0113-KDIPT2-2.4011.269.2025.1.AKU

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego

Jest Pani matką dwojga dzieci: A. – urodzonego ....2014 r. i B. urodzonego ... 2010 r. Z ojcem dzieci rozstała się Pani w 2018 r., a rozwód został orzeczony wyrokiem Sądu (Sąd Okręgowy w ...) dnia 26 kwietnia 2018 r. Zgodnie z wyrokiem sądu dzieci zamieszkują z Panią, a ojciec ma wyznaczone dni do spotkań z dziećmi, jednak nie korzysta w pełni z tego prawa. Zgodnie z wyrokiem sądu, ojcu przysługuje prawo do osobistych kontaktów z synami w następujących terminach: w każdą środę i czwartek po zakończeniu pobytu w szkole, do godziny 19.30 , przy czym ojciec będzie odbierał synów ze szkoły; w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca od godziny 10.00 w sobotę do godziny 19.00 w niedzielę; w latach parzystych: w Wigilię od godziny 14.00 do godziny 17.00 oraz w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia od godziny 10.00 do godziny 19.00, od godziny 10.00 w Wielką Sobotę do godziny 19.00 w Niedzielę Wielkanocną; w latach nieparzystych: od godziny 17.00 w Wigilię do godziny 19.00 w Pierwszy Dzień Świąt Bożego Narodzenia, w Drugi Dzień Świąt Wielkanocnych od godziny 10.00 do godziny 19.00; w pierwszy tydzień ferii zimowych od godziny 10.00 w poniedziałek do godziny 19.00 w niedzielę; od godziny 10.00 dnia 9 lipca do godziny 19.00 dnia 16 lipca każdego roku; od godziny 10.00 dnia 1 sierpnia do godziny 19.00 dnia 8 sierpnia każdego roku; 3 lutego, 15 czerwca i 14 września każdego roku po zakończeniu zajęć szkolnych dzieci do godziny 19.30 z prawem odbierania synów ze szkoły, natomiast w latach, w których wskazane dni przypadną na dzień wolny od zajęć szkolnych od godziny 10.00 do godziny 19.00. Tego zapisanego obowiązku realizacji kontaktów z wyroku ojciec nie zastosował ani razu od czasu rozwodu. W latach 2019 – 2024 ojciec wykorzystał tylko część zasądzonych dni, według własnego uznania. Ojciec dzieci został zobowiązany do płacenia alimentów (w wysokości: 2000 zł na rzecz B. oraz 1650 zł na rzecz A.). Od czasu rozwodu nie wnioskowała Pani o podwyższenie alimentów. W związku z coraz wyższymi kosztami życia dopiero w 2023 r. złożyła Pani pierwszy wniosek o podwyższenie alimentów, na co ojciec dzieci nie chciał się zgodzić. Ostatecznie, w ramach zawartej ugody, alimenty zostały podwyższone do łącznej kwoty 4 500 zł na dwoje dzieci. Osiąga Pani przychody z tytułu zatrudnienia na umowę o pracę. Poza dziećmi w gospodarstwie domowym nie ma innych osób. W okresach podatkowych, będących przedmiotem zapytania, w stosunku do Pani oraz dzieci nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.), ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym lub ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Pani stan cywilny w okresach, których dotyczy wniosek, nie uległ zmianie, tzn. od dnia rozwodu do chwili obecnej jest Pani rozwódką, czyli osobą, o której mowa w art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od czasu rozwodu, to jest w latach 