0113-KDIPT2-2.4011.279.2025.2.MK

📋 Podsumowanie interpretacji

W dniu 3 marca 2025 r. wpłynął wniosek Wnioskodawczyni o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych związanych z ugodą zawartą z bankiem w sprawie kredytu hipotecznego. Wnioskodawczyni z mężem zawarli umowę kredytu hipotecznego w 2007 r., a w 2024 r. doszło do ugody, w wyniku której bank umorzył część zadłużenia oraz zwrócił nadpłatę. Wnioskodawczyni zapytała, czy otrzymane kwoty stanowią przychód podatkowy. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe, stwierdzając, że zwrócone kwoty nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powstaje obowiązek podatkowy. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko Wnioskodawczyni.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy w związku z zawarciem ugody z bankiem powstanie przychód podatkowy w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy zwrócone kwoty są klasyfikowane do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy? Czy powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g)? Czy zwroty kwot dokonane przez bank powodują powstanie przysporzenia majątkowego? Czy otrzymane kwoty są przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko urzędu

Stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie jest prawidłowe. Zwroty kwot dokonane przez bank nie stanowią przychodu Wnioskodawczyni. Otrzymane kwoty są zwrotem własnych pieniędzy, które nienależnie wpłaciła Wnioskodawczyni do banku. Nie powstaje obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) nie ma zastosowania, ponieważ nie wystąpił przychód.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 21 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem złożonym 24 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego

W dniu ... listopada 2007 r. Wnioskodawczyni z mężem ... zawarli umowę (zwaną w dalszej części umową kredytu) z bankiem ... o udzielenie Im mieszkaniowego kredytu hipotecznego, denominowanego w CHF, wypłaconego w złotych na sumę ... zł, nr umowy to ... . Z mężem Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Kredyt był przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, a konkretnie na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr ... w budynku przy ul. ... w ... . Bank ... wypłacił kredyt w kwocie ... zł dnia ... grudnia 2007 r. Kredyt został zabezpieczony hipotecznie wpisem do księgi wieczystej hipoteki umownej kaucyjnej na rzecz Banku. W 2014 r. Bank ... (w dalszej części zwany: „Bankiem”) w wyniku integracji z Bankiem ... stał się następcą prawnym ... i przejął kredyt (nr umowy ...). Wnioskodawczyni z mężem nigdy nie podpisywali żadnych aneksów do pierwotnej umowy kredytu hipotecznego. W 2019 r. Wnioskodawczyni z mężem dowiedzieli się o zawarciu w umowie kredytu klauzul niedozwolonych i w związku z tym 20 stycznia 2020 r. zawezwali Bank do próby ugodowej, jednak bezskutecznie, gdyż Bank nie stawił się w Sądzie. Podjęli jeszcze jedną próbę mediacji w listopadzie 2020 r. Również bezskuteczną. Stąd Wnioskodawczyni z mężem wnieśli pozew przeciwko Bankowi do Sądu Okręgowego w ... Wydział Cywilny, sygn. akt. ... o uznanie postanowień umowy kredytu za abuzywne i stwierdzenie nieważności umowy w całości. W roku 2023 r. małżonkowie złożyli do Sądu Okręgowego w ... wniosek o zabezpieczenie roszczenia w związku ze spłatą kapitału kredytu z opłatami z nadwyżką na kwotę ... zł ... gr. Sąd Okręgowy w ... Wydział Cywilny dnia 12 grudnia 2023 r. wydał postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia roszczenia i wstrzymał obowiązek dokonywania przez Nich spłaty rat kredytu od dnia 12 grudnia 2023 r. W styczniu 2024 r. małżonkowie złożyli wniosek o przeprowadzenie mediacji w ... przy ... (nr ...) w sprawie polubownego zakończenia toczącej się sprawy sądowej o uznanie postanowień umowy kredytu za abuzywne i stwierdzenie nieważności umowy w całości. Tym razem Bank odpowiedział pozytywnie i mediacja zakończyła się podpisaniem ugody dnia 30 kwietnia 2024 r. W celu rozliczenia zakończonej umowy kredytu w umowie ugody (w dalszej części zwanej: „ugodą”) postanowiono rozliczyć kredyt tak, jakby od dnia zawarcia umowy kredytu, tj. 13 listopada 2007 r., stanowił on kredyt złotowy z zachowaniem pozostałych parametrów kredytu. W wyniku ugody Bank zwolnił Ich z długu i umorzył zadłużenie w kwocie ... zł ... gr, a Wnioskodawczyni z mężem zwolnienie z długu i umorzenie zadłużenia przyjęli. Z wyliczeń Banku wynikało, że po zmianie waluty zadłużenia na walutę polską, kredyt został spłacony i powstała nadpłata w kwocie ... zł ... gr. Bank, mając na uwadze dokonaną przez Wnioskodawczynię z mężem nadpłatę, w umowie Ugody zobowiązał się: 1) do zwrotu na rzecz Wnioskodawczyni z mężem kwoty ... zł ... gr tytułem zwrotu nadpłaconego przez Nich kapitału, którą to kwotę otrzymał małżonek Wnioskodawczyni na rachunek bankowy w dniu 2 maja 2024 r., 2) oraz dodatkowo do wypłacenia kwoty ... zł, którą to kwotę otrzymał małżonek na rachunek bankowy w dniu 2 maja 2024 r. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że: · Przedmiotowy kredyt mieszkaniowy został Jej udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. · Zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ... przy ul. ... nr ... nastąpił ... listopada 2007 r., akt notarialny Rep. A nr .... · Wnioskodawczyni nadal jest współwłaścicielką ww. mieszkania przy ul. ... nr .... Posiada 50% udziałów we współwłasności, a Jej mąż ... posiada również 50% udziałów we współwłasności. · Ww. kredyt zaciągnięty w 2007 r. to kredyt mieszkaniowy przeznaczony na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). · Kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, tj. inwestycji, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego. · Łączna wysokość środków pieniężnych dokonanych do banku wpłat w ramach spłat rat kapitałowo-odsetkowych to kwota ... zł ... gr (zaświadczenie z banku z dnia 25 stycznia 2024 r., nr pisma: ...). · Dodatkowa kwota jest zwrotem dokonanym przez Bank części kwoty nadpłaty ponad należną Bankowi spłatę zadłużenia kredytu, ale w umowie ugody Bank nie zgodził się na taki zapis i widnieje jedynie sformułowanie „dodatkowa kwota”. · Wszystkie kwoty (suma obu przelewów), które zostały na rzecz Wnioskodawczyni wypłacone przez bank nie stanowią przysporzenia ponad kwoty uiszczane przez Nią tytułem spłaty kredytu hipotecznego zaciągniętego w 2007 r. i mieszczą się w kwocie wpłaconej przez Wnioskodawczynię do Banku tytułem spłaty zadłużenia na rzecz Banku. · W umowie ugody Bank nie wskazał żadnej podstawy, nie podał w oparciu o jakie wartości lub wskaźniki ustalił wysokość „dodatkowej kwoty” ... zł, którą wypłacił po podpisaniu ugody. Bank nie podał, z czego wynika wysokość zaproponowanej „dodatkowej kwoty". Kwota ... zł, która została Wnioskodawczyni (oraz mężowi) wypłacona nie jest wynagrodzeniem za odstąpienie przez Wnioskodawczynię od dochodzenia roszczeń wobec banku na drodze sądowej. · Wcześniej Wnioskodawczyni nigdy nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej, niż ta, która była finansowana ww. kredytem. Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy w związku z zawarciem przez Wnioskodawczynię ugody z bankiem, czego konsekwencją jest zwrot kwot wskazanych w treści ugody (... zł ... gr oraz ... zł) po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód podatkowy w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, po stronie Wnioskodawczyni powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g)? Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Otrzymane środki pieniężne w związku z zawarciem przez Wnioskodawczynię ugody z Bankiem, tytułem zwrotu części nienależnie pobranych przez Bank świadczeń, nie są przychodem Wnioskodawczyni. Zwroty kwot (... zł ... gr oraz ... zł) dokonane przez Bank nie powodują powstania po Jej stronie przysporzenia majątkowego czy wzrostu majątku Wnioskodawczyni. Kwoty te są częścią nadpłaty Wnioskodawczyni ponad należną bankowi spłatę zadłużenia kredytu. Kwoty te nie przysparzają Jej żadnej dodatkowej korzyści, a jedynie prowadzą do stanu rozliczeń z Bankiem, który jest zgodny z prawem, tj. stanowi następstwo pozbawienia umowy kredytu hipotecznego jej abuzywnych postanowień. Suma wypłaconych przez Bank kwot w dwóch przelewach (... zł ... gr oraz ... zł) jest niższa od nadpłaty rat kapitałowo-odsetkowych, jakie Wnioskodawczyni wniosła tytułem spłaty kredytu zaciągniętego na zakwestionowanych warunkach. Pieniądze te nie są przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ich uzyskanie nie skutkuje po stronie Wnioskodawczyni powstaniem obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Reguły dotyczące opodatkowania W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą: · dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz · dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników). W myśl art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29- 30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g, art. 30j-30p oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy: Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są: · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”; · pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do

odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika. Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m. in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie. Źródła przychodów Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak zgodnie z ww. przepisem: Źródłami przychodów są: 1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta; 2) działalność wykonywana osobiście; 3) pozarolnicza działalność gospodarcza; 4) działy specjalne produkcji rolnej; 5) (uchylony) 6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą; 7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c; 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany; 8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną; 8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da; 9) inne źródła. Przychody z poszczególnych źródeł przychodów i zasady ich ustalania zostały uregulowane w art. 12 do 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Na mocy art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Skutki podatkowe zwrotu przez bank ustalonych kwot stanowiących zwrot uiszczonych przez Panią kwot tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku zawartych w ratach kredytu Jak stanowi art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Powołana definicja ugody pozwala wyróżnić elementy konstrukcyjne tej instytucji. Po pierwsze, zauważyć należy, że umowa ta może być zawarta wyłącznie w sytuacji, gdy między stronami stosunku prawnego istnieje niepewność albo spór, co do roszczeń wynikających z tego stosunku. Po drugie, celem zawarcia ugody jest uchylenie tej niepewności lub sporu. Wreszcie po trzecie, strony dążą do osiągnięcia celu przez wzajemne ustępstwa. Tak więc nieodłącznym elementem ugody są wzajemne ustępstwa stron. W literaturze przedmiotu podkreśla się, że z ustępstwem mamy do czynienia, gdy ktoś rezygnuje z jakiegoś warunku, wymagania, zmniejsza swoje żądania czy też odstępuje od nich. Ustępstwa mogą polegać m.in. na zrzeczeniu się uprawnień czy też zarzutów, zaciąganiu zobowiązań, obniżeniu świadczenia itp. Zarówno w doktrynie jak i w orzecznictwie podkreśla się szczególną przyczynę prawną ugody. Oznacza to, że ugoda nie tworzy nowego stosunku prawnego, a jedynie odnosi się do istniejącego stosunku prawnego stanowiącego podstawę powództwa, a tym samym podstawę zawarcia ugody. W doktrynie prezentowany jest również pogląd, zgodnie z którym kauzalność ugody przejawia się w określeniu zarzutów, którymi mogą się posłużyć strony po zawarciu ugody. Tak więc ugoda jest czynnością, realizowaną w drodze wzajemnych ustępstw stron, zmierzającą do uchylenia niepewności co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnienia ich wykonania albo uchylenia sporu istniejącego lub mogącego powstać. Z kolei instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy: Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego. Wobec powyższego, skoro jak Pani wskazała we wniosku i jego uzupełnieniu – kwoty, które bank Pani wypłacił i które są objęte pytaniem, stanowią zwrot uiszczonych przez Panią kwot tytułem spłaty zadłużenia na rzecz banku zawartych w ratach kredytu i nie stanowią przysporzenia ponad kwoty uiszczane przez Panią tytułem spłaty kredytu – kwoty te mieszczą się w kwocie spłaconej do banku tytułem spłaty zadłużenia, to stwierdzam, że zwrot ten nie stanowi dla Pani przychodu. Czynność ta nie spowodowała uzyskania przez Panią przysporzenia majątkowego, wzrostu Pani majątku. Otrzymane kwoty stanowią zwrot własnych pieniędzy, które nienależnie wpłaciła Pani wcześniej do banku. Pieniądze te nie są Pani przychodem w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanym do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie ma Pani obowiązku rozliczenia tych środków pieniężnych dla celów podatkowych. Natomiast zgodnie z przywołanym w pytaniu art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2023 r. poz. 1465 oraz z 2024 r. poz. 878, 1222, 1871 i 1965), z wyjątkiem odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe. należy wyjaśnić, że w związku z tym, że nie wystąpił u Pani przychód, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który z kolei mógłby podlegać ewentualnemu zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że powyższy przepis nie ma zastosowania w Pani sprawie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili