Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz akcjonariuszem spółki notowanej na giełdzie, złożył wniosek o interpretację indywidualną w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na nabycie akcji, które zakupił od byłego większościowego akcjonariusza spółki. Wnioskodawca argumentował, że może zaliczyć te wydatki do kosztów, a zasada FIFO nie powinna mieć zastosowania, ponieważ potrafi przypisać rzeczywisty koszt nabycia sprzedawanych akcji. Organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, uznając je za prawidłowe, co oznacza, że Wnioskodawca może zaliczyć wydatki na nabycie akcji do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia akcji na podstawie umów sprzedaży zawartych z Pozostałymi Nabywcami.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie, stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
28 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca: Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca (dalej: Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) zamieszkującym w Polsce oraz podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki, wpisanej do rejestru przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (dalej: Spółka), notowanej na Giełdzie Papierów Wartościowych. W latach 2017-2018 Wnioskodawca nabył znaczne ilości akcji Spółki (zarówno akcji imiennych uprzywilejowanych co do głosu, jak i akcji zwykłych na okaziciela), dzięki czemu stał się jednym z głównych akcjonariuszy Spółki. Przedmiotowe akcje zostały zarejestrowane na rachunku maklerskim Wnioskodawcy prowadzonym przez Biuro Maklerskie X SA. Wnioskodawca pełni zarazem od 2016 r. funkcję prezesa zarządu Spółki. W 2023 roku Wnioskodawca oraz trzy współpracujące z nim osoby (dalej: Pozostali Nabywcy), w tym dwaj inni główni akcjonariusze Spółki dysponujący istotnymi pakietami akcji, postanowili złożyć byłemu większościowemu akcjonariuszowi Spółki (dalej: Sprzedający) ofertę nabycia wszystkich pozostałych przysługujących mu akcji w Spółce. Z uwagi na osobistą znajomość Wnioskodawcy ze Sprzedającym Wnioskodawca prowadził ze Sprzedającym rozmowy na temat zbycia przez niego akcji także w imieniu Pozostałych Nabywców, którzy mieli dokonać zakupu akcji od Sprzedającego wraz z Wnioskodawcą. Strony uzgodniły cenę sprzedaży akcji oraz pozostałe warunki transakcji, przy czym jednym z warunków postawionych przez Sprzedającego było zbycie wszystkich posiadanych akcji na rzecz znanego mu osobiście Wnioskodawcy oraz w efekcie uzyskanie od Wnioskodawcy całości ceny sprzedaży i uproszczenie z perspektywy Sprzedającego procesu sprzedaży akcji. Wnioskodawca oraz Pozostali Nabywcy przystali na powyższy warunek oraz ustalili, że po nabyciu przez Wnioskodawcę wszystkich akcji Sprzedającego w Spółce część tych akcji zostanie zgodnie z poczynionymi przez nich uzgodnieniami sprzedana przez Wnioskodawcę Pozostałym Nabywcom. W wykonaniu powyższych ustaleń Wnioskodawca oraz Sprzedający zawarli w dniu 8 grudnia 2023 roku umowę sprzedaży akcji, na podstawie której Wnioskodawca nabył od Sprzedającego: 1) (...) akcji imiennych serii B od nr xx do nr xxx uprzywilejowanych co do głosu; 2) (...) akcji imiennych serii C od nr xx do nr xxx uprzywilejowanych co do głosu; 3) (...) akcji zwykłych na okaziciela. Zgodnie z umową sprzedaży przeniesienie akcji Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy nastąpiło na rachunek maklerski Wnioskodawcy prowadzony przez Biuro Maklerskie X SA, to jest ten sam rachunek maklerski, na którym zdeponowane były akcje Spółki nabyte przez Wnioskodawcę w latach ubiegłych, w tym w latach 2017-2018. Tego samego dnia 8 grudnia 2023 roku Wnioskodawca zawarł trzy umowy przedwstępne sprzedaży akcji, każdą z jednym z Pozostałych Nabywców, na podstawie których zobowiązał się do zbycia na rzecz Pozostałych Nabywców akcji w Spółce. Dwie z trzech umów przedwstępnych dotyczyły sprzedaży wyłącznie uprzywilejowanych akcji imiennych serii B o tych samych numerach, co akcje nabyte przez Wnioskodawcę od Sprzedającego. Jedna umowa przedwstępna dotyczyła zarówno akcji imiennych serii B o tych samych numerach, co akcje nabyte przez Wnioskodawcę od Sprzedającego, jak i (...) akcji zwykłych na okaziciela, przy czym w umowie przedwstępnej wskazano, że są to akcje „nabyte w transakcji pakietowej w dniu 8.12.2023”. W związku z faktem, że Wnioskodawca był zgodnie z umową sprzedaży zawartą ze Sprzedającym zobowiązany do samodzielnej zapłaty na rzecz Sprzedającego całości ceny sprzedaży akcji, Pozostali Nabywcy uiścili na podstawie umów przedwstępnych na rzecz Wnioskodawcy wysokie zadatki o wartości ok. 85%-90% ceny sprzedaży akcji, które miały zostać przez nich nabyte od Wnioskodawcy. W wykonaniu wyżej opisanych umów przedwstępnych z dnia 8 grudnia 2023 roku Wnioskodawca zawarł w dniu 4 stycznia 2024 r. z każdym z Pozostałych Nabywców umowę sprzedaży akcji, na podstawie której zbył akcje zgodnie z ustaleniami dokonanymi przed zawarciem ze Sprzedającym umowy sprzedaży z dnia 8 grudnia 2023 roku. W dniu 4 czerwca 2024 r. Wnioskodawca skontaktował się drogą mailową z Biurem Maklerskim X SA, wskazując na potrzeby informacji PIT-8C, że na podstawie umów sprzedaży z dnia 4 stycznia 2024 r. zbył akcje zakupione w grudniu 2023 r. W odpowiedzi na wiadomość Wnioskodawcy pracownik biura maklerskiego odpisał: Biuro maklerskie informacje PIT-8C przygotowuje zgodnie z zapisami w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, obliczenia są przygotowywane według zasady FIFO. Natomiast Pan jako klient, na podstawie wiedzy i posiadanych dokumentów może w inny sposób rozliczyć się w deklaracji PIT-38. PIT-8C nie jest dokumentem, który określa wysokość zobowiązań podatkowych właściciela rachunku. Jest tylko i wyłącznie informacją, w ścisłym tego słowa znaczeniu. W 2025 r. Biuro Maklerskie X SA przekazało Wnioskodawcy informację PIT-8C za rok 2024, w której do przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych (akcji Spółki zbytych na podstawie umów sprzedaży z dnia 4 stycznia 2024 r.) przypisane zostały koszty uzyskania przychodu równe wydatkom poniesionym przez Wnioskodawcę na zakup najwcześniej nabytych przez niego akcji Spółki zapisanych na rachunku maklerskim w Biurze Maklerskim X SA. Wydatki Wnioskodawcy na nabycie akcji kupionych od Sprzedającego na podstawie umowy sprzedaży z dnia 8 grudnia 2023 r. nie zostały zaliczone w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów.
Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia akcji Spółki dokonanego na podstawie umów sprzedaży zawartych z Pozostałymi Nabywcami w dniu 4 stycznia 2024 roku wydatki na nabycie akcji poniesione na podstawie umowy sprzedaży akcji zawartej ze Sprzedającym w dniu 8 grudnia 2023 roku, czy też w celu ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia akcji na podstawie umów z dnia 4 stycznia 2024 roku Wnioskodawca jest zobowiązany zastosować tzw. zasadę FIFO (pierwsze weszło, pierwsze wyszło) wynikającą z art. 24 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Pana stanowisko w sprawie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że może zaliczyć do koszt w uzyskania przychodu ze zbycia akcji Spółki dokonanego na podstawie umów sprzedaży zawartych z Pozostałymi Nabywcami w dniu 4 stycznia 2024 roku wydatki na nabycie akcji poniesione na podstawie umowy sprzedaży akcji zawartej ze Sprzedającym w dniu 8 grudnia 2023 roku oraz nie jest zobowiązany do zastosowania w tej sprawie zasady FIFO. Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia akcji są uregulowane przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.). W pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. w zw. z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy przychody z odpłatnego zbycia akcji zaliczane są do przychodów z kapitałów pieniężnych. Przychody te podlegają opodatkowaniu według zasad unormowanych w art. 30b ustawy. Przepis art. 30b ust. 1 u.p.d.o.f. stanowi, że od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania z tytułu odpłatnego zbycia akcji stanowi dochód. Natomiast zasady
ustalenia tego dochodu zostały unormowane w art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. Przepis ten stanowi, że dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1 g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14, – osiągnięta w roku podatkowym. Kwestię ustalania wysokości kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia papierów wartościowych oraz momentu rozliczania tych kosztów w czasie reguluje przede wszystkim przywołany w art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f. przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 tej ustawy. Stanowi on, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Natomiast art. 24 ust. 10 u.p.d.o.f. stanowi: Jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych nabytych po różnych cenach i nie jest możliwe określenie ceny nabycia zbywanych papierów wartościowych, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku papierów wartościowych. Wynikająca z tego przepisu metoda ustalania kosztów uzyskania przychodu jest określana mianem „zasady FIFO” („first in - first out”). Z rozpatrywanych łącznie przepisów art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. oraz art. 24 ust. 10 tej ustawy wynika, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia akcji jest wydatek poniesiony na nabycie akcji, przy czym wydatek ten nie jest uznawany za koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia, lecz dopiero w momencie zbycia akcji. Co do zasady dochód uzyskany przez podatnika w związku z transakcją zbycia akcji ustala się zatem poprzez pomniejszenie przychodów uzyskanych ze zbycia o wydatki poniesione przez podatnika na nabycie tych konkretnych akcji. Jedynie w sytuacji, w której zgodnie z literalnym brzmieniem art. 24 ust. 10 u.p.d.o.f. nie jest możliwe określenie ceny nabycia zbywanych papierów wartościowych, należy zastosować zasadę FIFO oraz przyjąć, że zbycie dotyczyło kolejno papierów wartościowych nabytych najwcześniej. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy zasada FIFO nie ma zastosowania w opisanym stanie faktycznym, gdyż z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca sprzedał na podstawie umów sprzedaży zawartych z Pozostałymi Nabywcami w dniu 4 stycznia 2024 roku akcje nabyte od Sprzedającego w grudniu 2023 r., a zatem jest możliwe określenie ceny nabycia akcji zbytych przez Wnioskodawcę na podstawie tych umów. Akcje kupione przez Wnioskodawcę od Sprzedającego zostały częściowo nabyte w celu ich odsprzedaży na rzecz Pozostałych Nabywców, na co wskazuje treść umów przedwstępnych zawartych przez Wnioskodawcę z Pozostałymi Nabywcami w dniu zawarcia umowy ze Sprzedającym oraz zawartych w ich wykonaniu przyrzeczonych umów sprzedaży. W odniesieniu do uprzywilejowanych akcji imiennych w umowach przedwstępnych wskazane zostały ich numery oraz seria tożsame z numerami i serią podanymi w umowie zawartej przez Wnioskodawcą ze Sprzedającym. W odniesieniu do akcji zwykłych na okaziciela wskazano datę ich nabycia przez Wnioskodawcę od Sprzedającego. Ponadto, w celu sfinansowania transakcji zakupu akcji od Sprzedającego Wnioskodawca otrzymał od Pozostałych Nabywców na podstawie umów przedwstępnych wysokie zadatki. Reasumując, z ogółu okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca sprzedał w styczniu 2024 r. akcje Spółki kupione w grudniu 2023 r. od Sprzedającego. W tej sytuacji zasada FIFO nie ma zastosowania, gdyż prymat należy przyznać nadrzędnej zasadzie ustalenia faktycznego kosztu nabycia konkretnych papierów wartościowych stanowiących przedmiot sprzedaży. Wnioskodawca wskazuje, że powyższy pogląd jest spójny ze stanowiskiem aprobowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych na wniosek innych podatników. W interpretacji z dnia 11 maja 2018 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.183.2018.1.AC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym: (...) opisana powyżej zasada FIFO dotyczy przypadków, w których podatnik nabywał papiery wartościowe po różnych cenach, a na moment zbycia nie jest w stanie określić po jakiej cenie nabył sprzedawany (konkretny) papier wartościowy. A contrario nie powinna być ona stosowana w tych sytuacjach, gdy podatnik potrafi do pakietu sprzedawanych akcji przypisać rzeczywisty koszt nabycia tych papierów wartościowych. W interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2017 r., znak 1462-IPPB2.4511.675.2016.2. MK. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej analogicznie wskazał, że treść (...) art. 24 ust. 10 ustawy oznacza, że w powołanym przepisie ustawodawca wskazał metodę FIFO jako zasadę postępowania jedynie w przypadku braku możliwości identyfikacji nabywanych i zbywanych papierów wartościowych, a zatem jeżeli jest możliwa identyfikacja, dochód do opodatkowania z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych winien być ustalony zgodnie z zasadą wskazaną w art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy – tylko taki sposób postępowania daje gwarancję ustalenia dochodu do opodatkowania w prawidłowej wysokości. W ocenie Wnioskodawcy powyższe argumenty przemawiają za prawidłowością stanowiska, zgodnie z którym w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nie jest zobligowany do ustalenia kosztów uzyskania przychodu na podstawie informacji PIT-8C wystawionej przez dom maklerski zgodnie z zasadą FIFO i może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu ze zbycia akcji Spółki dokonanego na podstawie umów sprzedaży zawartych z Pozostałymi Nabywcami w dniu 4 stycznia 2024 roku wydatki na nabycie akcji poniesione na podstawie umowy sprzedaży akcji zawartej ze Sprzedającym w dniu 8 grudnia 2023 roku.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia. W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili