W dniu 29 kwietnia 2025 r. podatnik złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ulgi dla seniorów w podatku dochodowym od osób fizycznych, w kontekście sytuacji, w której emeryt pracował przez część roku i następnie przeszedł na emeryturę. Podatnik pytał, czy ulga przysługuje tylko za cały rok, czy również za miesiące, w których pracował. Organ podatkowy potwierdził, że stanowisko podatnika jest prawidłowe, a ulga dotyczy przychodów uzyskanych w miesiącach, w których podatnik pracował, niezależnie od ich liczby, a pozostała część roku, w której pobierał emeryturę, jest rozliczana na zasadach ogólnych. Interpretacja jest pozytywna, potwierdzająca stanowisko wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
29 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 29 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami: z 16 maja 2025 r. (wpływ 16 maja 2025 r.) oraz z 19 maja 2025 r. (wpływ 19 maja 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Prosi Pani o interpretację sposobu korzystania z ulgi dla seniorów o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 i ust. 39 oraz 44 ustawy Podatek dochodowy od osób fizycznych. - Dz.U. 2025.163 t.j. Jeżeli mamy do czynienia z sytuacją gdy emeryt spełnia warunki określone w ustawie i przepracował na etacie cały rok podatkowy to ulga ustawowa w kwocie 85 528 zł przysługuje i odlicza się ją w całości. Niestety rodzi się pytanie co z ulgą gdy emeryt przepracuje parę miesięcy czyli niepełny rok kalendarzowy i przejdzie na emeryturę i zacznie pobierać świadczenie. Czy ulga należy się tylko za cały rok i pobieranie świadczenia emerytalnego ją wyklucza czy jednak ulga dotyczy tylko tych miesięcy gdy podatnik pracował na etacie niezależnie od ich ilości, a pozostała część roku gdy została przyznana i pobrana emerytura jest rozliczana na zasadach ogólnych. Aby zilustrować sytuację przedstawię hipotetyczny przykład. Gdy pracownik w wieku emerytalnym pracował przez cały rok i zarobił 80 000 zł to zgodnie z ustawową ulgą jego przychód nie podlega opodatkowaniu. Gdy pracownik pracował przez 6 miesięcy i otrzymał za ten czas dochód 40 000, a za następne 6 miesięcy otrzymywał świadczenie emerytalne w wysokości 50 000 zł to jego podatek będzie liczony w następujący sposób albo: Pierwszy wariant, początkowe 6 miesięcy podatek 0 zł, a pozostałe 6 miesięcy będą liczone wg skali podatkowej określonej w ustawie lub Drugi wariant, podatek za ten rok będzie liczony od kwoty 90 000 zł wg skali podatkowej określonej w ustawie. Oznacza to, że w tym roku podatnik nie będzie mógł skorzystać z ulgi wynikającej z art. 21 ust. 1 pkt 154 i ust. 39 oraz 44 ustawy Podatek dochodowy od osób fizycznych. -Dz.U.2025.163 t.j. Tak więc prosi Pani o interpretację sposobu obliczania należnego podatku w przedstawionych wariantach.
Czy ulga należy się tylko za cały rok i pobieranie świadczenia emerytalnego ją wyklucza czy jednak ulga dotyczy tylko tych miesięcy gdy podatnik pracował na etacie niezależnie od ich ilości, a pozostała część roku gdy została przyznana i pobrana emerytura jest rozliczana na zasadach ogólnych? Który sposób rozliczenia podatku za 2025 rok ma Pani przyjąć gdy przejdzie na emeryturę? Pani stanowisko w sprawie Stanowisko wynika z uzupełnienia wniosku. W Pani ocenie, Pani stanowisko jest korzystniejsze dla Pani, czyli ulga obowiązuje zawsze niezależnie od okresu przepracowanego w danym roku. Powoduje to sytuację gdy część roku rozlicza Pani zgodnie z zasadami obowiązującymi przy korzystaniu z ulgi, a pozostałą część roku rozlicza Pani wg zasad ogólnych.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 9 ust. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Zgodnie z jego treścią: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Na podstawie art. 10 ust. 1 ww. ustawy: Źródłami przychodów są: pkt 1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta; pkt 2) działalność wykonywana osobiście. Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy: Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością, c) przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje: a) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, b) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2024 r. poz. 242 i 1243), c) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2024 r. poz. 1121, 1243, 1562 i 1871), d) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1631 i 1674), e) świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a, f) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 334 i 1907), g) świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia. Stosownie zaś do art. 21 ust. 39 ww. ustawy: Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł. W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w przytoczonym powyżej art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 (opodatkowanie według skali podatkowej), art. 30c (tzw. podatek liniowy, w wysokości 19%) albo art. 30ca (opodatkowanie stawką 5%, ulga IP Box) albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Prawo do omawianego zwolnienia będzie zatem przysługiwało podatnikowi, który w ramach wymienionych wyżej rodzajów aktywności zawodowej (uzyskiwanych źródeł przychodów) jest objęty tytułem ubezpieczeń społecznych. Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest limitowane. Dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z tego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika także, że zwolnione z podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje. Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu. Kwestię ubezpieczeń społecznych, do których odsyła art. 21 ust. 1 pkt 154 ww. ustawy, reguluje ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 497 ze zm.). I tak, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy: Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są: pkt 1) pracownikami, z wyłączeniem prokuratorów; Na mocy art. 9 ust. 1 omawianej ustawy: Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3, 7b, 10, 20 i 21, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z innych tytułów, są obejmowane ubezpieczeniami tylko z tytułu stosunku pracy, umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarły z pracodawcą, z którym pozostają w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonują pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostają w stosunku pracy, członkostwa w spółdzielni, otrzymywania stypendium doktoranckiego, służby, pobierania świadczenia szkoleniowego, świadczenia socjalnego, zasiłku socjalnego albo wynagrodzenia przysługującego w okresie korzystania ze świadczenia górniczego lub w okresie korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie. Mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi również z innych tytułów, z zastrzeżeniem ust. 1a. W myśl art. 9 ust. 4 omawianej ustawy: Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 22, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Jak wynika z art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych: Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6 i 7, w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone - z zastrzeżeniem ust. 2 i 9. Na mocy art. 19 ust. 3 ww. ustawy: Do osiągnięcia kwoty, o której mowa w ust. 1, składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oblicza się i przekazuje do Zakładu od podstawy wymiaru ustalonej zgodnie z art. 18. Od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1, nie pobiera się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl art. 19 ust. 7 omawianej ustawy: Okres nieopłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek, o której mowa w ust. 1, traktuje się jak okres ubezpieczenia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanych dalej „przepisami o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”. Na gruncie przywołanych powyżej przepisów wyjaśniam, że przesłanką warunkującą stosowanie ulgi dla pracujących seniorów jest podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskiwanych przychodów. Co istotne, ulga dla seniorów ma zastosowanie m.in. do przychodów ze stosunku pracy, do wysokości 85 528 zł. Jest to limit roczny. Okoliczność, że uzyskiwane przez podatnika przychody korzystają ze zwolnienia do wysokości określonego limitu, oznacza, że to data ich uzyskania przesądza o tym, do których konkretnie przychodów ma zastosowanie zwolnienie. Zatem w ramach danego źródła przychodów, nie można wybrać dowolnie okresu, z którego przychody te będą podlegały zwolnieniu. Zwolnieniu będą podlegały przychody uzyskane począwszy od początku roku lub po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do osiągnięcia kwoty 85 528 zł. Dopiero nadwyżka ponad tą kwotę będzie podlegała opodatkowaniu. Należy również powtórzyć, iż podatnik w tym okresie nie może otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodać należy, że kwota limitu nie jest ustalana proporcjonalnie i wynosi ona zawsze 85 528 zł – niezależnie od okresu, w którym ulga przysługuje. Wobec tego, na podstawie wspomnianego wcześniej art. 21 ust. 1 pkt 154 – przy zastosowaniu chronologii – zwolnione od podatku będą uzyskane przez podatnika począwszy od początku roku lub po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, przychody: - ze stosunku pracy, od których pobierane są składki na ubezpieczenie społeczne, i - ze stosunku pracy, od których – z powodu przekroczenia w trakcie roku kalendarzowego kwoty rocznej podstawy wymiaru składek – składki te nie są pobierane. Odnosząc się do Pani wątpliwości, wyjaśniam, że w przypadku opisanym we wniosku, tj. jeżeli podatnik ukończył wiek emerytalny i cały rok uzyskiwał przychody ze stosunku pracy jednocześnie nie uzyskując dochodów z emerytury lub renty rodzinnej, to korzysta on ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do kwoty 85 528 zł. W sytuacji gdy podatnik osiągnął przychody w kwocie niższej lub równej kwocie limitu zwolnienia, całość przychodów podlega zwolnieniu. Natomiast w przypadku kiedy ten podatnik w trakcie roku zacznie pobierać emeryturę lub rentę rodzinną, mimo prawa do skorzystania ze zwolnienia do kwoty 85 528 zł, zwolnione od podatku będą tylko te przychody uzyskane począwszy od początku roku lub po ukończeniu 60. roku życia (w przypadku kobiety) i 65. roku życia (w przypadku mężczyzny) do momentu uzyskania przychodu z tytułu emerytury lub renty. W takiej sytuacji, przychody zwolnione ustala się przy zastosowaniu chronologii. Pozostałe przychody, które nie korzystają ze zwolnienia, podatnik rozlicza wg zasad ogólnych określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, które mówi o tym, że tzw. ulga dla seniora, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ww. ustawy, obowiązuje niezależnie od okresu przepracowanego w danym roku. Dla celów skorzystania z ulgi nie ma znaczenia fakt, iż część roku nie spełniać będzie Pani warunków do skorzystania z ulgi, tj. będzie Pani tylko otrzymywać przychody z tytułu emerytury lub będzie Pani otrzymywać równocześnie zarówno przychody z tytułu emerytury jak i ze stosunku pracy. Zgodnie z powyższym, stwierdzam, że Pani stanowisko jest prawidłowe.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili