcześniejszych rozliczeniach podatkowych. W każdej sytuacji, w której nastąpiłby zwrot uprzednio zapłaconych przez Panią rat odsetkowych uwzględnionych przez Panią we wcześniejszych rozliczeniach podatkowych w ramach ulgi odsetkowej, przepis art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na obowiązek dokonywania doliczenia kwot poprzednio odliczonych w takich przypadkach. Zatem, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie zwrotu ulgi odsetkowej w związku z wyrokiem sądu zasądzającym na Pani rzecz kwotę pieniężną stanowiącą zapłacone przez Panią odsetki i nie odnosi się do skutków podatkowych wypłaty przez bank na Pani rzecz nadpłaconego kapitału w związku z ww. wyrokiem sądu, ponieważ kwestia ta nie była objęta sformułowanym przez Panią pytaniem i własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego. Ponadto wskazuję, że wydając interpretacje indywidualne nie weryfikuję kwot i obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego obliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.