W dniu 21 marca 2025 r. wpłynął wniosek podatnika, obywatela Słowacji, dotyczący możliwości skorzystania z ulgi na powrót po przeprowadzce do Polski we wrześniu 2022 r. Podatnik przeniósł swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych do Polski, jednak w latach 2023 i 2024 przekroczył limit dochodów 85 528 zł, korzystając z ulgi dla młodych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe, stwierdzając, że ulga na powrót przysługuje mu od momentu przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, tj. od 2022 r. lub od początku roku następnego, czyli 2023 r., a w latach 2023-2026 może skorzystać z ulgi, jednakże z uwagi na przekroczenie limitu, ulga obejmie tylko część przychodów w latach 2023 i 2024. Organ negatywnie rozstrzygnął zapytanie podatnika.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny21 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek (data pisma 13 marca 2025 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi na powrót. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 kwietnia 2025 r. (wpływ 29 kwietnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego Jest Pan Słowakiem, obywatelem Unii Europejskiej, który przeprowadził się do Polski z Wielkiej Brytanii we wrześniu 2022 r. W tym samym miesiącu został Pan zatrudniony na umowę o pracę w firmie (...) i przeniósł Pan swoją rezydencję podatkową do Polski. Urodził się Pan (...) W momencie przeprowadzki do Polski miał Pan skończone 24 lata. W roku podatkowym 2022 i 2023 korzystał Pan ze zwolnienia dochodu od podatków z racji nieukończenia 26 roku życia. Przed 2011 r. mieszkał Pan na Słowacji, w latach 2011-2022 w Wielkiej Brytanii, a od września 2022 r. do dnia dzisiejszego mieszka i pracuje Pan w Polsce (pełen etat, umowa o pracę). W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że po przeprowadzce do Polski przeniósł Pan centrum interesów osobistych i gospodarczych do Polski. Przeprowadzka miała miejsce pod koniec września 2022 r. Od momentu przyjazdu do Polski mieszka Pan w wynajmowanym mieszkaniu pod adresem wskazanym we wniosku. Przeniósł Pan cały ośrodek interesów życiowych do Polski i nie posiada zobowiązań podatkowych za granicą. Przed wyjazdem zgłosił Pan wyjazd z Wielkiej Brytanii do tamtejszego urzędu podatkowego. Dysponuje Pan zagranicznymi dokumentami podatkowymi oraz umowami najmu. Przed powrotem do Polski był Pan rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii przez ponad 11 lat. Nie korzystał Pan wcześniej z ulgi na powrót. W 2023 r. korzystał Pan z ulgi dla młodych, a Pana dochody przekroczyły limit 85 528 zł. W 2024 r. korzystał Pan z ulgi dla młodych jedynie do (...) 2024 r., czyli do ukończenia 26 roku życia, a Pana dochody również przekroczyły limit. Planuje Pan skorzystać z ulgi na powrót w latach 2024, 2025 i 2026. Nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym zamierza Pan skorzystać z ulgi na powrót.
