0113-KDIPT2-2.4011.265.2025.3.AKU

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 4 maja 2025 r. (data wpływu 7 maja 2025 r.) oraz pismem z 19 maja 2025 r. (data wpływu 21 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego Wyrokiem z dnia 22.02.2024 r. Sąd Okręgowy w X rozwiązał małżeństwo pomiędzy Panem (tj. A.A.), a B.B. Ze związku małżeńskiego pochodzi dwoje małoletnich dzieci. Sąd powierzył obojgu rodzicom władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi, ustalając jednocześnie, że miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowe miejsce zamieszkania matki dzieci, B.B. Jako ojciec, jest Pan zobowiązany do płacenia alimentów w kwocie po ... zł na syna C.C. i w kwocie po ... zł na syna D.D., które regularnie uiszcza. Ponadto, utrzymuje Pan kontakt z dziećmi, zgodnie z postanowieniem wydanym przez Sąd. Przez wzgląd na Pana miejsce zamieszkania, wszystkie obowiązki dnia codziennego spoczywają na matce dzieci. Jednak od czasu wyprowadzki z domu utrzymuje Pan regularny kontakt z dziećmi, zarówno osobisty, jak i telefoniczny. Wie Pan, jakie wyniki w nauce osiągają dzieci, niejednokrotnie z młodszym synem odrabiał Pan lekcje, zna Pan kolegów dzieci, ich pasje. Jeżeli tylko Pan może, odwozi dzieci do szkoły i je z niej odbiera. Dzieci regularnie odwiedzają Pana w miejscu zamieszkania, które oddalone jest od ich rodzinnego domu, czyli Y, o ok. 15 km. Synowie czasem odwiedzają Pana nawet w dodatkowe dni, nie wyznaczone widzeniami ustalonymi sądownie. Gdy jesteście razem, spędzacie wspólnie czas: wychodzicie na pizzę, na łyżwy, na ryby, starszego syna wozi Pan na treningi piłki ręcznej. Jeśli dzieci są umówione na spotkanie ze swoimi kolegami wówczas, zawozi ich Pan do nich i przyjeżdża po dzieci o umówionej porze. Czasem kupuje Pan synom ubrania, a jeśli są chorzy i przebywają u Pana, kupuje im Pan lekarstwa. W razie konieczności nie ma też problemu z dowiezieniem dzieci do lekarza. Od kilku lat wyjeżdża Pan z dziećmi na wakacje pod namioty. W ostatnie wakacje natomiast, czyli w 2024 r., wyjechał Pan z dziećmi na wypoczynek dwukrotnie, tj. w lipcu w góry i w sierpniu pod namioty. Ubiegłoroczne Święta Bożego Narodzenia, Sylwester i Nowy Rok dzieci spędziły z Panem. Ostatnie ferie natomiast spędziliście razem na kilkudniowym pobycie w .... Wiedząc, że będziecie jeździć na nartach, zakupił Pan im odpowiednie do tego celu ubrania. Dodatkowo, organizuje Pan dzieciom różne atrakcje weekendowe, jeździcie do kina i na wspólne zakupy. Synowie przyjeżdżają do Pana i odjeżdżają w godzinach dowolnych, takich, które im pasują. Praktycznie każda prośba dzieci w stosunku do Pana jest spełniona, co nie jest dla Pana przykrym obowiązkiem, ale ogromną radością z posiadanego z nimi kontaktu.

W związku z powyższym, uważa Pan, że łożąc na utrzymanie dzieci, ponosząc wiele dodatkowych kosztów związanych z ich pobytem u siebie, zapewniając im opiekę, wsparcie, aktywne uczestnictwo w ich życiu, interesując się ich stanem zdrowia, spędzając z nimi wolny czas, wykonuje Pan nad nimi należycie władzę rodzicielską. Dlatego też uważa Pan, że zasadne jest odliczenie ulgi prorodzinnej przez Pana za jedno z dzieci. W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wniosek dotyczy lat podatkowych 2023 i 2024. W tych latach podatkowych podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP. Syn C.C. urodził się ..... r., syn D.D. urodził się ..... r. W latach podatkowych 2023 i 2024 dzieci uczyły się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty. Z domu wyprowadził się Pan w marcu 2022 r. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 13 marca 2024 r. Nie było ustalonych proporcji, w jakich Pan i była żona ustaliliście prawo do odliczenia ulgi na dzieci. W roku podatkowym 2023 i 2024 matka dzieci uczestniczyła w ich wychowaniu oraz faktycznie wykonywała władzę rodzicielską, wychowywała dzieci w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, sprawowała faktyczną pieczę nad dziećmi i ich majątkiem, zabezpieczała ich potrzeby bytowe, zajmowała się wychowywaniem dzieci, uczestniczyła w podejmowaniu istotnych decyzji dotyczących ich zdrowia, rozwoju oraz wychowania. Zapewniała i zabezpieczała wszystkie potrzeby dzieci: edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne, emocjonalne. Pan, jako ojciec dzieci, współuczestniczył w tych czynnościach. W latach podatkowych 2023 i 2024 osiągnął Pan dochody opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2023 i 2024 r. uzyskał Pan dochód z emerytury i diety, które były opodatkowane podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, były pobrane i odprowadzone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. W 2023 i 2024 r. opodatkowywał Pan dochody z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podatkiem zryczałtowanym wynoszącym 19% podstawy obliczenia dochodu. W latach 2023 i 2024 Pana dzieci nie osiągnęły żadnych dochodów. W latach 2023 i 2024 nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie miały zastosowania także przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W latach 2023 i 2024 Pana dzieci nie pobierały żadnych zasiłków ani rent.

Pytanie

Czy przysługuje Panu prawo do odliczenia od podatku kwoty ulgi prorodzinnej w wysokości połowy obowiązującego limitu, w sytuacji posiadania dwójki dzieci? Pana stanowisko w sprawie W Pana ocenie, zgodnie z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ulga na dzieci; ulga prorodzinna) ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 2, ust. 2a, ust. 2b, ust. 3, ust. 4, przysługuje Panu prawo do odliczenia od podatku kwoty ulgi prorodzinnej w wysokości połowy obowiązującego limitu, w sytuacji posiadania dwójki dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm., Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym: 1) wykonywał władzę rodzicielską; 2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało; 3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą. Zgodnie art. 27f ust. 2 ww. ustawy: Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do: 1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika: a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł, b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a; 2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko; 3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota: a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko, b) 166,67 zł na trzecie dziecko, c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko. W myśl art. 27f ust. 2a ww. ustawy: Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2. Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka. Art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi, że: Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko: 1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych; 2) wstąpiło w związek małżeński. Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy: Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się: 1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów; 2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że: W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem. Zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.): Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Z art. 26 ww. Kodeksu wynika, że: § 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy. W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności: 1) odpis aktu urodzenia dziecka; 2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka; 3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą; 4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły. Stosownie do art. 27f ust. 7 ww. ustawy: Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6. W myśl art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie. W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.): Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską. Na gruncie art. 93 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Jak stanowi art. 95 § 1 ww. Kodeksu: Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw. W świetle art. 96 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Rodzice wychowują dziecko pozostające pod ich władzą rodzicielską i kierują nim. Obowiązani są troszczyć się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i przygotować je należycie do pracy dla dobra społeczeństwa odpowiednio do jego uzdolnień. W myśl art. 97 § 1 ww. Kodeksu: Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania. Zgodnie zaś z treścią art. 107 § 1 i § 2 ww. Kodeksu: § 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia. § 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia. Podkreślenia przy tym wymaga, że separacja bądź rozwód rodziców nie są równoznaczne z utratą przez rodzica prawa do wykonywania władzy rodzicielskiej. Sąd rodzinny, ogłaszając separację bądź rozwiązując związek małżeński określa także prawa rodzicielskie. Jeżeli zatem nie pozbawia tego prawa jednego z rodziców, to uznaje, że rodzice są zdolni do porozumienia w sprawach dotyczących dziecka. Jednakże, z uwagi na dobro dziecka, Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka. Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania. Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu. W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a więc spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy. Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi. Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Reasumując, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę przysługującej ulgi mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy przysługuje Panu prawo do odliczenia od podatku kwoty ulgi prorodzinnej w wysokości połowy obowiązującego limitu, w sytuacji posiadania dwójki dzieci. W tym miejscu należy ponownie przywołać przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku: a) w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, b) w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy: · zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub · gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Natomiast, w przypadkach innych niż wyżej wymienione, odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Co istotne, ww. przepis wskazuje jedynie na podział przysługującej rodzicom ulgi prorodzinnej i nie pozbawia on samego prawa do odliczenia. Prawo do ulgi – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – przysługuje zatem na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego podatnik wykonywał władzę rodzicielską. Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Z opisu przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że rozwiódł się Pan z żoną, a wyrok rozwodowy uprawomocnił się 13 marca 2024 r. Sąd powierzył obojgu rodzicom władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi, ustalając jednocześnie, że miejscem zamieszkania dzieci jest każdorazowe miejsce zamieszkania matki dzieci. Nie została ustalona proporcja, w jakich Pan i była żona wyznaczyliście prawo do odliczenia ulgi na dzieci. Z domu wyprowadził się Pan w marcu 2022 r. W roku podatkowym 2023 i 2024 matka dzieci uczestniczyła w ich wychowaniu oraz faktycznie wykonywała władzę rodzicielską, wychowywała dzieci w sposób zapewniający ich prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny. Pan, jako ojciec dzieci, współuczestniczył w tych czynnościach. Powyższe wskazuje, że nie zawarł Pan z matką dzieci porozumienia, co do wysokości odliczenia ulgi prorodzinnej w poszczególnych latach na dwoje małoletnich dzieci przez każde z Państwa. Ponadto, wyprowadził się Pan w marcu 2022 r. z domu, w którym mieszkają na stałe dzieci. W konsekwencji, w tych okolicznościach, do Pana sytuacji znajdzie zastosowanie zdanie czwarte przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, w przypadku braku porozumienia pomiędzy rodzicami, którzy wspólnie wykonują władzę rodzicielską, odliczenie od podatku ulgi prorodzinnej w wysokości 100% przysługuje temu z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny. Zatem, nie jest Pan uprawniony do dokonania odliczenia 50% kwoty ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na każde z dzieci za lata podatkowe 2023 – 2024. Tym samym Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Ponadto, wskazuję, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. matki Pana dzieci). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.