0112-KDSL1-2.4011.285.2025.1.BR

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani, stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (...) nabyła w dniu (...) czerwca 2018 r. do odrębnego majątku osobistego (prywatnego) 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości położonych w (...) stanowiących: a) działkę nr A/1 o powierzchni (...) ha wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni zabudowy (...) m² wraz z jego pełnym wyposażeniem, b) niezabudowaną działkę nr A/3 o powierzchni (...) ha, - zwanych w dalszej części wniosku także „Nieruchomościami”. Nabycie udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z (...) czerwca 2018 r. sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w (...) przed notariuszem (...) – Repertorium (...). Wnioskodawczyni nabyła udział we współwłasności Nieruchomości wspólnie z S, który również nabył w dniu (...) czerwca 2018 r. do odrębnego majątku osobistego 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości położonych w (...) stanowiących: a) działkę nr A/1 o powierzchni (...) ha wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni zabudowy (...) m² wraz z jego pełnym wyposażeniem, b) niezabudowaną działkę nr A/3 o powierzchni (...) ha. Nabycie udziału we współwłasności Nieruchomości przez S nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z (...) czerwca 2018 r. sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w (...) przed notariuszem (...) – Repertorium (...). Wnioskodawczyni oraz S są obywatelami polskim oraz posiadają rezydencję podatkową na terytorium Polski, podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP. Wnioskodawczyni oraz S nie wykorzystywali nabytych Nieruchomości do prowadzenia indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej we własnym zakresie i we własnym imieniu oraz przedmiotowe Nieruchomości nie stanowiły dla nich składników majątkowych związanych z indywidualną działalnością gospodarczą, w tym także nie stanowiły dla Wnioskodawczyni oraz S środków trwałych. (...) czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni oraz S zawarli umowę spółki cywilnej w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej pod nazwą (firmą): (...) z siedzibą w (...) (NIP: (...), REGON: (...)), której przedmiotem działalności jest przede wszystkim: (...) – zwaną w dalszej części wniosku „Spółką Cywilną”. Wspólnik (Wnioskodawczyni) wniosła wraz S do Spółki Cywilnej wkład niepieniężny obejmujący prawo do nieodpłatnego (bezpłatnego) używania i korzystania przez Spółkę Cywilną w okresie od dnia zawarcia umowy spółki cywilnej (...) czerwca 2018 r. do dnia (...) czerwca 2025 r. z nieruchomości położonych w (...) stanowiących: - działkę nr A/1 o powierzchni (...) ha wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni zabudowy (...) m² wraz z jego pełnym wyposażeniem, - niezabudowaną działkę nr A/3 o powierzchni (...) ha.

Przedmiotowe Nieruchomości zostały oddane Spółce Cywilnej do nieodpłatnego używania i korzystania, tym samym nie stanowiły dla Spółki Cywilnej środka trwałego oraz nie podlegały objęciu i ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę Cywilną. Wspólnicy (Wnioskodawczyni oraz S) posiadają równe prawo (po 50%) do udziału z zyskach Spółki Cywilnej. Wspólnik (Wnioskodawczyni) oraz S w 2025 r. w zakresie przychodów uzyskiwanych z tytułu udziału w Spółce Cywilnej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – zwanej dalej „PDOF”. Wspólnicy Spółki Cywilnej (Wnioskodawczyni) oraz S zamierzają po wygaśnięciu prawa do używania i korzystania z Nieruchomości przez Spółkę Cywilną (po dniu (...) czerwca 2025 r.) dokonać wspólnie transakcji sprzedaży (przeniesienie własności) przedmiotowej Nieruchomości na rzecz osoby trzeciej, w ten sposób, że Wnioskodawczyni dokona odpłatnego zbycia (sprzedaży) na rzecz osoby trzeciej 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości oraz w tym samym czasie, w tym samym akcie notarialnym S dokona sprzedaży na rzecz tej samej osoby trzeciej 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości.