Czy przysługuje Panu ulga na powrót i w jakich latach może Pan z niej skorzystać? Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku) Ulga na powrót umożliwia zwolnienie od podatku dochodowego przychodów, maksymalnie do kwoty 85 528 zł osiągniętych po powrocie do Polski w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po 31 grudnia 2021 r. Stał się Pan polskim rezydentem podatkowym oraz nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz okres od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz posiada Pan obywatelstwo innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej - Słowacji, a ponadto mieszkał Pan przez ponad trzyletni okres w państwie członkowskim Unii Europejskiej (Słowacja) oraz przez ponad trzyletni okres także w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii oraz posiada Pan certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia oraz
nie korzystał Pan uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia. Z racji nieukończenia jeszcze 26 roku życia w roku podatkowym 2023, a także do kwietnia 2024 r. korzystał Pan ze zwolnienia dochodu od podatków z racji nieukończenia 26 roku życia. W związku z powyższym uważa Pan, że ulga na powrót przysługuje Panu w następnym roku po przyjeździe do Polski i obowiązuje przez kolejne 4 lata. Natomiast z racji nieukończenia jeszcze 26 roku życia w roku podatkowym 2023, a także do kwietnia 2024 r. korzystał Pan ze zwolnienia dochodu od podatków. Interpretuje Pan, że zwolnienie od podatku z tytułu ulgi na powrót powinno nastąpić od kwietnia 2024 r. i trwać w latach podatkowych w 2025 i 2026, zgodnie z poniższą informacją: „Ulgę możesz stosować przez cztery kolejno po sobie następujące lata, licząc od początku roku, w którym zmieniłeś miejsce zamieszkania lub od początku roku następnego''. W Pana ocenie, na podstawie przedstawionych okoliczności, spełnia Pan warunki do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od 2024 r. W latach 2023-2024 korzystał Pan z ulgi dla młodych, przy czym w 2024 r. korzystał Pan z niej tylko do ukończenia 26 roku życia, tj. do (...) 2024 r. W obu latach Pana dochody przekroczyły limit 85 528 zł. Nie posiadał Pan miejsca zamieszkania w Polsce przez trzy lata kalendarzowe przed przeprowadzką. Przeniósł Pan centrum interesów osobistych i gospodarczych do Polski i nie posiada obecnie żadnych zobowiązań podatkowych za granicą. Podkreśla Pan, że nie korzystał jeszcze z ulgi na powrót i nie zgłaszał jej do organu podatkowego.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są: Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o
zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych d) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że: 1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz 2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym: a) trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz 3) podatnik: a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub b) miał miejsce zamieszkania: - nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub - na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz 4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz 5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że: Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r. Ulga, o której mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W celu skorzystania z ww. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki określone w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy. Dla zastosowania ww. zwolnienia przedmiotowego jest więc istotne m.in. aby przeniesienie miało miejsce po 31 grudnia 2021 r. oraz aby podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski zarówno w okresie obejmującym trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na Polskę, jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Kwestie związane z posiadaniem miejsca zamieszkania na terytorium Polski zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 tej ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy: Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy: Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). W myśl natomiast art. 4a ustawy: Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Wątpliwość Pana budzi kwestia, czy kwalifikuje się Pan do skorzystania z „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy. Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP. Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że od września 2022 r. do dnia dzisiejszego mieszka i pracuje Pan w Polsce (pełen etat, umowa o pracę) i przeniósł Pan swoją rezydencję podatkową do Polski. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony. Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Nie posiadał Pan miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym zamierza Pan skorzystać z ulgi na powrót. Spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy. Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika obywatelstwa innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Jest Pan Słowakiem, obywatelem Unii Europejskiej. Zatem spełnił Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy: Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika. Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy. Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.): Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe, czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody. Z przedstawionego przez Pana opisu wniosku wynika, że posiada Pan inne dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się w Wielkiej Brytanii, tj. zagraniczne dokumenty podatkowe oraz umowy najmu. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, spełnił Pan również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero od złożenia rozliczenia za 2022 r. Zatem, na gruncie opisanego stanu faktycznego przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. Wskazał Pan, że Pana przychody w 2023 r. i 2024 r. przekroczyły kwotę 85 528 zł. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania, wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 152, obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44. We wniosku wskazuje Pan, że w 2023 r. i do kwietnia 2024 r. korzystał Pan z ulgi dla młodych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są przychody: a) ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, b) z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, c) z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. z 2018 r. poz. 1244), d) z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, e) z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Analiza treści powyższego zwolnienia podatkowego prowadzi do wniosku, że zwolnienie to nie ma charakteru jedynie podmiotowego, ale ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Podmiotowy, bowiem jest adresowane do podatników podatku dochodowego, którzy nie ukończyli 26 roku życia. Przedmiotowy, bo nie wszystkie przychody osiągnięte przez wskazanych metrykalnie podatników mogą korzystać z tego zwolnienia – dotyczy ono bowiem jedynie przychodów enumeratywnie wymienionych w cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość zastosowania tego zwolnienia ustawodawca uzależnił zatem od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wytyczonych analizowanym przepisem – zarówno tej podmiotowej, jak i tej przedmiotowej. Są to warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia. Suma przychodów zwolnionych od podatku w ramach ulgi dla młodych nie może przekroczyć rocznie 85 528 zł. Po przekroczeniu rocznego limitu przychodów zwolnionych w ramach tej ulgi, nadwyżka przychodów podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej ponad limit 85 528 zł ma zastosowanie kwota wolna od podatku w wysokości 30 000 zł rocznie (czyli podstawa obliczenia podatku, od której nie powstaje obowiązek zapłaty podatku). Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. Zatem podatnik spełniający warunki do zastosowania ulg wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148, 152, 153 i 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może z nich skorzystać do przychodu w wysokości 85 528 zł. Przychodami zwolnionymi, o których mowa w cytowanym powyżej artykule, są m. in. przychody otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy przychody z tytułu ulgi 4+. Literalne brzmienie cytowanego powyżej przepisu wskazuje, że limit 85 528 zł jest jeden dla wszystkich ulg, co oznacza, że wszystkie ulgi, z których podatnik korzysta, nie mogą łącznie przekroczyć progu 85 528 zł. Zasady ustalania podstawy obliczenia podatku określa art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast o skali podatkowej stanowi art. 27 ust. 1 tej ustawy. Wskazał Pan, że w momencie przeprowadzki do Polski miał Pan skończone 24 lata i w roku podatkowym 2022 i 2023 korzystał Pan ze zwolnienia dochodu od podatków z racji nieukończenia 26 roku życia. W 2023 r. Pana dochody przekroczyły limit 85 528 zł. W 2024 r. korzystał Pan z ulgi dla młodych jedynie do (...) 2024 r., czyli do ukończenia 26 roku życia, a Pana dochody również przekroczyły limit. Z ulgi na powrót planuje Pan skorzystać w latach 2024, 2025 i 2026. Jednocześnie z ulgi na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego. Biorąc powyższe pod uwagę, podatnik może jednocześnie skorzystać z ulgi na powrót oraz ulgi dla młodych, z tym że limit przychodów dla tych ulg wynosi 85 528 zł. Pana wątpliwości dotyczą możliwości skorzystania z ulgi na powrót i tego, w jakich latach może Pan z niej skorzystać. Z Pana wniosku wynika, że przeprowadził się Pan do Polski w 2022 r. i w tym samym roku został Pan zatrudniony na umowę o pracę. Zatem, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na powrót przysługuje Panu od momentu przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, czyli w Pana przypadku od 2022 r. lub od początku roku następnego, czyli 2023 r. Zatem ulga na powrót w Pana przypadku powinna być zastosowana od 2022 r. lub od początku roku następnego, czyli 2023 r. i w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych. Skoro w latach 2023 i 2024 r. przekroczył Pan limit, o którym mowa w art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - oznacza to, że w tych latach ulga obejmie tylko część przychodów (do kwoty 85 528 zł rocznie), a w pozostałych latach (2025 i 2026 r.) może Pan skorzystać z ulgi w pełnym zakresie, o ile spełni Pan pozostałe warunki. Zatem przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi na powrót w latach 2023- 2026, jednakże należy mieć na uwadze przysługujący limit. Z uwagi na powyższe, Pana stanowisko, że zastosowanie ulgi na powrót powinno nastąpić od kwietnia 2024 r. (z uwagi na utratę możliwości korzystania ulgi dla młodych z tytułu ukończenia 26 lat) i trwać w latach podatkowych w 2025 i 2026 jest nieprawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili