0113-KDIPT2-2.4011.203.2025.3.EC

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem złożonym 20 kwietnia 2025 r. oraz pismem złożonym 28 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci, które od października 2023 r. wychowuje w ramach opieki naprzemiennej. Dzieci spędzają czas naprzemiennie u obojga rodziców - tydzień z Wnioskodawcą i tydzień z ich matką. Obecnie Wnioskodawca pobiera połowę świadczenia 800+ na każde z dzieci, jednak zamierza zrezygnować z pobierania tego świadczenia od nowego okresu rozliczeniowego, rozpoczynającego się 1 czerwca 2025 r. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu - jest polskim rezydentem podatkowym. W całym 2025 r. Wnioskodawca będzie rozwodnikiem, o którym mowa w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stan cywilny Wnioskodawcy nie uległ zmianie od momentu rozwodu. Wnioskodawca nie wstąpił ponownie w związek małżeński. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się w dniu 12 października 2023 r. Wnioskodawca sprawuje pełnię władzy rodzicielskiej nad trójką małoletnich dzieci, wspólnie z ich matką. Od października 2023 r. realizowana jest opieka naprzemienna - dzieci przebywają na zmianę tydzień u Wnioskodawcy i tydzień u matki. Taki model opieki został określony w prawomocnym wyroku rozwodowym z dnia 4 października 2023 r. i jest faktycznie realizowany. Dzieci Wnioskodawcy urodziły się w następujących dniach: · .... - 23 marca 2015 r., · ......... - 30 stycznia 2018 r., · ....... – 30 stycznia 2018 r. Zarówno Wnioskodawca, jak i matka Jego dzieci, posiada pełną władzę rodzicielską wobec dzieci w 2025 r. Sąd nie orzekał o ograniczeniu, zawieszeniu ani pozbawieniu władzy rodzicielskiej któregokolwiek z rodziców. Sąd nie wskazał stałego miejsca zamieszkania dzieci przy jednym z rodziców. W wyroku rozwodowym Sąd orzekł o sprawowaniu przez oboje rodziców opieki naprzemiennej nad dziećmi - w systemie tygodniowym. W 2025 r. dzieci mieszkają na zmianę tydzień u Wnioskodawcy i tydzień u matki, zgodnie z tym orzeczeniem. Opieka naprzemienna nad dziećmi została orzeczona w wyroku rozwodowym z dnia 4 października 2023 r., który uprawomocnił się 12 października 2023 r. W wyniku złożenia przez Wnioskodawcę w

marcu oraz w maju 2024 r. wniosku o przyznanie świadczenia 800+ do ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) wraz z informacją o rozwodzie i sprawowaniu opieki naprzemiennej, świadczenie wychowawcze (800+) zostało podzielone zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci - w wysokości połowy na każdego z rodziców. Wraz z matką dzieci Wnioskodawca faktycznie realizuje opiekę naprzemienną w praktyce - dzieci przebywają na zmianę tydzień u każdego z rodziców. Taka organizacja opieki obowiązuje od października 2023 r. i będzie kontynuowana przez cały rok 2025. W 2025 r. zarówno Wnioskodawca jak i matka dzieci, wykonuje pełen zakres władzy rodzicielskiej względem dzieci. Zakres obowiązków i troski o dzieci jest równy i zależy od tego, z którym z rodziców dzieci aktualnie przebywają. W tygodniach, gdy dzieci są z Wnioskodawcą, to Wnioskodawca zapewnia im opiekę, bezpieczeństwo, rozwój, uczestnictwo w zajęciach edukacyjnych i pozaszkolnych, pokrywa wydatki związane z życiem codziennym, edukacją, zdrowiem, wypoczynkiem oraz zainteresowaniami. Analogicznie dzieje się w tygodniach, gdy dzieci przebywają z matką. W praktyce każdy z rodziców wykonuje obowiązki samodzielnie w czasie sprawowania opieki i w równym stopniu troszczy się o dobro dzieci. Matka dzieci partycypuje w wydatkach związanych z potrzebami dzieci w 2025 r. W tygodniach, gdy dzieci przebywają pod jej opieką, ponosi koszty ich utrzymania, edukacji, leczenia, wyżywienia oraz zajęć dodatkowych. Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, że na podstawie wyroku rozwodowego z dnia 12 października 2023 r. płaci na rzecz matki dzieci alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie na jedno dziecko oraz dodatkowo 650 zł miesięcznie na każde z pozostałych dwojga dzieci. Najstarszy syn Wnioskodawcy (... urodzony 23 marca 2015 r.) uczęszcza do szkoły podstawowej w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Młodsze dzieci (bliźnięta .... i .... urodzone 30 stycznia 2018 r.) obecnie uczęszczają do oddziału zerowego, natomiast od 1 września 2025 r. rozpoczną naukę w szkole podstawowej. W 2025 r. dzieci Wnioskodawcy nie zostały umieszczone, i nie są umieszczone, w żadnej instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych. W 2025 r. żadne z dzieci Wnioskodawcy nie otrzymuje zasiłku pielęgnacyjnego ani renty socjalnej. W 2025 r. żadne z dzieci Wnioskodawcy nie osiągnie pełnoletności, w związku z czym nie uzyskają one dochodów ani przychodów, o których mowa w art. 27, 30b, 21 ust. 1 pkt 148 lub 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2025 r. ani Wnioskodawca, ani Jego dzieci, nie korzysta z opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy), ani z przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem najmu prywatnego). Nie mają również zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym ani ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Wnioskodawca nie jest ojcem ani opiekunem prawnym innych dzieci niż wskazane we wniosku i nie będzie sprawował władzy rodzicielskiej względem innych dzieci w 2025 r. W 2025 r. Wnioskodawca będzie osiągał dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Dochody Wnioskodawcy w 2025 r. będą pochodziły z umowy o pracę. Dochody te będą opodatkowane według skali podatkowej, a pracodawca będzie pobierał i odprowadzał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pytanie

Czy w tej sytuacji, rozliczając podatek dochodowy za 2025 r. Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z możliwości wspólnego rozliczenia się z dzieckiem jako rodzic samotnie wychowujący dzieci? Pana stanowisko w sprawie Wnioskodawca uważa, że w Jego sytuacji, mimo sprawowania opieki naprzemiennej nad dziećmi, powinien mieć możliwość skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla rodzica samotnie wychowującego dzieci. Wnioskodawca argumentuje to tym, że opieka naprzemienna nie wyklucza realnego i rzeczywistego wkładu w wychowanie dzieci, a przepisy podatkowe powinny uwzględniać specyfikę takich sytuacji. W okresach, w których dzieci są pod opieką Wnioskodawcy, to Wnioskodawca pełni ją samodzielnie bez niczyjej pomocy, co w Jego opinii wypełnia definicję samotnego wychowywania dzieci. Wnioskodawca nie będzie również pobierał świadczenia 800+ od 1 czerwca 2025 r., co sprawia, że spełnia wszystkie warunki do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla rodzica samotnie wychowującego dzieci.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono

separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci: 1) małoletnie, 2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, 3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie - podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym. Na podstawie art. 6 ust. 4d ww. ustawy: W przypadku, o którym mowa w ust. 4c, podatek jest określany w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, przy czym do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Art. 6 ust. 4e omawianej ustawy, stanowi, że: Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym: 1) dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub 2) przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152 - w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194 oraz z 2024 r. poz. 1615), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Stosownie do art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz.U. z 2024 r. poz. 1576). Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1576): Świadczenie wychowawcze przysługuje osobom, o których mowa w art. 4 ust. 2, w wysokości 800,00 zł miesięcznie na dziecko. W myśl art. 4 ust. 2 omawianej ustawy: Świadczenie wychowawcze przysługuje: 1) matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2a, albo 2) opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego, albo 3) opiekunowi prawnemu dziecka, albo 4) dyrektorowi domu pomocy społecznej, albo 5) rodzinie zastępczej, osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka, dyrektorowi placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektorowi regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej albo dyrektorowi interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego, o których mowa w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2024 r. poz. 177, 742, 743 i 858). Natomiast, w świetle art. 5 ust. 2a tej ustawy: W przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego. Wedle art. 6 ust. 8 ww. ustawy: Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko: 1) stosuje przepisy: a) art. 30c lub b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń; 2) podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie kilku warunków. W szczególności, osoba chcąca skorzystać z tej preferencji podatkowej, musi posiadać określony status. Przy czym przepis art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie. Przy czym ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje dla potrzeb jej wykładni i stosowania samotnego wychowywania, ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji. Dla ustalenia znaczenia „samotnie” oraz „wychowywać” należy zatem odwołać się w pierwszej kolejności do językowych reguł interpretacyjnych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN „wychować — wychowywać” to: (1) «zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności», (2) «przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie». Zatem, „wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych. Natomiast, „samotny” to: (1) «żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół», (2) «znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam», (3) «spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa», (4) «znajdujący się na odludziu». Samotne wychowywanie oznacza zatem wychowywanie dziecka (dzieci) bez faktycznego udziału drugiego rodzica. Samodzielna opieka nad dzieckiem nie jest równoznaczna z samotną opieką. Fakt, że każdy z rodziców zajmuje się dzieckiem w ustalonym czasie, czyli samodzielnie i w tym czasie drugi rodzic nie uczestniczy w wychowaniu tego dziecka, nie oznacza że mamy do czynienia z samotnym wychowaniem dziecka. W rodzinach pełnych również rodzice nie wychowują dzieci równocześnie. Nie zawsze bowiem opiekują się dzieckiem w tym samym miejscu i czasie. Podczas sprawowania opieki przez rodziców pozostających w związku małżeńskim (podobnie jak rodziców stanu wolnego) może zachodzić taka sytuacja, że w pewnym momencie dnia (a w szczególnych sytuacjach nawet w określonych dniach) dzieckiem zajmuje się tylko matka, innym razem tylko ojciec, jednakże w takiej sytuacji nie ma mowy o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje zatem wyłącznie jednemu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Idąc dalej, w niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od 1 stycznia 2022 r. ustawodawca zdecydował się bowiem na zmianę normatywną, która zgodnie z art. 6 ust. 4f ustawy nie przyznaje preferencji osobie, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko. Dotyczy to również sytuacji, gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z ustawą o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. I tak, co do zasady, świadczenie wychowawcze, o którym mowa w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na mocy art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci – przysługuje albo matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu tego rodzica. W art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci ustawodawca zastrzegł natomiast, że w przypadku opieki naprzemiennej orzeczonej przez sąd kwotę świadczenia wychowawczego ustala się w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia. Zatem na mocy tego przepisu każdemu z rodziców, który – na mocy orzeczenia sądu – wykonuje opiekę naprzemienną nad małoletnim dzieckiem przysługuje świadczenie wychowawcze ustalone w sposób wskazany w tym przepisie. Skoro ustanowienie opieki naprzemiennej powoduje podział świadczenia wychowawczego pomiędzy oboje rodziców, to niezależnie od ustaleń pomiędzy rodzicami (że świadczenie będzie pobierał jeden z nich) lub braku takich ustaleń (jeden z rodziców nie zajmuje się dzieckiem i to drugi pobiera świadczenie) – prawo do preferencyjnego rozliczenia nie przysługuje. Zatem nie sposób zgodzić się z Pana twierdzeniem, że jeżeli od 1 czerwca 2025 r. nie będzie Pan pobierał świadczenia 800+, to spełni Pan wszystkie warunki do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla rodzica samotnie wychowującego dzieci. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy – nie kwestionując Pana zaangażowania w proces wychowawczy dzieci– nie sposób uznać, że w Pana przypadku spełnione zostały wszystkie warunki wymagane dla rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że sposób rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci Panu przysługuje. W przedmiotowej sprawie, w związku z tym, że – jak wskazał Pan we wniosku – opieka naprzemienna nad Pana dziećmi została orzeczona w wyroku rozwodowym z dnia 4 października 2023 r. (który uprawomocnił się 12 października 2023 r.) i w 2025 r. dzieci przebywały na zmianę tydzień u każdego rodziców i zarówno Pan, jak i matka dzieci, wykonują pełen zakres władzy rodzicielskiej względem dzieci w systemie tygodniowym – to wystąpiła określona w art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych negatywna przesłanka uniemożliwiająca Panu skorzystanie z tej preferencji, bowiem – jak wynika z brzmienia ww. przepisu – sposób opodatkowania, o którym mowa w art. 6 ust. 4d, nie ma zastosowania do osoby, która wychowuje dziecko wspólnie z drugim rodzicem, w tym również gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. W konsekwencji, za rok 2025 nie może rozliczyć się Pan jako rodzic samotnie wychowujący dziecko na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c i 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, tóry obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretacje opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie zaistniałego stanu faktycznego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.