Pytanie

Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię na rzecz osoby trzeciej 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości będzie powodowała dla Wnioskodawczyni powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Pani stanowisko w sprawie Uwzględniając obowiązujące regulacje normatywne należy stwierdzić, iż przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału we współwłasności Nieruchomości (działka nr A/1 o powierzchni (...) ha wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo- usługowym o powierzchni zabudowy (...) m²; niezabudowana działka nr A/3 o powierzchni (...) ha) może stanowić alternatywnie przychód: a) z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa art. 14 ust. 2 pkt 1 PDOF lub b) ze źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF. Dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości do właściwego źródła przychodu istotne znaczenie ma fakt wykorzystywania tej Nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika (Wnioskodawczynię) pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej Nieruchomości. Należy podkreślić i zwrócić uwagę na fakt, że Wnioskodawczyni nabyła 1/2 udział we współwłasności Nieruchomość (...) czerwca 2018 r. do odrębnego majątku osobistego (prywatnego). Nabycie udziału we współwłasności nie nastąpiło do majątku objętego małżeńską, ustawową wspólnością majątkową. Podkreślenia wymaga również fakt, że oddane Nieruchomości przez Wnioskodawczynię oraz S, do nieodpłatnego (bezpłatnego) używania i korzystania, w formie wkładu niepieniężnego nie spowodowało przeniesienia własności Nieruchomości do majtku wspólnego (współwłasność łączna) Wspólników Spółki Cywilnej, co w konsekwencji oznacza, że właścicielem Nieruchomości pozostaje (od dnia (...) czerwca 2018 r.) wyłącznie Wnioskodawczyni oraz S na zasadach współwłasności udziałowej, a udział we współwłasności przedmiotowych Nieruchomości stanowi ich odrębny majątek osobisty (prywatny ) nieprzerwalnie od (...) czerwca 2018 r. Tym samym należy stwierdzić iż (...) z siedzibą w (...) nie nabyła prawa do przyjęcia i uznania przedmiotowych Nieruchomości jako środków trwałych Spółki Cywilnej. Oddanie Spółce Cywilnej przez Wspólników do nieodpłatnego używania i korzystania

Nieruchomości nie stanowiło i nie mogło stanowić dla Spółki Cywilnej nabycia składników majątkowych uznawanych za środki trwałe, także ze względu na dyspozycję art. 22a ust. 1 PDOF, która wymaga, aby środki trwałe zostały nabyte we własnym zakresie przez Spółkę Cywilną do majątku wspólników stanowiących ich współwłasność łączną. Należy zaznaczyć, iż odrębną kategorią normatywną jest majątek prywatny wspólników od majątku wspólnego wspólników objętego współwłasnością łączną – art. 861 kodeksu cywilnego oraz art. 863 kodeksu cywilnego. Podnieść należy również, że Wnioskodawczyni oraz S nie wykorzystywali nabytych Nieruchomości do prowadzenia indywidualnej, pozarolniczej działalności gospodarczej we własnym zakresie i we własnym imieniu (tj. działalności gospodarczej prowadzonej poza Spółką Cywilną.) Przedstawiony stan faktyczny sprawy potwierdza zatem, że przedmiotowa Nieruchomość nie była przez Wnioskodawczynię oraz S wykorzystywana dla celów prowadzonej działalności gospodarczej a także: i. nie stanowiła środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ii. nie podlegała ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tym samym, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa Nieruchomości nie można zaliczyć do składników majątkowych wykorzystywanych i związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia (sprzedaży) przez Wnioskodawczynię 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości, która została jedynie oddana do nieodpłatnego (bezpłatnego) używania i korzystania do celów prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Spółki Cywilnej nie będą miały zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1 PDOF. Skoro zbycie (sprzedaż) przez Wnioskodawczynię 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości na rzecz osoby trzeciej nie podlega zaliczeniu do przychodów z pozarolniczej działalności, to przychody z tytułu przedmiotowej sprzedaży (odpłatnego zbycia) należy rozpatrzyć w aspekcie źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF źródłem przychodu jest odpłatne zbycie udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów we współwłaności. Uzasadnienie okoliczności, że odpłatne zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz osoby trzeciej nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej zostało przedstawione powyżej złożonego wniosku. Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaży (odpłatne zbycie) 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz osoby trzeciej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie 1/2 udziału we współwłasności tej Nieruchomości. W przedmiotowej sprawie pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło rzeczywiste nabycie 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawczynię. Skoro nabycie 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło (...) czerwca 2018 r. to pięcioletni okres należy liczyć od dnia 31 grudnia 2018 r. zatem pięcioletni okres, o którym mowa w tym przepisie upłynął 31 grudnia 2023 r. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, odpłatne zbycie (sprzedaż) przez Wnioskodawczynię 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości (działka nr A/1 o powierzchni (...) ha wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni zabudowy (...) m²; niezabudowana działka nr A/3 o powierzchni (...) ha) nabytej w 2018 r. ((...) czerwca 2018 r.) na rzecz osoby trzeciej, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie 1 /2 udziału we współwłasności Nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości przez Wnioskodawczynię (art. 10 ust. 1 pkt 8 PDOF).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.): Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Jak wskazuje art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy: Pozarolnicza działalność gospodarcza jest źródłem przychodu. Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa

w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Według art. 10 ust. 3 wskazanej wyżej ustawy: Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione powinny zostać dwie podstawowe przesłanki: · odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz · zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Z kolei, jak stanowi art. 11 ust. 1 cyt. ustawy: Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową: a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł, c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a analizowanej ustawy. Regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty zatem został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2) maszyny, urządzenia i środki transportu, 3) inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Jak stanowi art. 22c powyższej ustawy: Amortyzacji nie podlegają: 1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, 2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, 3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne, 4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a, 5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności – zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi. Na podstawie art. 22 ust. 8 omawianej ustawy: Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a#22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki. Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy: Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4. W świetle powyższego, zaliczenie przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest możliwe, jeśli spełnione zostaną łącznie następujące warunki: składnik majątku wykorzystywano dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, składnik ten stanowi/stanowił środek trwały w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składnik majątku podlegał ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają przy tym możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej). Jak już wyżej wskazano przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch odrębnych źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej lub ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decydujące znaczenie dla kwalifikacji przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do właściwego źródła ma fakt wykorzystywania tej nieruchomości do celów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz charakter tej nieruchomości. Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się w szczególności przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) będących środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych. Zgodnie z definicją wynikającą z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym z warunków zaliczenia budowli, budynków oraz lokali do środków trwałych jest to, by stanowiły one własność lub współwłasność podatnika. Według art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej ,,księgą'', z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o. Zgodnie z powyższym, amortyzacji dokonuje spółka, a nie poszczególni jej wspólnicy. Oznacza to, że przepisy dotyczące amortyzacji stosuje się w odniesieniu do spółki, a nie do jej wspólników. Skoro zarówno przychody, jak i koszty ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych należy wiązać ze spółką. Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy art. 860-875 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.). Art. 860 § 1 tej ustawy stanowi, że: Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego: Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Natomiast w myśl art. 862 powyższej ustawy: Jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Jeżeli rzeczy mają być wniesione tylko do używania, stosuje się odpowiednio w powyższym zakresie przepisy o najmie. Z powyższych przepisów wynika, iż spółka cywilna jest umową zawartą przez wspólników w celu dążenia do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Właścicielami majątku wykorzystywanego w prowadzonej w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej są wspólnicy tej spółki w ramach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej, a nie spółka. Jeżeli wspólnik spółki cywilnej jest właścicielem składnika majątku poza spółką, to może wnieść do spółki cywilnej prawo własności lub prawo do używania tego składnika. W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność wspólnika, z chwilą wniesienia do spółki ta wyłączna własność przekształca się we współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej. Natomiast w przypadku wniesienia do spółki jedynie prawa do używania ww. składnika majątku, jego właścicielem nadal pozostaje wyłącznie wspólnik wnoszący wkład. Z treści wniosku wynika, że nabyła Pani na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego (...) czerwca 2018 r. do odrębnego majątku osobistego (prywatnego) 1/2 udziału we współwłasności nieruchomości stanowiących działkę nr A/1 wraz z takim samym udziałem we wszystkich częściach składowych tej nieruchomości, w tym także jednokondygnacyjnym murowanym budynkiem handlowo-usługowym wraz z jego pełnym wyposażeniem oraz niezabudowaną działkę nr A/3. Pozostałą 1/2 udziału w Nieruchomościach nabył S. Pani oraz S jesteście obywatelami polskim oraz posiadacie Państwo rezydencję podatkową na terytorium Polski i podlegacie Państwo nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium RP. Pani oraz S nie wykorzystywaliście nabytych Nieruchomości do prowadzenia indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej we własnym zakresie i we własnym imieniu oraz przedmiotowe Nieruchomości nie stanowiły dla Państwa składników majątkowych związanych z indywidualną działalnością gospodarczą, w tym także nie stanowiły dla Państwa środków trwałych. (...) czerwca 2018 r. Pani oraz zawarliście umowę spółki cywilnej w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej, której przedmiotem działalności jest przede wszystkim: (...). Pani wraz ze wspólnikiem S wnieśliście do Spółki Cywilnej wkład niepieniężny obejmujący prawo do nieodpłatnego (bezpłatnego) używania i korzystania przez Spółkę Cywilną w okresie od dnia zawarcia umowy spółki cywilnej (...) czerwca 2018 r. do dnia (...) czerwca 2025 r. powyższe Nieruchomości. Posiadają Państwo (Wspólnicy) równe prawo (po 50%) udziału w zyskach Spółki Cywilnej. Przedmiotowe Nieruchomości zostały oddane Spółce Cywilnej do nieodpłatnego używania i korzystania, tym samym nie stanowiły dla Spółki Cywilnej środka trwałego oraz nie podlegały objęciu i ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Spółkę Cywilną. Wspólnicy w 2025 r. w zakresie przychodów uzyskiwanych z tytułu udziału w Spółki Cywilnej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani oraz S (Wspólnicy Spółki Cywilnej) zamierzacie po wygaśnięciu prawa od używania i korzystania z Nieruchomości przez Spółkę Cywilną po dniu (...) czerwca 2025 r. dokonać wspólnie transakcji sprzedaży (przeniesienie własności) przedmiotowej Nieruchomości na rzecz osoby trzeciej 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości. Przenoszą powyższe przepisy na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzam, że w przypadku odpłatnego zbycia 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości, które nie zostały uprzednio wniesione do Spółki Cywilnej jako składnik majątku, a jedynie zostały oddane Spółce do nieodpłatnego używania i korzystania, nie będą miały zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. W konsekwencji, do planowanego przez Panią odpłatnego zbycia będą miały zastosowanie przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwracam uwagę, że dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – istotne znaczenie ma data ich nabycia. Nabycie przez Panią 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości nastąpiło w 2018 r. Zatem planowana sprzedaż nastąpi po upływie 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, a więc nie będzie stanowiła źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Pani sprawie upłynął bowiem wskazany w tym przepisie pięcioletni okres, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie 1/2 udziału we współwłasności zbywanych Nieruchomości. Podsumowując, planowana przez Panią sprzedaż na rzecz osoby trzeciej 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, jak i w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, kwota uzyskana ze zbycia 1/2 udziału we współwłasności Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji. Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Końcowo należy wskazać, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. W związku z tym, interpretacje te wywierają skutki prawne jedynie w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Zatem, niniejsza interpretacja indywidualna jest wiążąca dla Pani jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (Pani wspólnika). Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji · Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji. · Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej: 1) z zastosowaniem art. 119a; 2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług; 3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści. · Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej: Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA): · w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo · w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA). Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.