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 i nadal, ojciec nie angażuje się w codzienne wychowanie ani w pomoc w opiece nad dziećmi. Nie korzysta również z możliwości opieki w wyznaczone dni albo wybiera sobie, które dziecko chce zabrać do siebie. Dzieci niechętnie odwiedzają ojca. Mają z nim bardzo słabą więź emocjonalną. W trakcie pobytu u ojca, dzieci zazwyczaj spędzają czas w pokoju lub też z ewentualnych, sporadycznych wyjść czy wyjazdów korzysta jedynie młodszy syn, starszy syn odmawia spędzania czasu w towarzystwie ojca oraz jego syna i partnerki. Wszelkie obowiązki związane z wychowaniem dzieci, takie jak wizyty u lekarzy, korepetycje, wizyty u stomatologa, wizyty u psychologa, zajęcia dodatkowe (młodszy syn chodzi do szkoły muzycznej, starszy trenował w latach 2019 – 2023 koszykówkę) zakupy, przygotowywanie posiłków, zebrania szkolne, rozwiązywanie problemów wychowawczych, a także wspieranie dzieci w codziennym funkcjonowaniu, spoczywają na matce. Ponadto, zajmuje się Pani dziećmi, gdy są chore, organizuje im wyjazdy wakacyjne oraz dba o ich ogólny rozwój. W wyżej wymienionych latach, to jest od 2019 do 2024 roku, w pełni realizuje Pani kwestie związane z zaspokojeniem potrzeb bytowych, poprzez zapewnienie dzieciom domu, ogrzewania, przygotowywania posiłków, wyposażenia mieszkania, napraw i remontów. Ojciec nie sprawował pieczy nad dziećmi w latach od 2019 do 2024 r., poza spotkaniami dyktowanymi wyrokiem sądu, które i tak nie były realizowane w pełni. W razie trudności w nauce, samodzielnie tłumaczy Pani dzieciom materiał lub szuka korepetycji. Uczestniczy Pani w zebraniach szkolnych, w latach wcześniejszych – w zebraniach przedszkolnych. Loguje się Pani do elektronicznego dziennika, wyraża zgody na wycieczki szkolne, wypisuje usprawiedliwienia i zwolnienia z zajęć lekcyjnych, wypełnia Pani karty profilaktycznych badań, zapewnia wizyty u stomatologa, okulisty, alergologa, psychologa i innych specjalistów. Również do Pani należą obowiązki w zakresie robienia zakupów (spożywczych, odzieżowych, artykułów szkolnych), zaspakajanie potrzeb materialnych, wycieczek szkolnych, wyjazdów wakacyjnych tak rodzinnych, jak i kolonii czy obozów, imprez urodzinowych u znajomych dzieci (zawożenie, przywożenie, kupno prezentów), czasu wolnego dzieci (kino, pizza, zoo, parki rozrywki, zwiedzanie itp.), opłat związanych z utrzymaniem domu: woda, prąd, gaz itp., zakup sprzętu typu: odkurzacz, pralka oraz z utrzymaniem samochodu. Ponosi Pani również wydatki związane z wypoczynkiem dzieci. W latach 2019 – 2024 zorganizowała Pani dzieciom wyjazdy do ośrodków wypoczynkowych nad polskim morzem, opłacała też wyjazdy na kolonie, a w 2024 r., dodatkowo, opłaciła Pani dwa wyjazdy zagraniczne dla dzieci. W latach 2019 – 2024 ojciec dzieci nie troszczył się o ich rozwój fizyczny i duchowy, nie uczestniczył aktywnie w ich wychowaniu. Zajmuje się Pani samodzielnie sprawami małoletnich dzieci, podejmując trud wykonywania wszystkich obowiązków, niezbędnych dla ich prawidłowego rozwoju.

Dodatkowe informacje

: dzieci uczą się i nigdy nie uzyskiwały dochodu z tytułu wykonywania pracy na podstawie wszelkiego rodzaju umów; zarówno Pani, jak i dzieci macie i mieliście w latach podatkowych 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; podlega i podlegała Pani w latach podatkowych 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; w stosunku do Pani i do dzieci, w latach podatkowych 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 nie miały zastosowania przepisy: dotyczące 19% podatku liniowego lub przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów,

poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, dotyczące opodatkowania dochodów na zasadach określonych w ustawie o podatku tonażowym lub ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Deklarację podatkową za rok 2019 złożyła Pani 15.02.2020 r. jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Zeznania podatkowe: za rok 2020 (złożone 18.02.2021 r.), za rok 2021 (złożone 22.02.2022 r.), za rok 2022 (złożone 11.03.2023 r.) oraz za rok 2023 (złożone 20.02.2024 r.), na skutek przeoczenia – złożyła Pani indywidualnie, nie korzystając z preferencyjnego rozliczenia dla osoby samotnie wychowującej dziecko, mimo braku zmiany okoliczności, które skutkowałyby niemożnością skorzystania z takiej formy rozliczenia podatku, o czym zorientowała się Pani składając deklarację podatkową za 2025 r. Deklaracje zostały złożone skutecznie i od podatku każdorazowo została odliczona kwota ulgi prorodzinnej. Zeznanie podatkowe za rok 2024 złożyła Pani 18 lutego 2025 r. jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Pytania Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego jest Pani uprawniona do rozliczenia się za lata 2019 do 2024 na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c oraz 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jako osoba rozwiedziona, samotnie wychowująca dzieci? Czy w związku z tym, że przez niedopatrzenie, w latach 2020, 2021, 2022, 2023 nie skorzystała Pani z rozliczenia na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c oraz 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli jako osoba rozwiedziona, samotnie wychowująca dzieci ma Pani prawo do wykonania korekty złożonych deklaracji i zastosowania preferencyjnej formy opodatkowania? Pani stanowisko w sprawie Pani zdaniem, zgodnie z orzecznictwem i doktryną, wychowanie dziecka polega na kształtowaniu jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijaniu predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowaniu światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych (por. wyrok NSA z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10). „Wychowywać” w rozumieniu słownikowym oznacza: zapewniać byt, doprowadzać do osiągnięcia rozwoju psychicznego i fizycznego. W kontekście prawnym i podatkowym oznacza to aktywne zajmowanie się dzieckiem, zapewnienie mu opieki, edukacji, wychowania oraz wsparcia w rozwoju fizycznym i emocjonalnym. W Pani ocenie, nie można tego dokonać spędzając z dzieckiem kilkanaście godzin w miesiącu. W związku z powyższym, w przypadku, gdy dzieci mieszkają z Panią na stałe od dnia rozwodu i są pod Pani stałą, codzienną opieką, to we wskazanych latach od 2019 do 2024 przysługuje Pani status osoby samotnie wychowującej dzieci, ponieważ poziom zaangażowania ojca w wychowanie dzieci w wyżej wymienionym okresie jest znikomy. Pani odpowiada za ich codzienne potrzeby oraz emocjonalny rozwój. Okoliczność, że ojciec dzieci płaci alimenty, w Pani opinii nie przesądza o jego udziale w wychowywaniu dzieci. Nie zmienia to również faktu, że Pani sama zapewnia dzieciom byt, opłaca wyjazdy wakacyjne, obozy, książki, leki, ubrania oraz prywatne wizyty lekarskie. Jest Pani odpowiedzialna za codzienną opiekę nad dziećmi, troszcząc się o ich wychowanie i ogólny rozwój. Ponadto, Pani sama zajmuje się wszystkimi sprawami związanymi z dziećmi, pełniąc rolę przewodnika i opiekuna, co zapewnia dzieciom prawidłowy rozwój. W związku z powyższym uważa Pani, że spełnia wszystkie warunki niezbędne do rozliczenia się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. W Pani ocenie, ma Pani również możliwość złożenia korekt zeznań podatkowych za lata 2020, 2021, 2022, 2023 w celu zmiany formy opodatkowania, uwzględniając ulgę dla osoby samotnie wychowującej dziecko, co wynika z poniższych przepisów: art. 81 Ordynacji podatkowej, który stanowi o prawie do skorygowania deklaracji podatkowej; art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku; art. 80 § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego prawo do zwrotu nadpłaty podatku wygasa po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin jej zwrotu. W świetle powyższego, w Pani ocenie, w porządku prawnym brak jest przepisów, które wykluczałyby Panią w opisanym stanie faktycznym z możliwości złożenia korekt zeznań podatkowych z zastosowaniem sposobu opodatkowania dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Ma Pani takie prawo do czasu przedawnienia poszczególnych zobowiązań. Podobne stanowisko zajął dyrektor Krajowej Informacji skarbowej w interpretacji z 5 kwietnia 2023 r. nr 0115-KDIT2.4011.116.2023.1.HD oraz interpretacji indywidualnej z 29 marca 2023 r., nr 0112-KDSL1-2.4011.74.2023.2.MO, a także interpretacji indywidualnej z 6 kwietnia 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.60.2023.2.MM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w

łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. Na podstawie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.: Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie. Według art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265), który to przepis stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Z art. 6 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., wynika, że: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodany przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 i 2476 oraz Dz. U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. W świetle art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodanego przez art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw i mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2019 r. poz. 2407 oraz z 2021 r. poz. 1162, 1981 i 2270 oraz Dz. U. z 2022 r. poz. 1577 i 2140). Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Na mocy art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.: Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) – wynika, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Wyjaśnić przy tym należy, że na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427): W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka. Art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, stanowi, że: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw wynika, że: Przepisy art. 6 ust. 4c–4h, 8 (...) ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, (...) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów, na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4d (wcześniej art. 6 ust. 4) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć ściśle określony stan cywilny oraz wychowywać samotnie dziecko (dzieci). Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Jak wynika z powyższego, ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia m.in. warunku samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka) wymienionych w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Jak wynika z przedstawionego przez Panią opisu sprawy, rozwiodła się Pani z mężem, tj. rozwód został orzeczony wyrokiem sądu (Sąd Okręgowy w (...) II Wydział Cywilny) z dnia 26 kwietnia 2018 r. i do chwili obecnej jest Pani rozwódką. Zgodnie z wyrokiem sądu dzieci zamieszkują z Panią, a ojciec dzieci ma wyznaczone dni do spotkań z dziećmi, jednak nie korzysta w pełni z tego prawa. W latach 2019 – 2024 ojciec wykorzystał tylko część zasądzonych dni, według własnego uznania. Od czasu rozwodu, to jest w latach 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024 i nadal, ojciec nie angażuje się w codzienne wychowanie ani w pomoc w opiece nad dziećmi. Nie korzysta również z możliwości opieki w wyznaczone dni albo wybiera sobie, które dziecko chce zabrać do siebie. Dzieci niechętnie odwiedzają ojca. Mają z nim bardzo słabą więź emocjonalną. W trakcie pobytu u ojca, dzieci zazwyczaj spędzają czas w pokoju. Z ewentualnych, sporadycznych wyjść czy wyjazdów korzysta jedynie młodszy syn, starszy syn odmawia spędzania czasu w towarzystwie ojca oraz jego syna i partnerki. Wszelkie obowiązki związane z wychowaniem dzieci, takie jak wizyty u lekarzy, korepetycje, wizyty u stomatologa, wizyty u psychologa, zajęcia dodatkowe (młodszy syn chodzi do szkoły muzycznej, starszy trenował w latach 2019 – 2023 koszykówkę) zakupy, przygotowywanie posiłków, zebrania szkolne, rozwiązywanie problemów wychowawczych, a także wspieranie dzieci w codziennym funkcjonowaniu, spoczywają na Pani. Ponadto, zajmuje się Pani dziećmi, gdy są chore, organizuje im wyjazdy wakacyjne oraz dba o ich ogólny rozwój. W wyżej wymienionych latach, to jest od 2019 do 2024 roku, w pełni realizuje Pani kwestie związane z zaspokojeniem potrzeb bytowych, poprzez zapewnienie dzieciom domu, ogrzewania, przygotowywania posiłków, wyposażenia mieszkania, napraw i remontów. Ojciec nie sprawował pieczy nad dziećmi w latach 2019 – 2024, poza spotkaniami dyktowanymi wyrokiem sądu, które i tak nie były realizowane w pełni. W razie trudności w nauce samodzielnie tłumaczy Pani dzieciom materiał lub szuka korepetycji. Uczestniczy Pani w zebraniach szkolnych, w latach wcześniejszych – w zebraniach przedszkolnych. Loguje się Pani do elektronicznego dziennika, wyraża zgody na wycieczki szkolne, wypisuje usprawiedliwienia i zwolnienia z zajęć lekcyjnych, wypełnia Pani karty profilaktycznych badań, zapewnia wizyty u stomatologa, okulisty, alergologa, psychologa i innych specjalistów. Również do Pani należą obowiązki w zakresie robienia zakupów, (spożywczych, odzieżowych, artykułów szkolnych), zaspakajanie potrzeb materialnych, wycieczek szkolnych, wyjazdów wakacyjnych tak rodzinnych, jak i kolonii czy obozów, imprez urodzinowych u znajomych dzieci (zawożenie, przywożenie, kupno prezentów), czasu wolnego dzieci (kino, pizza, zoo, parki rozrywki, zwiedzanie itp.), opłat związanych z utrzymaniem domu: woda, prąd, gaz itp., zakup sprzętu typu: odkurzacz, pralka oraz z utrzymaniem samochodu. Ponosi Pani również wydatki związane z wypoczynkiem dzieci. W latach 2019 – 2024 zorganizowała Pani dzieciom wyjazdy do ośrodków wypoczynkowych nad polskim morzem, opłacała też wyjazdy na kolonie, a w 2024 r., dodatkowo, opłaciła Pani dwa wyjazdy zagraniczne dla dzieci. W latach 2019 – 2024 ojciec dzieci nie troszczył się o ich rozwój fizyczny i duchowy, nie uczestniczył aktywnie w ich wychowaniu. Zajmuje się Pani samodzielnie sprawami małoletnich dzieci, podejmując trud wykonywania wszystkich obowiązków, niezbędnych dla ich prawidłowego rozwoju. Należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że: Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju. Z istoty pojęcia „osoba samotnie wychowująca dzieci” należy wyprowadzić taki stan, w którym nie wystąpi konkurencja wspomnianych w analizowanym przepisie art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osób. Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko. W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym wychowuje dzieci, czyli sprawuje nad nimi ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dzieci, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dzieci. W sytuacji, gdy dzieci, zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostają pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dziećmi doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii, miesiąc wakacji, co drugi weekend każdego miesiąca oraz ściśle określone dni powszednie), status samotnego rodzica ma ten, przy którym dzieci zamieszkują i który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dzieci będą wychowywane w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dziećmi i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (przy którym dzieci mieszkają) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 i ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”. Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dzieci, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dzieci częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dziećmi/świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dzieci nie sprowadza się jedynie do łożenia na ich utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nimi przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój. Zatem, prawo do omawianej preferencji podatkowej będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w okresie 2019 – 2024 to Pani sprawowała bieżącą i stałą opiekę nad dziećmi, stale troszczyła się o byt materialny i rozwój emocjonalny małoletnich synów, wypełniała wszystkie obowiązki związane z ich wychowaniem, dbała o codzienne, bieżące i bytowe potrzeby dzieci, zajmowała się sprawami związanymi z ich leczeniem, szkołą, zakupem odzieży, materiałami szkolnymi, umawianiem wizyt lekarskich, organizowaniem zajęć dodatkowych dzieciom, organizowaniem ich wypoczynku i wyjazdów wakacyjnych, a w tym czasie ojciec dzieci nie troszczył się o ich rozwój fizyczny i duchowy, nie uczestniczył aktywnie w ich wychowaniu, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2019 – 2021 r. i art. 6 ust. 4c ww. ustawy za lata 2022 – 2024. Tym samym, przysługuje Pani prawo do skorzystania za lata 2019 – 2024 z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2019 – 2021 r. i art. 6 ust. 4c ww. ustawy za lata 2022 – 2024. Przechodząc z kolei do kwestii możliwości złożenia korekt zeznań podatkowych za wnioskowane lata podatkowe należy stwierdzić, że: Z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) wynika, że: Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 ww. ustawy: Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci. Natomiast stosownie do art. 81 § 3 ww. ustawy: Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Wobec powyższego, w świetle przepisów obowiązującego prawa, zgodzić należy się z Panią, że może Pani złożyć korekty zeznań podatkowych za lata 2020 – 2023 w celu skorzystania z preferencyjnej formy rozliczenia dla osoby samotnie wychowującej dziecko. Dodatkowe informacje Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie zaistniałego stanu faktycznego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.